Απογοητευμένη Εκπαιδευτικός

[vassiliki K.]

Νιωθετε ποτε οτι ειστε απογοητευμενοι απ τα παιδια, απο τους μαθητες σας; Νιωθετε οτι δεν μπορειτε να τα προσεγγισετε, να τα επηρεασετε, να τα εμπνευσετε; Ειμαι στην εκπαιδευση εδω και 15 χρονια περιπου, στην αρχη με φροντιστηρια και τα τελευταια 10 χρονια σε σχολεια και πραγματικα κουραζομαι παρα πολυ προσπαθωντας να εχω με τα παιδια μια σωστη σχεση. Δεν εννοω να με λατρευουν, εννοω ομως να γινομαι κατανοητη σε αυτα που ζηταω, να τηρουνται τα ορια που θετω, να υπαρχει μια σειρα στα τμηματα που διδασκω. Τα καταφερνω, εξαρταται και απο τα ιδια τα παιδια σε πολλες περιπτωσεις- τμηματα με παιδια προτυπα και τμηματα με δυσκολα παιδια που δεν πειθαρχουν- ομως κουραζομαι πολυ!Χρειαζεται πολυ δυναμη και πειθαρχεια εκ μερους μου για να το καταφερω και συνηθως με αφηνει χωρις ενεργεια. Και οταν τα καταφερνω δεν με χαροποιει οσο θα επρεπε γιατι εχω κουραστει. Φταιει λιγο και το μαθημα που διδασκω, Αγγλικα, γιατι υπαρχει μια καθορισμενη νοοτροπια σχετικα με αυτο το μαθημα, αλλα προσπαθω να μην καταθετω τα οπλα και να δουλευω σωστα για να μαθαινουν τα παιδια κατι.
Γιατι τα γραφω ολα αυτα; Αφορμη η επιτηρηση στις Πανελλαδικες σημερα οπου επεσα σε ενα δυσκολο τμημα.Καποια παιδια δεν εγραφαν τιποτα και προσπαθουσαν να κανουν αισθηση με αλλους τροπους, και παρολες τις παρατηρησεις μου συνεχιζαν την τακτικη τους- σημειωτεον οτι μονο εγω εκανα παρατηρησεις, ο αλλος συναδελφος δεν ελεγε τιποτα. Κουραστηκα για να σταματησουν, αγχωθηκα μεχρι να τους δωσω να καταλαβουν οτι ενοχλουν. Συνειρμικα εφερα στο μυαλο μου και το διδακτικο ετος και μου βγηκε τετοια στενοχωρια που σκεφτηκα μηπως δεν κανω γι'αυτο το επαγγελμα, μηπως δεν εχω το κυρος που απαιτειται γι'αυτο που κανω;
Παραδεχομαι οτι ειμαι ευαισθητη σαν ανθρωπος, πληγωνομαι ευκολα και απο την αλλη ειμαι και τελειομανης- π.χ. αν δεν σταματησει το παιδι με την πρωτη παρατηρηση το φερω βαρεως, οτι δεν με υπολογιζει κ.τ.λ. Θα ηθελα να ακουσω αποψεις πανω σ'αυτα.
Υπαρχουν αλλοι συναδελφοι που νιωθουν ετσι; Γιατι αν ολοι οι αλλοι κανουν περιπατο και ολα ειναι ροδινα δεν φταινε οι μαθητες, φταιω εγω και καλα θα κανω να τα παρατησω! (Εχω σκεφτει και το ενδεχομενο παραιτησης πολλες φορες, παντως!)
Δεν ξερω αν εκανα καλα που τα εγραψα ολα αυτα, ομως ειμαι στενοχωρημενη σημερα οπως και καθε φορα που στρεσσαρομαι και θεωρω οτι δεν εκανα τη δουλεια μου οσο καλα θα επρεπε. Ευχαριστω εκ των προτερων σε οποιον κανει τον κοπο να απαντησει.

[PDE ads]

[anneta]

- σημειωτεον οτι μονο εγω εκανα παρατηρησεις, ο αλλος συναδελφος δεν ελεγε τιποτα.

