Σκέψεις του Σ. Καργάκου για την Παιδεία

[NHP2]

Ειναι απιστευτος ο κυριος Καργακος με το λογο του .Δε χορτενει κανεις να τον ακουει και να τον διαβαζει .Οσο για αληθειες πολλες , αλλα ποιος τον ακουει .......

[PDE ads]

[panos2]

Όλο το σύστημα εκπάιδευσης αποτυγχάνει επειδή σχεδόν όλοι μας θεωρούμε  πως εκπαίδευση είναι ο φροντιστηριακός τρόπος διδασκαλίας. Ότι έχουμε μάθει δηλαδή. Ότι και να δοκιμάσουμε σε νέες μεθόδους που προάγουν άλλες δεξιότητες μέσω της διδασκαλίας επιστρέφουμε στα ίδια και στα ίδια κατά πλειοψηφία. Στην πεπατημένη...
Οι πανελλήνιες εξετάσεις,  προάγουν  την φροντιστηριακή διδασκαλία που   εν' τέλει ευνουχίζει ένα μεγάλο ποσοστό μαθητών. Κάποτε πρέπει να οργανωθεί σωστά το τεχνολογικό Λύκειο για να βρίσκουν διέξοδο πολλά παιδιά που δεν βρίσκουν ενδιαφέρον στο περισσότερο θεωρητικό ενιαίο Λύκειο...

[apri]

Το χρήμα και δη το εύκολο διαφθείρει συνειδήσεις ανεξαρτήτως ηλικίας, κοινωνικής τάξης και χώρας.
Εμείς απλώς ζήσαμε την ελληνική εκδοχή αυτού του έργου.

Από εκεί και πέρα, προσωπικά έχω βαρεθεί πλέον να διαβάζω μακροσκελείς αναλύσεις  του Γιανναρά, του Καργάκου και λοιπών "πνευματικών" -υποτίθεται- ανθρώπων, που περιορίζονται μόνο στην κοινωνική κριτική.
Χρήσιμη η κριτική, ειδικά αν είναι εύστοχη, όπως η παραπάνω του -συνήθως υπερβολικού- Καργάκου.
Ωστόσο, δεν είναι αρκετή.

Όλοι αυτοί θα έπρεπε να ξέρουν ότι ένας δάσκαλος δεν αλλάζει τη συμπεριφορά ενός μαθητή, επισημαίνοντάς του μόνο τα λάθη του.
Πρέπει πρώτα και κύρια να του εμπνεύσει έναν άλλο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς.
Και λυπάμαι που θα το πω, αλλά όλοι αυτοί που τόσο εύκολα υποδείκνυαν και συνεχίζουν να μας υποδεικνύουν τα λάθη, δεν ενέπνευσαν κάτι διαφορετικό και ούτε προσπαθούν έστω και τώρα να το κάνουν.

Λέει λ.χ ο Καργάκος πόσο εμπνεύστηκε από τον Τυρταίο στο σχολείο. Γιατί, λοιπόν, δεν επέλεξε να μας μιλήσει για τον Τυρταίο ή για οποιοδήποτε άλλο πρότυπο ζωής; Γιατί δεν επέλεξε να εμπνεύσει την ελπίδα, αλλά αντιθέτως προτίμησε την ενοχή;

Το έχω ξαναπεί, αλλά θα το πω για άλλη μια φορά. Το θλιβερό δεν είναι ότι η ελληνική κοινωνία παρήκμασε.
Το θλιβερό είναι ότι εξέλειψαν και όλοι όσοι θα μπορούσαν να προτείνουν έναν άλλο δρόμο, να εμπνεύσουν τον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο.
Γι' αυτό και οι αυτοκτονίες πολλαπλασιάζονται.

[ΠΕ01]

Θα συμφωνήσω περισσότερο με την apri παρά με τον κο Καργάκο. Αξιοσέβαστος κατά τα άλλα, υπερβολικός κυρίως στη γραφή του και μπορώ να πω πως είπε αρκετές αλήθειες...

