Απεργίας καταγγελίες

[alexel]

Κατ' αρχήν να πω πως το βρίσκω λυπηρό που υπάρχουν συνάδελφοι που "δεν βλέπουν το πρόβλημα" στην συμπλήρωση των ωρών των απεργών. Σε εσάς συνάδελφοι να πω ότι ο απεργός ΔΕΝ είναι άρρωστος...ΔΕΝ έχει πάει ταξίδι αναψυχής...ΔΕΝ αποκλείστηκε από τα χιόνια και δεν κατάφερε να ρθει... είναι ΑΠΕΡΓΟΣ. Στην ώρα του εκείνη την μέρα στο σχολείο δεν έχει "κενό", έχει ΑΠΕΡΓΙΑ. Αυτό που θα'πρεπε να έχει και όλες τις υπόλοιπες ώρες.
Όπως όταν απεργεί ο εργάτης στο εργοστάσιο, ο υπάλληλος στο γραφείο του, ο οδηγός του λεοφωρείου, έτσι κι όταν απεργεί ο εκπαιδευτικός η "παραγωγή" δεν θα λειτουργήσει όπως τις άλλες μέρες. Τα περί "εξυπηρέτησης των παιδιών" είναι προφάσεις εν αμαρτίες. Ευκαιρία είναι να μάθουν και τα παιδιά ότι άλλο απεργία και άλλο άδεια, αν και αυτό θα έπρεπε να τους το μαθαίνουν όλοι οι καθηγητές με το παράδειγμά τους.

@πε04.04: Συναδέλφισσα, εγώ δεν ξέρω καμία "ομάδα" που λέγεται "Ελλάδα". Να με συγχωρεί η χάρη σου, αλλά εγώ δεν είμαι σε καμία "ομάδα" με τον κάθε Βαρδινογιάννη, με αυτούς που πήραν την πολιτική απόφαση να τζογαριστούν τα λεφτά της σύνταξής μου στο χρηματιστήριο, με αυτούς που τα "κερδίσαν" στο χρηματιστήριο και την κάναν (και δεν αναφέρομαι στον κάθε κακόμοιρο μικρομεσαίο που "κέρδισε" τότε μερικά χιλιάρικα ευρώ και νόμισε πως έπιασε τον παπά απ' τ' @ρχιδι@), με αυτούς που συμβουλεύαν τις τράπεζες να δίνουν δάνεια αβέρτα και τσεπώναν τότε τα μπόνους επειδή οι "δείκτες" δείχναν "ανάπτυξη" και όταν το πράμα έσκασε στα μούτρα μας, την κάναν σαν κύριοι με τα λεφτά στις τσέπες, διότι δεν είναι ούτε καν νομικά υπόλογοι για ΤΙΠΟΤΑ ("σόρρυ παιδιά που κατέρρευσε το ζήτημα..ας μη μας ακούγατε") και με πολλούς άλλους... και εάν εσύ είσαι σε αυτή την "ομάδα", τότε είμαστε σε διαφορετικές και είσαι απέναντί μου.
Όπως είπες και συ, εσύ (και γω) δεν ευθύνεσαι για την κρίση. Εσύ (και γω) δούλευες, δουλεύεις και θα δουλεύεις (θεού επιτρέποντος) και αύριο. Αρά για ποιο λόγο να κόψουν από τον δικό σου (μου) μισθό; για ποιο λόγο να καταργηθούν τα δικά σου (μου) δικαιώματα; Χρόοονια τώρα, ο λαός κάθε φορά "δουλεύει" και σκύβει το κεφάλι για να ξεπεραστεί η τάδε κρίση και η δείνα λιτότητα. Είδες να σταματάει πουθενά το πράμα; ως πότε;;;;

happiness εύγε, douze points από εμένα.

Και επειδή πολύ παραμύθι έχει πέσει με το νέο εθνικό αγώνα κατά της "κακής Γερμανίας που μας χρωστάει και δεν της χρωστάμε", να προσθέσω ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το Focus ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ,όπως δεν είναι ΟΛΟΙ οι Έλληνες τα λαμόγια του Βατοπεδίου,της Βόνταφον, του χρηματιστηρίου, της Ζίμενς. Όπως υπάρχουν Γερμανοί που δεν τους εκφράζει το γελοίο εξώφυλλο του φόκους, υπάρχουν και Έλληνες που θεωρούν γελοίο ο πρόεδρος της Βουλής τους να ασχολείται με το δημοσίευμα ενός περιοδικού, όπως έκαναν οι μουλάδες με τα σκίτσα του Μωάμεθ που θέλαν εμπάργκο κατά της Δύσης.