Ρε παιδάκι μου καλα κάνεις κ τα γράφεις, πιστεύω οι συνάδελφοι εδώ στη κοινότητα (των εκπαιδευτικών) θα σε βοηθήσουν...

Όλα καλά κ ωραία αλλά μου τα χάλασε η παραπάνω σου πρόταση! Μήπως τελικά θέλεις κ τα παθαίνεις βρε βρε συναδέλφισσα? Δηλαδή περιγράφεις μια κατάσταση μπάχαλο σήμερα στις Πανελλήνιες κ ο συνάδελφός σου ήταν χαλαρός! ....................

[maryvas]

οταν σταματησεις να στεναχωριεσαι ,τοτε να σκεφτεις το ενδεχομενο παραιτησης. το οτι τα σκεφτεσαι κ στεναχωριεσαι σημαινει οτι εισαι ευαισθητη κ οτι σε ενδιαφερει η δουλεια σου. το ασχημο θα ειναι να μη νιωθεις πια. εννοειται οτι ολοι πολλες φορες αισθανομαστε απογοητευση. υπαρχουν ομως κ οι στιγμες που βλεπεις οτι ο κοπος σου ανταμειβεται. αυτες οι στιγμες ειναι τοσο δυνατες που σβηνουν τις ασχημες. η δουλεια μας ειναι πολυ δυσκολη κ μονο οταν μπει καποιος στην ταξη μπορει να το συνειδητοποιησει. εχεις σκεφτει οτι ο λογος που κανουν φασαρια ισως να ειναι επειδη αισθανονται οικεια μαζι σου κ δε σε φοβουνται? το να κανουν ησυχια απο φοβο δε με ενδιαφερει προσωπικα καθολου...
χαλαρωσε λιγο κ μην εισαι τοσο απαιτητικη απο τα παιδια. οταν κ μενα τα παιδια κανουν φασαρια κ εγω το παιρνω προσωπικα. τοτε σκεφτομαι πώς ημουν εγω ως μαθητρια. ακομη κ να μου αρεσε το μαθημα, ακομη κ να συμπαθουσα τον καθηγητη, παλι θα εκανα φασαρια. αυτο δε σημαινει οτι δεν τον σεβομουν, απλα μερικους δεν τους φοβομουν.
μη στεναχωριεσαι κ μην εστιαζεις μονο στα ασχημα...
σιγουρα θα υπαρχουν κ ομορφες στιγμες...

[MARKOS]

μια χαρα κανεις γιαυτο το επαγγελαμα!!! μην ακουω τετοια τωρα και δινουμε λαβη στα λεγομενα της Διαμαντοπουλου (που πολλοι πιστεψαν οτι θα τη χασουν και "στεναχωρηθηκαν" αδικα τελικα).
εισαι πολυ ευαισθητη (κακο δεν ειναι),και υπευθυνη σε αυτο που κανεις. ( Αν ημουν "μεντορας" σου αριστα θα σου εβαζα "δόκιμη" μου! )

στα λεω ετσι με δοση χιουμορ γιατι φαινεται καθαρα οτι εισαι πολυ αγχωμενη. Δεν σε οφελει ομως.
το γεγονος οτι ο αλλος συναδελφος δεν μιλησε καθολου και αφησε εσενα να χειριστεις το θεμα της ταξης στην ταξη θεωρω οτι αν μιλουσε και αυτος ισως τα πραγματα γινονταν λιγο χειροτερα. Λεω, δεν ξερω ειλικρινα.  

Παντως, για μενα, μπραβο σου που το συζητας εδω και καταθετεις την εμπειρια σου τουτη δω ,για να μαθαινουμε ολοι μας. και πιστευω οτι ο καλυτερος "μεντορας" τελικα ειναι το pde !!!
περιμενω οπως και συ να ακουσω αλλους εμπειρους τι θα πουν.

[PDE ads]

[MARKOS]

Α, και αν μπορεις αλλαξε τον τιτλο "απογοητευμενη"!!   σε "προβληματισμενη, ισως?
για τη ψυχολογια το "απογοητευμενος" και "προβληματισμενος" εχουν αλλο ειδικο βαρος. Εκτος κι αν ετσι πραγματικα εχουν τα πραγματα. Η συναδελφος maryvas τα ξεκαθαρισε λιγο αυτα.