Το κείμενο του όμως περισσότερο με εξόργισε παρά με προβλημάτισε, κυρίως γιατί:

1. Δεν προτείνει λύσεις. Βαρέθηκα να μου λένε πως φτάσαμε μέχρι εδώ. Απαιτώ πλέον, από τους λόγιους τουλάχιστον της πατρίδας μου, να μας πουν πώς θα βγούμε από το αδιέξοδο αυτό!

2. Γενικεύει και τσουβαλιάζει τουλάχιστον δύο γενιές λέγοντας πως οι προηγούμενοι δίδαξαν στους νεότερους πώς να μην δουλεύουν!

3. Αρνούμαι τις γενικεύσεις του τύπου: οι Αλβανοί είναι δουλευταράδες και οι Έλληνες είναι τεμπέληδες ή και το αντίθετο ή οποισδήποτε άλλες εθνικές γενικεύσεις.

4. Οι έλληνες που φεύγουν στο εξωτερικό φεύγουν όχι επειδή επιλέγουν την εύκολη ή την "καθαρή" εργασία, αλλά γιατί δεν υπάρχουν πλέον ΚΑΘΟΛΟΥ δουλειές και πρέπει με κάποιον τρόπο να ζήσουν...

5. Ας μην αναφέρεται στους γεωργούς ή στους ναυτεργάτες αν δεν ξέρει... πρώτα απαξίωσαν και εξαθλίωσαν τον κόπο και την εργασία τους και έτσι ανάγκασαν τον κόσμο να στραφεί αλλού.

Θα το ξαναπώ: όντως λέει πολλές αλήθειες, αλλά βαρέθηκα πλέον (θα δανειστώ την έκφραση σου apri) "τις μακροσκελείς αναλύσεις των πνευματικών ανθρώπων που περιορίζονται στην κοινωνική κριτική".

Αν δεν έχει να προτείνει κάτι για μένα ο κος Καργάκος είναι απλά από τους τυχερούς των προηγούμενων γενιών που αξιοποίησε τις πολλές ευκαιρίες που είχε η γενιά του και εδραιώθηκε. Αν ζούσε σήμερα ως νέος άνεργος τί θα έκανε?
Μήπως θα ήταν ο μοναδικός νέος με δυνατή πένα? Θα παρακαλούσε άραγε για μια χειρωνακτική εργασία ώστε να είναι ο άρχοντας των χεριών του???

[PDE ads]

[rozy4]

Μια παρατήρηση, το άρθρο δεν είναι πρόσφατο, είναι γραμμένο τουλάχιστον 2 χρόνια πριν και αναπαράγεται τον τελευταίο καιρό. Σκοπίμως άραγε;

[bitch]

@ rozy4

αν ισχύει αυτό που λες, τόσο το χειρότερο. Διότι μέσα σε μία διετία κανένας ( από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας μέχρι τον τελευταίο επιστάτη του πιο απομακρυσμένου σχολείου) δεν έκανε κάτι για να αλλάξει την εικόνα αυτή.

Στο "σκοπίμως" ωστόσο, θα συμφωνήσω - και ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα!!

[koth]

..συμφωνώ με apri ότι πραγματικά το πρόβλημα είναι ότι μας έλειψαν τα πρότυπα και δεν οδηγεί σε λυση να κρίνουμε συνεχώς και να μιλάμε για τα συμπτώματα μιας παθογένειας και πραγματικά όπως λέει και  η ΠE01 με εξόργισε το αρθρο από ένα σημείο και μετά. Οι γενεικεύσεις που εισάγει είναι πολλές...Περιμένω άλλου τύπου κινήσεις από τους "πνευματικούς" του τόπου που θα μας "φωτίσουν' επιτέλους..να μας εμπνεύσουν και μας που μπαίνουμε στις τάξεις και με τη σειρά μας να κάνουμε κάτι για τις επόμενες γενιές που περνούν από τα χέρια μας..

