*

Αποστολέας Θέμα: Να αγωνίζομαι ή όχι;  (Αναγνώστηκε 9632 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος killbill

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3501
  • Φύλο: Άντρας
  • Αν θες να μάθεις κάτι τότε δίδαξέ το
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #14 στις: Δεκεμβρίου 16, 2009, 08:10:42 pm »
Έχω συζητήσει κατ΄επανάληψη με τους μαθητές μου για το αν είναι ευχαριστημένοι γενικα με τη μαθητική ζωή τους.

Τους πρότεινα το εξής σύστημα, το οποίο δεν είναι κάτι που επινόησα εγώ, αλλά κάτι που εφαρμόζεται στις περισσότερες ευρωπαικές χωρες:

1) Να κάθονται στο σχολείο μέχρι τις 4 το απόγευμα.

2) Στο σχολείο να γίνεται τόσο η παράδοση του μαθήματος από τους καθηγητές όσο και η μελέτη. Δηλαδή τις ασκήσεις για την επόμενη ημέρα οι μαθητές θα τις δουλεύουν μέσα στο σχολείο  με την βοήθεια των καθηγητών τους (μπορεί να είναι οι ίδιοι ή άλλο προσωπικό όπως είναι η ενισχυτική διδασκαλία).

3) Θα υπάρχει και ένα μικρό διάλλειμα για φαγητό σε ειδικούς χώρους όπως οι φοιτητικές λέσχες στο πανεπιστήμιο.

3) Στις 4 το σχολείο θα τελειώνει. Οι μαθητές θα αφήνουν όλα τους τα βιβλία σε ντουλαπάκια στο σχολείο και θα πηγαίνουν σπίτι να ξεκουραστούν και να ασχοληθούν με hobbies πχ αθλητισμό, μουσική κλπ
Δεν θα κουβαλάνε βιβλία σπίτι! Το διάβασμα θα τελειώνει στις 4, και θα κλειδώνει εκεί το θέμα.

Σας πληροφορώ ότι ομόφωνα το δέχτηκαν κάτι τέτοιο! Είδαν έτσι την ζωή τους να αποκτά νέα ενδιαφέροντα.
Ε βέβαια, σημερα τελειώνουν το σχολείο και αρχίζουν νέο σχολείο (τα φροντιστήρια) μέχρι τις 10 το βράδυ. Δηλαδή από το πρωι μέχρι το βράδυ διαβάσματα. Απαράδεκτο!

Φυσικά και είμαι σύμφωνος να δουλεύω μέχρι τις 4 το απόγευμα με καποια αύξηση του μισθού. Όπως προανέφερα μπορεί να υπάρξει και νέο προσωπικό για αυτό, αν κάποιος δεν επιθυμεί το εκτενές ωράριο εργασίας.
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκεμβρίου 16, 2009, 08:12:23 pm από killbill »

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 00:25:41 »

Αποσυνδεδεμένος daffyduck

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 540
  • Φύλο: Άντρας
  • ΠΕ 02
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #15 στις: Δεκεμβρίου 16, 2009, 08:18:14 pm »
AMHN ΚΑΙ ΠΟΤΕ!!!

Προσωπικά, και μέσω των επαφών που έτυχε να έχω με τα εκπαιδευτικά συστήματα της Γερμανίας και της Σουηδίας (από την πλευρά των καθηγητών), αυτό είναι το προσωπικό μου όνειρο: ένα σχολείο που ΘΑ ΑΠΑΙΤΕΙ την παρουσία μου μέχρι τις 4, ΘΑ ΑΠΑΙΤΕΙ την πλήρη και εξ ολοκλήρου ενασχόλησή μου με τις ανάγκες των παιδιών (είτε αυτό λέγεται πρόσθετη, είτε ενισχυτική, είτε πολιτιστικό πρόγραμμα, είτε συνέλευση εργασίας είτε κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο) και θα με αμοίβει αναλόγως. Και, κυρίως, θα μου δίνει χρόνο αντίστοιχο με τις απαιτήσεις του, ώστε ν' αναπτύξω τη διδασκαλία μου όπως και όσο χρειάζεται!

Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει όσο
α) έχω διαγώνισμα την 6η ώρα και τα παιδιά αρνούνται να παραμέινουν στην τάξη έστω και 5 λεπτά μετά το κουδούνι και παρατάνε τα γραπτά τους κυριολεκτικά στη μέση και φεύγουν τρέχοντας γιατί...έχουν φροντιστήριο και δεν θα προλάβουν (και να υπενθυμίσω ότι κανονικά το σχολείο έχει 7ωρη λειτουργία έτσι;)
και
β) όσο εγώ αμοίβομαι λιγότερο από τον "κατώτερο βοηθητικό υπάλληλο του Υπουργείου Οικονομικών" (όχι δικά μου λόγια, αλλά της ίδιας της Υπουργού Παιδείας, σημερινά και φρέσκα-φρέσκα).

Και φυσικά όσο το σχολείο δεν έχει τις ανάλογες υποδομές, όσο δεν υπάρχει κανενός απολύτως είδους αξιολόγηση οπότε εγώ που κάνω καλά τη δουλειά μου - για παράδειγμα - είμαι ακριβώς στην ίδια μοίρα με το διπλανό συνάδελφο-λαμόγιο που...παρακινεί τα παιδιά να "αρρωστήσουν" γιατί "θέλουμε αλλο ένα "κρούσμα" γρίπης για να κλείσουμε" και "να μην είναι ηλίθια, θα είμαστε το μόνο σχολείο που θα μείνει ανοιχτό στο τέλος..".....

Μην περιμένεις να δεις, για να πιστέψεις...Πίστεψε, και θα δεις!

Αποσυνδεδεμένος daffyduck

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 540
  • Φύλο: Άντρας
  • ΠΕ 02
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #16 στις: Δεκεμβρίου 16, 2009, 08:19:48 pm »
Killbill ,

επειδή όσα θίγεις πραγματικά είναι πολύ εύστοχα και με απασχολούν καθε μέρα καθώς, έχοντας αναλάβει αρκετά μαθήματα κατεύθυνσης στο σχολείο, έρχομαι καθημερινά αντιμέτωπος με τέτοια φαινόμενα, παρά το γεγονός ότι τα παιδιά είναι πολύ ευχαριστημένα από τη δουλειά μου - ή έτσι τουλάχιστον λένε, δεν έχουν όμως και λόγο να μην είναι.... Δηλαδή παρόλα αυτά εξακολουθούν να με "ακυρώνουν" κι εμένα και τη δουλειά μου. Εσύ λοιπόν, που το αποδίδιες αυτό; τι λέει η εμπειρία σου ή οι συζητήσεις σου με τα παιδιά; και πως απαντάς ο ίδιος το ερώτημα που θέτεις - δηλαδή τελικά, γιατί τα παιδιά δεν τολμούν να φέρουν αντίρρηση στα φρονιστήρια και λένε κι ευχαριστώ, όταν εμένα μου γκρινιάζουν εάν τους ανακοινώσω τεστ στην ενότητα της ημέρας για την επόμενη φορά;
Μην περιμένεις να δεις, για να πιστέψεις...Πίστεψε, και θα δεις!

Αποσυνδεδεμένος bikini

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3028
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Έχε ελπίδα... ΠΕ02
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #17 στις: Δεκεμβρίου 16, 2009, 08:33:15 pm »
Έχω συζητήσει κατ΄επανάληψη με τους μαθητές μου για το αν είναι ευχαριστημένοι γενικα με τη μαθητική ζωή τους.

Τους πρότεινα το εξής σύστημα, το οποίο δεν είναι κάτι που επινόησα εγώ, αλλά κάτι που εφαρμόζεται στις περισσότερες ευρωπαικές χωρες:

1) Να κάθονται στο σχολείο μέχρι τις 4 το απόγευμα.

2) Στο σχολείο να γίνεται τόσο η παράδοση του μαθήματος από τους καθηγητές όσο και η μελέτη. Δηλαδή τις ασκήσεις για την επόμενη ημέρα οι μαθητές θα τις δουλεύουν μέσα στο σχολείο  με την βοήθεια των καθηγητών τους (μπορεί να είναι οι ίδιοι ή άλλο προσωπικό όπως είναι η ενισχυτική διδασκαλία).

3) Θα υπάρχει και ένα μικρό διάλλειμα για φαγητό σε ειδικούς χώρους όπως οι φοιτητικές λέσχες στο πανεπιστήμιο.

