Απεργία στις πανελλαδικές και πολυνομοσχέδιο.

[LK]

Να και τι περίπου συζητήθηκε στη σημερινή συνεδρίαση:

Το ΠΑΜΕ πρότεινε 48ωρη απεργία στις 16 και 17 Μάη, γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ στις 17 Μάη, όπου παίρνοντας υπόψη τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία θα εκτιμηθεί η κατάσταση, και συνέχιση του αγώνα. Γενική συνέλευση προέδρων των ΕΛΜΕ στις 18 Μάη. Η πρόταση αυτή καταψηφίστηκε από ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ και συγκέντρωσε πέντε ψήφους (ΠΑΜΕ - Συνεργασία (δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ) - Παρεμβάσεις).

Διαμορφώθηκε τελική πρόταση για πενθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες στις πανελλαδικές εξετάσεις από ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚ - Συνεργασία - Παρεμβάσεις. Το ΠΑΜΕ δήλωσε την αποφασιστική του αντίθεση σε αυτή την πρόταση. Επισήμανε ότι οι άλλες δυνάμεις οδηγούν τον κλάδο σε τυφλή απεργία, χωρίς σχέδιο, χωρίς συμμαχίες, χωρίς προοπτική. Προτείνουν απεργία διαρκείας πάνω στις εξετάσεις για ένα μόνο κλάδο (την ΟΛΜΕ), ενώ το πολυνομοσχέδιο χτυπά όλους τους εκπαιδευτικούς, το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων. Ούτε καν κοινή απεργία με τη ΔΟΕ. Δεν ανοίγουν δρόμο για τη συμμαχία με τους εργαζόμενους γονείς και τους μαθητές, αλλά στρώνουν το έδαφος στην προπαγάνδα της κυβέρνησης, ώστε να απομονώσει και να τσακίσει τον κλάδο.

Μετά, η συνεδρίαση διεκόπη για την επόμενη ημέρα.

[PDE ads]

[steven_seagal]

και αυτο που λεγεται περι

[bitch]

να λοιπόν και μια εκπαιδευτικός που πήρε το λόγο, απέκτησε φωνή, και τα είπε χύμα και τσουβαλάτα!!
Μπράβο της !!

http://www.alpha989.com/Interview.aspx?a_id=58435

[PA]

Ωραία .Εγώ που είμαι αναπληρώτρια πως μπορώ να διαμαρτυρηθώ στον υπουργό για τις αποφάσεις που παίρνει και ταυτόχρονα να τιμωρήσω την ΟΛΜΕ για αποφάσεις που δεν παίρνει ; Τό΄χω χάσει η γυναίκα ;; :oΑς μου απαντήσει κάποιος ..ή να πάρω τα λεβεντόπαιδα της Χ.Α και να αρχίσω τις ανάστροφες εκατέρωθεν ;

Συνάδελφε μπορείς να συμμετέχεις στις Συνελεύσεις, και να αρχίσεις να μιλάς εκεί με επιχειρήματα και λογικό ειρμό.
Οι περισσότεροι κομματικοί εκπρόσωποι εκεί, "θα βγάλουν καντήλες".
Θα επιμένεις να λες την γνώμη σου και να την στοιχειοθετείς, ακόμα και όταν σε κατακεραυνώνουν λέγοντας εξωφρενικά πράγματα. Εσύ, εκεί: Θα συνεχίσεις να μιλάς λογικά βασισμένη πάντα σε επιχειρήματα.
Θα "φρενιάσουν".
Θα αγανακτήσουν.
Και φυσικά, θα το κάνεις ΚΑΙ καθημερινά στο σχολείο σου.
Και όποτε έχει εκλογές και έρχεται ο σχετικός συρφετός, θα μιλάς με τον ίδιο τρόπο, καταστρέφοντας την προπαγάνδα και το σύνθημά τους.
Με προσοχή και υπομονή ( ακολουθούν συγκεκριμένη "μέθοδο καταστροφής της κουβέντας", την οποία εσύ θα πρέπει να εξουδετερώσεις).

Τέλος στις εκλογές, ΔΕΝ θα ψηφίζεις ανθρώπους τέτοιας ποιότητας.
Αυτά, και μην υποτιμάς το πρώτο σκέλος: ΜΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑ.

