ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ, ο δρόμος της ευτυχίας!

[Τιμόθεος]

Μετά το μόνιμο διορισμό μου, οι ωρομίσθιοι συνάδελφοι μου (που συναντώ στη μικρή πόλη που κατοικώ) με θεωρούν ευτυχισμένο και ότι στο εξής θα ζω σε έναν οικονομικό παράδεισο. Θεωρούν, όπως λένε, ότι πέτυχα τους σκοπούς της ζωής μου.
Είναι όμως ο διορισμός ο δρόμος της ευτυχίας; Μάλλον όχι.

Όλοι οι άνθρωποι, μηδενός εξαιρουμένου, επιζητούν την ευτυχία. Όμως η πολυπόθητη ευτυχία δεν θα τους έρθει «ουρανοκατέβατα (διορισμός)». Αλλά θα πρέπει να αγωνιστούν για να την αποκτήσουν. Και δεν αρκεί απλά να αγωνιστούν, αλλά θα πρέπει να αγωνιστούν σωστά. Διαφορετικά θα ψάχνουν διψασμένοι για νερό πάνω σε βράχο.

Ο διορισμός μου δεν με έκανε ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο ευτυχισμένο. Δεν ξέρω αν ισχύει το ίδιο για τους υπόλοιπους.

[PDE ads]

[inw]

Είναι όμως μια βασική προυπόθεση για να είμαστε καλά,τουλάχιστον όσοι αγωνιστήκαμε για αυτόν.(Ωράριο ανθρώπινο σε σχέση με το φροντιστήριο,Χριστούγεννα ,Πάσχα,καλοκαίρι).

[Τιμόθεος]

Άλλο είμαι καλά και άλλο βαδίζω στον δρόμο της ευτυχίας.

[Τιμόθεος]

Και ο Λουδοβίκος καλά ήταν.

                                                                           Ο ΛΟΥΔΟ

[PDE ads]

[syrrahm]

Μετά το μόνιμο διορισμό μου, οι ωρομίσθιοι συνάδελφοι μου (που συναντώ στη μικρή πόλη που κατοικώ) με θεωρούν ευτυχισμένο και ότι στο εξής θα ζω σε έναν οικονομικό παράδεισο. Θεωρούν, όπως λένε, ότι πέτυχα τους σκοπούς της ζωής μου.
Είναι όμως ο διορισμός ο δρόμος της ευτυχίας; Μάλλον όχι.
....

Σε κανένα λεξικό δεν ορίζεται η ευτυχία ως διορισμός.  

Η εργασία είναι ένας από τους βασικούς τομείς της ζωής μας, από όπου αντλούμε χαρά. Άρα η εργασία συμβάλλει στην ευτυχία μας. Υπάρχουν όμως και άλλοι τομείς.

[Τιμόθεος]

Ο απόστολος Παύλος έλεγε, όποιος δεν θέλει να εργαστεί, να μην φάει.
Ο Αδόλφος Χίτλερ έλεγε, arbeit macht frei.

Δυο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι συμφωνούν.

Υπάρχουν και άνθρωποι που δεν μπορούν να εργαστούν, και όμως είναι ευτυχισμένοι, διότι έχουν εγκάρδια ευτυχία.

Δεν πρέπει να βλέπουμε την εξωτερική ευτυχία, αλλά την εσωτερική.

Το να θεωρούμε τον διορισμό ως μια σκάλα προς την ευτυχία, είμαστε σαν τον λύκο που τον κρέμασαν ανάποδα, τον έγδερναν, και αυτός έλεγε: "που είναι τα πρόβατα;" (Λ. παροιμία)

[steven_seagal]

Μετά το μόνιμο διορισμό μου, οι ωρομίσθιοι συνάδελφοι μου (που συναντώ στη μικρή πόλη που κατοικώ) με θεωρούν ευτυχισμένο και ότι στο εξής θα ζω σε έναν οικονομικό παράδεισο.

τωρα με το νέο μισθολόγιο που ο μισθός θα αγγίξει τα 1000 ευρώ με την καταργηση-περιορισμό επιδομάτων θα είναι και γ...ω τους παράδεισους...

[panos2]

Ατυχές το παράδειγμα με τον Λουδοβίκο... Όποιος διορισμένος νιώσει κατά την εκπαιδευτική διαδικασία μονοτονία και ανία για αρκετό διάστημα, οφείλει στον εαυτό του και κυρίως στους μαθητές του την παραίτηση. Διαφορετικά, κάνει ζημιά βρισκόμενος κατά λάθος και από "σπόντα" στο Ελληνικό δημόσιο σχολείο.
Όποιος συνάδελφος διορίζεται, μετά από αξιοπρεπή και έντιμο αγώνα στα σχολεία μας, συνήθως δεν νιώθει ανία, γιατί πραγματώνεται το όνειρό του. Κανένας άλλος δεν θα ήταν διατεθειμένος να υποστεί το διάβασμα και την ταλαιπωρία της αδιοριστίας για τα 1000+ ευρώ τον μήνα...

