αγχωτικα επαγγελματα-εκπαιδευτικος

[aghathi]

Μπορώ να ρωτησω, χωρις να παρεξηγησει κανεις τις προθέσεις μου, πόσες ώρες εργαζεται κανονικά ένας μόνιμος εκπαιδευτικός;

[PDE ads]

[jak_13]

Οι διδακτικές ώρες, δηλαδή οι ώρες που πρέπει να μπαίνει ο εκπαιδευτικός στην τάξη είναι είναι 21 για τη δευτεροβάθμια ενώ για την πρωτοβάθμια είναι περισσότερες, 24 νομίζω. Μετά από κάποια χρόνια μειώνονται.
Οι ώρες βέβαια που εργάζεται ο κάθε εκπαιδευτικός στο σχολείο είναι πολύ περισσότερες.

[kathyk]

Οι διδακτικές ώρες, δηλαδή οι ώρες που πρέπει να μπαίνει ο εκπαιδευτικός στην τάξη είναι είναι 21 για τη δευτεροβάθμια ενώ για την πρωτοβάθμια είναι περισσότερες, 24 νομίζω. Μετά από κάποια χρόνια μειώνονται.
Οι ώρες βέβαια που εργάζεται ο κάθε εκπαιδευτικός στο σχολείο είναι πολύ περισσότερες.

μονο οι νηπιαγωγοι δεν εχουν μειωση ωραριου μεχρι να παρουν συνταξη!

[karxarias29]

Θεωρώ ότι οι 21 ώρες μαθήματος του σχολείου δεν έιναι ιδιαίτερα κουραστικές, ειδικά αν έχεις δουλέψεις στον ιδιωτικό χώρο που πας σερί από το 1 μάθημα στο άλλο και από το 1 τμήμα στο άλλο. Αρκεί, βέβαια, να υπάρχει και κάποιο κενό. Εμένα πχ η μόνη μέρα που με κουράζει είναι αυτή που έχω 2η-7η σερί.
Οι υπόλοιπες ώρες χαμαλοδουλειάς στο σχολείο, ό,τι δηλαδή αφορά τη χαρτούρα, μου φαίνονται απίστευτα κουραστικές!
 

[PDE ads]

[nellynelly]

Αν δεν είχαν τόσες διακοπές οι εκπαιδευτικοί θα είχαν σαλτάρει όλοι ομαδικώς.Δεν είναι τυχαίο ότι είμαστε κλάδος με πολύ υψηλά ποσοστά στα ψυχολογικά.Δεν συγκρίνεται η 1 ώρα μαθήματος με μια ώρα σε ένα γραφείο,το λέω αυτό επειδή έχω κάνει και άλλες δουλειές...σαφώς υπάρχουν επαγγέλματα με μεγάλες δυσκολίες αλλά και φοβερή ανία(που καταντάει ανυπόφορη),όμως και το δικό μας όπως αναφέρθηκε πιο πάνω έχει πολλές ώρες δουλειάς και στο σπίτι και δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις έχει και μεγάλη φθορά μέσα στην τάξη.Αυτό που μας σώνει είναι η ευχαρίστηση που κερδίζουμε οι πιο πολλοί από την διδασκαλία,γιατί έχει και αρκετές ωραίες στιγμές.

[rorygr]

Burnout: Η "νόσος" που προσβάλλει τους εκπαιδευτικούς

Κ. Αναστάσιος Πλατής - ψυχίατρος 

Τo επάγγελμα του εκπαιδευτικού κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στον κατάλογο των στρεσογόνων επαγγελμάτων. Οι δε εκπαιδευτικοί ανήκουν στην ομάδα των επαγγελματιών που είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στο Burnout ή όπως αποδίδεται στα ελληνικά "σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης".

Έρευνες στην Αμερική και την Ευρώπη έχουν δείξει ότι από το σύνολο των εργαζομένων σε ανθρωπιστικά επαγγέλματα, οι εκπαιδευτικοί πλήττονται ιδιαίτερα. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία το 5-25% των εκπαιδευτικών υποφέρει από το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης.