3) Στις 4 το σχολείο θα τελειώνει. Οι μαθητές θα αφήνουν όλα τους τα βιβλία σε ντουλαπάκια στο σχολείο και θα πηγαίνουν σπίτι να ξεκουραστούν και να ασχοληθούν με hobbies πχ αθλητισμό, μουσική κλπ
Δεν θα κουβαλάνε βιβλία σπίτι! Το διάβασμα θα τελειώνει στις 4, και θα κλειδώνει εκεί το θέμα.

Σας πληροφορώ ότι ομόφωνα το δέχτηκαν κάτι τέτοιο! Είδαν έτσι την ζωή τους να αποκτά νέα ενδιαφέροντα.
Ε βέβαια, σημερα τελειώνουν το σχολείο και αρχίζουν νέο σχολείο (τα φροντιστήρια) μέχρι τις 10 το βράδυ. Δηλαδή από το πρωι μέχρι το βράδυ διαβάσματα. Απαράδεκτο!

Φυσικά και είμαι σύμφωνος να δουλεύω μέχρι τις 4 το απόγευμα με καποια αύξηση του μισθού. Όπως προανέφερα μπορεί να υπάρξει και νέο προσωπικό για αυτό, αν κάποιος δεν επιθυμεί το εκτενές ωράριο εργασίας.

http://www.youtube.com/watch?v=0NeSPYsXpRY

http://www.youtube.com/watch?v=x-ND627Hwo0
Δεν ανέχομαι πια να περιτριγυρίζομαι από

1) "μαλθακούς"
2) ξερόλες
3) ανθρώπους που κοιτάζουν τους άλλους αφ' υψηλού ._

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 00:25:41 »

Αποσυνδεδεμένος karxarias29

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2296
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #18 στις: Δεκεμβρίου 16, 2009, 11:32:43 pm »
Συμφωνώ απόλυτα με όλες τις παραπάνω απόψεις με μια μικρή προσθήκη. Όσοι έχουμε δουλέψει στον ιδιωτικό χώρο δε φοβόμαστε τη δουλειά, οπότε μακάρι να μέναμε μέχρι τις 4 και τα παιδιά να ολοκλήρωναν τη μελέτη τους και όλα όσα σωστά ειπώθηκαν. ΑΛΛΑ... έχω την απαίτηση να απασχολούμαι ως τις 4 ως φιλόλογος, όχι ως λογιστής, γραμματέας, πληροφορικός, καθαρίστρια, ψυχολόγος, μπόγιας, αστυνόμος, γιατρός, απολυμαντής και... δεν ξέρω και εγώ τι άλλο! ::)
Επίσης, με αφορμή τις βαθμολογίες που περνούσαμε σήμερα, ευγνωμονώ το Θεό που δεν είμαι πληροφορικός! Το μόνο που δεν τους έχουν ζητήσει είναι να φτιάξουν... κουνουπίδι γιαχνί! Έλεος δηλαδή! Όλο το χαμαλίκι του σχολείου αυτοί θα το κάνουν; Αυτοί, πχ, γιατί να αγωνίζονται; Για να παίρνω εγώ ο φιλόλογος ο άσχετος με την τεχνολογία netbook και αυτοί, που άπτεται και της ειδικότητάς τους το θέμα, να κάνουν όλη τη βρώμικη δουλειά χωρίς κανένα υλικό και ηθικό αντίκρισμα;
Και για να κλείσω, δεν πιστεύω ότι οι εκπαιδευτικοί θέλουν να παραιτηθούν από την προσπάθεια αναβάθμισης του δημόσιου σχολείου ή να μην αγωνίζονται. Αλλά, ειλικρινά πιστεύω ότι το Υπουργείο καταβάλλει ... υπεράνθρωπες προσπάθειες για να να το επιτύχει, ορθώνοντας διαρκώς εμπόδια στο έργο τους.
« Τελευταία τροποποίηση: Αυγούστου 03, 2012, 02:52:34 am από karxarias29 »

Αποσυνδεδεμένος mixafr

  • Νέο μέλος
  • *
  • Μηνύματα: 27
  • Φύλο: Γυναίκα
  • 1/5 των ανθρώπων στον κόσμο δεν μπορεί να διαβάσει
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #19 στις: Δεκεμβρίου 17, 2009, 12:12:00 am »
Πολύ σωστά λόγια karxaria!
Μου θυμίζει την πρώτη φορά που πήγα νεοδιόριστη στο σχολείο (και μη έχοντας καμία προηγούμενη εμπειρία από σχολείο), όπου πέρασα την υποδιευθύντρια για γραμματέα! Μου ήταν εντελώς αδιανόητο ότι δεν υπήρχε γραμματέας για τα απλά διαδικαστικά. Και ακόμα μου είναι δηλαδή...