[Aris81]

Ότι έγραψε η apri και η ΠΕ01..

[rozy4]

@ rozy4

αν ισχύει αυτό που λες

και μάλιστα έχει αναρτηθεί κι εδώ

http://www.pde.gr/index.php?topic=24289.msg492125#msg492125

[bitch]

     
καλό καλό!!!! Ακόμα και τώρα βρε συ , δεν το θυμαμαι!! ( αλλά ειναι σεπτ. 2011 οπότε έναν χρόνο και κάτι ) ....

respect!! 

[rozy4]

 
αν το ψάξεις στο google θα το βρεις και με ημερομηνία Οκτώβριο του 2010. Μπορεί να είναι και πιο παλιό.

[bitch]

και πως και (ξανα) προέκυψε τώρα;  Δε λέω, επίκαιρο είναι και αληθεύει σ ένα μεγάλο μέρος του αλλά έκτοτε δεν έχει γραφεί κάτι καινουριο;

[eugenia2]

αυτή η προσέγγιση του Καργάκου είναι από αφελής μέχρι υποκριτική και κακεντρεχής όπως και ο γενικότερος "προβληματισμός" διαφόρων που ως τιμητές  μαστιγώνουν ηθικά την ελληνική κοινωνία.
σε ανάλογη συζήτηση είχα υποστηρίξει τα εξής:

για ποια χώρα καταρχήν;
για ποιον ιδιωτικό τομέα;
για ποιους επιχειρηματίες μιλάμε;
για ανθρώπους που αυτοαποκαλούνταν επιχειρηματίες  ενώ επρόκειτο για τυχοδιώκτες και αρπακτικά. για ανθρώπους  που εκμεταλλεύτηκαν τον κόπο του υπαλλήλου, βάζοντάς τον μάλιστα και  στο τρυπάκι της καριέρας, αποκρύπτοντάς του την αλήθεια ότι οι μπίζνες τους ήταν εφήμερες , ξεκρέμαστες  και υπόγειες στους λαβύρινθους της παραοικονομίας.
υπάρχει σήμερα κανείς απ’ τους εκατοντάδες χιλιάδες απολυμένους να μην έχει σκυλομετανιώσει που χαραμίστηκε τόσα χρόνια σε «επιχειρηματίες» που αποδείχθηκαν ανερμάτιστοι;
είμαι σίγουρη ότι το δημόσιο είναι το τελευταίο οχυρό του πολιτισμού της εργασίας.
μπορεί να προβάλλεται αποκλειστικά και μονομερώς η ευθύνη του δημοσίου στην χρεοκοπία της χώρας αλλά δεν παύει να είναι φάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων και ιδιαίτερα  στο σκοτάδι που επικρατεί αυτή την στιγμή στον ιδιωτικό τομέα.
η τρόικα καλά θα κάνει να δει το ζήτημα ολόπλευρα. σήμερα μπορεί να πλειοψηφούν οι δεξιές πολιτικές στην Ευρώπη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποφύγουμε να δούμε την ιδιαιτερότητα του ελληνικού ιδιωτικού  τομέα.
ενός ιδιωτικού τομέα άκρως διεφθαρμένου, στενόμυαλου  , παρασιτικού ,ολιγοπωλιακού  και φοροφυγά.
άλλωστε δεν θα ήταν σε καμιά περίπτωση το δημόσιο το καταφύγιο για τόσο κόσμο αν δεν υπήρχε   η τραγική ανεπάρκεια  του ελληνικού ιδιωτικού τομέα.
-γιατί το κόμμα του Τζίμερου με  σκεπτικό  όπως του Καργάκου δεν μπήκε καν στην βουλή;
δεν θα έπρεπε ίσως;
ή μήπως  οι Έλληνες έχουν επίγνωση για την ανεπάρκεια του  ιδιωτικού τομέα;

και τώρα διαβάζω την παλιότερη απάντηση της Apri

Η κατάσταση που περιγράφει ο Καργάκος είναι η μία πλευρά του νομίσματος.

