Μάρτυρας σε χειροδικία συναδέλφου

[Schnittke]

Στο σχολείο όπου εργάζομαι ως αναπληρώτρια συν-διδάσκω με τη διευθύντρια. Πρόκειται για γυναίκα μεγάλης προϋπηρεσίας και δυστυχώς ανάλογης διδακτικής ανεπάρκειας. Σήμερα μπροστά μου λοιπόν χειροδίκησε εναντίον ενός προνηπίου. Το παιδί εννοείται έβαλε τα κλάματα, και όταν ήρθε η μητέρα του για να το πάρει στο σχόλασμα, εκείνο της είπε με τη μία τι είχε συμβεί. Η διευθύντριά μου προσπάθησε να τα μπαλώσει λέγοντας ότι το παιδί τα παραλέει κι ότι είναι μυγιάγγιχτο. Εγώ κράτησα απόσταση απ' τη συζήτηση. Η μητέρα φάνηκε να δέχεται την εξήγηση της διευθύντριας, αλλά ποτέ δεν ξέρεις...

Το ερώτημά μου είναι το εξής: Εγώ ως αυτόπτης μάρτυρας του περιστατικού τι πρέπει να κάνω; Οι γονείς του παιδιού δεν πρέπει να γνωρίζουν τι πραγματικά έγινε; Δεν οφείλω να τους ενημερώσω αντί ν' αφήσω το παιδί να βγαίνει φαντασιόπληκτο και "μυγιάγγιχτο"; Αν οι ίδιοι οι γονείς παρά το ότι η μητέρα έδειξε να δέχεται τα λεγόμενα της διευθύντριας τελικά κινηθεί εναντίον της με κάποιο τρόπο, εγώ ως αυτόπτης μάρτυρας που δεν παρενέβη με κάποιο τρόπο δεν μπορώ να βρω τον μπελά μου; Τι πρέπει να κάνω; Αν πάλι δε μιλήσω και δεν κινηθούν κι οι γονείς και το περιστατικό κάποια στιγμή επαναληφθεί;

Οποιαδήποτε συμβουλή και πληροφορία μπορείτε να μου δώσετε επί του θέματος θα μου είναι πολύτιμη!

[PDE ads]

[alexandria]

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
1)Υπάρχει νομοθεσία που το απαγορεύει.
2)Θα το συζητούσα με τη διευθύντρια από την άποψη ότι αυτή της η συμπεριφορά είναι και κατακριτέα και μη παιδαγωγική και ότι σε φέρνει σε σύσκολη θέση ως συνάδελφο.Πάντα με τρόπο,έτσι;

Μην αφήνεις να φανεί ότι την καλύπτεις... κι αν είναι και παπάς...

Και τι πάει να πει είσαι αναπληρώτρια; Έχεις ισότιμα δικαιώματα με όλους μας.

Καλή δύναμη

[Konstantinos83]

Αξιολόγησε το συμβάν πρωτίστως και τη συχνότητα αυτού

[emmaki]

Αξιολόγησε το συμβάν: τί εννοείς χειροδικία; Μία σφαλιάρα ή ένα ελαφρύ ταρακούνημα από τον παιδαγωγό δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα αλλά άμεσος τρόπος να επαναφέρεις κάποιον που βρίσκεται σε σύγχιση και σε κατάσταση εν εξάλλω και δεν αποτελεί τραυματικό συμβάν για ένα παιδι, εφόσον δεν γίνεται με συχνότητα παρά είναι της στιγμής. Συζήτησέ το με τη διευθύντριά σου και όχι εδω μέσα μόνο. Αν δυσκολεύεσαι, ειναι θέμα δικής σου αυτοπεποίθησης. Σκέψου μήπως την αδικείς. Τροφή για σκέψη σου δίνω.
Το γεγονός ότι δεν παρενέβης όταν συνέβη αμέσως και ούτε μίλησες ευθύς μαζί της, είναι κάτι που οφείλεις να αναρωτηθείς εσύ η ίδια μιας και κάνεις λόγο για την διδακτική (παιδαγωγική θα εννοείς) επάρκειά της.
Μεμονωμένα γεγονότα αποδίδονται στην ''κακιά στιγμή'', μην σε τρομοκρατούν. Αν η συνάδελφός σου το κάνει με σύστημα, τότε συζήτησέ το και επικοινωνησε με τη σχολική σύμβουλό σας για να είναι ενήμερη σχετικά.
Αυτά έχω να πώ ως εκπαιδευτικός και νομικός παράλληλα.
Καλή δύναμη