υ.γ. φιλε και συναδελφε DOG, ελα. μαθημα ψυχολογιας, μερος 1ο !!!!

[mogli]

Εγώ είναι η πρώτη χρονιά που δουλεύω κ νιώθω έτσι( ..ωχ κ μετά από 15 χρόνια τα ίδια άγχη ε!!   )Σήμερα είχα την ίδια ακριβώς συζήτηση με μια συνάδελφο κ μου είπε πως πρέπει να είμαστε λίγο πιο χαλαροί ,να το διασκεδάζουμε με τα παιδιά Μην απογοητεύεσαι ..η ανθρώπινη συμπεριφορά δε μπαίνει σε καλούπια για αυτό κ κάθε τάξη σου θα είναι διαφορετική κ ιδιαίτερη ..Πιστεύω πως η αυτοκριτική σε βοηθάει να βελτιώνεσαι κ να γίνεσαι καλύτερη!!

[Martha72]

Επ βρε συναδέλφισσα αγγλικού!!!!  
άκου και την παλιά τώρα τι έχει να σου πει :
πρώτον, καλά και άγια έκανες που αντέδρασες σήμερα στις πανελλαδικές. Τόσα χρόνια στη λυκειακή επιτροπή έχουμε ακούσει και δει εκατοντάδες "καθηγηταράδες" που μόνο επιτήρηση δεν κάνουν. Οπότε,μακάρι να υπήρχαν πιο πολλοί σαν εσένα να διαφύλατταν το κύρος και την αξιοπιστία των εξετάσεων. Οπότε, γι΄αυτό να μην έχεις καμία απολύτως τύψη.
Τώρα για το θέμα της επιβολής πειθαρχίας γενικότερα έχω να σου πω τα εξής: μη νομιζεις ότι όλοι κάποτε δεν περάσαμε από αυτή τη φάση...Μη νομίζεις ότι φιλόλογοι και μαθηματικοί που κάνουν τάχα "σπουδαιότερα" μαθήματα δεν έχουν ή δεν είχαν ποτέ θεματα πειθαρχίας. Όμως το δικό μας μάθημα είναι ιδιαίτερο - λίγο η νοοτροπία του "η ωρα του παιδιού", λίγο ότι όλως τυχαίως τα αγγλικά παίζουν από την 5η ώρα και μετά - για να φεύγουν νωρίς οι .... πρωτοκλασάτοι συνάδελφοι - λίγο ότι τα παιδιά νομίζουν ότι τα ξερουν όλα.... έρχεται το γλυκό και δένει. Δεν ξέρω κιόλας αν είσαι μόνιμη στο σχολείο που δουλεύεις - με οργανική- ή κάθε χρόνο, ούσα στη διάθεση, μετακινεισαι ...έχει να κάνει κι αυτό. Άλλο να έχεις δημιουργήσει μια κατάσταση στο σχολείο, να έχεις μια σειρά, να ξέρεις τα παιδιά και τα χούγια τους και άλλο κάθε χρόνο άλλα παιδιά, άλλα βιβλία - σε μας παιζει κι αυτό - άλλοι συνάδελφοι...
ΟΜΩΣ- αυτό που κάνω εγώ και λειτουργει είναι να είμαι απόλυτη και αυστηρή στην αρχή = δε δέχομαι κιχ, δεν δέχομαι παιδί χωρίς βιβλίο ( και όταν γίνεται κάτι απ΄τα δύο πέφτει απουσία και μέσα!!! και μετά τους λέω " άν είστε ήσυχοι και συμεμτέχετε θα βάλω "προσήλθε" - ε 10 στις 10 το κόλπο πιάνει....και επειδή τα παιδιά είναι λίγο σα το σκύλο του Παβλώφ  μόλις μάθουν ότι δε σηκώνεις πολλά πολλά κάνεις ένα μάθημα μούρλια που το φχαριστιέσαι κι εσύ το φχαριστιούνται κι αυτά. Γιατί μετά βέβαια μπορείς να χαλαρώσεις, να κάνεις και την πλάκα σου, να ελαφρύνεις λίγο την ατμόσφαιρα - άλλωστε η θεματολογία των reading  προσφέρεται γι αυτό. Βοηθάει βέβαια να έχεις δική σου τάξη, υπολογιστή και προτζέκτορα (εγώ έχω γιατί αποφασισα να κάνω εργαστήριο ξένων γλωσσών - το οποίο προβλέπεται ειρήσθω εν παρόδω...δεν έχεις παρά να κοιτάξεις τα στατιστικά έντυπα του υπουργείου που έχει ειδικό κουτάκι για ύπαρξη ή μη εργαστηρίου ξένων γλωσσών!!!
Σαφώς και δε γίνεται πάντα να είναι ρόδινα τα πράγματα - σαφώς και κάποτε θα πετύχεις φουρνιές για... ξύλο αλλά τελικά διδάσκουμε πέραν της ύλης και με το παάδειγμά μας. Πάρε τα ."προβληματικά" παιδιά στην άκρη, μιλησέ τους, δείξε τους ότι τα πας και δεν τα χεις βάλει στο μάτι, πες τους κάτι ενθαρρυντικό τύπου "σε κόβω για έξυπνο αλλά νομίζω το δείχνεις με λάθος τρόπο. Συμβαίνει κάτι; μπορώ να βοηθήσω;" και νομίζω αν δείξεις μια ανθρώπινη πλευρά που όμως θέτει ΟΡΙΑ όσον αφορά το μάθημα, τελικά τα παιδιά θα ανταποκριθούν θετικά.

