*

Αποστολέας Θέμα: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!  (Αναγνώστηκε 116919 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος aeee

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1305
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #378 στις: Φεβρουαρίου 24, 2010, 09:04:20 am »
πονεί........

http://www.youtube.com/watch?v=bc6LLxesEz8&feature=related

ΤΑ ΔΩΡΑ ( του Μίλτου Σαχτούρη )

..........Δυο άνθρωποι ψιθυρίζουν
τί κάνει την καρδιά μας καρφώνει;
ναι την καρδιά μας καρφώνει
ώστε λοιπόν είναι ποιητής

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 11:26:51 »

Αποσυνδεδεμένος domenica

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1170
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 03
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #379 στις: Φεβρουαρίου 24, 2010, 04:47:42 pm »
όπως πονάει και το όνειρο ( του να εργαστείς στο δημόσιο σχολείο ) που μένει ανεκπλήρωτο......
"αφήνω" λοιπόν το σχολείο και μοιράζομαι μαζί σας το σχόλιο ή καλύτερα την ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη απο το
" Μικρό
" ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει "
   Τάσος Λειβαδίτης

Αποσυνδεδεμένος aristos2

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2928
  • Φύλο: Άντρας
  • Οι "δανειστές" επιτρέπουν την ύπαρξη σχολείων;
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #380 στις: Φεβρουαρίου 28, 2010, 07:57:50 am »
Γιάννης Ρίτσος - Ἡ καμπάνα

Ποιὸς ἦταν ποὺ κρέμασε (καὶ πότε; ) πάνω ἀκριβῶς ἀπ’ τὸ τραπέζι
καταμεσὶς στὸ ταβάνι, αὐτὴ τὴ μαύρη καμπάνα; - πρὶν μῆνες; πρὶν χρόνια;
Σκυμμένοι στὸ πιάτο μας, δὲν τὴν εἴχαμε δεῖ. Ποτὲ δὲ σηκώσαμε
λίγο πιὸ πάνω τὸ κεφάλι, - ποιὸς ὁ λόγος ἄλλωστε; Μά, τώρα,
τὸ ξέρουμε· εἶναι ἐκεῖ, ἀμετάθετη. Ποιὸς τάχα τὴν πρωτό 'δε; ποιὸς μᾶς τό 'πε
ἀφοῦ κανείς μας δὲ μιλάει; Ἴσως, μιὰ νύχτα, ἀκολουθώντας τὸ ποτήρι,
στραγγίζοντας τὴν τελευταία σταγόνα τοῦ κρασιοῦ, μέσ’ ἀπ’ τὸ ἄδειο
θαμπωμένο ποτήρι, νὰ τὴν πῆρε τὸ μάτι μας. Σκύψαμε ἀμέσως
ἀκόμη πιὸ πολύ. Πεινᾶμε, δὲν πεινᾶμε, τρῶμε· περιμένοντας πάντα,
ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμή, ἕνα μεγάλο ἀόρατο χέρι νὰ χτυπήσει τὴν καμπάνα

ἐννέα ἢ δώδεκα φορὲς ἢ μία καὶ μόνη, ἀπέραντα μόνη, ἀπειθάρχητα μόνη,
ἐνῷ, ἀπὸ μέσα μας, μετρᾶμε κιόλας, μήπως συμπέσουμε τουλάχιστον στοὺς χτύπους. 



... μα η καμπάνα επιμένει ν' αργεί ...!
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως.
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί,
Γυναίκα ...

