0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Έδωσα το 1992. Το θέμα ήταν για τα ιδανικά και τα πρώτυπα των νέων, και είχε δύο ερωτήματα. Το πρώτο έλεγε αναφέρατε τα ιδανικά και τα πρώτυπα των νέων.Το δεύτερο έλεγε ποιά από τα πρώτυπα των νέων δεν ανταποκρίνονται στα ιδανικά τους; Μπερδεύτηκα στον διαχωρισμό ιδανικού και πρωτύπου που για μένα είναι ταυτόσημα πράγματα.Και το 2ο ερώτημα ήρθε σαν κερασάκι στην τούρτα! Ενώ στο πρώτο ερώτημα τα μπουρδουκλωσα αναφέροντας κάποια πραγματα σαν ιδανικα και κάποια σαν πρώτυπα χωρις να καταλαβαίνω την διαφορά και γιατί το ένα να θεωρείται ιδανικό και όχι πρώτυπο, το 2ο ερώτημα με έσκισε γιατί μου ζητούσε ουσιαστικα να κάνω αυτήν την διαφοροποίηση. Να βρω πρώτυπο που να μην είναι ιδανικό ή ιδανικό που να μην είναι πρώτυπο......Τι ήθελε να πει ο ποιητής; ακόμα και σήμερα δεν έχω καταλάβει!Έτσι με έπιασε τρέμουλο γιατί εντάξει η έκθεση δεν ήταν το φόρτε μου αλλά ήμουν άριστος μαθητής στα υπόλοιπα. Είχα που είχα κακό γραφικο χαρακτήρα, άντε να γράψω με ηρεμία με τέτοιο θέμα...Πάντως το 5 που πήρα το περίμενα και έτσι δεν ξαφνιάστηκα! Είπα πάλι καλά που δεν πήρα μηδέν! Δεν είχα γράψει τίποτα για το δεύτερο σκέλος (άρα -10), ε και το πρώτο το έγραψα μισό (-5). Απλά μαθηματικά!!
Kilbill έχεις δοκιμάσει να γράψεις με πένα;
και το στυλο παιζει ρολο..εγω γραφω σχεδον αποκλειστικα με συγκεκριμενο μαρκαδορακι..αν το αλλαξω δεν κανω τοσο καλα γραμματα
μάλλον στο είδος του στυλού να επικεντρωθείς και τα ολοστρόγγυλα τέλεια γράμματα μάλλον καταναγκασμό δείχνουν
Τώρα που το σκαλίζουμε το θέμα να ρωτήσω κι εγώ κάτι; Αν υπάρχει εναλλαγή μικρών-ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ στην ιδια πρόταση, πώς εξηγείται;