Ζ' Φάση - ΠΕ02 ... ποιητικώς ολισθαίνουσα ...!

[aristos2]

Αρίστο σε ευχαριστώ εκ μέρους και των άλλων συναδέλφων που συνεργάζομαι φέτος. Μας αντιπροσώπευσες επάξια. Μέσω της επιστολής σου εξέφρασες και το δικό μας αναπάντητο ¨γιατί τόση αναξιοκρατία".
  Καλή συνέχεια στον αγώνα μας για βελτίωση των εργασιακών συνθηκών.

Καλή συνέχεια, λοιπόν, κι αίσιο τέλος.

Μια χρονιά ωρομίσθια και φέτος αναπλρώτρια, διαρκώς καπελωμένη από βίσματα και προνομιούχους της "κοινωνικής πολιτικής" της εκάστοτε κυβέρνησης.
Σ' ευχαριστώ κι εγώ για την επιστολή σου!

Nα είσαι καλά και να βρουν σεβασμό τα όνειρά σου/μας ...

[PDE ads]

[aristos2]

Καρυωτάκης:
Υστεροφημία
 
Το θάνατό μας χρειάζεται η άμετρη γύρω φύση
και τον ζητούν τα πορφυρά στόματα των ανθών.
Αν έρθει πάλιν η άνοιξη, πάλι θα μας αφήσει,
κι ύστερα πια μήτε σκιές δεν είμεθα σκιών.

Το θάνατο μας καρτερεί το λαμπρό φως του ήλιου.
Τέτοια θα δούμε ακόμη μια δύση θριαμβική, No
κι ύστερα φεύγουμεν από τα βράδια του Απριλίου,
στα σκοτεινά πηγαίνοντας βασίλεια πέρα κει.

Μόνο μπορεί να μείνουνε κατόπι μας οι στίχοι
δέκα μονάχα στίχοι μας να μείνουνε, καθώς
τα περιστέρια που σκορπούν οιναυαγοί στην τύχη,
κι όταν φέρουν το μήνυμα δεν είναι πια καιρός
 

Φθορά
 
Στην άμμο τα έργα στήνονται μεγάλα των ανθρώπων,
και σαν παιδάκι τα γκρεμίζει ο Χρόνος με το πόδι.
 

Καληνύχτα, καλοί μου φίλοι ...

[aeee]

Aristos2  οταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς, μπορούνε με χίλιους τρόπους.




Οταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς,
μπορούνε με χίλιους τρόπους.
Ρίξε το όπλο και σωριάσου πρηνής,
όταν ακούσεις ανθρώπους.

Οταν ακούσεις ποδοβολητά
λύκων, ο Θεός μαζί σου!
Ξαπλώσου χάμου με μάτια κλειστά
και κράτησε την πνοή σου.

Κράτησε κάποιον τόπο μυστικό,
στον πλατύ κόσμο μια θέση.
Οταν οι άνθρωποι θέλουν το κακό,
του δίνουν όψη ν' αρέσει.

Του δίνουν λόγια χρυσά, που νικούν
με την πειθώ, με το ψέμα,
όταν [οι] άνθρωποι διαφιλονικούν
τη σάρκα σου και το αίμα.

Οταν έχεις μια παιδική καρδιά
και δεν έχεις ένα φίλο,
πήγαινε βάλε βέρα στα κλαδιά,
στη μπουτονέρια σου φύλλο.

Ασε τα γύναια και το μαστροπό
Λαό σου, Ρώμε Φιλύρα.
Σε βάραθρο πέφτοντας αγριωπό,
κράτησε σκήπτρο και λύρα.

Υποθηκαι  Κ. Καρυωτακης

[Isfahan]

Ένα βιντεάκι με την κυρία Υπουργό Παιδείας σε ρόλο καθηγήτριας και τους εκπαιδευτικούς σε ρόλο μαθητών...

http://www.youtube.com/watch?v=7X1bVJsT7Gc

[PDE ads]

[domenica]

Τὰ δεκατέσσερα παιδιά - Νικηφόρος

[aristos2]

Καλημέρα, domenica ... και αν βρεις δός μου ἕνα βιβλίο νὰ κρύψω τὰ μάτια μου ...!

[dina 94]

Στους συνοδοιπόρους μου ωρομίσθιους της επαρχίας....

ΤΑ ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ

...................................
Έβλεπες πως ράβεις με τα δυο σου χέρια,
έβλεπες πως ζυμώνεις με τα δυο σου χέρια
κι ονειρευόσουν πως μπαίνεις στην τάξη
με δεκατέσσερις φορεσιές ,
με δεκατέσσερα χριστόψωμα στην αγκαλιά σου.

Αλλά ξύπναγες το πρωί κι άκουγες που έβρεχε.
Σε δίπλωνε σα μια λύπη τ΄αδιάβροχό σου
κι ο δρόμος για το σχολειό πιο δύσκολος.

[dina 94]

Domenica ,δεν το πιστεύω !! Η ταυτισή μας ήταν σε άλλη διάσταση...!

[domenica]

Καλημέρα, domenica ... και αν βρεις δός μου ἕνα βιβλίο νὰ κρύψω τὰ μάτια μου ...!

όσο κι αν προσπαθήσεις να κρύψεις τα μάτια ....δεν θα καταφέρεις να "κρύψεις" τη ματιά της ψυχής ....
ασε που  πάντα πίστευα πως υπάρχει ξεχωριστή ομορφιά στα δακρυσμένα μάτια ....