Στην Ελλάδα το 10% των εκπαιδευτικών βιώνει υψηλή συναισθηματική εξάντληση, το 15-17% μέτρια ως υψηλή αποπροσωποποίηση που εκ δηλώνεται με τη δημιουργία απρόσωπων σχέσεων με τους μαθητές, και το 30-35% αισθάνεται ότι δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό στη δουλειά του. Το Burnout δεν έχει φύλο και πλήττει εξίσου άντρες και γυναίκες. Οι ανύπαντροι, οι πρωτοδιόριστοι και οι εκπαιδευτικοί με πολλά χρόνια υπηρεσίας είναι αυτοί που απειλούνται περισσότερο από το Burnout.


ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡIΣΤΙΚΑ ΤΟΥ BURNOUT
Η επαγγελματική εξουθένωση είναι ένα σύνδρομο σωματικής και ψυχικής εξάντλησης στα πλαίσια του οποίου ο εκπαιδευτικός κατακλύζεται από συναισθήματα άγχους, χάνει το ενδιαφέρον του και τα όποια θετικά συναισθήματα έχει για τους μαθητές του, διαμορφώνει αρνητική εικόνα για τον εαυτό του και αδυνατεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ανακύπτουν κατά την εκπαιδευτική διαδικασία

Τρία είναι τα χαρακτηριστικά της επαγγελματικής εξουθένωσης: α) n συναισθηματική εξάντληση που εκδηλώνεται με μία συνεχή αίσθησηn έντασnς και ψυχικής κόπωσnς,
β) n αποπροσωπoπoίησn που εκδηλώνεται με ΤΏ δημιουργία απρόσωπων σχέσεων με τους μαθητές και τους γονείς και
γ) n έλλειψη προσωπικών επιτευγμάτων που εκδηλώνεται με την μείωση της απόδοσης του.


ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗΣ
Το φαινόμενο της επαγγελματικής εξουθένωσης δεν έχει αιφνίδια έναρξη, αντίθετα ακολουθεί τέσσερα διαδοχικά στάδια.:
α) το πρώτο στάδιο είναι αυτό του ενθουσιασμού. Ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός εισέρχεται στον εpγασιαKό χώρο με πολύ υψηλούς στόχους και μεγάλες απαιτήσεις από τον εαυτό του, τους μαθητές, τους σuναδέρφoυς, τη διοίκηση.
β) στο δεύτερο στάδιο κυριαρxoύν η αμφιβολία και η αδράνεια. Ο εκπαιδευτικός αμφιβάλει αν η εργασία του ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του και στις βαθύτερες ανάγκες του. Αρχίζει να προβάλλει Ζητήματα αμοιβών και ορών εργασίας, αρνούμενος να αναθεωρήσει τις υπερβολικά υψηλές προσδοκίες του.
γ) η απογοήτευση και η ματαίωση είναι το τρίτο στάδιο. Ο εκπαιδευτικός αναρωτιέται αν και πόσο αξίζει τον κόπο να διδάσκει κάτω από συνθήκες πίεσης άγχους και απογοήτεύσης και θεωρεί κάθε προσπάθεια μάταια..
δ) το τελευταίο στάδιο, είναι η απάθεια. Ο εκπαιδευτικός παραμένει στο σχολείο, παίρνει τον μισθό του, αδιαφορώντας για κάθε εκπαιδευτική καινοτομία και για τις ανάγκες και τα προβλήματα των μαθητών.


ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ BURNOUT
Οι κεφαλαλγίες η υπερένταση οι γαστρεντερικές διαταραxές, οι διαταραxές διατροφής, οι μεταβολές του σωματικού βάρους, οι καρδιαγγειακές διαταραχές, η έντονη αίσθηση κόπωσης και αδυναμίας, οι διαταραχές στον ύπνο, η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης, καπνού, αλκοόλ, είναι ορισμένες ψυχοσωματικές αντιδράσεις.