[PDE ads]

[PA]

Εγώ είμαι υπέρ μιας κινητοποίησης τώρα με μια μεγαλύτερη γκάμα διεκδικήσεων που όλοι μας έχουμε συζητήσει πολλές φορές εδώ. Αν και η θυσία των νεότερων εκπαιδευτικών και ο διωγμός τους από την εκπαίδευση ή η παραμονή τους στις εσχατιές της χώρας με οικογένειες για χρόνια περάσει ανώδυνα χωρίς αντίδραση και περιμένουμε πότε ο θα υπάρξει μια πλειοψηφία στην ΟΛΜΕ που θα μας ταιριάζει καλύτερα για να κάνουμε οτιδήποτε, τότε αυτό θα είναι μια τακτική διαιώνισης της κατάστασης. Του χρόνου τέτοιο καιρό θα λέτε και πάλι τα ίδια. 
Μια κινητοποίηση τώρα θα μπορούσε να αναδείξει τα αδιέξοδα στην εκπαίδευση και να γίνει μια πραξη αντίστασης στην υποχρεωτική λιτότητα που υφιστάμεθα σαν κοινωνία στα πλαίσια ενός οικονομικού εξορθολογισμού, που έχει σαν θύματα πολλές οικογένειες που παλεύουν με αξιοπρεπή τρόπο και θύτες τους αναξιοπρεπείς του παρελθόντος...
Ας τσακωθούμε και με την κοινωνία σε πρώτη φάση. Κάτι καλό μπορεί να βγει από αυτό. Όσοι φοβούνται την αντιπαράθεση με την υπόλοιπη κοινωνία έχουν λερωμένη τη φωλιά τους...

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ο κλάδος να αντιπαρατεθεί ( ούτε καν να τσακωθεί) με την κοινωνία.
Η ΟΛΜΕ, εκπροσωπεί στο πρόσωπο των "παλαιών" νοοτροπίες, συνήθειες και πρακτικές του παρελθόντος, οι οποίες και έχουν "τελειώσει" ( καλώς ή κακώς, δεν υπεισέρχομαι σε αυτό) οριστικά και αμετάκλητα.
Αν ο κλάδος δεν αποκτήσει ΦΩΝΗ, δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα.
Λυπούμαι.
Κοινή λογική είναι.

[dina 94]

Ωραία ΡΑ ,ΔΕΝ ξαναψηφίζω τους ίδιους ( άλλωστε έχει προνοήσει το υπουργείο για αυτό ,γιατί του χρόνου θα είμαι άνεργη) ,τώρα τι κάνω μου λες ; Γιατί ρε παιδιά τι φιλολογία ανοίξαμε εδώ μέσα ;;;Επί του ζητήματος θα μου απαντήσει κάποιος ή θα αρχίσουμε πάλι τις θεωρίες ;

[LK]

Τελικά, εγώ δεν θέλω να αποδεχτώ -μπορεί να κάνω λάθος- την μεθοδευμένη πορεία προς την ήττα από άθλιους και πουλημένους συνδικαλιστές. Περισσότερο πιστεύω πως η πορεία προς την ήττα πηγάζει από την καχυποψία που έχει κάθε παράταξη προς την άλλη.  Έτσι ακυρώνεται ο όποιος κοινός στόχος και αυτό είναι μια αδυναμία που μας χαρακτηρίζει ως κοινωνία. Αν κάνω λάθος, τότε οι "εκπρόσωποί μας" και ειδικά αυτοί που ανήκουν στις κυβερνητικές παρατάξεις είναι ότι πιο άθλιο έχει να δείξει μια διεφθαρμένη ως το κόκκαλο κοινωνία...

Συνάδελφε δεν ξέρω αν ήταν μεθοδευμένη ή όχι.
Το βέβαιον για μένα είναι, ότι οι κραυγές ( αναφέρομαι στην ηγεσία και όχι στον απλό εκπαιδευτικό τώρα) και οι "φωτοβολίδες" περί "απεργίας διαρκείας" μετά από τριετή ( τουλάχιστον) "μούγκα, αλλά και την βοήθεια για θεσμοθέτηση όσων τώρα βρίσκουμε μπροστά μας, ΔΕΝ βοηθούν σε τίποτα.
Το αντίθετο κιόλας: κάνουν ζημιά στον ήδη βαριά τραυματισμένο κλάδο.