Και ναι, στην προηγούμενη εμπειρία μου από τον ιδιωτικό τομέα, αν και προϊστάμενη είχα βρεθεί να κάνω και την ταμία για μία μέρα - αλλά εκείνη τη μέρα κάναμε όλοι τους ταμίες γιατί ήταν έκτακτη περίπτωση ... δεν κάναμε κάθε μέρα τον ταμία γιατί είναι πιο φτηνό από το να προσλάβεις ταμίες.
Θα πω για εμένα μόνο ότι αν κάνω για 50η φορά ένα μάθημα, θα αλλάξω για 52η φορά τις σημειώσεις μου

Αποσυνδεδεμένος killbill

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3501
  • Φύλο: Άντρας
  • Αν θες να μάθεις κάτι τότε δίδαξέ το
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #20 στις: Δεκεμβρίου 17, 2009, 09:10:34 am »
Killbill ,

επειδή όσα θίγεις πραγματικά είναι πολύ εύστοχα και με απασχολούν καθε μέρα καθώς, έχοντας αναλάβει αρκετά μαθήματα κατεύθυνσης στο σχολείο, έρχομαι καθημερινά αντιμέτωπος με τέτοια φαινόμενα, παρά το γεγονός ότι τα παιδιά είναι πολύ ευχαριστημένα από τη δουλειά μου - ή έτσι τουλάχιστον λένε, δεν έχουν όμως και λόγο να μην είναι.... Δηλαδή παρόλα αυτά εξακολουθούν να με "ακυρώνουν" κι εμένα και τη δουλειά μου. Εσύ λοιπόν, που το αποδίδιες αυτό; τι λέει η εμπειρία σου ή οι συζητήσεις σου με τα παιδιά; και πως απαντάς ο ίδιος το ερώτημα που θέτεις - δηλαδή τελικά, γιατί τα παιδιά δεν τολμούν να φέρουν αντίρρηση στα φρονιστήρια και λένε κι ευχαριστώ, όταν εμένα μου γκρινιάζουν εάν τους ανακοινώσω τεστ στην ενότητα της ημέρας για την επόμενη φορά;

Απαντώ λοιπόν στο ερώτημά μου:
Έχω δύο ερμηνείες:

Η 1η πρόκειται για μια αλληλουχία γεγονότων που το ένα συνεπάγεται το άλλο:

Στο σχολείο χάνονται πάρα πολλές ώρες.

Άρα, η έλλειψη ωρών δεν επιτρέπει στον κάθε καθηγητή να κάνει το μάθημά του αναλυτικά όπως θα έπρεπε και να το φτάσει στο επίπεδο πανελληνίων.

Άρα, τα παιδιά αναγκάζονται να πάνε φροντιστήρια όπου θα ξεκινήσουν από καλοκαίρι, θα κάνουν και τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, και δεν θα χαθεί ούτε μια ώρα.

Άρα τα παιδιά νιώθουν ότι το φροντιστήριο είναι αυτό που νοιάζεται πραγματικά για αυτά και όχι το σχολείο όπου καθημερινά χάνονται ώρες.

Άρα το σχολείο έχει έρθει σε δεύτερη μοίρα και δεν του δίνουν καθόλου σημασία.

Άρα ακούγεται αντιφατικό και παράλογο για τους μαθητές αν το σχολείο τους ζητήσει να τους κάνει και καλοκαίρι και Χριστούγεννα και Πάσχα και Σάββατα (όπως και το φροντιστήριο δηλαδή). Δεν μπορούν να δεχθούν τέτοιες προτάσεις από κάποιον που είναι υποβαθμισμένος.

Είναι σαν να υπόσχεται η ομάδα του Πανθρακικού στον κόσμο της  (τυχαία το επέλεξα) ότι φέτος θα κατακτήσει το champions league και να ζητά την στήριξη του κόσμου για αυτό!!

Κάπως έτσι ακούγεται και το σχολείο αν επιχειρήσει τέτοιες τομές.