Εκτός από τα οργανικά υπάρχουν και συμπτώματα. Σε γνωστικό επίπεδο ο εκπαιδευτικός πιστεύει ότι δεν είναι αποτελεσματικός, ότι δεν έχει θετική επιρροή στους μαθητές του, έχει αδυναμία συγκέντρωσης, ξεχνά εύκολα το ονόματα των μαθητών. Όσον αφορά τα συμπτώματα σε συναισθηματικό επίπεδο, ο εκπαιδευτικός αναπτύσσει έντονη αποθάρρυνση, αίσθημα ανεπάρκειας, ενοχών και αδικίας. Σε επίπεδο συμπεριφοράς ο εκπαιδευτικός συμπεριφέρεται με απρόσωπο και ψυχρό τρόπο, αποφεύγει να ενημερώνει τους γονείς για την πρόοδο των μαθητών. Οι οικογενειακές συγκρούσεις, οι εντάσεις στις σχέσεις με τους συναδέρφους, οι δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις, η κοινωνική απόσυρση, η μειωμένη ερωτική - σεξουαλική διάθεση είναι συμπτώματα που εμφανίζονται σε κοινωνικό επίπεδο. Τα συμπτώματα αυτά δεν γίνονται αμέσως αντιληπτά παρά μόνο στα δύο τελευταία στάδια.


ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ
Τα αίτια εμφάνισης, του συνδρόμου πρέπει να αναζητηθούν τόσο στη δομή και τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος όσο και στην προσωπικότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού.

Οι στρεσογόνες συνθήκες εργασίας, η πολυετή εργασία των εκπαιδευτικών στην πρώτη γραμμή που πολλές φορές ξεπερνά τις τρεις δεκαετίες, σε συνδυασμό με τις περιορισμένες ευκαιρίες για υπηρεσιακή εξέλιξη, η δυσκαμψία του εκπαιδευτικού συστήματος, η απουσία καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, η μείωση του δημόσίου κύρους των εκπαιδευτικών, η έλλειψη υποστήριξης, εποπτείας και συνεχούς εκπαίδευσης, η απουσία ίσων ευκαιριών, η κομματοποίηση και ο χαμηλός μισθός, είναι σοβαρές συνιστώσες του εκπαιδευτικού μας συστήματος που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του συνδρόμου.


ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ BURNOUT
Η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η πρόληψη. Για το λόγο αυτό το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να διενεργήσει και να καταγράψει πανελλήνια και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, όχι μόνο την έκταση και τους παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση του συνδρόμου, αλλά και τις συνιστώσες εκείνες που μπορούν να προβλέψουν την εμφάνιση της επαγγελματικής εξουθένωσης.

Επιπρόσθετα θα προτείναμε την, αναδόμηση του συστήματος, την συμμετοχή των εκπαιδευnκών στο σχεδιασμό του εκπαιδευτικού έργου, τη συνεχή επιμόρφωση τους, την καθιέρωση του θεσμού της εποπτείας σε επίπεδο σχολικής μονάδας, την παροχή ευκαιριών υπηρεσιακής εξέλιξης, και τέλος την εκπόνηση και χρησιμοποίησης ειδικών "εργαλείων" ελέγχου του συνδρόμου. Ο ίδιος ο εκπαιδευτικός ως επαγγελματίας οφείλει να καταβάλει προσπάθεια ελέγχου των παραμέτρων που προκαλούν επαγγελματικό άγχος, να αναγνωρίσει εγκαίρως τα συμπτώματα και να ζητήσει βοήθεια από ειδικούς. 

www.panakeia.org.gr

[karxarias29]

[marianthid]

και να σκεφτείς ότι στην Ελλάδα, για να μπεις στο σχολείο, έχεις ήδη πάθει ένα άλλο burn-out...

[Melina04]

 

[karxarias29]

Διάβαζα κάτι παλιά μνμ μου και ΕΠΙΤΗΔΕΣ επαναφέρω το θέμα, μετά τους 200 διορισμούς! 

