Γιορτή Τριών Ιεραρχών

[Φωτεινή ΠΕ07]

Διάβασα πως θα γίνει εκκλησιασμός και σχολική γιορτή/εκδηλώσεις με θέμα τους Αγίους Τρεις Ιεράρχες...

[PDE ads]

[Φωτεινή ΠΕ07]

(..) οι Τρεις Ιεράρχες είναι οι προστάτες Άγιοι όλου του εκπαιδευτικού κόσμου (μαθητών και εκπαιδευτικών).

Διαβάστε και εδώ ένα κείμενο για την προσφορά των Αγίων:

https://antexoume.wordpress.com/2014/01/30/%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B9%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B5%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%84/

[missathens]

Από φέτος, λοιπόν, η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη σε εορταστικές εκδηλώσεις... Έχουμε αναλάβει με τη θεολόγο την οργάνωση και προβληματιστήκαμε. Να προτείνουμε ιδέες για τη γιορτή; Η οποία τι ύφος λέτε ότι θα έπρεπε να έχει; Σοβαρό; Ανάγνωση πατερικών κειμένων και σχετικά βίντεο; Ή ίσως και αποσπάσματα από λογοτεχνικά κείμενα με θέμα την παιδεία και το σχολείο; Τραγούδια ίσως; Κάποια ταινία σχετική; Έχουμε σκεφτεί αρκετά πράγματα, αλλά επειδή πρώτη φορά γίνεται γιορτή για αυτή τη μέρα, δεν ξέρουμε ακριβώς το πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει να κινηθούμε...

[MARKOS]

τη ζωή και τη δράση των Ιεραρχων τους όποιους τιμάμε. Απλα και σοφεστατα για να καταλαβουν οι μαθητες. ουτε πατρολογία, ουτε υμνογραφία, ουτε τραγουδια και κοντάκια. Ετσι νομιζω 

[PDE ads]

[missathens]

Πιστεύετε ότι πέρα από τα σχετικά με τους 3 Ιεράρχες, αν βάζαμε για παράδειγμα μία ταινία με θέμα το σχολείο και τη μάθηση θα ήταν εκτός θέματος; Γενικότερα δεν πρέπει να περαστεί ένα μήνυμα για το ρόλο της παιδείας και το πώς αυτή λειτουργεί σήμερα; Και ειδικά όταν μιλάμε για μαθητές λυκείου για τους οποίους ίσως μία απλή ομιλία δεν αρκεί.
Υ.Γ. Όταν μιλάω για μουσική, δεν εννοώ βέβαια ύμνους και κοντάκια.

[Φωτεινή ΠΕ07]

τη ζωή και τη δράση των Ιεραρχων τους όποιους τιμάμε. Απλα και σοφεστατα για να καταλαβουν οι μαθητες. ουτε πατρολογία, ουτε υμνογραφία, ουτε τραγουδια και κοντάκια. Ετσι νομιζω 

Και μέσα από οπτικοακουστικά μέσα, όπως κάποιο βίντεο που θα μιλάει για τη ζωή και το έργο τους. Ή ακόμη να ψάξουν οι ίδιοι σε ομάδες για πληροφορίες και εικόνες στο Ιντερνετ και να τις παρουσιάσουν. Κάτι θα τους μείνει...

[MARKOS]

Όπως?, εχεις καποια κατά νου? ξερω μια αλλά δεν θυμαμαι τιτλο. πολύ διδακτική. προσπαθω τωρα να θυμηθώ τους πρωταγωνιστες....νομιζω η Νικη Τριανταφυλλίδη επαιζε.

αλλά νομιζω πως δεν χρειάζεται.
 Κοσμας ο Αιτωλος θα ηταν καλο, καποια αποσπάσματα από τις Διδαχες του

[MARKOS]

Συνδέεις την εποχη των Ιεραρχων με το 1750 εποχη του Κοσμα του Αιτωλου , τα διαχρονικα μηνυματα και στο τελος αναφέρεις τα εκπαιδευτικα προγράμματα των κομματων και τα εργα των υπουργων, ώστε να δειξεις πόσο μέσα στο πνευμα ειναι ακομα εκεινα τα μηνυματα 

[missathens]

Υπάρχουν πολλές και εξαιρετικές ταινίες, κυρίως ξένες, γαλλικές, ισπανικές, κινέζικες... Τέλος πάντων. Εγώ πιστεύω ότι, όπως είπα και πιο πάνω, ειδικά οι μαθητές τους λυκείου θέλουν κάτι παραπάνω από με μια ομιλία και ένα βίντεο για τους 3 Ιεράρχες, συμφωνώ, χρειάζεται ένας προβληματισμός διαχρονικά και σύνδεση με το σήμερα, χωρίς αναφορά σε κόμματα βέβαια και πολιτική. Οποιαδήποτε ιδέα ευπρόσδεκτη.