Αποσυνδεδεμένος Isfahan

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 451
  • Φύλο: Άντρας
  • ΠΕ03
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #381 στις: Φεβρουαρίου 28, 2010, 10:05:08 am »
όπως πονάει και το όνειρο ( του να εργαστείς στο δημόσιο σχολείο ) που μένει ανεκπλήρωτο......
"αφήνω" λοιπόν το σχολείο και μοιράζομαι μαζί σας το σχόλιο ή καλύτερα την ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη απο το
" Μικρό

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 11:26:51 »

Αποσυνδεδεμένος aeee

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1305
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #382 στις: Φεβρουαρίου 28, 2010, 02:16:37 pm »
Γιάννης Ρίτσος - Ἡ καμπάνα

Ποιὸς ἦταν ποὺ κρέμασε (καὶ πότε; ) πάνω ἀκριβῶς ἀπ’ τὸ τραπέζι
καταμεσὶς στὸ ταβάνι, αὐτὴ τὴ μαύρη καμπάνα; ..............Σκύψαμε ἀμέσως
ἀκόμη πιὸ πολύ. Πεινᾶμε, δὲν πεινᾶμε, τρῶμε· περιμένοντας πάντα,
ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμή, ἕνα μεγάλο ἀόρατο χέρι νὰ χτυπήσει τὴν καμπάνα

ἐννέα ἢ δώδεκα φορὲς ἢ μία καὶ μόνη, ἀπέραντα μόνη, ἀπειθάρχητα μόνη,
ἐνῷ, ἀπὸ μέσα μας, μετρᾶμε κιόλας, μήπως συμπέσουμε τουλάχιστον στοὺς χτύπους.  

... μα η καμπάνα επιμένει ν' αργεί ...!

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ:  ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ

Δεν την αντέχω τη στεριά
Δε με βαστάνε οι νεραντζιές
Δώσε να πάω για τ' ανοιχτά με μπαλωθιές και σήμαντρα!
Γρήγορα Παναγιά μου γρήγορα
Κιόλας ακούω τραχιά φωνή ψηλά πάνω απ' τις ντάπιες
Χτυπάει χτυπάει στις χάλκινες αμπάρες
Χτυπάει χτυπάει κι αντρειεύεται

............Μισοβουλιαγμένες βάρκες
Ξύλα που πρήζουνται με απόλαυση
Άνεμοι ξυπόλυτοι άνεμοι
Στα σοκάκια που κουφάθηκαν
Πέτρινοι κατήφοροι
Ο μουγκός ο τρελός
Η μισοχτισμένη ελπίδα.
Μεγάλα νέα καμπάνες
Στις αυλές άσπρες μπουγάδες
Στις παραλίες οι σκελετοί
Μπογιές κατράμι νέφτι
Ετοιμασίες της Παναγίας
Που για να γιορτάσει ελπίζει
Άσπρα πανιά και γαλανές σημαιούλες.
Κι εσύ στα πάνω περιβόλια
Κτήνος της αγριαχλαδιάς
Λιγνό άγουρο αγόρι
Ο ήλιος ανάμεσα στα σκέλια σου
Να παίρνει μυρωδιά
Κι η κοπελίτσα στην αντικρινή στεριά
Να σιγοκαίγεται απ' τις ορτανσίες.
..........Το βράδυ ανάψαμε φωτιά
Και τραγουδούσαμε γύρω τριγύρω:
Φωτιά ωραία φωτιά μη λυπηθείς τα κούτσουρα
Φωτιά ωραία φωτιά μη φτάσεις ως τη στάχτη
Φωτιά ωραία φωτιά καίγε μας λέγε μας τη ζωή.
Εμείς τη λέμε τη ζωή την πιάνουμε απ' τα χέρια
Κοιτάζουμε τα μάτια της που μας ξανακοιτάζουν
Κι αν είναι αυτό που μας μεθάει μαγνήτης το γνωρίζουμε
Κι αν είναι αυτό που μας πονάει κακό το 'χουμε νιώσει
Εμείς τη λέμε τη ζωή πηγαίνουμε μπροστά
Και χαιρετούμε τα πουλιά της που μισεύουνε




φωτιά καίγε μας, λέγε μας τη ζωή....εμεις τη ζωη την πιάνουμε απ΄τα χέρια!!...τη λέμε τη ζωή, πηγαίνουμε μπροστά!!!!!!!
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουαρίου 28, 2010, 08:00:17 pm από aeee »

Αποσυνδεδεμένος physicaest

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 698
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Koλωνακι (Πλατεια)1920
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #383 στις: Φεβρουαρίου 28, 2010, 02:25:03 pm »
Tωρα διαβαζω το ποιημα της ελευθεριας «Μαρια Νεφελη» του Ελυτη .Το απογευμα-βραδι θα σας το εχω αναλυσει