2009- 2012 έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και πάμε από τη φάπα στη μούντζα. Πραγματικά, θα ήθελα να δω όλους αυτούς που παπαγάλιζαν τη γνωστή φράση έλα, μωρέ, τι ανάγκη έχετε εσείς; Εσείς κουράζεστε που κάνετε 3 45λεπτα τη μέρα κάθεστε 3 μήνες και πληρώνεστε; Τι έχουν, άραγε, να προσάψουν τώρα στους καθηγητές; Εξακολουθούν να ζηλέυουν τα... προνόμιά μας;

Και κάτι άλλο γενικότερο. Είμαι σίγουρη ότι, αν δεν είχαμε τη γεωγραφική θέση και το κλίμα που έχουμε, το ποσοστό αυτοκτονιών θα είχε φτάσει στο 70%!

[jak_13]

Κάτι θα βρίσκουν να λένε πάντα, εγώ είμαι σίγουρος.

Είσαι αξιοθαύμαστη πάντως, πώς κατάφερες να το ξεθάψεις μετά από 3 σχεδόν χρόνια...

[killbill]

Το δικό μου άγχος κάθε χρόνο είναι στην αρχή της χρονιάς το οποίο κρατάει μέχρι τέλη Οκτώβρη αρχες Νοέμβρη. Το άγχος οφείλεται στο τι τμήματα θα πάρω, πως θα είναι τα παιδιά, αν θα τα πηγαίνουμε καλά.
Μετά από λίγο καιρό όμως που μαθαίνεις τα παιδιά και σε μαθαίνουν, φεύγει αυτό το άγχος.

Δεν ξέρω αλλά δεν θα έλεγα ότι το επάγγελμά μας υποφέρει από άγχος τουλάχιστον όχι σε καθημερινή βάση. Κούραση ναι (αν θες να είσαι σωστός εκπαιδευτικός αλλιώς και αυτό μπορείς να το αποφύγεις!), πονοκέφαλοι από την βαβούρα της τάξης και του σχολείου, από τις πολλές ώρες ομιλίας κλπ.

βέβαια ο καθένας μπορεί να έχει τους λόγους του όπως:
ένας αναπληρωτής να έχει άγχος αν θα τον πάρουν την επόμενη χρονια (εντάξει αν τον πάρουν όμως έφυγε το άγχος)
άλλος να έχει άγχος αν θα συμπληρώνει ωράριο και δεν θα τον τρέξουν σε άλλο σχολείο

δεν νομίζω όμως οτι αυτα είναι "άγχη" που έχουν να κάνουν με την φύση της δουλειάς.
επίσης δεν νομίζω ότι ένας καθηγητής πχ Απρίλη μήνα μπαίνει ακόμα με άγχος στην τάξη. ή μετά από κάποια χρόνια να μπαίνει τρέμοντας στην τάξη!

τώρα άγχος για το αν θα βγάλεις την ύλη, αν οι μαθητές σου θα γράψουν καλά κλπ μάλλον αγωνία θα το χαρακτηριζα. Διαφέρει από αυτό που λέμε άγχος

άγχος είχα σε παλαιότερη δουλειά (εταιρία πληροφορικής) όπου έπρεπε πχ σε 2 μήνες να βγάλω εις πέρας ένα έργο για τον πελάτη και αν δεν το έβγαζα η εταιρία θα έχανε λεφτά (και εγώ ίσως τη δουλειά μου).
είχες το άγχος αν το πρόγραμμα που έφτιαξες για τα δάνεια των τραπεζών δουλεύει 100% σωστά και όχι 99% γιατί τότε θα υπήρχε σοβαρότατο πρόβλημα.
άγχος απίστευτο όταν πήγαινα στην τράπεζα και έπρεπε να σκαλίσω (να ενημερώσω, να κάνω προσθήκες κλπ) τα αρχεία όπου φυλάσσονταν όλες οι καταθέσεις χιλιάδων πολιτών, όπου ένα λάθος μου θα είχε καταστροφικές συνέπειες.

