0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Παράθεση από: gogapina στις Μαρτίου 14, 2011, 05:22:58 pm500 θέσεις θα χαθούν αλλά σίγουρα άλλες τόσες θα είναι και οι συνταξιοδοτήσεις. επίσης μετά τις 25 μαρτίου που οι μισθοί φοβάμαι ότι θα μειωθούν κατά πολύ δεν ξέρω αν οι αναπληρωτές θα πάνε στα νησιά χωρίς μόρια και στο ενοίκιο... και να πληρωθούν τα λιγοστά ευρώ (ή δραχμές) μετά από 4 μήνες! οπότε υπολογίστε και άλλες θέσεις... επειδή δεν το έχουμε βιώσει να είμαστε σε νησί, με μειωμένο μισθό, αναπληρωτές,χωρίς μόρια, και με πληρωμή μετά από τέσσερις μήνες ας το ζήσουμε πρώτα και αν δεν μας αρέσει δεν το ξανακάνουμε
500 θέσεις θα χαθούν αλλά σίγουρα άλλες τόσες θα είναι και οι συνταξιοδοτήσεις. επίσης μετά τις 25 μαρτίου που οι μισθοί φοβάμαι ότι θα μειωθούν κατά πολύ δεν ξέρω αν οι αναπληρωτές θα πάνε στα νησιά χωρίς μόρια και στο ενοίκιο... και να πληρωθούν τα λιγοστά ευρώ (ή δραχμές) μετά από 4 μήνες! οπότε υπολογίστε και άλλες θέσεις...
jioannio εδώ μία δουλειά και δεν μπορούμε να βρούμε εσύ θες και δεύτερη και τρίτη? αν έχεις καμία περίσια δωστην σε μένα που εδώ και ένα μήνα είμαι ταμείο ανεργείας και τα βγάζω πέρα πολύ δύσκολα.Αχ κορίτσια μας περιμένουν δυσκολες μέρες, αν δεν μας καλέσουν και του χρόνου τι θα κανούμε?
Ναι MAITS, εσείς που το ζείτε γνωρίζετε πόσο δύσκολο είναι! Έχω φίλη που αναγκάστηκε να βρει και δεύτερη δουλειά για να τα βγάζει πέρα στο νησί που ήταν. Ωστόσο, προσωπικά, δε θα ριψοκινδύνευα να μη δηλώσω το κουτάκι, οπότε...από αυτό και μόνο, περιμένεις να σε στείλουν οπουδήποτε. Μιλάω εκ του ασφαλούς, βέβαια, και αναγνωρίζω ότι έχω και μία οικογένεια που μπορεί να με στηρίξει όπου κι αν βρίσκομαι...οι ίδιοι οι γονείς μου δε θα μου το συγχωρούσαν εάν δεν το δήλωνα! Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα αναγκάζεσαι να βρεις και δεύτερη και τρίτη -που λέει ο λόγος- δουλειά... (και θα βρεις??)
Είναι ωραίο που μοιράζεστε τις εμπειρίες σας! Άλλωστε εμείς βρισκόμαστε ακόμα εγκλωβισμένες σ' ένα θέμα (Ι' ΦΑΣΗ-αφού έχουμε περάσει και απ' όλα τα προηγούμενα των φάσεων!) που μόνο προσμονή μας δημιουργεί και σκέψεις-εικόνες για το "πώς θα ήταν άραγε αν δουλεύαμε σε τάξη νηπιαγωγείου..", "πού θα μας έστελναν και πώς θα ήταν η ζωή μας σ' αυτό το μέρος..." και πολλά-πολλά άλλα...Προσωπικά -και το λέω με το χέρι στην καρδιά- δε με απασχολεί καθόλου το μέρος που θα με στείλουν. Είτε είναι μεγάλο, είτε είναι μικρό νησί, είτε είναι ηπειρωτική Ελλάδα, είτε είναι το νηπιαγωγείο απέναντι από το σπίτι μου! Μόνο ένα μέρος πραγματικά δε θέλω: Αθήνα!! Είχα συμβιβαστεί με τη σκέψη ότι τα έχει αυτά τα σούρτα-φέρτα το επάγγελμα από φοιτήτρια ακόμα. Δεν έχω προς το παρόν δική μου οικογένεια και είμαι 27...ό,τι είναι να γίνει ας γίνει γρήγορα, γιατί και η όρεξη φεύγει και η ζωή κυλάει...τ ώ ρ α που έχουμε τη διάθεση να πιάσουμε ακόμα και τις παραμεθωρίους!
και δε χαίρεστε βρε κορίτσια που είστε 27, μακάρι να ήμουν και εγώ στα 27, κοιτάξτε να ζήσετε τη ζωή σας όσο μπορείτε καλύτερα, την κάθε μέρα, το κάθε λεπτό, γιατί είναι τόσο μικρή η ζωή μας και τα χρόνια περνάνε τόσο γρήγορα που δεν θα το καταλάβετε πότε θα έρθουν τα τριάντα και τα τριανταπέντε, σας το λέει κάποια που είναι αρκέτα μεγαλήτερη σας.Όσο για το διωρισμό αν είναι να΄ρθει, θε να ρθει αλλιώς θα προσπεράσει........
Παράθεση από: ELEN LIA στις Μαρτίου 21, 2011, 06:58:29 pmκαι δε χαίρεστε βρε κορίτσια που είστε 27, μακάρι να ήμουν και εγώ στα 27, κοιτάξτε να ζήσετε τη ζωή σας όσο μπορείτε καλύτερα, την κάθε μέρα, το κάθε λεπτό, γιατί είναι τόσο μικρή η ζωή μας και τα χρόνια περνάνε τόσο γρήγορα που δεν θα το καταλάβετε πότε θα έρθουν τα τριάντα και τα τριανταπέντε, σας το λέει κάποια που είναι αρκέτα μεγαλήτερη σας.Όσο για το διωρισμό αν είναι να΄ρθει, θε να ρθει αλλιώς θα προσπεράσει........ Δεν πιστεύω,όμως, να είσαι πάνω από 40!!! Όταν αλλάζει η δεκαετία, αλλάζεις και τρόπο σκέψης!!!