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΛΙΝΚΕ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ:
Εμείς, πολιτικοί παράγοντες μέλη του Κόμματος Die Linke, που ασχολούμαστε με τα ευρωπαϊκά και οικονομικά θέματα στη Γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή, εκφράζουμε, με αφορμή και τη γενική απεργία της περασμένης Τετάρτης στην Ελλάδα, την ολόπλευρη αλληλεγγύη μας στους απεργούς.

Εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για την άνευ προηγουμένου εκστρατεία που έχει ενορχηστρωθεί με στόχο την Ελλάδα. Η δύσκολη θέση της χώρας γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για την ενεργοποίηση προκαταλήψεων. Οι πολίτες της Ελλάδας, γυναίκες και άνδρες, κατασυκοφαντούνται, κατηγορούνται ότι είναι "κατά συρροή ψεύτες και ότι συστηματικά παραποιούν τα στατιστικά στοιχειά", ότι συνεχώς κατεργάζονται " ύπουλες πολιτικές".

Οι Έλληνες, δήθεν, ζουν σ' έναν "παράδεισο" απ' τον οποίο "επειγόντως πρέπει να απαλλαγούμε". Στο στόχαστρο, όμως, των νεοφιλελεύθερων μέσων ενημέρωσης και πολιτικών παραγόντων δεν βρίσκεται μόνον η Ελλάδα.

Προσβάλλουν με τον χαρακτηρισμό "PIGS" (γουρούνια) και την Πορτογαλία, την Ιταλία και την Ισπανία. Αυτή η εκστρατεία έρχεται σε αντίθεση με βασικές αρχές της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Πολιτικοί παράγοντες και δημοσιογράφοι, που κατά τα άλλα δεν κουράζονται να επικαλούνται την "όλο και στενότερη Ευρωπαϊκή Ένωση", απευθύνονται στα χαμηλότερα ανθρωπινά ένστικτα καταστρέφοντας την αμοιβαία εμπιστοσύνη που αποτελεί την προϋπόθεση για την ειρηνική συμβίωση των ευρωπαϊκών λαών. Πάντα, στην κρίση, το κεφάλαιο αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους που να εισπράττουν την οργή όλων εκείνων στην Ευρώπη που απειλούνται από κοινωνική περιθωριοποίηση. Με τον τρόπο αυτόν επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν και να εξουδετερώσουν την κριτική στον καπιταλισμό.

Γνωρίζουμε τη δύσκολη θέση της Ελλάδας. Το νέο έλλειμμα για το 2009 που έχει φτάσει στο 12,7% ασφαλώς είναι μεγάλο. Το ίδιο όμως ισχύει και για άλλες χώρες, όπως π.χ. για τη Μ. Βρετανία 12,6% ή για την Ισπανία με 10%. Ανάλογοι αριθμοί σημειώθηκαν όμως το 2009 και στην Ιαπωνία και στις ΗΠΑ. Παντού οι αμύθητες χρηματικές δωρεές για τις τράπεζες, τα έκτακτα μέτρα και οι οφειλές στην καταβολή των φόρων άνοιξαν τεράστιες μαύρες τρύπες στους κρατικούς προϋπολογισμούς.

Αποτελεί ύπουλη πράξη και αποτυχία της πολιτικής το γεγονός ότι ακριβώς εκείνες οι τράπεζες και εκείνοι οι κερδοσκόποι που μόλις χτες σώθηκαν από τη βέβαιη χρεωκοπία χάρη στα κρατικά κονδύλια, σήμερα θέτουν εκ νέου ολόκληρες χώρες κάτω από την πίεση των υπέρογκων τόκων και έχουν και πάλι τη δυνατότητα να κερδοσκοπούν ασύστολα εις βάρος των χωρών αυτών.

Η αλληλεγγύη με την Ελλάδα και με τα άλλα θύματα τέτοιων μηχανορραφιών επιτάσσει να τεθεί τέρμα σ' αυτούς που κερδοσκοπούν από την κρίση.