Στην άλλη πλευρά, υπάρχει η ανυπαρξία οποιασδήποτε πολιτικής θα οδηγούσε στον εκσυγχρονισμό και στην ανάπτυξη των διαφόρων τομέων της οικονομίας (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, ναυτιλία, βιοτεχνία, βιομηχανία), που θα έκανε τις μη υπαλληλικές δουλειές ελκυστικές για τους νέους.
Υπάρχει η μη επαρκής προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων που θα έκανε τη δουλειά στον ιδιωτικό τομέα εξ ίσου αγαπητή με αυτή του δημοσίου.
Υπάρχει η ασυδοσία των εργοδοτών που παραβιάζοντας κλαδικές συμβάσεις και εργασιακές νομοθεσίες, προσλάμβαναν μετανάστες ανασφάλιστους και υποαμειβόμενους, καθώς εκείνοι δεν είχαν άλλη διέξοδο και τρόπο άμυνας.
Υπάρχει η "νέκρωση" του πνευματικού και καλλιτεχνικού κόσμου της χώρας, που σιώπησε, που συμβιβάστηκε, που εξαγοράστηκε, που δεν μπόρεσε να προτείνει κάποιο εναλλακτικό τρόπο ζωής.

Θα συμφωνήσω, βέβαια, ότι υπάρχει η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας.
Φοβάμαι όμως ότι καλλιεργήθηκε σταδιακά και συνειδητά μέσα στο πλαίσιο ενός ψηφοθηρικού λαϊκισμού
που ισοπέδωνε τα πάντα, που έταζε τα πάντα ανεξαρτήτως κόπου, ανεξαρτήτως προσόντων.
Πώς αλλιώς θα δεχόταν ο πολίτης την αποτυχία τόσων και τόσων κυβερνήσεων, αν δεν ένιωθε ότι κάπου είχε ευνοηθεί, ενώ δεν το άξιζε;

Οφείλω όμως και να πω ότι πέρα από τον ρόλο που έπαιξαν οι κατά καιρούς πολιτικές, τέτοιου είδους νοοτροπία δεν είναι σύμπτωμα μόνο της ελληνικής κοινωνίας. Και σε άλλες αναπτυγμένες χώρες (σε διαφορετικό ίσως βαθμό κάθε φορά) υπάρχει η νοοτροπία της ευκολίας και της ήσσονος προσπάθειας σε ποικίλους τομείς της ζωής.
Αυτό είναι χαρακτηριστικό της παρατεταμένης ευμάρειας, που κάνει τα πάντα να φαίνονται εύκολα και δεδομένα,
που βάζει στην άκρη ανθρωπιστικές αξίες, παιδεία, θρησκεία, ιδεολογία, οτιδήποτε κάνει τον άνθρωπο να αγωνίζεται για έναν κόσμο καλύτερο,
καθώς προτάσσει έναν κόσμο όπου τα πάντα πωλούνται και αγοράζονται, ενίοτε και σε ευτελή τιμή...

και συμπληρώνω:
η τεχνολογική πρόοδος είναι που έχει εξαλείψει, σε μεγάλο βαθμό, τις χειρώνακτες αγγαρείες.
αν δεν ήταν ο οπισθοδρομικός ιδιωτικός τομέας   με τους αναχρονισμούς του πάνω στην οργάνωση και εκτέλεση της εργασίας θα μπορούσαμε να ανατρέξουμε σε δικές μας ευθύνες και άστοχες επιλογές...

[happiness]

Συγχωνεύτηκε με παλιότερο θέμα που αφορούσε το ίδιο κείμενο.