Υ.Γ. Την αξιοπρέπεια του κλάδου, ΟΦΕΙΛΑΜΕ να την θυμηθούμε από τα τέλη του 2009, που ο κλάδος εξευτελιζόταν Δημόσια και συστηματικά ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ αντίλογο!
Δεν είναι "λάστιχο" η αξιοπρέπεια να την θυμάται ο καθένας όποτε τον βολεύει! ( και προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, διευκρινίζω ότι αυτό αναφέρεται στις ηγεσίες μας)

Δε διαφωνεί κανείς μαζί σου. Εγώ φέτος ήμουν η μόνη που απεργούσε στο σχολείο και είμαι στο ΣΤ' βαθμό και παίρνω 780 ευρώ. Αυτό που με πείραζε περισσότερο ήταν ότι την επόμενη μέρα κανείς δε με ρωτούσε κάτι σχετικά με την απεργία ούτε προσπαθούσαν να δικαιολογηθούν. Μη σου πω ότι με ψιλοειρωνεύονταν όταν ρωτούσα αν απήργησε άλλος ("φαίνεται είσαι η μόνη επαναστάτρια", μου έλεγαν). Μέσα στο σχολείο, υπάρχει (με θέση παρακαλώ στην ΕΛΜΕ) συνδικαλιστής της ΔΑΚΕ και των Παρεμβάσεων. Απεργοσπάστης ο πρώτος συστηματικά και ο άλλος εκ περιτροπής. Ε, τώρα προς το τέλος της χρονιάς νομίζω ότι κάτι κατάφερα με ορισμένους, για να είμαι και δίκαιη. Τελοσπάντων, θέλω να σου πω ότι αυτή τη ραθυμία την έχουμε ζήσει στο πετσί μας, αλλά αυτός είναι ο κλάδος και η κοινωνία. Κρύβει πολύ συντήρηση μέσα της, πολύ μικροαστισμό, αλλά δεν μπορώ να μην πιστεύω σε αυτό τον κόσμο. Δε μου μένει και κάτι άλλο να κάνω. Ειδάλλως, ας τα μαζέψω να φύγω και να ζήσω μόνη μου. 

Άλλωστε, και στη Χαλυβουργία εκείνος ο έρμος ο πρόεδρός τους για πολλά χρόνια ήταν μόνος του, αλλά τους είδες τι έκαναν; Και στη Μανωλάδα τους είχαν σαν σκλάβους και έκαναν απεργία.

Συνάδελφε δεν πρόκειται ποτέ να πεθάνει η ελπίδα.
Είναι σύμφυτη με την ζωή.

Απλά, οι ψευδαισθήσεις κάνουν κακό όπως πολύ σωστά και ξεκάθαρα έχεις επισημάνει εξαρχής.
Η δε "ψευτοεπαναστατική υποκρισία της βολής και της ευκολίας" ( αναφέρομαι στις ηγεσίες. Όσοι ακολουθούν απλά αυτό το "μότο", προτιμώ να μην τους χαρακτηρίσω), κάνει ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στο σύνολό μας.

Καλά, πίσω από τη δικαιολογία της "απεργίας διαρκείας" δεν κρύβονται μόνο συνδικαλιστές, αλλά και η πλειοψηφία του κλάδου μας. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι έχουμε την οργάνωση που αντιστοιχεί στο επίπεδο του κινήματός μας. Τουτέστιν, ρουσφέτια θέλαμε, τέτοιους συνδικαλιστές βγάζαμε. Ψευτοπροοδευτισμό προβάλαμε, συνδικαλιστές ψευτοεπαναστάτες εκλέγαμε. Μετά, βρίζαμε και τον καθρέφτη ότι μας δείχνει άσχημους. Δηλαδή, βρίζαμε τους συνδικαλιστές, χωρίς να αναγνωρίζουμε ότι αυτοί μας αντιπροσωπεύουν απολύτως. Μετά, όταν η ασχήμια μας άρχισε να φαίνεται πολύ αποφανθήκαμε ότι δε θέλουμε πια καθρέφτη. Δηλαδή, δε θέλουμε πλέον οργάνωση (συνδικαλιστικό κίνημα με άλλα λόγια). Ο καθρέφτης, δυστυχώς, είναι απαραίτητος, αλλά για να μας δείχνει όμορφους πρέπει να αλλάξουμε εμείς.

