0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
αυτο.....βασικα δεν εχω κατι αλλο να ρωτησω.δεν εχω μεγαλη εμπειρια. αποφοιτησα πριν λιγα χρονια και ρωταω τη γνωμη ολων σας δεδομενου οτι η κατασταση αλλαξε.σε φερνει η αναπληρωση ενα βημα πιο κοντα στο διορισμο οπως ισχυε παλια η θα ειμαι με ενα σακο και θα κανω σα την μαγια τσοκλη τουρ σε ολη την ελλαδα επ'αοριστο?
Nα φυγουμε, να πάμε αλλού σε άλλη χώρα, αυτό θέλω. Ζητείται σύντροφος προκομένος και με όλα τα καλά για μια νέα ζωή όπου δε θα δίνεις ασεπ και να είσαι πολλάκις επιτυχών και να κάνεις το μ...κα ωρομίσθιο. Αλλού όπου ακόμη κι ως ωρομίσθιο θα σε σέβονται κι όχι απλά να σε βαφτίζουν αναπληρωτή μειωμένης αντίληψης. Με πήραν αμω. Και; Έχω 2 ώρες παραπάνω από πέρυσι και το κυριότερο είναι πως του χρόνου δε θα έχω τίποτα. Ποιες επιτυχίες στον ασεπ; Ποια μεταπτυχιακά; Ποια προϋπηρεσία; Πάω σε διάφορες υπηρεσίες και με εξυπηρετούν άνθρωποι ανίκανοι να επικοινωνήσουν. Καθαρίζει η άλλη το αχλάδι κι εγώ την κοιτάω με το στόμα ανοιχτό. Κι αυτή είναι εργαζόμενη με κανονικό μισθό κι εγώ το καλοκαίρι άνεργη και το χειμώνα ωρομίσθια. Γιατί; Γιατί δεν είχα μέσο. Ποιος ασεπ; Αυτοί που διορίστηκαν πρόσφατα μέσω stage είχαν ασεπ; Όχι. Κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Ενώ οι εκπαιδευτικοί καλύπτουν μη πάγιες... Κι αυτοί που θα διοριστούν στο μέλλον πόσοι θα είναι; Θα διοριστούν που πάμε για χρεωκοπία, που, ενώ αυξήθηκαν πολύ οι συνταξιοδοτήσεις, οι διορισμοί μειώθηκαν; Ποιος ασεπ; πού να πιστέψω; Τι να την κάνω τη μοριοδότηση; Θα έχω 19 μόρια προϋπηρεσίας μέχρι τον επόμενο ασεπ κι αν με πάρουν και του χρόνου 22+. Τι να την κάνω; τη βλέπω μόνο για προσάναμα.
Εγω αποφάσισα οτι δεν θα κλαίγομαι και οτι δεν θα περασω την υπολοιπη ζωη μου με το αγχος της ωρομίσθιας και ανοιξα το δικο μου φροντιστηριο και εχω 30+ παιδια απο τον πρωτο χρονο.Μην απελπιζεστε........αν αγαπατε την διδασκαλία μπορειτε να βρειτε διεξοδους.
Παράθεση από: eleniCH06 στις Οκτωβρίου 17, 2010, 02:11:04 amΕγω αποφάσισα οτι δεν θα κλαίγομαι και οτι δεν θα περασω την υπολοιπη ζωη μου με το αγχος της ωρομίσθιας και ανοιξα το δικο μου φροντιστηριο και εχω 30+ παιδια απο τον πρωτο χρονο.Μην απελπιζεστε........αν αγαπατε την διδασκαλία μπορειτε να βρειτε διεξοδους.Μπράβο σου!!! Τελικά πρέπει να κοιτάζουμε πιο σφαιρικά τα πράγματα και να μην κολλάμε στις τοσες τρικλοποδιές του υπουργείου...Μου αρέσει η αισιοδοξία σου!
Παράθεση από: karas στις Οκτωβρίου 17, 2010, 02:15:02 amΠαράθεση από: eleniCH06 στις Οκτωβρίου 17, 2010, 02:11:04 amΕγω αποφάσισα οτι δεν θα κλαίγομαι και οτι δεν θα περασω την υπολοιπη ζωη μου με το αγχος της ωρομίσθιας και ανοιξα το δικο μου φροντιστηριο και εχω 30+ παιδια απο τον πρωτο χρονο.Μην απελπιζεστε........αν αγαπατε την διδασκαλία μπορειτε να βρειτε διεξοδους.Μπράβο σου!!! Τελικά πρέπει να κοιτάζουμε πιο σφαιρικά τα πράγματα και να μην κολλάμε στις τοσες τρικλοποδιές του υπουργείου...Μου αρέσει η αισιοδοξία σου!Αυτό είναι σχετικό...εγώ ποτέ δεν ένιωσα τα ιδιαίτερα και τα φροντιστήρια να μου δίνουν την ίδια χαρά που παίρνω στο σχολείο...και μόνο που εμπερικλείουν οικονομική συναλλαγή και που πολλές φορές τα παιδιά (αλλά και οι γονείς) μου ζητάνε απλά να κάνω το λυσάριο,μόνο που δεν μπορώ να διδάξω μαθήματα που λατρεύω π.χ λογοτεχνία (εκτός απ'της κατεύθυνσης που κι εκεί κάνεις το κυνήγι των Πανελληνίων) και μόνο που ακούω τα παιδιά πολλές φορές να μου λένε-δείχνουν τι ηλιθιότητες τους λέει ενδεχομένως η πρωινή καθηγήτρια και πρέπει εγώ να κάνω τούμπες για να τους δείξω το σωστό (σας μιλάω ακόμη και για τραγικά λάθη στην γραμματική και το συντακτικό με αποκορύφωμα στα λατινικά)...μου αρκεί για να προτιμώ το σχολείο που όπως και να χει αναπτύσσεις και πιο ολόπλευρη σχέση με τα παιδιά...εμένα π.χ μου αρέσει να αναλαμβάνω προγράμματα όπως τα περιβαλλοντικά και καλλιτεχνικά και να δουλεύω πιο πολλές ώρες με τα παιδιά...Οπότε το σχολείο δεν σημαίνει για όλους μας μόνο "διορισμός".....
Για να εξαντλούμαι οικονομικά και ψυχικά χωρίς να έχω πάρει ακόμη μία και χωρίς τα κίνητρα των μορίων που είχαμε τις προηγούμενες χρονιές;