Η 2η ερμηνεία είναι στην νοοτροπία του Έλληνα ο οποίος κάθε τι που του παρέχεται δωρεάν το συνδέει με το άχρηστο και το σκάρτο.
Το φροντιστήριο σου λέει αφού το πληρώνω θα είναι καλό!
Το σχολείο που είναι τσάμπα δεν θα λέει και τίποτα!

Μακάρι να ισχύει το 2ο, γιατί το πρόβλημα τότε λύνεται εύκολα. Ας μπούν δίδακτρα στα σχολεία τότε με την μισή τιμή των φροντιστηρίων. Όλοι κερδισμένοι θα βγούμε!

Αποσυνδεδεμένος dimstella

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1151
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #21 στις: Δεκεμβρίου 17, 2009, 09:44:32 am »

Στο σχολείο χάνονται πάρα πολλές ώρες.

ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ! Η μεγάλη πληγή του δημόσιου σχολείου είναι η ασυνέχεια στη διδασκαλία.



 Ας μπούν δίδακτρα στα σχολεία τότε με την μισή τιμή των φροντιστηρίων. Όλοι κερδισμένοι θα βγούμε!

εδώ είσαι λάθος και το ξέρεις, και δεν χρειάζεται να επεκταθώ
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκεμβρίου 17, 2009, 09:46:08 am από dimstella »

Αποσυνδεδεμένος killbill

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3501
  • Φύλο: Άντρας
  • Αν θες να μάθεις κάτι τότε δίδαξέ το
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #22 στις: Δεκεμβρίου 17, 2009, 12:11:57 pm »

 Ας μπούν δίδακτρα στα σχολεία τότε με την μισή τιμή των φροντιστηρίων. Όλοι κερδισμένοι θα βγούμε!

εδώ είσαι λάθος και το ξέρεις, και δεν χρειάζεται να επεκταθώ

Φυσικά και δεν το εννοώ σοβαρά αυτό που είπα! Όλοι (εκτός ίσως από σενα) μπορούν να καταλάβουν με τι στυλ το ανέφερα, αλλά δεν διάβασες φαίνεται όλο το κείμενό μου.

Είπα, με άλλα λόγια, ότι αν ο Ελληνας θέλει, γιατί είναι κομπλεξικός, οπωσδήποτε να βάλει το χέρι στην τσέπη για να σεβαστεί κάτι και να αναγνωρίσει την αξία του, ε τότε ας του κάνουμε την χάρη, αν αυτό είναι το πρόβλημά του!

ΔΕΝ είπα, όπως το ερμήνευσες προφανώς εσύ, ότι η παιδεία θα φτιάξει μόνο αν καταργηθεί η δωρεάν παιδεία. Είσαι τελείως λάθος όπως το ερμήνευσες και δεν χρειάζεται να επεκταθώ!

Αποσυνδεδεμένος TEM

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1960
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #23 στις: Δεκεμβρίου 17, 2009, 01:19:42 pm »
Κατανοώ το εργασιακό πρόβλημα που σχετίζεται με την αμοιβή και τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών, διότι αυτό είναι το θέμα που προβάλλεται κυρίως γενικά και έχουμε λάβει επαρκή ενημέρωση γύρω από αυτό.

Με την ίδια λογική, φανταστείτε τους αστυνομικούς και τις νοσοκόμες που είναι σε κυλιόμενες βάρδιες και δεν έχουν επαρκή επαφή με την οικογένειά τους. Που απειλείται η ζωή τους και η υγεία τους.

Τους πωλητές και τους πολιτικούς μηχανικούς που βρίσκονται μονίμως εκτός έδρας και δεν βλέπουν την οικογένειά τους.

Τους γονείς που ταξιδεύουν με λεωφορεία και τρένα για να είναι στην εργασία τους τα χαράματα και να επιστρέφουν το βράδυ.

Τις εργαζόμενες μητέρες στον ιδιωτικό τομέα που αποφεύγουν να λείπουν από την εργασιά τους λόγω αρρώστιας του παιδιού ή επειδή έκλεισε το σχολείο, διότι απειλούνται με απόλυση ή, στην καλύτερη περίπτωση, με εξαίρεση από κάποια μηδαμινή ετήσια αύξηση μισθού. Που εργάζονται τουλάχιστον 10 ώρες ημερησίως χωρίς αμοιβή για τις υπερωρίες τους, διότι αλλίως κρίνονται ανεπαρκείς για την θέση τους και αντικαθιστώνται. Στην ίδια ψυχολογική κατάσταση υπόκεινται και οι γονείς που καλούνται να είναι αποδοτικοί στην εργασία τους, παρά τα προβλήματά τους.