[apri]

Συνδέεις την εποχη των Ιεραρχων με το 1750 εποχη του Κοσμα του Αιτωλου , τα διαχρονικα μηνυματα και στο τελος αναφέρεις τα εκπαιδευτικα προγράμματα των κομματων και τα εργα των υπουργων, ώστε να δειξεις πόσο μέσα στο πνευμα ειναι ακομα εκεινα τα μηνυματα 

Δεν είναι ανάγκη να ανατρέξει κανείς τόσο παλιά.
Η εποχή που έζησαν οι τρεις Ιεράρχες θυμίζει αρκετά τη σημερινή εποχή. Ήταν μια περίοδος μεταβατική από τον παρηκμασμένο αρχαίο κόσμο προς το νεοσύστατο βυζαντινό κράτος. Και γι' αυτό δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι εκείνη ακριβώς την εποχή, μόδα για τους διανοουμένους είχαν γίνει η φιλοσοφική μακριά γενειάδα, τα μακριά μαλλιά, ο λιτός και απέριττος τρόπος ζωής, που έφτανε μέχρι τον αναχωρητισμό στην ύπαιθρο (όπως αργότερα για τους χίπις τη δεκαετία του 1960 ή σήμερα για τους χίπστερς). Είναι ο συνήθης τρόπος αντίδρασης των ανήσυχων πνευμάτων σε περιόδους κρίσης και παρακμής.

Τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα βίωναν ακραία ανέχεια και εκμετάλλευση.
Κοινωνική πρόνοια δεν υπήρχε. Η

[συννεφούλα]

2 κείμενα για ...έμπνευση!

1. Πολύ ενδιαφέρον και γεμάτο νοήματα "Το επαναστατικό μήνυμα των Τριών Ιεραρχών και η εποχή μας" του Ανδρέα Αργυρόπουλου,
http://e-theologia.blogspot.gr/2010/10/blog-post_17.html

Μεταξύ άλλων λέει...

...Η επιστημονική έρευνα έχει καταδείξει ότι ο

[Έσπερος]

Εφόσον μιλάμε για λύκειο, που επιτρέπει τον προβληματισμό των μαθητών, και εάν η ατμόσφαιρα του σχολείου και της ευρύτερης περιοχής δεν είναι ατμόσφαιρα Τεχεράνης, νομίζω ότι μια γιορτή αφιερωμένη στην παιδεία γενικότερα (δηλαδή με αφορμή τους 3 Ιεράρχες αλλά χωρίς να περιορίζεται σε αυτούς) είναι πολύ καλή ιδέα. Οι μαθητές περνούν τόσα χρόνια μέσα στο σχολείο χωρίς επί της ουσίας να προβληματίζονται για την αξία της παιδείας, της μόρφωσης, της καλλιέργειας, οπότε νομίζω ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε μια γιορτή αφιερωμένη σε αυτά τα ιδανικά. Στόχος της παιδείας εξάλλου είναι να φέρει ανεξαρτησία πνεύματος και σκέψης, η οποία δεν ταυτίζεται βέβαια με εκδηλώσεις μαζικής θρησκευτικής λατρείας, ούτε με τυπολατρικές θρησκευτικές εκδηλώσεις.

Αυτά βέβαια εξαρτώνται και από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Δεν νομίζω ότι έχει διάθεση κανένας να έρθει σε κόντρα με θεολόγους ή με διευθυντές βασιλικότερους του βασιλέως! Στο δικό μου μέρος για παράδειγμα ούτε κατά διάνοια δεν θα πρότεινα να φύγουμε από το αυστηρά θρησκευτικό πνεύμα. Ο παπάς της εκκλησίας στην οποία εκκλησιάζουμε τους μαθητές κάθε χρόνο τους κάνει κήρυγμα ότι ο χριστιανισμός έσωσε τον κόσμο από την αμάθεια και την πλάνη της ειδωλολατρίας και το σκότος στο οποίο ήταν βυθισμένοι οι αρχαίοι Έλληνες.... Ο συγκεκριμένος σίγουρα δεν έχει καταλάβει τίποτα απ' όσα πρεσβεύουν οι Τρεις Ιεράρχες, αλλά φυσικά θεωρεί ότι μόνο εκείνος γνωρίζει το σωστό τρόπο να τους τιμήσει!