Για να καταλάβετε τι λέτε, όταν λέτε ότι δε μας χρειάζεται οργάνωση, να σας επισημάνω ότι όλα τα φασιστικά καθεστώτα το Μεσοπόλεμο διέλυσαν τα συνδικάτα και οδήγησαν συνδικαλιστές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τόσο επικίνδυνη είναι η οργάνωση των εργαζομένων και τόσο αίμα έχει χυθεί για να την έχουμε, ώστε κάποιοι εν αγνοία τους να την απεμπολούν.

[PA]

να λοιπόν και μια εκπαιδευτικός που πήρε το λόγο, απέκτησε φωνή, και τα είπε χύμα και τσουβαλάτα!!
Μπράβο της !!

http://www.alpha989.com/Interview.aspx?a_id=58435

Τα μεμονωμένα άτομα, ΦΥΣΙΚΑ και έχουν λόγο και φωνή.
Εκείνος που ΔΕΝ έχει συγκροτημένο λόγο και φωνή, είναι ο κλάδος.

Και αντί να κοιτάξουμε όλοι να βοηθήσουμε προς την κατεύθυνση του να αποκτήσει ο κλάδος μία τέτοια φωνή, ονειρευόμαστε την "πτώση των Χειμερινών Ανακτόρων" ( χωρίς κόπους, θυσίες, βάσανα και κούραση βέβαια).

[panos2]

Ας προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε ώστε ο κλάδος να αποκτήσει "φωνή": Συγκροτημένο λόγο που να μπορεί να βγει προς τα έξω και να βάζει τα πράγματα στη θέση τους.
Θα είναι μία πολύ καλή αρχή, την οποία και ΔΕΝ μπορούμε να αποφύγουν αν βέβαια θέλουμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από το υπάρχον.

Αυτο είναι ευχή και όχι προοπτική ρεαλιστική.
Αφού στην

[Landau]

Ωραία .Εγώ που είμαι αναπληρώτρια πως μπορώ να διαμαρτυρηθώ στον υπουργό για τις αποφάσεις που παίρνει και ταυτόχρονα να τιμωρήσω την ΟΛΜΕ για αποφάσεις που δεν παίρνει ; Τό΄χω χάσει η γυναίκα ;; :oΑς μου απαντήσει κάποιος ..ή να πάρω τα λεβεντόπαιδα της Χ.Α και να αρχίσω τις ανάστροφες εκατέρωθεν ;

Επιλέγοντας αγώνα με αυτούς που σε αντιπροσωπεύουν καλύτερα.


Υ.Γ. Επίσης, τα "λεβεντόπαιδα" της χ.α. το μόνο που μπορούν να κάνουν, ειδικά σε μια γυναίκα - που τις "σέβονται" γενικά - είναι να σου πουν να πας σε καμιά κουζίνα να μαγειρέψεις! αυτή είναι η "ιδεολογία" τους άλλωστε.. μόνο η σύζυγος και η υπόδικη κόρη του αρχηγού της συμμορίας, επιτρέπεται να έχει δημόσιο λόγο σε αυτούς.

[PA]

Τελικά, εγώ δεν θέλω να αποδεχτώ -μπορεί να κάνω λάθος- την μεθοδευμένη πορεία προς την ήττα από άθλιους και πουλημένους συνδικαλιστές. Περισσότερο πιστεύω πως η πορεία προς την ήττα πηγάζει από την καχυποψία που έχει κάθε παράταξη προς την άλλη.  Έτσι ακυρώνεται ο όποιος κοινός στόχος και αυτό είναι μια αδυναμία που μας χαρακτηρίζει ως κοινωνία. Αν κάνω λάθος, τότε οι "εκπρόσωποί μας" και ειδικά αυτοί που ανήκουν στις κυβερνητικές παρατάξεις είναι ότι πιο άθλιο έχει να δείξει μια διεφθαρμένη ως το κόκκαλο κοινωνία...

Συνάδελφε δεν ξέρω αν ήταν μεθοδευμένη ή όχι.
Το βέβαιον για μένα είναι, ότι οι κραυγές ( αναφέρομαι στην ηγεσία και όχι στον απλό εκπαιδευτικό τώρα) και οι "φωτοβολίδες" περί "απεργίας διαρκείας" μετά από τριετή ( τουλάχιστον) "μούγκα, αλλά και την βοήθεια για θεσμοθέτηση όσων τώρα βρίσκουμε μπροστά μας, ΔΕΝ βοηθούν σε τίποτα.
Το αντίθετο κιόλας: κάνουν ζημιά στον ήδη βαριά τραυματισμένο κλάδο.

