0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
όπως πονάει και το όνειρο ( του να εργαστείς στο δημόσιο σχολείο ) που μένει ανεκπλήρωτο......"αφήνω" λοιπόν το σχολείο και μοιράζομαι μαζί σας το σχόλιο ή καλύτερα την ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη απο το " Μικρό
Γιάννης Ρίτσος - Ἡ καμπάναΠοιὸς ἦταν ποὺ κρέμασε (καὶ πότε; ) πάνω ἀκριβῶς ἀπ’ τὸ τραπέζικαταμεσὶς στὸ ταβάνι, αὐτὴ τὴ μαύρη καμπάνα; ..............Σκύψαμε ἀμέσωςἀκόμη πιὸ πολύ. Πεινᾶμε, δὲν πεινᾶμε, τρῶμε· περιμένοντας πάντα,ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμή, ἕνα μεγάλο ἀόρατο χέρι νὰ χτυπήσει τὴν καμπάναἐννέα ἢ δώδεκα φορὲς ἢ μία καὶ μόνη, ἀπέραντα μόνη, ἀπειθάρχητα μόνη,ἐνῷ, ἀπὸ μέσα μας, μετρᾶμε κιόλας, μήπως συμπέσουμε τουλάχιστον στοὺς χτύπους. ... μα η καμπάνα επιμένει ν' αργεί ...!
Tωρα διαβαζω το ποιημα της ελευθεριας «Μαρια Νεφελη» του Ελυτη .Το απογευμα-βραδι θα σας το εχω αναλυσει
φωτιά καίγε μας, λέγε μας τη ζωή....εμεις τη ζωη την πιάνουμε απ΄τα χέρια!!...τη λέμε τη ζωή, πηγαίνουμε μπροστά!!!!!!!
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ: ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ ..........Το βράδυ ανάψαμε φωτιάΚαι τραγουδούσαμε γύρω τριγύρω:Φωτιά ωραία φωτιά μη λυπηθείς τα κούτσουρα Φωτιά ωραία φωτιά μη φτάσεις ως τη στάχτη Φωτιά ωραία φωτιά καίγε μας λέγε μας τη ζωή.Εμείς τη λέμε τη ζωή την πιάνουμε απ' τα χέρια Κοιτάζουμε τα μάτια της που μας ξανακοιτάζουνΚι αν είναι αυτό που μας μεθάει μαγνήτης το γνωρίζουμε Κι αν είναι αυτό που μας πονάει κακό το 'χουμε νιώσει Εμείς τη λέμε τη ζωή πηγαίνουμε μπροστά Και χαιρετούμε τα πουλιά της που μισεύουνε
Παράθεση από: aeee στις Φεβρουαρίου 28, 2010, 02:16:37 pmφωτιά καίγε μας, λέγε μας τη ζωή....εμεις τη ζωη την πιάνουμε απ΄τα χέρια!!...τη λέμε τη ζωή, πηγαίνουμε μπροστά!!!!!!!Για τη ζωή - Ναζὶμ ΧικμέτἩ ζωὴ δὲν εἶναι παῖξε-γέλασεΠρέπει νὰ τήνε πάρεις σοβαρά,Ὅπως, νὰ ποῦμε, κάνει ὁ σκίουρος,Δίχως ἀπ᾿ ὄξω ἢ ἀπὸ πέρα νὰ προσμένεις τίποτα.Δὲ θά ῾χεις ἄλλο πάρεξ μονάχα νὰ ζεῖς. ( Απόδοση: Γιάννης Ρίτσος )