[vassiliki K.]

Ευχαριστω για τις απαντησεις σας, χαιρομαι που δεν με θεωρειτε αχρηστη και ανικανη- εχεις δικιο συναδελφε Markos, αν το δει αυτο η υπουργος μας θα ειμαι η 1η που θα απολυσει αφου "αυτοαξιολογηθηκα" και εβγαλα και πορισμα.

"Μήπως τελικά θέλεις κ τα παθαίνεις βρε βρε συναδέλφισσα? Δηλαδή περιγράφεις μια κατάσταση μπάχαλο σήμερα στις Πανελλήνιες κ ο συνάδελφός σου ήταν χαλαρός! ...................." Μπορεις να μου πεις τι εννοεις μ'αυτο αγαπητη anneta; Οτι ουτε εγω επρεπε να κανω παρατηρησεις; Δεν μπορω ρε παιδια να μην κανω παρατηρηση, μερικες φορες μπορει και να το παρακανω αλλα πως να το κανουμε, ειναι Πανελληνιες δεν πρεπει να μιλαει κανεις!
 Maryvas συμφωνω οτι πολλες φορες εχω νιωσει πολυ ωραια μεσα στην ταξη, βλεπω μερικα αξιαγαπητα παιδια και σκεφτομαι οτι για κατι τετοια αξιζει να εισαι δασκαλος, νιωθω την ικανοποιηση και την αγαλιαση και μπορω να τους επιτρεψω πολλα προνομια και υπαρχουν τμηματα που εχουμε καταπληκτικη σχεση, αλλα το μυαλο μου γυριζει και σ'αυτα που ειναι δυσκολα και χρειαζονται πολυ προσπαθεια! Δεν νομιζετε οτι μετα απο 15 χρονια δουλειας επρεπε να χρειαζομαι λιγοτερη προσπαθεια;Επισης ξερω οτι δεν με φοβουνται, δεν ειναι και το γενικοτερο παρουσιαστικο μου επιβλητικο, ειμαι μικροκαμωμενη και δειχνω πολυ μικροτερη απο την ηλικια μου, και πιστευω οτι και αυτο παιζει ρολο. Ασε που δεν θελω να με φοβουνται, ουτε ομως υπαρχει και ελειψη σεβασμου και απαξιωση. Απλως καποιες δυσκολες στιγμες και καταστασεις με στενοχωρουν και αμφιβαλω για τον εαυτο μου και τις ικανοτητες μου!
Και μια ερωτηση, νομιζετε οτι εχω πιθανοτητες επιβιωσης σε Λυκειο; Χαζη σκεψη αλλα με απασχολει.Ειμαι σε γυμνασιο αλλα δεν εχω οργανικη και πολυ πιθανον του χρονου να χρειαστει να παρω οργανικη σε ΕΠΑΛ- με τετοια που λεει η Αννουλα οργανικη κι οπου να'ναι. Εχω ακουσει οτι ειναι για γερα νευρα- πως ειναι τα δικα μου, καμμια σχεση!- αλλα λεω να το τολμησω, τι στο καλο, θα φοβομαστε τα παιδια τωρα;
Χιλια ευχαριστω που ασχοληθηκατε μαζι μου. Συζηταω και με συναδελφους αλλα φοβαμαι μηπως δεν μπορουν να μου πουν καταμουτρα την αληθεια! Οτι δεν κανω για εκπαιδευτικος. Εννοειται οτι το προβλημα δεν λυνεται ετσι με την κουβεντα,και σιγουρα ειναι δικη μου ευθυνη το πως θα εξελιχθω  αλλα νιωθω λιγο καλυτερα μετα απο τις γνωμες που ακουσα. Τουλαχιστον δεν ειμαι παραλογη.  

