0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Λυπαμαι πολυ για τις αναιτιες και υπερβολικες αντιδρασεις των MARCOS και zhto29!Δεν περιμενα οτι ενα τετοιο αντικειμενο κουβεντας θα προκαλεσεi αντιπαραθεσεις σε οξεις τονους απο τους δυο συναδελφους,κριμα...δε συνεχιζω γιατι δε χωραω σε κατι τετοιο.Δεχομαι ολες τις αποψεις και μαθαινω απο αυτες,θεωρω ομως απαραιτητη συνθηκη να εκφραζονται κοσμια χωρις χαρακτηρισμους.Ευχαριστω ολους τους συναδελφους για αλλη μια φορα που ανταποκριθηκαν κι εμαθα απο τις εμπειριες τους,ειναι πολυτιμες!Εξακολουθω να θεωρω απιστευτα ψυχοφθορο το να πρεπει να χωριστει μια οικογενεια,εστω και προσωρινα χωρις να θελει.Εκφρασεις οπως το 'λεβεντακος' τις αφηνω ασχολιαστες...Καλη συνεχεια και καλη επιτυχια σε ολους τους συναδελφους!
Δεν έχω παιδιά αλλά αυτό που ξέρω είναι πως "όποιος είναι απ' έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρει".Αφήστε τους ανθρώπους να ανταλλάξουν τις εμπειρίες τους. Αναγνωρίστε τους το δικαίωμα στη διαφορετικότητα ως προς την αντιμετώπιση της ίδιας τους της ζωής. Τι σημασία έχει πως βλέπουν οι απ' έξω το πρόβλημα, όταν οι ίδιοι το βιώνουν αλλιώς? Δεν καταλαβαίνω γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν να μοιραστούν τις εμπειρίες τους χωρίς να κάνουν συγκρίσεις, κρίσεις και επικρίσεις? Αν υποτίθεται είμαστε παιδαγωγοί, εμείς πρώτοι πρέπει να ξέρουμε πως αυτή η μέθοδος, δηλαδή της σύγκρισης, δεν είναι και τόσο αποτελεσματική για να ενθαρρύνουμε ή να υποστηρίξουμε ένα άτομο.
Εξακολουθω να θεωρω απιστευτα ψυχοφθορο το να πρεπει να χωριστει μια οικογενεια,εστω και προσωρινα χωρις να θελει.
Λυπαμαι πολυ για τις αναιτιες και υπερβολικες αντιδρασεις των MARCOS και zhto29!
Εξακολουθω να θεωρω απιστευτα ψυχοφθορο το να πρεπει να χωριστει μια οικογενεια,εστω και προσωρινα χωρις να θελει.!
Δημιουργήσατε θέμα από το τίποτα! Δεν κατακρίναμε κανένα συνάδελφο (αναφέρθηκε κανένα προσωπικό στοιχείο και δεν το είδα; ) αλλά συμπεριφορές. (Κάποιοι- όπως ειπώθηκε- όπου κι αν πάνε, ακόμα και δίπλα στο σπίτι τους, θα γκρινιάζουν και θα μιζεριάζουν. Αυτό κατακρίναμε και καυτηριάσαμε)Εξάλλου, αν δείτε στις προηγούμενες σελίδες, γράψαμε και είπαμε την προσωπική μας εμπειρία. Προσωπικά, παρουσίασα την εμπειρία μου, όπως την έζησα και νομίζω ότι ήταν αισιόδοξη και καθησυχαστική για κάποιο συνάδελφο, που θα φύγει. Και για μένα η οικογένεια είναι ιερότατη και δεν είδα το νησί ως ευκαιρία να ζήσω "φοιτητική" ζωή! Δεν πήγα όμως και στο μέτωπο!!! Τέλος πάντων. Πάντα ζητώ συγνώμη, όταν νιώθω ότι θίγω κάποιον ή κάνω λάθος. Αυτή τη φορά δε νιώθω καθόλου έτσι. Κι όπως είπε ο Stelios, αφήστε και κάτι να πέσει κάτω, μη στέκεστε με το δίκανο στη γωνία!