Με μεγάλη ανησυχία παρατηρούμε ότι η περίπλοκη κατάσταση στην Ελλάδα αξιοποιείται από τις χρηματιστηριακές αγορές, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και από τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις στις πρωτεύουσες των χωρών - μελών της Ε.Ε. για να επιβάλουν την κοινωνική κατεδάφιση. Θεωρούν αναγκαίο να κάμψουν αποφασιστικά την αγωνιστικότητα του ελληνικού εργατικού κινήματος ώστε να επιβάλουν μείωση μισθών και ανύψωση των ορίων συνταξιοδότησης. Επιδιώκεται να επιβληθούν στους Έλληνες και τις Ελληνίδες εργαζόμενους οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις που εμείς δεν είχαμε καταφέρει να εμποδίσουμε στη χώρα μας.

Ταυτόχρονα διαπιστώνουμε, όμως, ότι κάνεις δεν αναφέρεται στις τεράστιες οικονομικές ανισορροπίες στην Ευρωζώνη. Η αλήθεια είναι ότι δεν αντιμετωπίζει μόνον η Ελλάδα τέτοιες δυσκολίες. Και οι Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία παλεύουν με ελλείμματα πάνω του μέσου όρου. Από την άλλη πλευρά, οι χώρες του ευρωπαϊκού πυρήνα και ειδικότερα η Γερμανία, που είναι για πολλά χρόνια ο πρωταθλητής των εξαγωγών, συγκεντρώνουν ένα τεράστιο πλεόνασμα. Οι ανισορροπίες πρέπει να εξαφανιστούν. Είναι ανάγκη να εκπονηθεί μια συντονισμένη ευρωπαϊκή πολίτικη μακράς πνοής.

Οι χώρες με πλεόνασμα πρέπει να ενισχύσουν αποφασιστικά τη ζήτηση της εσωτερικής αγοράς και οι εργοδότες να παραιτηθούν από την επιθετική στρατηγική για τις εξαγωγές.

Καταδικάζουμε την απόρριψη τέτοιων διεκδικήσεων από τη γερμανική κυβέρνηση. Η κυβέρνηση παίρνει το ρίσκο να θρυμματιστεί η Ευρωζώνη συνεπεία των αυξημένων πιέσεων.

Εκφράζοντας την υποστήριξή μας στο ελληνικό εργατικό κίνημα κρατάμε ζωντανές τις παραδόσεις της σοσιαλιστικής αλληλεγγύης.

Ξέρουμε ότι η πάλη των Ελλήνων εργαζομένων για μια αξιοπρεπή και ανθρώπινη ζωή είναι και δική μας πάλη.

Μόνον όταν οι εργαζόμενοι στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες καταφέρουν να μην έρχονται σε αντιπαράθεση μεταξύ τους, μόνον τότε μπορεί να υπάρξει μια στροφή προς μια άλλη, καλύτερη Ευρώπη.

Την έκκληση υπογράφουν οι ακόλουθοι βουλευτές του κόμματος Die Linke στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Ομοσπονδιακή Βουλή.

Selanik,εσύ τώρα γιατί πετάχτηκες?Εδώ το θέμα  είναι "απεργός καταγγέλει απεργοσπάστες".
Τί σχέση έχουν όσα άσχετα μας παραθέτεις στην προηγούμενη σελίδα?

[PDE ads]

[alexel]

Ενώ όλα αυτά που ποστάρονται στο θέμα "Δηλώσεις Διαμαντοπούλου περί ριζικής αλλαγής" είναι πολύ σχετικά.
Σε όλα τα νήματα γράφονται άσχετα πράγματα.
Ακολουθούμε κάποιο πρωτόκολλο και δεν το γνωρίζω?
Ή όταν κάποιοι ενοχλούνται από τις αλήθειες που γράφονται σου λένε ότι είσαι εκτός θέματος?

Βασικά, ναι, ακολουθούμε. Ή τουλάχιστον βάζουμε τα δυνατά μας να το ακολουθούμε 

Βγάλε τη σκούφια σου και βάρα μας 
Άσε,ας το πει κανένας άλλος αυτό.

[alexel]

Λοιπόν, επειδή τώρα είδα το θέμα, όσο μπορώ πιο συμπηκνωμένα.
Για το θέμα της εγκυκλίου περί συμπλήρωσης των κενών: αυτή η οδηγία εφαρμόζεται σε όλες τις άλλες περιπτώσεις κενών ωρών, εκτός της απεργίας. Και μπορεί να μην υπάρχει νόμος που να το λέει (σιγά μην υπήρχε), αλλά όποιος συνάδελφος απεργεί και ξέρει πως στο σχολείο του γίνεται αυτό, την επόμενη φορά, ας επικοινωνήσει πριν με τους συναδέλφους του που ανήκουν στο τοπικό ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών (μιλάω για το ΠΑΜΕ γιατί γι' αυτούς ξέρω σίγουρα, για τους υπόλοιπους συνδικαλιστές δεν μπορώ να πάρω όρκο) και όταν θα σκάσει ένα μπουλούκι το πρωί της απεργίας έξω από το σχολείο και αρχίσει το κράξιμο, θα δούμε εάν θα συμπληρωθούν οι ώρες ή όχι. Οι νόμοι έχουν υπόσταση μόνο στην συνείδηση του λαού και πουθενά αλλού.