Περαιτέρω, η ελλειπής λειτουργία των δημόσιων σχολείων προκαλεί αρκετά σοβαρά προβλήματα στο εργασιακό χώρο των γονέων. Οι εργοδότες είναι επιχειρηματίες και δεν τους ενδιαφέρει πώς λειτουργεί το κάθε σχολείο. Και δεν αναφέρομαι απλά στο ωράριο των σχολείων, αλλά στη συχνή διακοπή τους για το χ, ψ λόγο.

Για τον λόγο αυτόν, όπως έθεσα και στο αρχικό μου μήνυμα σε αυτό το νήμα, δεν μπορεί να ανοιχτεί διάλογος μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών (ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν και γονείς), πάνω σε αυτό το θέμα, διότι και οι δύο πλευρές έχουν τα ίδια προβλήματα και το δίκιο τους, αλλά υποστήριξη σε αυτό το θέμα δε θα βρεθεί.

Υποστήριξη, θα μπορούσε να βρεθεί σε άλλα θέματα, εξίσου αναγκαία:

Για παράδειγμα:

Έχετε γραμματέα στα σχολεία σας η οποία να απαντά στα τηλέφωνα, να τηρεί τα αρχεία, να βγάζει τις φωτοτυπίες που θέλετε, ή εκτελεί εκπαιδευτικός χρέη γραμματέως;

Έχετε αρκετές καθαρίστριες, ώστε να υπάρχουν οι απαιτούμενες συνθήκες υγιεινής στο σχολείο σας ή απειλείστε με λοιμώξεις;

Έχετε φύλακες και επιστάτες στο σχολείο σας ή εκτελείτε χρέη φύλακα;

Έχετε τα εργαλεία που πιστεύετε ότι χρειάζεστε για να αποδώσετε καλύτερα το μάθημα ή εργάζεστε με ελάχιστους πόρους;

Αισθάνεστε ανήμποροι, λόγω κάποιων ελλείψεων, να βοηθήσετε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή με δυσκολίες στη γλώσσα;

Έχετε σκεφθεί λύσεις, αλλά σας λείπει η υποστήριξη να τις υλοποιήσετε;

Παρέχεται από τους αρμόδιους φορείς η χρηματική υποστήριξη που οφείλει να δώσει;

Σε αυτά τα θέματα, προσωπικά, γνωρίζω αρκετούς γονείς που είναι διατεθειμένοι να σας στηρίξουν και να πιέσουν καταστάσεις και να διαμαρτυρυθούν, ώστε εσείς, έστω και κάτω από το υπάρχον καθεστώς αμοιβής και εργασίας σας, να μπορέσετε να ανακουφιστείτε από θέματα τα οποία δεν θα έπρεπε να σας επιβαρύνουν και να εστιαστείτε καθάρα στο επάγγελμά σας.



Αυτό ακριβώς λέω,ότι και ο καθηγητής έχει υποχρεώσεις και είναι όλη μέρα στο δρόμο,γνώρισα καθηγήτρια που έφευγε από Ξάνθη 4 το πρωί,πήγαινε Ορεστειάδα με τρένο και μετά έπαιρνε λεωφορείο για να πάει στο χωριό όπου ήταν το σχολείο της. Ξέρετε πόσοι είναι έτσι? Πόσοι για να δουλέψουν είναι όλη μέρα στα χλμ, επειδή κοντά στα σπίτια τους δεν έχουν δουλειά? Ακριβώς όπως οι γονείς που προαναφέρατε μόνο που οι καθηγητές κάνουν τα χλμ όντας απλήρωτοι και ανασφάλιστοι αλλά και όταν πληρώνονται παίρνουν 200 ευρώ το μήνα! Πως θα ζήσει αυτός ο άνθρωπος? Πως θα προετοιμάζεται για τη δουλειά του?