Ο ελεκτής εναέριας κυκλοφορίας πχ κατέχει την 1η θέση στις αγχωτικές δουλειές !
Για τέτοια άγχη μιλάμε!!
υπό αυτή την έννοια, συγκρίνοντας δηλαδή με την φύση της δουλειάς, δεν νομίζω ότι θα χαρακτήριζα αγχωτικό το επάγγελμά μας. Θα το χαρακτήριζα κουραστικό, εξουθενωτικό, κλπ
Αν δεν κάνω και μια άσκηση παραπάνω δεν θα πεθάνω από το άγχος μου. !

[Triainoforos]

Τι ωραια που τα λες...
Για πανε σε ενα νηπιαγωγειο που σε ολα τα διαλειμματα καθεσαι ακουνητος και ακλονητος φρουρος για να μην πεσει καποιο παιδακι... αυτο δεν ειναι αγχος?
Το να εξαρτασαι καθαρα απο τον παραγοντα τυχη αν θα σκονταψει και θα πεσει ή οχι. Και μην μου πεις οτι για αυτο δεν φταις εσυ... Κανονικοτατα φταις. Ηταν κυριε το παιδι μου στο σχολειο? Ε, εσυ φταις που χτυπησε!
Ειδικα στα νηπιαγωγεια ξερω εκπαιδευτικους που παθαινουν ουρολοιμωξεις, γιατι δεν πηγαινουν τουαλετα μεχρι να σχολασουν τα παιδια, γιατι πολυ απλα δεν μπορεις να τα αφησεις ουτε 1 δευτερολεπτο απο τα ματια σου χωρις ευθυνη.
Οπως βλεπεις δηλαδη ξεφυγαμε πολυ περισσσοτερο απο τις απλες αγωνιες και το αγχος που γραφεις και περασαμε σε κανονικες και αληθινες βλαβες υγειας που χρηζουν φαρμακευτικης αγωγης.
Χωρια που δουλευεις μεχρι το σχολασμα χωρις να εχεις ουτε 10 λεπτα διαλειμμα...ουτε μια γουλια καφε δεν μπορεις να εχεις... Ουτε μισο κουλουρακι...Σου μιλαω δηλαδη για παγκοσμια πρωτοτυπια. Για μια κατασταση πραγματικης δουλείας απο το πρωι μεχρι το σχολασμα
Επισης ασε ησυχους τους ελεγκτες εναεριας κυκλοφοριας. Αυτοι παιρνουν και 3 χαρτια τον μηνα

[foibos81]

Υπάρχουν πάντως και άλλα επαγγέλματα με πολύ μεγαλύτερο άγχος, π.χ. χειρούργοι, ιατροί σε νοσοκομεία, επίσημοι μεταφραστές που συνοδεύουν τους προέδρους χωρών για να μεταφράσουν online και ζωντανά αυτά που ακούνε, πωλητές-πλασιέ (μιας και σλημερα αν δεν πετύχεις το νούμερο πωλήσεων πολλοί εργοδότες στην ελλάδα σε απολύουν) και άλλα. Το άγχος σε αυτά τα επαγγέλματα είναι υπαρκτό και σε συνοδεύει, π.χ. φαντάσου μια δύσκολη χειρουργική επέμβαση που κάνει ένας προθυπουργός μιας χώρας το τι άγχος θα έχει εκείνη τη στιγμή ο καθηγητής που τον χειρουργεί, διότι αν κάτι πάει στραβά θα κατηγορούν μετά και αυτόν όλα τα media της χώρας. Το να αγχώνομαι μήοως και εαν χτυπήσει το παιδί, δεν είναι υπαρκτό άγχος, αλλά άγχος λόγω σκέψης. Ε μην τρελαθόύμε τώρα ότι είναι και από τα αγχωτικά επαγγέλματα αυτό του εκπαιδευτικού