To post μου θα μπορούσα να το είχα κάνει quote εδώ.
Με ποιο δικαίωμα το τοπικό ΠΑΜΕ θα πάει να κράξει συναδέλφους-δημοκρατικά?
Και στο ρωτάω εγώ happiness που απεργώντας αποτελώ την απόλυτη μειοψηφία στον κλάδο μου,προσπαθώντας παράλληλα να προτρέψω και άλλους συναδέλφους σε αυτό.

[happiness]

Βγάλε τη σκούφια σου και βάρα μας  
Άσε,ας το πει κανένας άλλος αυτό.

Άμα δεν το πω εγώ που έχω και το Moderator κάτω από το nickname , ποιος θα το πει;  
Μη κοιτάς που παρεκτρέπομαι και γω που και που. Το καταλαβαίνω και προσπαθώ να μαζευτώ μετά. Κάνε το ίδιο και συ. Εάν θέλεις να θέσεις τα ερωτήματά σου για την πρακτική του ΠΑΜΕ άνοιξε ένα ξεχωριστό θέμα (θα φροντίσω να μεταφερθούν εκεί και τα μηνύματά σου από εδώ) γιατί άμα συνεχίσεις εδώ θα αναγκαστώ στο τέλος να τα σβήσω.

[PDE ads]

[babeuf]

SCAB = ψωρα, μεταφορικα: απεργοσπαστης
Η αγγλική γλώσσα δε θα μπορουσε να είναι πιο περιγραφική ως προς τον λεξιλογικό χαρακτηρισμο του απεργοσπαστη. Χρησιμοποιεί για να τον περιγράψει την λέξη μιας πολύ ενοχλητικής αρρώστιας.
Γιατι τελικά ο απεργοσπάστης είναι μιας μορφής αρρωστια, όχι του σαρκινου σώματος (ή της ψυχης που θα λεγε κάποιος θρησκευόμενος φίλος), αλλά πολύ απλά του συλλογικού "σώματος", της συλλογικής πάλης, της ελπίδας για καλύτερες μέρες.

Ο απεργοσπάστης είναι ένα ιδιόμορφο πλάσμα και έχει "τα δικα του απαίσια χαρακτηριστικά".
1. Πιστευει ότι είναι ο μόνος που έχει παιδια, σκυλιά, ενοικια και λογαριασμους. Είναι ο μόνος που ψωνιζει στα σουπερμαρκετ και στα περιπτερα. Ειναι ο μόνος που φοράει ρουχα και έχει αμάξι. Ως εκ τούτου πρέπει να εργαστει γιατί δεν έχει την δυνατότητα να χάσει το μεροκάματο του. Από την άλλη όσοι απεργουν είναι στείροι αφου δεν έχουν παιδια να θρέψουν, ζουν σε σπηλιές αφου δεν έχουν ενοικια να πληρώσουν, για νερο, ρευμα, τηλέφωνο δεν το συζητάμε, για να ζεσταθουν δεν αγοράζουν πετρέλαιο αλλα αγκαλιάζονται μεταξύ τους, και από φαγητο βολεύονται με φλουδες δέντρων. Οσο για όχημα εφαρμόζουν τακτικη Φλινστοουνς. Αν δεν ανηκουν σε αυτην την κατηγορία είναι εισοδηματιες, ή τέλος πάντων διαθέτουν μια σκοτεινη πηγη εισοδημάτων.