Αποσυνδεδεμένος aeee

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1305
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #384 στις: Φεβρουαρίου 28, 2010, 02:29:28 pm »
Tωρα διαβαζω το ποιημα της ελευθεριας «Μαρια Νεφελη» του Ελυτη .Το απογευμα-βραδι θα σας το εχω αναλυσει

http://www.youtube.com/watch?v=-9RyNHSfdmc
 :)

Αποσυνδεδεμένος domenica

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1170
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 03
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #385 στις: Φεβρουαρίου 28, 2010, 06:49:55 pm »
φωτιά καίγε μας, λέγε μας τη ζωή....εμεις τη ζωη την πιάνουμε απ΄τα χέρια!!...τη λέμε τη ζωή, πηγαίνουμε μπροστά!!!!!!!


Για τη ζωή - Ναζὶμ Χικμέτ

Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι παῖξε-γέλασε
Πρέπει νὰ τήνε πάρεις σοβαρά,
Ὅπως, νὰ ποῦμε, κάνει ὁ σκίουρος,
Δίχως ἀπ᾿ ὄξω ἢ ἀπὸ πέρα νὰ προσμένεις τίποτα.
Δὲ θά ῾χεις ἄλλο πάρεξ μονάχα νὰ ζεῖς.
Τὶς πιὸ ὄμορφες μέρες μας δὲν τὶς ζήσαμε ἀκόμα
Κι ἂχ ὅ,τι πιὸ ὄμορφο θά ῾θελα νὰ σοῦ πῶ
Δὲ στό ῾πα ἀκόμα.





( Απόδοση: Γιάννης Ρίτσος )
" ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει "
   Τάσος Λειβαδίτης

Αποσυνδεδεμένος physicaest

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 698
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Koλωνακι (Πλατεια)1920
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #386 στις: Φεβρουαρίου 28, 2010, 08:05:36 pm »
Η Μαρια Νεφελη, ουρανια και γηινη.Με το κορμ της , που σ' αυτο "καλλιεργουν" , οσοι ξερουν, τα"ιερα" και πνιγονται οσοι δεν εμαθαν ποτε απο θαλασσα κια πο κολυμπι". Που ζει στον κοσμο των χρηματων ("η τεχνη του να βγαζεις χρηματα ειναι κι αυτη μια πολεμιλη ιδιοτητα")

Η Μαρια Νεφελη ειναι η αμεση Ζωη:

     Με την ομορφια μου εγω
          θα καταργησω την εννοια του βιβλιου

           θα επινοησω τα νεα λουλουδια
           και θα τα δρεψω απο τα σπλαχνα μου
           και θα στεψω βασιλια στην κοχη των μηρων μου
           το δημοσιο ροδο


       Απ' αυτο θα πνευσει ο ανεμος
            της αληθινης αγνοτητας



Μαρια αγνη,αγια,παναγια,Νεφελη ομως,αναερη, σκοτεινη και ουρανια. Μαρια Νεφελη: η Ελενη (απεναντι: ο Τρωικος Πολεμος), ο Αγιος Φραγκισκος της Ασσιζης (απεναντι : η Ιερα Εξεταση), η Ουγγρικη επανασταση (απεναντι: ο Σταλιν).
Με αλλα λογια: η τρωτη αλλα ακαταβλητη και εκθαμβωτικη ανθρωπινη γυμνια- απεναντι στην Εξουσια, τη

Αποσυνδεδεμένος aeee

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1305
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #387 στις: Φεβρουαρίου 28, 2010, 08:24:07 pm »
Ευχαριστουμε physicaest!