Αποσυνδεδεμένος rorygr

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1105
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #24 στις: Δεκεμβρίου 17, 2009, 01:50:01 pm »
Killbill ,

επειδή όσα θίγεις πραγματικά είναι πολύ εύστοχα και με απασχολούν καθε μέρα καθώς, έχοντας αναλάβει αρκετά μαθήματα κατεύθυνσης στο σχολείο, έρχομαι καθημερινά αντιμέτωπος με τέτοια φαινόμενα, παρά το γεγονός ότι τα παιδιά είναι πολύ ευχαριστημένα από τη δουλειά μου - ή έτσι τουλάχιστον λένε, δεν έχουν όμως και λόγο να μην είναι.... Δηλαδή παρόλα αυτά εξακολουθούν να με "ακυρώνουν" κι εμένα και τη δουλειά μου. Εσύ λοιπόν, που το αποδίδιες αυτό; τι λέει η εμπειρία σου ή οι συζητήσεις σου με τα παιδιά; και πως απαντάς ο ίδιος το ερώτημα που θέτεις - δηλαδή τελικά, γιατί τα παιδιά δεν τολμούν να φέρουν αντίρρηση στα φρονιστήρια και λένε κι ευχαριστώ, όταν εμένα μου γκρινιάζουν εάν τους ανακοινώσω τεστ στην ενότητα της ημέρας για την επόμενη φορά;

κατα την γνωμη μου φταινε τα εξης:

καταρχην θα συμφωνησω και εγω οτι βασικος παραγοντας ειναι οι πολλες χαμενες διδακτικες ωρες..και κυριως με την παγκοσμια πρωτοπορια των καταληψεων.. το υπουργειο εδω και χρονια εχει χασει το παιχνιδι σ'αυτο τον τομεα φοβουμενο να παρει μετρα για να μην κατηγορηθει για αντιδημοκρατικοτητα απο τους γνωστους-αγνωστους κυκλους...συν βεβαια τις απεργιες και ολα τα υπολοιπα..
επισης τα τμηματα με 25 και 30 παιδια δεν επιτρεπουν στον εκπαιδευτικο να δουλεψει οπως θελει σε αντιθεση με τα πολυ λιγοτερα παιδια στις αιθουσες των φροντιστηριων...σε αυτο θα ηθελα να προσθεσω το γεγονος οτι το παιδι του 3 κανει μαθημα μαζι με το παιδι του 20 με αποτελεσμα αυτη η ανομοιογενεια να φερνει σε δυσκολη θεση τον εκπαιδευτικο...πας αργα ειναι εις βαρος του καλου μαθητη πας λιγο πιο γρηγορα δεν καταλαβαινει ο μαθητης με τα κενα..παλι εδω τα φροντιστηρια ειναι πιο προσεκτικα διαφημιζοντας τα ομογενη τμηματα αναλογα με τον βαθμο...
υπευθυνοι ειναι βεβαια και πολλοι συναδελφοι οι οποιοι επαναπαυομενοι στην μονιμοτητα δεν λειτουργουν οπως πρεπει (για να μην πω καθολου) και δυσφημουν γενικα τον κλαδο..και το κυριοτερο ο γονιος δεν εχει αλλη επιλογη..ενω στο φροντιστηριο εαν κρινεις οτι ο εκπαιδευτικος ειναι ανεπαρκης μπορεις να διαμαρτυρηθεις η και να πας το παιδι σου σε αλλο φροντιστηριο...
ειναι πολλα συναδελφοι που επιβαρυνουν την κατασταση και εαν δεν γινουν οι καταλληλες τομες η απαξιωση θα συνεχιστει....
 

Αποσυνδεδεμένος TEM

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1960
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #25 στις: Δεκεμβρίου 17, 2009, 01:57:28 pm »
Το σχολείο και η λειτουργία του έχει υποβαθμιστεί και από κασθηγητές που μετά τη μονιομοποίησή τους τρώνε σπόρια στην τάξη ή βγάζουν τα φρύδια τους, ή μπαίνουν με το λυσάρι για μάθημα και ειλικρινά για τέτοιες περιπτώσεις δε μπορώ να βρω καμία δικαιολογία.
Δε μπορώ όμως να βρω δικαιολογία και για τους γονείς που πάνε στους καθηγητές και κάνουν παράπονα γιατί το βλαστάρι τους πήρε 19! Θέλεις 20? Εγώ θα σου βάλω 30 να τελειώνουμε.
Δε μπορώ να βρω δικαιολογία για τους γονείς που συγχωρούν στα παιδιά τους ακόμη και την απαράδεκτη συμπεριφορά τους προς τους καθηγητές και τους συμμαθητές τους.
Δε μπορώ να βρω δικαιολογία για τους γονείς και τους μαθητές που από τη μια γκρινιάζουν για τα λεφτά που δίνουν στα φροντιστήρια,ενώ από την άλλη δεν πάνε στην ενισχυτική και όταν πάνε μιλάνε για αυτή με τα χειρότερα λόγια. Θεωρούν δηλαδή ότι κράτος είναι υποχρεωμένο να παρέχει σε κάθε μαθητή καθηγητές όλων των ειδικοτήτων για ιδιαίτερο?