Επέτρεψε μου να διαφωνήσω.
Τι θα πει το ταρακούνημα ή η σφαλιάρα είναι για επαναφορά στην τάξη;
Τι θα πει "κακιά στιγμή";

Δεν ξέρω τι γίνεται στη δευτεροβάθμια, αλλά στο νηπιαγωγείο δεν επιτρέπεται να υπάρχουν τέτοιες "κακιές στιγμές".
Μιλάμε για πιτσιρίκια 4 και 5 ετών. Σίγουρα πολλές φορές μας βγάζουν εκτός εαυτού, αλλά δεν έχουμε κανένα μα κανένα δικαίωμα να σηκώσουμε χέρι επάνω τους.

Και ναι, δεν είμαι η τέλεια νηπιαγωγός. Και ναι και εγώ έχω βγει εκτός εαυτού (και όχι μόνο μία φορά). Αλλά ποτέ δεν σήκωσα χέρι! Μέτρησα μέχρι το 10, φύσηξα και ξεφύσηξα κλπ και κατάφερα να ηρεμήσω και να μιλήσω λογικά με το παιδί.

[PDE ads]

[Schnittke]

 Ευχαριστώ, παιδιά... Το ότι θα το συζητήσω μαζί της είναι το μόνο βέβαιο. Απλά δεν ξέρω τι υποχρεούμαι να κάνω αφενός απέναντι στην οικογένεια του παιδιού αλλά και στο ενδεχόμενο που αυτή θελήσει να προχωρήσει το θέμα παραπέρα.

Αξιολόγησε το συμβάν: τί εννοείς χειροδικία; Μία σφαλιάρα ή ένα ελαφρύ ταρακούνημα από τον παιδαγωγό δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα αλλά άμεσος τρόπος να επαναφέρεις κάποιον που βρίσκεται σε σύγχιση και σε κατάσταση εν εξάλλω και δεν αποτελεί τραυματικό συμβάν για ένα παιδι, εφόσον δεν γίνεται με συχνότητα παρά είναι της στιγμής. Συζήτησέ το με τη διευθύντριά σου και όχι εδω μέσα μόνο. Αν δυσκολεύεσαι, ειναι θέμα δικής σου αυτοπεποίθησης. Σκέψου μήπως την αδικείς. Τροφή για σκέψη σου δίνω.
Το γεγονός ότι δεν παρενέβης όταν συνέβη αμέσως και ούτε μίλησες ευθύς μαζί της, είναι κάτι που οφείλεις να αναρωτηθείς εσύ η ίδια μιας και κάνεις λόγο για την διδακτική (παιδαγωγική θα εννοείς) επάρκειά της.
Μεμονωμένα γεγονότα αποδίδονται στην ''κακιά στιγμή'', μην σε τρομοκρατούν. Αν η συνάδελφός σου το κάνει με σύστημα, τότε συζήτησέ το και επικοινωνησε με τη σχολική σύμβουλό σας για να είναι ενήμερη σχετικά.
Αυτά έχω να πώ ως εκπαιδευτικός και νομικός παράλληλα.
Καλή δύναμη

Αυτό που ξαφνικά βρίσκομαι κολλημένη στον τοίχο με μπόλικη "τροφή για σκέψη" πραγματικά με ξεπερνά και αυτό ακριβώς είναι που φοβάμαι, Gale2012. Δεν είναι θέμα δικής μου αυτοπεποίθησης, είναι θέμα διαστροφής τρίτων.

Επίσης δεν ξέρω ούτε τι σπουδές έχεις κάνει ούτε τις πηγές της πληροφόρησής σου, κι επειδή δεν έχω σκοπό να καυχηθώ για τις δικές μου, θα σου πω ως πρώην παιδί που γνώρισε πολλές "κακές στιγμές" στο νηπιαγωγείο και τον παιδικό σταθμό αλλά και στο σπίτι ότι κάνεις λάθος και θα σου θυμίσω την περίπτωση συναδέλφου νηπιαγωγού (άντρα αν θυμάμαι καλά) που πρόσφατα δέχθηκε πειθαρχική δίωξη για την "κακιά στιγμή", όπως την αποκαλείς.