[vassiliki K.]

Markos, συμφωνω με την αλλαγη τιτλου, ναι μαλλον προβληματισμενη ειμαι αλλα σημερα το βιωνω λιγο πιο εντονα εξ'ου και η απογοητευση!
Moglis μην παιρνεις εμενα ως παραδειγμα, σιγουρα θα εισαι καλυτερα γιατι εγω ειμαι και σαν χαρακτηρας λιγο-ως πολυ- ευαισθητη και πασχω απο αυτοπεποιθηση!
Martha72, μαλλον εχουμε την ιδια ηλικια, ευχαριστω πολυ για τις αναλυτικες συμβουλες, λεω να τις εφαρμοσω. Τις εχω σκεφτει αλλα εχω ενα θεμα στη διαπραγματευση με τα παιδια, ειμαι λιγο απολυτη και δεν νιωθω καλα να τους τη χαριζω μετα απο τιμωρια- αν και δεν ειναι "χαρισμα" το κερδιζουν τελικα. Δεν εχω εργαστηριο, δεν εχω οργανικη και ονειρευομαι τη μερα που θα παρω, εστω και σε ΕΠΑΛ. 'Η οχι;

[MARKOS]

τιποτα ρε συ, ....τί ευχαριστεις?  χαρα μας να ακουμε τα προβληματα των αλλων !!!! γιατι ξεχναμε και τα δικα μας και γιατι μας αρεσει οι αλλοι να ειναι σε πιο δυσκολη θεση απο μας, και γιατι περναει και η ωρα μας, και γιατι κανουμε ταχα οτι τα ξερουμε ΟΛΑ..πραγμα που μας ανεβαζει και γιατι ισως μαθαινουμε καλυτερα τον εαυτο μας  (ρε DOG που εισαι? ψυχολογια δε θελεις? ελα ρε φιλε...)

εισαι ομως αυστηρος κριτης του εαυτου σου κι αυτο ναι μεν φαινεται να ειναι καλο αλλα απο την αλλη σε στρεσσαρει ρε παιδι μου!
παρτο αλλιως γιατι θα βρεις. παρτο λιγο στο χαβαλε και στη πλακα,...

[Damien]

Γιατι τα γραφω ολα αυτα; Αφορμη η επιτηρηση στις Πανελλαδικες σημερα οπου επεσα σε ενα δυσκολο τμημα.Καποια παιδια δεν εγραφαν τιποτα και προσπαθουσαν να κανουν αισθηση με αλλους τροπους, και παρολες τις παρατηρησεις μου συνεχιζαν την τακτικη τους- σημειωτεον οτι μονο εγω εκανα παρατηρησεις, ο αλλος συναδελφος δεν ελεγε τιποτα. Κουραστηκα για να σταματησουν, αγχωθηκα μεχρι να τους δωσω να καταλαβουν οτι ενοχλουν. Συνειρμικα εφερα στο μυαλο μου και το διδακτικο ετος και μου βγηκε τετοια στενοχωρια που σκεφτηκα μηπως δεν κανω γι'αυτο το επαγγελμα, μηπως δεν εχω το κυρος που απαιτειται γι'αυτο που κανω;

@vassiliki K.