[apri]

Αυτά βέβαια εξαρτώνται και από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Δεν νομίζω ότι έχει διάθεση κανένας να έρθει σε κόντρα με θεολόγους ή με διευθυντές βασιλικότερους του βασιλέως! Στο δικό μου μέρος για παράδειγμα ούτε κατά διάνοια δεν θα πρότεινα να φύγουμε από το αυστηρά θρησκευτικό πνεύμα. Ο παπάς της εκκλησίας στην οποία εκκλησιάζουμε τους μαθητές κάθε χρόνο τους κάνει κήρυγμα ότι ο χριστιανισμός έσωσε τον κόσμο από την αμάθεια και την πλάνη της ειδωλολατρίας και το σκότος στο οποίο ήταν βυθισμένοι οι αρχαίοι Έλληνες.... Ο συγκεκριμένος σίγουρα δεν έχει καταλάβει τίποτα απ' όσα πρεσβεύουν οι Τρεις Ιεράρχες, αλλά φυσικά θεωρεί ότι μόνο εκείνος γνωρίζει το σωστό τρόπο να τους τιμήσει!

Όπως και να είναι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, πιστεύω ότι είναι λάθος να μιλήσει κάποιος γενικώς και αορίστως περί παιδείας και καλλιέργειας και να μην ασχοληθεί με την ιδιαίτερη προσφορά των τριών Ιεραρχών στην κοινωνία. Έτσι δεν θα μάθουν ποτέ τα παιδιά γιατί ήταν σημαντικές προσωπικότητες και όχι απλά μια αφορμή για να χάσουν τα ίδια μάθημα.

Στη χειρότερη περίπτωση, παραθέτεις αποσπάσματα με τις θέσεις των Ιεραρχών για την παιδεία, τα αρχαία συγγράμματα και την κοινωνία και αφήνεις τα κείμενα να μιλάνε μόνα τους. Αν θέλουν κάποιοι να αμφισβητήσουν τους τρεις Ιεράρχες επηρεασμένοι από τις ιδεολογικές εμμονές τους, ας το κάνουν με δική τους ευθύνη.
(Άλλωστε, μεταξύ μας, και στην εποχή τους οι Ιεράρχες είχαν έρθει σε ρήξη με το εκκλησιαστικό και πολιτικό κατεστημένο. Ειδικά ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος ως αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινούπολης υπέστη πολλές διώξεις και εξορίες από αυτό, μέχρι που πέθανε από τις κακουχίες.)

[Φωτεινή ΠΕ07]

Εφόσον πέφτει η γιορτή των Τριών Ιεραρχών εργάσιμη μέρα, ασφαλώς και πρέπει να γίνει εκκλησιασμός και να παρευρίσκονται και οι εκπαιδευτικοί. Στην ιδιωτική μας ζωή είναι δικαίωμα του καθενός να εκκλησιάζεται ή όχι. Στην εκκλησία δεν θέλουν κάποιοι να πάνε, αλλά να είναι αργία και να κάτσουν στο σπίτι τους, τους βολεύει αφάνταστα. Δεν νομίζω τα αλλόθρησκα παιδιά να αποκτήσουν ψυχολογικά προβλήματα αν παρακολουθήσουν τη Θεία Λειτουργία σε ορθόδοξο ναό. Εγώ που γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Γερμανία και φοίτησα σε γερμανικό σχολείο, έτυχε να παραβρεθώ με το σχολείο μου σε Θεία Λειτουργία σε καθολική εκκλησία... δεν έπαθα κάτι. Επιπλέον παρακολουθούσα στο σχολείο και το μάθημα των Θρησκευτικών. Και τι μ' αυτό; Δεν άλλαξα θρήσκευμα, ούτε πληγώθηκα που δεν συμμετείχα στη Θεία Κοινωνία των καθολικών!!!