Κι επειδή δε θέλω να βρεθώ σε παρόμοια θέση ως μάρτυρας που δεν πρόλαβε να μπει ανάμεσα στη σφαλιάρα και το παιδί (γιατί πώς αλλιώς θα μπορούσα να παρέμβω αλήθεια; μετά εννοείται ανέλαβα να το παρηγορήσω, αλλά εκείνη την ώρα δηλαδή τι έπρεπε να κάνω που δεν έκανα;), γι' αυτό και ξεκίνησα το θέμα.

Νομίζω ότι όταν ο μόνος τρόπος που ως εκπαιδευτικός βρίσκεις για να γίνεις κατανοητός σε μια δύσκολη στιγμή είναι η σφαλιάρα (άλλοτε κι οι απειλές και οι τσιρίδες, ψυχολογική δηλαδή βία αντί για σωματική), τότε πραγματικά είσαι ανεπαρκής.

[MAITS]

Αξιολόγησε το συμβάν: τί εννοείς χειροδικία; Μία σφαλιάρα ή ένα ελαφρύ ταρακούνημα από τον παιδαγωγό δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα αλλά άμεσος τρόπος να επαναφέρεις κάποιον που βρίσκεται σε σύγχιση και σε κατάσταση εν εξάλλω και δεν αποτελεί τραυματικό συμβάν για ένα παιδι, εφόσον δεν γίνεται με συχνότητα παρά είναι της στιγμής. Συζήτησέ το με τη διευθύντριά σου και όχι εδω μέσα μόνο. Αν δυσκολεύεσαι, ειναι θέμα δικής σου αυτοπεποίθησης. Σκέψου μήπως την αδικείς. Τροφή για σκέψη σου δίνω.
Το γεγονός ότι δεν παρενέβης όταν συνέβη αμέσως και ούτε μίλησες ευθύς μαζί της, είναι κάτι που οφείλεις να αναρωτηθείς εσύ η ίδια μιας και κάνεις λόγο για την διδακτική (παιδαγωγική θα εννοείς) επάρκειά της.
Μεμονωμένα γεγονότα αποδίδονται στην ''κακιά στιγμή'', μην σε τρομοκρατούν. Αν η συνάδελφός σου το κάνει με σύστημα, τότε συζήτησέ το και επικοινωνησε με τη σχολική σύμβουλό σας για να είναι ενήμερη σχετικά.
Αυτά έχω να πώ ως εκπαιδευτικός και νομικός παράλληλα.
Καλή δύναμη

Επέτρεψε μου να διαφωνήσω.
Τι θα πει το ταρακούνημα ή η σφαλιάρα είναι για επαναφορά στην τάξη;
Τι θα πει "κακιά στιγμή";

Δεν ξέρω τι γίνεται στη δευτεροβάθμια, αλλά στο νηπιαγωγείο δεν επιτρέπεται να υπάρχουν τέτοιες "κακιές στιγμές".
Μιλάμε για πιτσιρίκια 4 και 5 ετών. Σίγουρα πολλές φορές μας βγάζουν εκτός εαυτού, αλλά δεν έχουμε κανένα μα κανένα δικαίωμα να σηκώσουμε χέρι επάνω τους.

Και ναι, δεν είμαι η τέλεια νηπιαγωγός. Και ναι και εγώ έχω βγει εκτός εαυτού (και όχι μόνο μία φορά). Αλλά ποτέ δεν σήκωσα χέρι! Μέτρησα μέχρι το 10, φύσηξα και ξεφύσηξα κλπ και κατάφερα να ηρεμήσω και να μιλήσω λογικά με το παιδί.

