0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Και κάτι τελευταίο: Το σχολείο ανήκει στα παιδιά. Θυμάμαι τις καταλήψεις του 90-91, αλλα και αυτές που έζησα στο πανεπιστήμιο. Ποτέ δεν ένιωσα ότι "έκλεινα" κάτι που δεν μου ανήκε. Ακριβώς το αντίθετο. Τότε, είχαμε δώσει λεφτά απο το 15μελές και το είχαμε βάψει το σχολείο με τα χρώματα που θέλαμε, πορτοκαλί, κόκκινα, πράσινα. Το παραδώσαμε πεντακάθαρο και σε καλύτερη κατάσταση απ΄ότι το βρήκαμε. Στο πανεπιστήμιο, κάναμε προβολές, αντιμαθήματα, συζητήσεις, συναυλίες. Αυτό έχουμε χάσει πλέον. Την αίσθηση ότι το σχολείο (και το πανεπιστήμιο προφανώς) είναι ένας χώρος που πρέπει να είναι ζωντανός και όχι απλώς μερικές αίθουσες διδασκαλίας. Και αυτό, δυστυχώς, τα παιδιά το έχουν καταλάβει πολύ καλύτερα από εμάς...
ΥΓ. Αλήθεια, τι μπορούμε να πούμε στα παιδιά του λυκείου που ήμουνα πρόπερσι, τα οποία είχαν ως αίτημα να μην κάνουν διακρίσεις οι καθηγητές υπέρ των μαθητών στους οποίους έκαναν ιδιαίτερα;
Εσύ, Τάνια, εργάζεσαι σε φροντιστήριο, ενώ εμένα νομίζεις ότι με το που τέλειωσα το πανεπιστήμιο με πήραν στο δημόσιο σχολείο. Νομίζω ότι είναι αστείο αυτό που λες. Όλοι υπήρξαμε φροντιστές, κάναμε τη δουλειά μας, γιατί έπρεπε να ζήσουμε, αλλά κανένας δε συμφωνεί με το θεσμό του φροντιστηρίου και σου το λέω εγώ που για χρόνια ήμουν ιδιοκτήτρια.Δεύτερον, γιατί νομίζεις ότι δεν είμαι μαζί σου; Με το που πατάμε πόδι στο δημόσιο σχολείο δε γινόμαστε αυτόματα καθίκια. Το τι κάνουν οι συνδικαλιστές μας είναι άλλη δουλειά και το έχουμε θίξει σε πολλά μηνύματά μου, εγώ και άλλοι πολλοί.Για το νέο σχολείο πάλι αντιδρούμε και, αν διάβασες, τα μάζεψαν και το μάθημά σου και τα μαθήματά μου είναι στα υποχρεωτικά.Λες ότι δεν πρέπει να μου αρέσει το σχολείο. Φυσικά και δε μου αρέσει, αλλά δε θεωρώ λύση να το κλείσω. Παλεύω με νύχια και με δόντια για να το κάνω καλύτερο με αυτά τα μέσα που διαθέτω, χωρίς να παύω να απαιτώ. Με πείραξε, όμως, που στα αιτήματά των μαθητών μου δεν υπήρχε το γεγονός ότι δεν έχω πρίζες σε μερικές τάξεις και αναγκάζομαι να πηγαίνω στην αίθουσα εκδηλώσεων, ότι συνάδελφος κάνει σχέδιο πάνω σε θρανία, ότι ο φυσικός δεν έχει εργαστήρι, γιατί εκεί κάνουν μαθήματα κατεύθυνσης. Το γεγονός είναι ότι φταίω και εγώ ως εκπαιδευτικός, γιατί δεν τους έμαθα να διεκδικούν. Έχεις δίκιο, αλλά σκέψου πως ακούγεται η φωνή μου μέσα σε αυτό το κλίμα που επικρατεί γύρω μας, σαν τη φωνή του Ιωάννη του Βαπτιστή.