2.Είναι καργα φιλελευθερος (με την φιλοσοφική εννοια του όρου) όσον αφορά τα δικαιώματα του, και έχει ανακαλύψει 500.000 επιχειρήματα για να απαντα γιατί κανει απεργοσπασία, που πάντα καταλήγουν στο εξης ένα: "Γιατι ετσι μου γουσταρει. Ειναι δικαίωμα μου." Βεβαίως αν ο κλάδος που απεργεί κερδίσει κάτι, δεν δείχνει την ίδια ευθιξία όταν, με το ζόρι θα του φορέσουν μία αυξηση μισθού, μια βελτίωση των συνθηκών εργασίας κτλ. (δεν είδα απεργοσπαστες πχ να σκιζουν τα ρουχα τους και να φωνάζουν για την ατομικότητά τους, όταν ο κλάδος πέτυχε την τιμαριθμοποίηση του επιδόματος εξωδιδακτικής ή όταν δεκαετίες πριν κέρδισε  το επίδομα παραμεθορίου, και για το δικαίωμα τους να μην θέλουν να κερδίσουν και αυτοί).
Την ίδια ακριβως στιγμή  το μυαλό του και ο ορισμός του φιλελευθερισμόυ του παθαίνουν γενικό μπλακ άουτ όταν, αδυναμος σα μυρμηγκάκι, αντικρίζει τα χρηματα που πλήρωνε χρόνια να τρωγονται από παράσιτα τραπεζίτες, όταν βλέπει ότι στις 20 του μηνος το ρευστό έχει τελειώσει, όταν βλέπει τοπυς μαθητές του να σταματάνε στο γυμνάσιο, όταν βλέπει να τον στήνουν στον τοίχο και να του μειώνουν το μισθ΄'ο.

Τοτε ο φτωχός αναρωτιέται : 'μα η ελευθερία μου τελειώνει εκεί που αρχιζει η ελευθερία του άλλου και αντίστροφα'(=αφελης άποψη εγχειριδιου πολιτικής αγωγής για μαθητες δημοτικού). Και συνεχίζει:"γιατί λοιπόν οι άλλοι μου στερούν κομματια της δική μου ελευθερίας σπρώχνοντας με στην ανέχεια". Τοτε όμως το μυαλό του σβηνει, και στο reboot που κάνει έχει γεμίζει από δαιμονια πρετεντερικά. Για τα ταμεια έχει άποψη : να δουλευουμε περισσότερο
Για το μισθό του έχει άποψη : ανταποδοτική αξιολόγηση. Για την φυλλοροή των μαθητών του έχει άποψη : δεν τα παιρνουν όλοι τα γράμματα. Για την παρούσα κατάσταση έχει άποψη : να σωσουμε την ελλάδα μας, όλοι φταιμε.

3. Την ημέρα της απεργίας ο απεργοσπάστης πάει κόντρα στις άπλυτες και δίχως ίχνος ατομικότητες μάζες. Πάει σχολείο θριαμβευτικά και περήφανα που πήγε κόντρα στο ρεύμα και στην επιβολή στάσης από το συνδικαλιστικοπ του όργανο. Είπαμε ο απεργοσπάστης είναι περήφανό ον. Και δεν δέχεται περιστολή της μοναδικότητας του. Βεβαια μόνο εκεί που τον παίρνει. Δηλαδή : οταν του κόβουν το μισθο λέει την αγαπημενη του ατακα : και τι μπορώ να κανω ;, οταν αυξανουν το ΦΠΑ λέιε την αγαπημενη του ατάκα : και τι μπορώ να κάνω; όταν του μιλάνε για την κατάργηση της μονιμότητας λέει : και τι μπορώ να κάνω; Ειναι πολύ δυνατοι οι άλλοι.
Στην απεργία όμως βγαινει δυναμικά : ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ. Την επόμενη κάποιοι από αυτους έχουν ενα ειρωνικό βλέμμα ενω έχουν αναφερθει περιπτώσεις όπου τα όντα αυτα λένε σε όσους απηργησαν : "Και τι κερδίσατε τωρα δηλαδή;" ή "κοιταξε. Με μια ημέρα απεργια δεν βγαινει τίποτα. Να γινουν πολυήμερες να απεργησω". Σα να λέμε δηλαδή "κοιτα ένα κομματι μουσακα δεν θα φάω. Φερε μου ένα ταψι όμως να το τσακίσω".