Υποθετικά: αν το παιδί- παρόλες τις συστάσεις, τις τιμωρίες με τις κάρτες, τη συζήτηση με τους γονείς- εξακολουθούσε την ίδια συμπεριφορά, ποια θα ήταν η επόμενη κίνησή σου, για να μπορέσεις να συνεχίσεις το μάθημα με τα υπόλοιπα 24;
 Το ρωτώ, γιατί κατά καιρούς εμφανίζονται και τέτοιες περιπτώσεις παιδιών και το τελευταίο διάστημα έχουν πολλαπλασιαστεί. Εξάλλου στο forum μπορεί να μάθει ο ένας από τον άλλο.

[Schnittke]

Αφαίρεση προνομίων; Καναδυό τέτοιες περιπτώσεις που μου έχουν τύχει μέσα στην τάξη τις αντιμετώπισα με το να πάρω το παιδί μαζί μου στο διάλειμμα και να μην το αφήσω να παίξει έτσι με τα άλλα παιδιά. Είχε αποτέλεσμα; Ναι! Γιατί αφενός με το να κρατάω "παρέα μου" στο διάλειμμα του έδειξα ότι δε σταμάτησα να το αγαπώ παρά τη συμπεριφορά του και δεν το απέρριψα, απ' την άλλη όμως το βοήθησα να αντιμετωπίσει την "ποινή" του με τρόπο που ναι μεν τσούζει αλλά δεν πληγώνει.

Ειδικά στην προσχολική αγωγή τέτοιες περιπτώσεις είναι περιπτώσεις παιδιών με μεγάλη ανασφάλεια. Ένα παιδάκι που νιώθει ότι το απορρίπτουν (στο σπίτι συνήθως) με οποιονδήποτε τρόπο, μπορεί να αντιδράσει πολύ άσχημα. Το ζητούμενο είναι στο σχολείο να μην επαναλαμβάνεται αυτό που το πληγώνει αλλού.

Θέλει καθημερινή και συνεχή προσπάθεια και άπειρα αποθέματα αντοχής.

Σφαλιάρες πάλι όχι...

[GregX]

Χειροδικία από χειροδικία έχει διαφορά παιδιά θηρια χρειάζονται και λίγη φοβέρα.

Αμα του τράβηξε η δασκάλα του λίγο το αυτί πχ σε μια κατάσταση που κόντευε να ξεφύγει από τον έλεγχο καλά του έκανε αν οι γονείς του είχαν κουκούτσι μυαλό θα το έκαναν αυτοί στο σπίτι.

Γιατί αφενός με το να κρατάω "παρέα μου" στο διάλειμμα του έδειξα ότι δε σταμάτησα να το αγαπώ παρά τη συμπεριφορά του και δεν το απέρριψα, απ' την άλλη όμως το βοήθησα να αντιμετωπίσει την "ποινή" του με τρόπο που ναι μεν τσούζει αλλά δεν πληγώνει

.

Το κάνω και εγώ μερικές φορές και όντως λειτουργεί και μάλιστα εξαιρετικά. Ωστόσο το θέμα είναι τι γίνεται ώσπου να χτυπήσει το κουδούνι αν το πρόβλημα είναι οξύ και έχεις πολύ ώρα ως τότε και πως ουσιαστικά αυτοτιμωρείσαι και εσύ χάνοντας το διάλειμμα σου.

[emmaki]

Χειροδικία από χειροδικία έχει διαφορά παιδιά θηρια χρειάζονται και λίγη φοβέρα.

Αμα του τράβηξε η δασκάλα του λίγο το αυτί πχ σε μια κατάσταση που κόντευε να ξεφύγει από τον έλεγχο καλά του έκανε αν οι γονείς του είχαν κουκούτσι μυαλό θα το έκαναν αυτοί στο σπίτι.

Θέλω να πιστεύω ότι αυτά τα λες στην πλάκα.......

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι εκπαιδευτικός θα μπορούσε να λέει κάτι τέτοιο σοβαρά............

Το τράβηγμα του αυτιού, η σφαλιάρα, το ταρακούνημα (είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι) είναι μορφές βίας. Πέρα από το παράνομο της πράξης, πέρα από το ηθικό, είναι πολύ βλαβερό και για την ψυχολογία του παιδιού. Είναι πάρα πολύ υποτιμητικό για ένα παιδί κάποιος με πολύ μεγαλύτερο μέγεθος από το ίδιο, με πολύ μεγαλύτερο κύρος από το ίδιο, να προβαίνει σε τέτοιες συμπεριφορές.