"Μαρία Νεφέλη"        Ελύτης,    ερμηνεία Τσανακλίδου και Μπέζος




Αποσυνδεδεμένος aeee

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1305
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #388 στις: Φεβρουαρίου 28, 2010, 08:40:03 pm »

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ:  ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ

..........Το βράδυ ανάψαμε φωτιά
Και τραγουδούσαμε γύρω τριγύρω:
Φωτιά ωραία φωτιά μη λυπηθείς τα κούτσουρα
Φωτιά ωραία φωτιά μη φτάσεις ως τη στάχτη
Φωτιά ωραία φωτιά καίγε μας λέγε μας τη ζωή.
Εμείς τη λέμε τη ζωή την πιάνουμε απ' τα χέρια
Κοιτάζουμε τα μάτια της που μας ξανακοιτάζουν
Κι αν είναι αυτό που μας μεθάει μαγνήτης το γνωρίζουμε
Κι αν είναι αυτό που μας πονάει κακό το 'χουμε νιώσει
Εμείς τη λέμε τη ζωή πηγαίνουμε μπροστά
Και χαιρετούμε τα πουλιά της που μισεύουνε



Μαρία Δημητριάδη, η ψυχή των τραγουδιών που αγαπήσαμε.
Αφιέρωμα με 50 τραγούδια. ΦΩΤΙΑ, ΩΡΑΙΑ ΦΩΤΙΑ Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

http://www.youtube.com/watch?v=TlK5QYZQtRg


Αποσυνδεδεμένος aeee

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1305
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #389 στις: Φεβρουαρίου 28, 2010, 09:20:29 pm »
φωτιά καίγε μας, λέγε μας τη ζωή....εμεις τη ζωη την πιάνουμε απ΄τα χέρια!!...τη λέμε τη ζωή, πηγαίνουμε μπροστά!!!!!!!

Για τη ζωή - Ναζὶμ Χικμέτ

Ἡ ζωὴ δὲν εἶναι παῖξε-γέλασε
Πρέπει νὰ τήνε πάρεις σοβαρά,
Ὅπως, νὰ ποῦμε, κάνει ὁ σκίουρος,
Δίχως ἀπ᾿ ὄξω ἢ ἀπὸ πέρα νὰ προσμένεις τίποτα.
Δὲ θά ῾χεις ἄλλο πάρεξ μονάχα νὰ ζεῖς.


( Απόδοση: Γιάννης Ρίτσος )




Μουσική: Μάνος Λοΐζος Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος (παίζει και τραγουδάει) Η ζωή δεν είναι παίξε-γέλασε
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουαρίου 28, 2010, 09:26:10 pm από aeee »

Αποσυνδεδεμένος domenica

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1170
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 03
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #390 στις: Φεβρουαρίου 28, 2010, 10:20:06 pm »


Ποίημα Ζωής - Ποίημα στους Φίλους 

Jorge Luis Borges
" ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει "
   Τάσος Λειβαδίτης

Αποσυνδεδεμένος aeee

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1305
    • Προφίλ
Απ: Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!
« Απάντηση #391 στις: Μαρτίου 01, 2010, 09:31:31 pm »
 
Εν πτωχεύσει


Είμαι σχεδόν χωρίς επάγγελμα τώρα.

Νεότερη
κατασκεύαζα κυρίως διαμαρτυρίες.
Αλλά και μεταχειρισμένες καταστάσεις
μάζευα
που μεταποιούσα εύκολα
σε πρωτοτυπίες και παραφορές.
Στρωμένη δουλειά.
Ευπορούσα.

Τώρα επιδίδομαι στο άσκοπο.
Ίσα-ίσα τα προς το ζην :
επιβαίνω του άνεργου χρόνου μου
κι εκτελώ μικρά δρομολόγια
για λίγη αναδρομή
στα εύκρατα της νεότητός μου
επαγγέλματα ...
Κική Δημουλά
από τη συλλογή Ερήμην, 1958
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 01, 2010, 11:30:38 pm από aeee »

 

Pde.gr, © 2005 - 2025

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32871
  • Τελευταία: Arleta30
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1182561
  • Σύνολο θεμάτων: 19473
  • Σε σύνδεση σήμερα: 640
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 2144
  • (Αυγούστου 21, 2024, 05:10:38 pm)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 10
Επισκέπτες: 640
Σύνολο: 650

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.05 δευτερόλεπτα. 32 ερωτήματα.