ΥΓ. Το να πιστεύει κάποιος, πως με τον διορισμό του έφτασε στην κορυφή κοιτώντας τους "κακόμοιρους" ωρομίσθιους, που είναι πίσω του, κάτι σαν τον νεόπλουτο, που αναρωτιέται αν και στην φτώχεια υπάρχει ευτυχία είναι, τι να πω,.... Ναι είναι διαστροφή!

[mitsy]

δε βαριέσαι....θα πάρουμε εμείς τη θέση σου....
δε μας τη δίνεις;;

όπως και να' χει η ευτυχία είναι υποκειμενική και δεν ορίζεται!

[AntreaEirini]

Όποιος συνάδελφος διορίζεται, μετά από αξιοπρεπή και έντιμο αγώνα στα σχολεία μας, συνήθως δεν νιώθει ανία, γιατί πραγματώνεται το όνειρό του.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Κανένας άλλος δεν θα ήταν διατεθειμένος να υποστεί το διάβασμα και την ταλαιπωρία της αδιοριστίας για τα 1000+ ευρώ τον μήνα...

Τα παραπάνω χρειάζονται. Αλλιώς μπαίνει στη σειρά έχοντας εξασφαλίσει το διορισμό του με "άλλα" μέσα και απλά περιμένει να γίνει το γι' αυτόν δεδομένο. Και φυσικά θα βαρεθεί - δε θα ικανοποιηθεί κ.τ.ό.

[mitsy]

Όποιος συνάδελφος διορίζεται, μετά από αξιοπρεπή και έντιμο αγώνα στα σχολεία μας, συνήθως δεν νιώθει ανία, γιατί πραγματώνεται το όνειρό του.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Κανένας άλλος δεν θα ήταν διατεθειμένος να υποστεί το διάβασμα και την ταλαιπωρία της αδιοριστίας για τα 1000+ ευρώ τον μήνα...

Τα παραπάνω χρειάζονται. Αλλιώς μπαίνει στη σειρά έχοντας εξασφαλίσει το διορισμό του με "άλλα" μέσα και απλά περιμένει να γίνει το γι' αυτόν δεδομένο. Και φυσικά θα βαρεθεί - δε θα ικανοποιηθεί κ.τ.ό.

++++++++++++++++++++

τιμόθεε, ζήσε αυτό που σου συμβαίνει, και δες μόνο τα θετικά του....
σε κάθε περίπτωση, ό,τι ζούμε δύναται να αποτελέσει κίνητρο αυτοβελτίωσης, αν του δώσουμε την ευκαιρία...

[takisk]

ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΗΣ
 
Το φαινόμενο της επαγγελματικής εξουθένωσης δεν έχει αιφνίδια έναρξη, αντίθετα ακολουθεί τέσσερα διαδοχικά στάδια.:
α) το πρώτο στάδιο είναι αυτό του ενθουσιασμού. Ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός εισέρχεται στον εpγασιαKό χώρο με πολύ υψηλούς στόχους και μεγάλες απαιτήσεις από τον εαυτό του, τους μαθητές, τους σuναδέρφoυς, τη διοίκηση.
β) στο δεύτερο στάδιο κυριαρxoύν η αμφιβολία και η αδράνεια. Ο εκπαιδευτικός αμφιβάλει αν η εργασία του ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του και στις βαθύτερες ανάγκες του. Αρχίζει να προβάλλει Ζητήματα αμοιβών και ορών εργασίας, αρνούμενος να αναθεωρήσει τις υπερβολικά υψηλές προσδοκίες του.
γ) η απογοήτευση και η ματαίωση είναι το τρίτο στάδιο. Ο εκπαιδευτικός αναρωτιέται αν και πόσο αξίζει τον κόπο να διδάσκει κάτω από συνθήκες πίεσης άγχους και απογοήτεύσης και θεωρεί κάθε προσπάθεια μάταια..
δ) το τελευταίο στάδιο, είναι η απάθεια. Ο εκπαιδευτικός παραμένει στο σχολείο, παίρνει τον μισθό του, αδιαφορώντας για κάθε εκπαιδευτική καινοτομία και για τις ανάγκες και τα προβλήματα των μαθητών.

[mitsy]

θα τα περάσουμε όλοι αυτά τα στάδια;;;