0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Τι πστεύετε σχετικά με το μέλλον των κλασσικών σπουδών στη σημερινή εποχή? Αξίζει κάποιος να σπουδάσει μια συναφή επιστήμη( Αρχαιολογία, Φιλολογία, Ιστορία κλπ. ) μονο και μόνο επειδή του αρέσει και όχι με βάσει τις ανάγκες ( επαγγελματικές ) εννοώ! Και εν τέλει πρέπει να σπουδάζουμε ότι μας αρέσει η να ακολουθούμε ότι μας προσφέρει επαγγελματική αποκατάσταση κάτι που προσφέρουν οι θετικές επιστήμες?
1η απαντηση: Να κανεις αυτο που "γουσταρεις"φιλε!2η απαντηση: Επειδη ποτε δεν ειναι αργα, φροντισε την επαγγελματικη αποκατασταση και μετα σπουδαζεις αυτο που θελεις. Αν εχεις πραγματικα το "μικροβιο" μεσα σου, να ξέρεις πως αυτο δεν φευγει ευκολα.
Αν έχει κάποιον να τον τραβάει και κάποιον να το σπρώχνει μπορεί να τα καταφέρει. Κοινώς, αν έχει μπάρμπα στην κορώνη αλλά και μέσα στο πανεπιστήμιο (γιατί ένας μόνο δεν φτάνει). Επ΄σιςη, αν είναι διατεθημένος να βγάλει δουλειά για τον καθηγητή του, να κάνει διδασκαλίες "εθελοντικά", να διορθώνει γραπτά και εργασίες επίσης "εθελοντικά".....μπορεί και να του δώσουν το διδακτορικό του και μετά να τον κρατήσουν....
......... Η αγορά εργασίας όμως δε λειτουργεί έτσι, εκεί χρειάζεται πολύς περισσότερος δυναμισμός. Εκεί για την επαγγελματική αποκατάσταση βοηθούν και τα πτυχία, αλλά βοηθά και η προσωπικότητα.
Τέλος, από τη στιγμή που η αγορά εργασίας στο δημόσιο τομέα συρρικνώνεται, η εστίασή μας καλό είναι να στρέφεται και στον ιδιωτικό. Όσο περίεργο και να μας φαίνεται, εκεί είναι περισσότερες οι πιθανότητες να βρούμε δουλειά. Είτε ως μισθωτοί είτε ως ελεύθεροι επαγγελματίες.
Παράθεση από: emmaki στις Μαΐου 10, 2011, 12:03:30 pmΑν έχει κάποιον να τον τραβάει και κάποιον να το σπρώχνει μπορεί να τα καταφέρει. Κοινώς, αν έχει μπάρμπα στην κορώνη αλλά και μέσα στο πανεπιστήμιο (γιατί ένας μόνο δεν φτάνει). Επ΄σιςη, αν είναι διατεθημένος να βγάλει δουλειά για τον καθηγητή του, να κάνει διδασκαλίες "εθελοντικά", να διορθώνει γραπτά και εργασίες επίσης "εθελοντικά".....μπορεί και να του δώσουν το διδακτορικό του και μετά να τον κρατήσουν....++++++
Εγώ είμαι φιλόλογος, κλασικής ειδίκευσης, έχω κάνει μεταπτυχιακό στα παιδαγωγικά, δούλεψα σε φροντιστήρια, πέρασα δις ασεπ, βρέθηκα σε σχολείο ως ωρομίσθια, έζησα την επαγγελματική ανασφάλεια που μου προκάλεσε υπαρξιακή δύσπνοια και τώρα άνεργη,ταπί και όμορφη κάνω το κέφι μου σπουδάζοντας αρχαιολογία, που το γουστάρω τρελά και το κάνω με πολύ μεράκι, κέφι και όρεξη, παραμερίζοντας το φιλολογικό-διδακτικό μου παρελθόν, το οποίο πολύ με κούρασε και με έκανε να αηδιάσω τον κλάδο!Είναι τόσο το πάθος μου με την αρχαιολογία, που το παρατηρούν όλοι καθηγητές και συμφοιτητές και μου εκφράζουν το θαυμασμό τους για την αφοσίωσή μου! Δεν πρόκειται να κερδίσω τίποτα από αυτό το δεύτερο πτυχίο μου!ΤΟ ΞΕΡΩ!Όμως δεν μπορούσα να μην το κάνω, με έτρωγε μια εσωτερική βαθύτατη παρόρμηση...Η συνειδητοποίηση ότι αυτό που κάνω δεν πρόκειται να έχει κανένα αντίκρισμα επαγγελματικο, η απουσία δηλ ωφελιμισμού σε αυτό που σπουδάζω, με έχει κάνει να το απολαμβάνω, γιατί ξέρω ότι το κάνω γιατί με γεμίζει και το αγαπω και για κανέναν άλλο λόγο!Έτσι είμαι τόσο δοσμένη σε αυτό που χαίρομαι με καθετι που μαθαίνω, γιατί βοηθάει εμένα να γίνω καλύτερος άνθρωπος.Στο πρώτο μου πτυχίο ουκ ολίγες φορές, αγανάκτησα , καταπιέστηκα και σηχτήρισα, περιμένοντας πως και πως να τελειώσω...Τώρα, δε θέλω να τελειώσει αυτό το ταξίδι των όψιμων σπουδών, γιατί πραγματικά είναι ένα απολαυστικό ταξιδι...και μετά από αυτά τα ωραία και αισιόδοξα, να προσθέσω ότι ο βασικός λόγος που μπορώ και κάνω ό,τι κάνω είναι ο άντρας μου που μου έχει εξασφαλίσει τα προς το ζην.....Αυτό τα λέει όλα!!!!
Θα πως κάτι: για όλους υπάρχουν δουλείες.Το λέω αυτό και στα παιδιά δίνουν πανελλήνιες. Για όλους ότι και να τελειώσουν υπάρχουν δουλειές. Άμα αγαπάς κάτι πάντα βρίσκεις δουλειά. Επαναλαμβάνω κοινότυπα λόγια που μας έλεγαν και λέω εγώ στους μαθητές.Με μια βασική όμως διαφορά: Θα βρεις μόνο αν κάνεις θυσίες πολλές και το πιο πιθανό αναγκαστείς να φύγεις από την Ελλάδα και πας εξωτερικό!!!!!!