[Landau]

[GregX]

Χειροδικία από χειροδικία έχει διαφορά παιδιά θηρια χρειάζονται και λίγη φοβέρα.

Αμα του τράβηξε η δασκάλα του λίγο το αυτί πχ σε μια κατάσταση που κόντευε να ξεφύγει από τον έλεγχο καλά του έκανε αν οι γονείς του είχαν κουκούτσι μυαλό θα το έκαναν αυτοί στο σπίτι.

Θέλω να πιστεύω ότι αυτά τα λες στην πλάκα.......

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι εκπαιδευτικός θα μπορούσε να λέει κάτι τέτοιο σοβαρά............

Το τράβηγμα του αυτιού, η σφαλιάρα, το ταρακούνημα (είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι) είναι μορφές βίας. Πέρα από το παράνομο της πράξης, πέρα από το ηθικό, είναι πολύ βλαβερό και για την ψυχολογία του παιδιού. Είναι πάρα πολύ υποτιμητικό για ένα παιδί κάποιος με πολύ μεγαλύτερο μέγεθος από το ίδιο, με πολύ μεγαλύτερο κύρος από το ίδιο, να προβαίνει σε τέτοιες συμπεριφορές.

[emmaki]

[emmaki]

Δεν κάνω καθόλου πλάκα. Ωστόσο αναφέρομαι σε εξαιρετικά ακραίες περιπτώσεις όπως παιδί να πηδά κυριολεκτικά από θρανίο σε θρανίο να βρίζει χυδαία κλπ. Προτιμώ να του τραβήξω το αυτί ώστε να καθίσει στη θέση του παρά να το συζητήσουμε κανά δεκάλεπτο ώσπου να πέσει και να σπάσει το σβέρκο του...

Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για παρόμοια συμπεριφορά!

Και ανάμεσα στην άσκηση βίας ή στο σπάσιμο σβέρκου υπάρχουν και άλλα πολλά στάδια και άλλες πολλές μέθοδοι.....

Το πιο απλό; Παίρνεις το παιδί από το χέρι (χωρίς να το τραβολογάς) και το βάζεις σε μια καρέκλα δίπλα σου...

[emmaki]

Ως σωματική τιμωρία ορίζεται η πράξη επιβολής πόνου ή σωματικής δυσφορίας σε ανήλικο, με σκοπό τον σωφρονισμό ή τον έλεγχο της συμπεριφοράς του. Μορφές σωματικής τιμωρίας μπορεί να είναι, μεταξύ άλλων, το «ξύλο», το χαστούκι, το άγριο σπρώξιμο, το χτύπημα με αντικείμενο, το ταρακούνημα, το τράβηγμα (αυτιού, μαλλιών κ.λπ.), το δάγκωμα κ.α.
Ο νόμος απαγορεύει τη λήψη σωφρονιστικών μέτρων που θίγουν την αξιοπρέπεια των παιδιών αλλά δεν εξαιρεί ρητά τη σωματική τιμωρία από τα μέτρα που επιτρέπεται να επιβάλλουν οι γονείς στα παιδιά για τη διαπαιδαγώγησή τους. Ωστόσο, ο νέος νόμος 3500/06 για την ενδοοικογενειακή βία που ψηφίστηκε πρόσφατα απαγορεύει την άσκηση σωματικής βίας σε βάρος ανηλίκου ως μέσο σωφρονισμού στο πλαίσιο της ανατροφής του, με τη ρητή διευκρίνιση – στην αιτιολογική έκθεση- ότι η σωματική τιμωρία δεν περιλαμβάνεται στα επιτρεπτά μέτρα σωφρονισμού και ότι η χρήση της επισύρει για τους γονείς τις συνέπειες  της κακής άσκησης της γονικής μέριμνας. Η σωματική τιμωρία απαγορεύεται ρητά σε σχολεία και ιδρύματα.


http://5dimcholarg.wordpress.com/%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CF%83-3/%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%83-%CE%B7%CF%81%CE%B8%CE%B1%CF%84%CE%B5/%CF%83%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CE%B9%CE%BC%CF%89%CF%81%CE%AF%CE%B1/