4. Η πλέον όμως μυστηρια και άξια μελέτης συμπεριφορά του απεργοσπάστη, είναι αυτη που επιδεικνύει αν την ημέρα της απεργίας υπάρξει απεργιακή περιφρουρηση στο σχολείο του. Τότε αυτό το αδυναμο ον απένατι σε αυτους που του ρουφανε το αίμα, αυτο το μυρμηγκάκι απέναντι σε όσους πριονιζουν το μέλλον του και το μέλλον των μαθητων του ή των παιδιών του, μεταμορφώνεται σε ρωμαλέο ον, σε ταυρό απέναντι στους συναδέλφους. Φωναζει βρίζει, κουναει όπως τα κινουμενα σχεδια την γροθιά του, σπρώχνει και κάποιες φορές ρίχνει και φάπες, Μάλιστα χάνει τόσο πολύ την αντίληψη των αισθήσεων υου, που ενω ο ιδιος έχει πάρει φόρα και πέφτει πάνω στους απεργους (με κίνδυνο μόλυνσης πάντα) φωνάζει μη με ακουμπας μη με ακουμπας. Πολλοι επιστήμονες υποστηρίζουν πως σε τέτοιες περιπτώσεις έξαρσης ο απεργοσπαστης πιστεύει ότι οι απεργοι δεν έχουν υλική υπόσταση και μπορει να περάσει από μέσα τους, ενω διακοπτεται εκεινες τις στιγμες η βραχυχρόνια μνημη του αφου δεν θυμαται ότι αυτος επεσε πάνω στους άλλους. Κωλοκατάσταση δηλαδη...
Σε τετοιες καταστάσεις ο απεργοσπάστης κατεβάζει όλα του τα επιχειρήματα γιατι πρέπει να μπει να δουλέψει. Αλλα επειδη δεν είναι πολλά επανανλαμβανει συνεχως το ίδιο :"Ειναι δικαιώμα μου να δουλέψω" ή "Δεν έχεις δικαιωμα να με εμποδίζεις να δουλέψω". Ο απεργοσπάστης εκείνη τη στιγμή σαν ακραιφνης φιλελευθερη μορφη ζωης, βλέπει μπροστά του μόνο τον εαυτό του κια τα δκαιώματα ΤΟΥ. Για αυτον δεν υπάρχει τίποτε άλλο πέραν από το Ειναι του. Οι Αλλοι δεν είναι τίοτε άλλο απο φασιστόμουτρα που στερούν την ελευθερία του. Βεβαια το γεγονος ότι με την σταση του υπονομεύει την επιτυχία της απεργίας δεν εμπίπτει σε καμια περιπτωση, σε καποια κατηγορία καβαλήματος του δικαιώματος του Αλλου. Άλλωστε για αυτον η εννοια δικαίωμα αρχιζει και τελειώνει στο ατομικό επίπεδο. Το συλλογικο για τον απεργοσπάστη μας δεν υφισταται σαν έννοια οπότε δεν μπορεί να είναι φορτισμένο με δικαιώματα.

Καταγγέλει την φασιστική και ανελεύθερη συμπεριφορα των απεργών και την ίδια στιγμη με τη στάση του βγάζει λάδι τα στημενα γκάλοπ, τους δημοσιογραφικους μυκητες, τους ζεχνοντες καμαριλα πολιτικούς,, τους πασης φυσεως Μιχαλους και Δασκαλόπουλους και Βγενοπουλους και Κοκκάληδες  χαρχαριες, συμβάλλοντας στην γραφικοποίηση των αγώνων, στην μετατροπή τους  σε "αντεθνική δράση". Ξεχναέι ότι κανεις από εμας δεν φταιει για την κρίση, ξεχνάει ότι εμεις ποτε δεν φαγαμε ουτε ψιχουλο από αυτά, ξεχναει ότι οι μαθητές του και τα παιδια του δεν φταινε σε τίποτα να βλέπουν το λημμα σύνταξη σε μουσεία, και τους συνταξιουχους δίπλα από το δεινόσαυρο στο μουσειο Γουλανδρη, ξεχνάει ότι μια μονισμη και σταθερη εργασια είναι δικαίωμα του καθενος (και αλιστα κατοχυρωμενο συνταγματικά), ξεχνάει ότι μια αξιοπρεπής διαβίωση είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη, ξεχναει πως βια και μάλιστα χείριστης μορφης είναι η φτωχια και η ανέχεια, ξεχνάει ότι βια είναι να τσακιζεις απεργους με κλομπ (και οι εκπαιδευτικοι εχουν μετρησει καμποσα) ή με δικαστικές αποφασεις, ξεχνάει κάθετι που δεν μπορει να το αλλάξει μόνος του.
Θυμαται μονο τη "βια" και τον "εκφοβισμό" των απεργων και εκει με θεωριες της πενταρας και τζαμπαμαγκιλίκια βγάζει στους λάθος ανθρώπους την οργη και το φτυσιμο που αξιζει σε κάποιους άλλους.

