0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
εγω τελειωσα 5ετη σχολη και τωρα κανω 2ετες μεταπτυχιακο. αν ημουν αγγλια θα ξεμπερδευα δηλαδη σε 4 χρονια.δεν ξερω αν σημαινει κατι αυτο για σας ,για μενα σημαινει πολλα. οσο για τους δασκαλους απο βουλγαρια δεν το σχολιαζω, εδω δεχομαστε εκατονταδες γιατρους απο εκει καθε χρονο, στους δασκαλους θα κολλησουμε?
Τωρα το καταλαβατε τι παιζει στην Αγγλια στην τριτοβαθμια;το προβλημα ξεκινα απο την δευτεροβαθμια οπου γινονται τα απολυτως απαραιτητα.τα μαθηματικα ειναι της πλακας και στην Φυσικη το να ξερει καποιος οταν τελειωνει το λυκειο τον 2ο νομο του Newton ειναι μεγαλη επιτυχια.Και ολα αυτα στην πατριδα του.
Παράθεση από: ermionoula στις Δεκεμβρίου 30, 2009, 07:56:35 pmεγω τελειωσα 5ετη σχολη και τωρα κανω 2ετες μεταπτυχιακο. αν ημουν αγγλια θα ξεμπερδευα δηλαδη σε 4 χρονια.δεν ξερω αν σημαινει κατι αυτο για σας ,για μενα σημαινει πολλα. οσο για τους δασκαλους απο βουλγαρια δεν το σχολιαζω, εδω δεχομαστε εκατονταδες γιατρους απο εκει καθε χρονο, στους δασκαλους θα κολλησουμε?Νομιζω ως αποφοιτη αγγλικου πανεπιστημιου δεν μπορω παρα να τραβαω τα μαλλια μου διαβαζοντας τα παραπανω κ αλλα συναφή. Να θυμισω σε ολους οτι το προγραμμα σπουδων στην Αγγλια μπορει μεν να ειναι τριετες (κ για πολυτεχνικες σχολες συχνα τετραετες) αλλα...-υπαρχει ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ειναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ η παρακολουθηση (στην τεταρτη απουσια απο το μαθημα, κοβεσαι χωρις δικαιωμα επανεξετασης! κοινως, σε πετανε εξω)-για να περασεις ενα μαθημα θελει και 2 και 3 εργασιες, με τις αναλογες βιβλιογραφίες, έρευνα κλπ κλπ- οι υποδομές δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με τις ελληνικές. Είχα την ατυχία να πάω για το ΔΟΑΤΑΠ στο ΑΠΘ, ενα απο τα καλύτερα πανεπιστήμια της χώρας. Και πραγματικά μου ήρθε να βάλω τα κλάματα. Πέρα από τα 20 χρόνια πίσω εποπτικά κλπ μέσα, αυτό που με απογοήτευσε περισσότερο ήταν η νοοτροπία των "συμφοιτήτριών" τεταρτοετών στην αγγλική (η σχολή στην οποία είχα κάνει κάποιες παρακολουθήσεις). Οι φοιτητριούλες (γιατί δεν μπορώ να βρω πιο... ευγενικό χαρακτηρισμό) πήγαιναν στο μάθημα χωρίς ΚΑΝ να έχουν ανοίξει το βιβλίο που υποτίθεται ότι θα επεξεργαζόμασταν στο μάθημα! Αυτό είναι επιστημονική φαντασία για έναν Άγγλο φοιτητή και ντροπή για τον 'Ελληνα!!! Και φυσικά υπήρχε μετά η ανάλογη μουρμούρα - ήταν δύσκολα, τι παλούκια έβαλε στις εξετάσεις κλπ κλπ, τη στιγμή που τα θέματα ήταν τουλάχιστον προβλέψιμα, σε μια σχολή που δεν νομίζω κανείς να μπορεί να την χαρακτηρίσει "δύσκολη" ή "απαιτητική".-απαιτούμενη προϋπόθεση για να πάρει πτυχίο ένας φοιτητής στην Αγγλία είναι η πτυχιακή εργασία, που θέλει κόπο, έρευνα την στιγμή που ο 'Ελληνας φοιτητής σε ελάχιστες των περιπτώσεων συνθέτει λόγο κατά τη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων - και μετά πηγαίνει στο μεταπτυχιακό και είναι όλα "πολύ δύσκολα - τι πρέπει να διαβάσω? μα γιατί δεν έχουμε εξετάσεις?" (τάδε έφη γνωστή μου ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ που δεν μπορούσε να καταλάβει πώς έπρεπε να επιχειρηματολογήσει στο μεταπτυχιακό, γιατί δεν είχε μάθει ποτέ να επιχειρηματολογεί!!!!)Εκεί που θέλω να καταλήξω: Μπορεί οι σχολές να είναι τριετείς, αλλά είναι τρία χρόνια εντατικών σπουδών, όπου η παρακολούθηση μαθημάτων είναι υποχρεωτική για 16-20 ώρες ανά βδομάδα + προσωπικό διάβασμα, που θεωρείται δεδομένο + 10 εργασίες ανά εξάμηνο για να περάσεις και να μη σε στείλουν "πακέτο" στη μαμά σου. Και στην τελική, σε βοηθάει ως άνθρωπο, να μπορείς να βελτιώσεις τις αναλυτικές / συνθετικές σου ικανότητες, πράγμα που για να γίνει στην Ελλάδα θα πάρει πολλάααα χρόνια - κυρίως λόγω νοοτροπίας των φοιτητών.Απλά ήθελα να βάλω κάποια πράγματα στη θέση τους γιατί διάβασα πολλά άκυρα. Τώρα το γεγονός ότι όλοι στρέφονται στις θετικές επιστήμες υπήρχε από τη δική μου εποχή (2000) και γενικώς οι θεωρητικές σχολές δεν προτιμούνται. Συμφωνώ με όσα ειπώθηκαν, αλλά όπως είπε κάποιος συνάδελφος, στην Αγγλία το πτυχίο χρησιμεύει για εύρεση εργασίας, όχι για παράταση της ηθελημένης ανεργίας.
Πως γίνεται να μην εξετάζεσαι γραπτά στα μεταπτυχιακά αλλά μόνο με εργασίες (εργασίες υποχρωτικές έχουμε και εδώ και πρακτικές και καθημερινη φοίτηση, με 2 απουσίες χάνεις το μάθημα) και άλλα πολλά.
,αρκεί να δει κανείς τους (αμφισβητούμενους) πίνακες κατάταξης πανεπιστημίων που κυκλοφορούν εδώ και καμιά 15ετία για την άξιολόγηση των αγγλικών πανεπιστημίων. Ασφαλώς και με ιδιωτική πρωτοβουλία: βλέπε TIMES, GUARDIAN και το κακό συναπάντημα.