Εμένα μου αρέσει να κάνω το ψυχολόγο. Οι μαθητές μας κουβαλάνε τις ιδιαιτερότητες που έχει κάθε οικογογένεια και ο κάθε χαρακτήρας και αυτές επηρεάζουν την απόδοσή τους στα μαθήματα.
Αν είναι κουβεντιάζοντας με τους μαθητές μου, να τους βοηθήσω να ξεπεράσουν τα εμποδία που έχουν στη ζωή τους,θα το κάνω με μεγάλη μου χαρά.


Αποσυνδεδεμένος rorygr

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1105
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #26 στις: Δεκεμβρίου 17, 2009, 02:03:59 pm »
Δε μπορώ να βρω δικαιολογία για τους γονείς και τους μαθητές που από τη μια γκρινιάζουν για τα λεφτά που δίνουν στα φροντιστήρια,ενώ από την άλλη δεν πάνε στην ενισχυτική και όταν πάνε μιλάνε για αυτή με τα χειρότερα λόγια. Θεωρούν δηλαδή ότι κράτος είναι υποχρεωμένο να παρέχει σε κάθε μαθητή καθηγητές όλων των ειδικοτήτων για ιδιαίτερο?


η ενισχυτικη ειναι αλλο θεμα..καταρχην ξεκιναει πολυ αργα...αλλο θεμα ειναι επισης τι ποιοτητας και κυριως τι ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ  καθηγητες θα κλιθουν να διδαξουν αφου ο γονιος ξερει οτι απο αυτη την επιλογη (ενισχυτικη η φροντιστηριο) παιζεται το μελλον του παιδιου του ...επισης εχεις σκεφτει πως επηρεασε την σκεψη πολλων γονιων η καθιερωση της;...σου λεει για να καθιερωνει το κρατος ενισχυτικη διδασκαλια (φροντιστηριο δηλαδη)αναγνωριζει την ανεπαρκεια και τις ελλειψεις του πρωινου σχολειου...αρα το φροντιστηριο ειναι απαραιτητο και με κοροιδευουν οταν μου λενε οτι πρεπει να το αποφευγω...

Αποσυνδεδεμένος TEM

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1960
    • Προφίλ
Απ: Να αγωνίζομαι ή όχι;
« Απάντηση #27 στις: Δεκεμβρίου 17, 2009, 02:11:22 pm »
Μα οι ίδιοι καθηγητές που κάνουν πδσ κάνουν και ιδιαίτερα κάνουν και φρονιστήρια!
Ειδικά στην επαρχία που είμαστε όλοι γνωστοί,υπάρχουν μαθητές που κάνουν ιδιαίτερα με συγκεκριμένους καθηγητές και τους ζητούσαν και για την πδσ! Μέχρι πέρσι,πριν μπει το κριτήριο της κτήσης πτυχίου,ήταν πολλά αυτά τα παραδείγματα και έμεναν όλοι ευχαριστημένοι και οι μαθητές που έκαναν επιπλέον ώρες με τον καθηγητή της επιλογής τους και οι γονείς που γλύτωναν κανα ευρώ και οι καθηγητές γιατί το τμήμα κρατιόταν μέχρι την τελευταία μέρα.
Δε βρίσκω σοβαρό το επιχείρημά σου,γιατί όλοι από κάπου πρέπει να ξεικινήσουν,κάπως θα πρέπει να γίνει η αρχή και στην πορεία να δούμε πως θα βελτιωθούμε.

 

Pde.gr, © 2005 - 2025

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32871
  • Τελευταία: Arleta30
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1182625
  • Σύνολο θεμάτων: 19473
  • Σε σύνδεση σήμερα: 631
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 2144
  • (Αυγούστου 21, 2024, 05:10:38 pm)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 8
Επισκέπτες: 464
Σύνολο: 472

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.049 δευτερόλεπτα. 30 ερωτήματα.