Ας είναι. Όσο εσυ φίλε απεργοσπάστη δεν ντρέπεσαι να κανεις νταηλίκια σε συναδέλφους που υπερασπίζουν το μονο δικαίωμα που υπάρχει την ημέρα της απεργίας, αυτό της απεργίας, και ιδιαίτερα όσο δε ντρέπεσαι να κερδίζεις, όποτε συμβαίνει αυτό, εκ του ασφαλούς με τις πλάτες άλλων. Οσο δεν ντρέπεσαι σημερα να ξεκοκαλίζεις δικαιώματα που κατακτηθηκαν με παλιές απεργίες, στις οποίες να σαι σίγουρος υπήρχαν κάμποσοι σαν εσένα, που έλεγαν ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ με σενα, άλλο τόσο εγω δεν ντρέπομαι να σε εμποδίζω να μπαίνεις στην δουλεια σου , περιφρουρώντας τον αγώνα μου, και ναι την επόμενη μέρα έχω και την μουρη να σου πω καλημέρα και να σου εξηγήσω γιατι έπρεπε να απεργησουμε και πρέπει να ξανααπεργησουμε και να σαι μαζί μας.

Να δουμε την βια εκει που πραγματικά υπάρχει συναδελφοι και όχι εκει που πιστευουμε οτι μπορουμε να την διαχειριστουμε.
Την Τεταρτη εξαγγελονται νέα μετρα. Τον Απριλη συναδελφοι η μισθοδοσια θα είναι τουλαχιστον 250 ευρω κατω. Και μην τρεφετε αυταπάτες οτι μολις θα "ορθοποδήσει" η οικονομία θα ξανανεβουν οι μισθοι. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι θα μας φανε και τι θα τσακισουμε. Στοχευστε εκει που πρέπει.

[babeuf]

Παρεμπιτοντως ταδε εφη σκανδαλιδης πριν από λιγο :
"Η περικοπή του 14ου μισθου δεν πρέπει να έχει μόνιμο χαρακτηρα"
Απο το δεν το συζηταμε περασαμε να μην ειναι μονιμη.

Στην επόμενη απεργια (λογικα 16 η 17 μαρτη)μολις θα κανει καποιος απο εσας απεργοσπασια, πριν κραξετε καποιον που θα ναι απεξω σκεφτειτε ποσο αντιδρατε στο αγριο δουλεμα που τρωμε.

[kooki]

babeuf, "έγραψες"...
 +++++++++++++++++++++++++++++

[Stavroula.V.]

Μπράβο Babeuf. Πες τα!

[daniel]

Συνάδελφοι, δεν έχει νόημα οποιαδήποτε απεργία αν δε μας δουν κάτω στους δρόμους να θορυβηθούν.

Απεργία του καναπέ, του φραπέ, της ευκαιρίας για βόλτα, δεν είναι απεργία, είναι μ...κία!   (sorry!)
Στην απεργία ή απεργείς και καταβαίνεις στην πορεία, στο δρόμο ή δεν απεργείς και είσαι στη δουλειά σου... Μην ψήνεστε πως τα μετρα θα είναι προσωρινά, μην ψηνεστε ότι θα μπει τάξη στο δημοσιονομικό έλλειμα. Ποιος σας το εγγυάται; Ποιος σας εγγυάται πως δε θα γίνει πάλι κακοδιαχείριση; Πως δε θα τζογαρουν τα "κομμένα" δώρα και θα αισχροκερδούν πάλι εις βάρος σας αυτοί που αισχροκερδούσαν μεχρι τώρα; Κανένα χέρι σε μισθούς-συντάξεις.

Ας τα πάρουν από τις τράπεζες που κερδοφορουν (και τους χάρισαν 28 δις) και από εκείνους που ευθύνονται για τα ελλείμματα. Ας δημεύσουν τις περιουσίες τους.. Δε μας ενδιαφέρει.. Ας ψάξουν άλλο σχέδιο διάσωσης της οικονομίας που να μη θίγει πάλι του συνήθεις ριγμένους... Να φορολογήσουν τις βίλες στη Μυκονο και τα σκάφη στη μαρίνα Ζέας..

Πλάτη χωρίς να μου εξασφαλίσει κανείς που θα πάει ο ιδρώτας μου, με συγχωρείτε αλλά δε βαζω για κανέναν... Και δεν ξερω αν σε κάποιους που "κοροϊδευουν" τους φαινονται και πολλά αυτά που παίρνουν, προφανως είναι καβατζωμένοι ή μενουν στο πατρικό τους ακόμα, ή είχε φροντισει ο μπαμπάς τους ή δε φυγαν να δουλέψουν αλλού..