Το φαινομενο της χαλαρης επιτηρησης και της συνακολουθα απειθαρχης συμπεριφορας ορισμενων μαθητων κατα τη διαρκεια των Πανελλαδικων, που αντιμετωπισες σημερα, δεν ειναι ουτε μεμονωμενο ουτε σπανιο, οπως ισως να θεωρουν ορισμενοι. Δυστυχως, συμβαινει ορισμενες φορες με ευθυνη των επιτηρητων, οι οποιοι δεν επιδεικνυουν τη δεουσα σοβαροτητα ουτε την αυστηροτητα που απαιτει η κρισιμοτητα και η βαρυτητα των συνθηκων. Τα παιδια απλως προσαρμοζονται στα μετρα της αυστηροτητας που καθοριζουν οι επιτηρητες κι αν αντιληφθουν οτι εχουν τα περιθωρια να παρεκκλινουν του μετρου θα το κανουν. Αν, ακομη, σε προηγουμενα μαθηματα ετυχαν ηπιας επιτηρησης και σημερα ησουν η μονη που προσπαθησες να επιβαλεις την ταξη, χωρις μαλιστα τη συνδρομη του συναδελφου σου, δεν ειναι περιεργο που δυσκολευθηκες τοσο.  

[geo33]

Κατά τη γνώμη μου, είναι φυσιολογικά αυτά που αισθάνεσαι, αλλά μην παίρνεις προσωπικά τη συμπεριφορά των παιδιών. Συνήθως, θέλουν να δουν τα όριά μας. Όταν μας βλέπουν αγανακτισμένους ή απογοητευμένους, καταλαβαίνουν ότι μας  άγγιξαν σε προσωπικό επίπεδο και...το απολαμβάνουν.
Καλά κάνεις και κρατάς τη θέση σου στην επιτήρηση (δε μου έχει τύχει "χαλαρή" επιτήρηση σε πανελλαδικές, για να είμαι ειλικρινής).
Εκεί που θα απογοητεύεσαι, θα γίνεται κάτι που θα σε αναπτερώνει, τουλάχιστον αυτό βλέπω εγώ στη δική μου περίπτωση.

[aetius]

τιποτα ρε συ, ....τί ευχαριστεις?  χαρα μας να ακουμε τα προβληματα των αλλων !!!! γιατι ξεχναμε και τα δικα μας και γιατι μας αρεσει οι αλλοι να ειναι σε πιο δυσκολη θεση απο μας, και γιατι περναει και η ωρα μας, και γιατι κανουμε ταχα οτι τα ξερουμε ΟΛΑ..πραγμα που μας ανεβαζει και γιατι ισως μαθαινουμε καλυτερα τον εαυτο μας  (ρε DOG που εισαι? ψυχολογια δε θελεις? ελα ρε φιλε...)

εισαι ομως αυστηρος κριτης του εαυτου σου κι αυτο ναι μεν φαινεται να ειναι καλο αλλα απο την αλλη σε στρεσσαρει ρε παιδι μου!
παρτο αλλιως γιατι θα βρεις. παρτο λιγο στο χαβαλε και στη πλακα,...