Δακρυσμένα μάτια νυσταγμένοι κήποι
όνειρα κομμάτια ας ήτανε να ζω
στους μεγάλους δρόμους κάτω απ' τις αφίσες
στα χιλιάδες χρώματα ας ήταν να βρεθώ.

Να 'ταν η καρδιά μου λαμπερό αστέρι
να 'ταν η ματιά μου δίκοπο μαχαίρι
αστραφτερό σπαθί μες το μεσημέρι
αστραφτερό σπαθί μες το μεσημέρι.

Γιάννης Θεοδωράκης

Domenica ,δεν το πιστεύω !! Η ταυτισή μας ήταν σε άλλη διάσταση...!

....όπως λένε και οι μαθητές μας......"νιώθουμε"

[aeee]

Καλημερα domenica.............κι ἀνεβαίνοντας πάνω στὴν ἕδρα σου
ἄνοιγες τὴ λύπη σου καὶ τὰ σκέπαζες
ὅπως ὁ οὐρανὸς σκεπάζει τὴ γῆ.
 

[aeee]

όσο κι αν προσπαθήσεις να κρύψεις τα μάτια ....δεν θα καταφέρεις να "κρύψεις" τη ματιά της ψυχής ....
ασε που  πάντα πίστευα πως υπάρχει ξεχωριστή ομορφιά στα δακρυσμένα μάτια ....

Δακρυσμένα μάτια νυσταγμένοι κήποι
όνειρα κομμάτια ας ήτανε να ζω
στους μεγάλους δρόμους κάτω απ' τις αφίσες
στα χιλιάδες χρώματα ας ήταν να βρεθώ.

Να 'ταν η καριδά μου λαμπερό αστέρι
να 'ταν η ματιά μου δίκοπο μαχαίρι
αστραφτερό σπαθί μες το μεσημέρι
αστραφτερό σπαθί μες το μεσημέρι.

[domenica]

Καλημερα domenica.............κι ἀνεβαίνοντας πάνω στὴν ἕδρα σου
ἄνοιγες τὴ λύπη σου καὶ τὰ σκέπαζες
ὅπως ὁ οὐρανὸς σκεπάζει τὴ γῆ.
 

....και την αγάπη μου, γλυκιά aeee ....

" (η αγάπη) πάντα στέγει,πάντα πιστεύει,πάντα ελπίζει,πάντα υπομένει"

Επιστολή προς Κορινθίους Α' (13:7) - Αγία Γραφή

[aeee]

Καλημερα domenica.............κι ἀνεβαίνοντας πάνω στὴν ἕδρα σου
ἄνοιγες τὴ λύπη σου καὶ τὰ σκέπαζες
ὅπως ὁ οὐρανὸς σκεπάζει τὴ γῆ.
 

....και την αγάπη μου, γλυκιά aeee ....

" (η αγάπη) πάντα στέγει,πάντα πιστεύει,πάντα ελπίζει,πάντα υπομένει"

Επιστολή προς Κορινθίους Α' (13:7) - Αγία Γραφή

αχ domenica μου........Δεν μπορεί, μέσα στο γύρο τον ατέλειωτο
του δούναι και μολών λαβέ
θα μου 'χεις πάρει δανεικά κάποια αισθήματα.
Δεν μπορεί, μέσα στα τόσα χρόνια των καπνών
κάποια φορά θα ξέμεινες κι εσύ από τσιγάρα.

Να μου δάνειζες τώρα μιαν ανταπόδοση
για δυο τρεις μέρες μιαν αγάπη.
Είμαι καλεσμένη σε κωμωδία κυκλική
και στην πρόσκληση τονίζεται
το ένδυμα να είναι αδιαφανές
δεν πρέπει να φεγγίζει το ανυπόφορο.

Θα σ' την επιστρέψω άθικτη.
Και να μεθύσω και να χυθώ απάνω της,
μη φοβάσαι, λεκέδες δεν αφήνει
ποτέ το αιώνιο στην αγάπη.

Για μια δυό μέρες έστω...............
.............Όχι αυτήν δεν θέλω αυτήν, όχι
την ελεήμονα αγάπη που την ξανακερδίζει
η παλάμη σου αμέσως μόλις πέσει στη δική μου.
Την άλλην θέλω, εκείνην την άλλην την άλλη
την παράφορη που τρέφεις για κάποιον άλλον
πάλι εσύ και ικετεύεις
να σου δανείσει την αγάπη του

Κ. Δημουλά   Κινουμενα σχέδια

[domenica]

Την άλλην θέλω, εκείνην την άλλην την άλλη
την παράφορη που τρέφεις για κάποιον άλλον
πάλι εσύ και ικετεύεις
να σου δανείσει την αγάπη του

Κ. Δημουλά   Κινουμενα σχέδια

....θα συμφωνήσω με τον Μάλαμα :
Πως νιώθουμε παράφορα
 Πως ζούμε ετσι αδιάφορα

που μάλλον "συμφωνει" με τη Δημουλά :

" Πάντα το ασύμπτωτο ερωτευμένο μ' ένα άλλο
πάντα εμείς μ' αυτό ερωτευμένοι.
Και πεθαίνουν ανέραστες οι συγκυρίες."

( και λόγω μεταβατικής ιδιότητας ...συμφωνώ κι εγώ μαζί της  )