(Τα 'χω πάρει λέμε!   )

Ερχεται η ώρα να διαλέξετε πλευρά παιδιά.. Πολύ απλά...

Θα 'πρεπε ισως να μπει στη μουσική αλλά εδώ είναι καλύτερα...

...Ένα παλιό αμερικάνικο εργατικό τραγούδι που γράφτηκε στις μεγάλες απεργίες τών ανθρακωρύχων στη κομητεία Ηarlan στο Kentucky το 1931 από τη Florence Reece, ακτιβίστρια, κόρη και γυναίκα ανθρακωρύχων πρωτεργατών των μεγάλων απεργιών.. Μάλιστα το εγραψε, κλεισμενη στο σπίτι της, που ήταν περικυκλωμενο από καθάρματα με όπλα που είχαν ως στόχο τον άντρα της. Πως νομίζετε κατακτήθηκαν όλα όσα καταστρατηγούνται σε μία νυκτα σημερα; Με πολύ αίμα, θυσίες κι αγώνα..

Eυρέως γνωστό το έκανε το 1940 ο πολύ μεγάλος φολκ τραγουδιστής Pete Seeger:
http://www.youtube.com/watch?v=5iAIM02kv0g&feature=related
και οι περισσότεροι το 'χετε ακούσει από τη Natalie Merchant και τη διασκευή που έκανε το 2003:
http://www.youtube.com/watch?v=k34COolbdmY&feature=related
Η φωνή στην αρχή είναι της ίδιας της Florence Reece σε μεγάλη ηλικία..

Κι αποτυπώνει πολύ καλά αυτό που ειπα παραπάνω..


Which Side Are You On?                                     (Florence Reece - 1931)



Come all you good workers
Good news to you I'll tell
Of how the good old union
Has come in here to dwell..

Which side are you on boys?
Which side are you on?..

My daddy was a miner
He's now in the air and sun
He'll be with you fellow workers
Until the battle's won..

Which side are you on boys?
Which side are you on?..

They say in Harlan County
There are no neutrals there
You'll either be a union man
Or a thug for J. H. Claire..

Which side are you on boys?
Which side are you on?..

Oh workers can you stand it?
Oh tell me how you can
Will you be a lousy scab
Or will you be a man?..

Which side are you on boys?
Which side are you on?..

Don't scab for the bosses
Don't listen to their lies
Poor folks ain't got a chance
Unless they organize..

Which side are you on boys?
Which side are you on?...

[λιθοσφαιριστής]

...Και μην τρεφετε αυταπάτες οτι μολις θα "ορθοποδήσει" η οικονομία θα ξανανεβουν οι μισθοι...

Αν υπάρχουν άτομα που πραγματικά το πιστεύουν αυτό, είναι για τα σίδερα!

Εν τω μεταξύ, ακούμε για νέα μέτρα και αλλάζουμε δεκαπέντε χρώματα. Είμαστε σίγουροι ότι σ' εμάς θα αναφέρονται. Για μεγαλοοφειλέτες, φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή ούτε λόγος...
Είναι σαν μια οικογένεια στην οποία άλλοι χρωστάνε και άλλοι συνεχίζουν να την κλέβουν, αλλά ο οικογενειάρχης αποφασίζει να δώσει λύση μειώνοντας το χαρτζηλίκι των παιδιών.
Τα παιδιά του θα νιώσουν τη διαφορά για τα καλά, αλλά όσα θα εξοικονομήσει σε ένα χρόνο με αυτό το μέτρο, θα του τα πάρουν οι τράπεζες με το κυμαινόμενο επιτόκιο του δανείου (βλέπε "αγορές" και spread).

[happiness]

Χωρίς πλάκα, από εδώ και περα τα άσχετα θα σβήνονται.

[echronea]

k

[happiness]

Κάποια από τα μηνύματα που είχαν σχέση με τα δικαιώματα, μεταφέρθηκαν σε ξεχωριστή συζήτηση εδώ. Τα υπόλοιπα άσχετα, σβήστηκαν.

[jeronimo]

Επειδή έχει τεθεί αρκετές φορές το θέμα τι γίνεται στα σχολεία όταν κάποιοι καθηγητές απεργούν; Ξέρει κανείς αν υπάρχει σχετική νομοθεσία; Ευχαριστώ