ηρθα κ γω!
κ εγω πιστευω οτι ειναι καλο που ενδιαφερεσαι για το καλο των παιδιων,κ δεν εισαι αναισθητη,παιρνοντας το χιλαρικακι κ αδιαφορωντας για τους μαθητες,οπως αρκετοι καθηγητες δυστυχως....
πιστευω οτι δεν πρεπει να απογοητευεσαι...δεν κερδιζεις τιποτα,μειωνεται η αποδοτικοτητα κ επισης ειναι πολυ νωρις για να απογοητευτεις.
επισης,πιστευω οτι τα θεματα της δουλειας πρεπει να μην μας επηρεαζουν στην προσωπικη μας ζωη.
η δουλεια ειναι ξχωριστη απ την προσωπικη ζωη κ δεν πρεπει να μεταφερουμε προβληματα του ενος τομεα στον αλλο,κ αντιστροφα.
απ την αλλη προσπαθησε να μετατρεψεις την απογοητευση σε προβληματισμο(οταν ασχολεισαι με θεματα δουλειας),ή ακομα καλυτερα σε συζητηση με αλλους συναδελφους κ αναζητηση εναλλακτικων μεθοδων.
συμφωνω με maryvas οτι δεν πρεπει να σε φοβουνται κ να ειναι ησυχοι.αυτο θα ηταν λαθος.
το βασικο ειναι να μαθουν οτι περισσοτερο γινεται τα παιδια κ να θυμασαι οτι δεν υπαρχει τελειος καθηγητης.υπαρχει ομως αυτος που προσπαθει,κ ο αδιαφορος.κ στο τελος παντα φαινεται η διαφορα.
(Μαρκο,πως τα πηγα?το περασα το τεστ??)

[DOG]

Παράθεση από: MARKOS στις Μάιος 19, 2010, 18:51:49
τιποτα ρε συ, ....τί ευχαριστεις?  χαρα μας να ακουμε τα προβληματα των αλλων !!!! γιατι ξεχναμε και τα δικα μας και γιατι μας αρεσει οι αλλοι να ειναι σε πιο δυσκολη θεση απο μας, και γιατι περναει και η ωρα μας, και γιατι κανουμε ταχα οτι τα ξερουμε ΟΛΑ..πραγμα που μας ανεβαζει και γιατι ισως μαθαινουμε καλυτερα τον εαυτο μας  (ρε DOG που εισαι? ψυχολογια δε θελεις? ελα ρε φιλε...)

εισαι ομως αυστηρος κριτης του εαυτου σου κι αυτο ναι μεν φαινεται να ειναι καλο αλλα απο την αλλη σε στρεσσαρει ρε παιδι μου!
παρτο αλλιως γιατι θα βρεις. παρτο λιγο στο χαβαλε και στη πλακα,...



ηρθα κ γω!
κ εγω πιστευω οτι ειναι καλο που ενδιαφερεσαι για το καλο των παιδιων,κ δεν εισαι αναισθητη,παιρνοντας το χιλαρικακι κ αδιαφορωντας για τους μαθητες,οπως αρκετοι καθηγητες δυστυχως....
πιστευω οτι δεν πρεπει να απογοητευεσαι...δεν κερδιζεις τιποτα,μειωνεται η αποδοτικοτητα κ επισης ειναι πολυ νωρις για να απογοητευτεις.
επισης,πιστευω οτι τα θεματα της δουλειας πρεπει να μην μας επηρεαζουν στην προσωπικη μας ζωη.
η δουλεια ειναι ξχωριστη απ την προσωπικη ζωη κ δεν πρεπει να μεταφερουμε προβληματα του ενος τομεα στον αλλο,κ αντιστροφα.
απ την αλλη προσπαθησε να μετατρεψεις την απογοητευση σε προβληματισμο(οταν ασχολεισαι με θεματα δουλειας),ή ακομα καλυτερα σε συζητηση με αλλους συναδελφους κ αναζητηση εναλλακτικων μεθοδων.
συμφωνω με maryvas οτι δεν πρεπει να σε φοβουνται κ να ειναι ησυχοι.αυτο θα ηταν λαθος.
το βασικο ειναι να μαθουν οτι περισσοτερο γινεται τα παιδια κ να θυμασαι οτι δεν υπαρχει τελειος καθηγητης.υπαρχει ομως αυτος που προσπαθει,κ ο αδιαφορος.κ στο τελος παντα φαινεται η διαφορα.
(Μαρκο,πως τα πηγα?το περασα το τεστ??)


ΥΓ. το μνμ απο aetius παραπανω δικο μου ηταν,απλα δεν εκανα αποσυνδεση κ ημουν σε κοινοχρηστο υπολογιστη....σορι....