Υ.Γ. Την αξιοπρέπεια του κλάδου, ΟΦΕΙΛΑΜΕ να την θυμηθούμε από τα τέλη του 2009, που ο κλάδος εξευτελιζόταν Δημόσια και συστηματικά ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ αντίλογο!
Δεν είναι "λάστιχο" η αξιοπρέπεια να την θυμάται ο καθένας όποτε τον βολεύει! ( και προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, διευκρινίζω ότι αυτό αναφέρεται στις ηγεσίες μας)

Δε διαφωνεί κανείς μαζί σου. Εγώ φέτος ήμουν η μόνη που απεργούσε στο σχολείο και είμαι στο ΣΤ' βαθμό και παίρνω 780 ευρώ. Αυτό που με πείραζε περισσότερο ήταν ότι την επόμενη μέρα κανείς δε με ρωτούσε κάτι σχετικά με την απεργία ούτε προσπαθούσαν να δικαιολογηθούν. Μη σου πω ότι με ψιλοειρωνεύονταν όταν ρωτούσα αν απήργησε άλλος ("φαίνεται είσαι η μόνη επαναστάτρια", μου έλεγαν). Μέσα στο σχολείο, υπάρχει (με θέση παρακαλώ στην ΕΛΜΕ) συνδικαλιστής της ΔΑΚΕ και των Παρεμβάσεων. Απεργοσπάστης ο πρώτος συστηματικά και ο άλλος εκ περιτροπής. Ε, τώρα προς το τέλος της χρονιάς νομίζω ότι κάτι κατάφερα με ορισμένους, για να είμαι και δίκαιη. Τελοσπάντων, θέλω να σου πω ότι αυτή τη ραθυμία την έχουμε ζήσει στο πετσί μας, αλλά αυτός είναι ο κλάδος και η κοινωνία. Κρύβει πολύ συντήρηση μέσα της, πολύ μικροαστισμό, αλλά δεν μπορώ να μην πιστεύω σε αυτό τον κόσμο. Δε μου μένει και κάτι άλλο να κάνω. Ειδάλλως, ας τα μαζέψω να φύγω και να ζήσω μόνη μου. 

Άλλωστε, και στη Χαλυβουργία εκείνος ο έρμος ο πρόεδρός τους για πολλά χρόνια ήταν μόνος του, αλλά τους είδες τι έκαναν; Και στη Μανωλάδα τους είχαν σαν σκλάβους και έκαναν απεργία.

Συνάδελφε δεν πρόκειται ποτέ να πεθάνει η ελπίδα.
Είναι σύμφυτη με την ζωή.

Απλά, οι ψευδαισθήσεις κάνουν κακό όπως πολύ σωστά και ξεκάθαρα έχεις επισημάνει εξαρχής.
Η δε "ψευτοεπαναστατική υποκρισία της βολής και της ευκολίας" ( αναφέρομαι στις ηγεσίες. Όσοι ακολουθούν απλά αυτό το "μότο", προτιμώ να μην τους χαρακτηρίσω), κάνει ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στο σύνολό μας.

Καλά, πίσω από τη δικαιολογία της "απεργίας διαρκείας" δεν κρύβονται μόνο συνδικαλιστές, αλλά και η πλειοψηφία του κλάδου μας. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι έχουμε την οργάνωση που αντιστοιχεί στο επίπεδο του κινήματός μας. Τουτέστιν, ρουσφέτια θέλαμε, τέτοιους συνδικαλιστές βγάζαμε. Ψευτοπροοδευτισμό προβάλαμε, συνδικαλιστές ψευτοεπαναστάτες εκλέγαμε. Μετά, βρίζαμε και τον καθρέφτη ότι μας δείχνει άσχημους. Δηλαδή, βρίζαμε τους συνδικαλιστές, χωρίς να αναγνωρίζουμε ότι αυτοί μας αντιπροσωπεύουν απολύτως. Μετά, όταν η ασχήμια μας άρχισε να φαίνεται πολύ αποφανθήκαμε ότι δε θέλουμε πια καθρέφτη. Δηλαδή, δε θέλουμε πλέον οργάνωση (συνδικαλιστικό κίνημα με άλλα λόγια). Ο καθρέφτης, δυστυχώς, είναι απαραίτητος, αλλά για να μας δείχνει όμορφους πρέπει να αλλάξουμε εμείς.

Για να καταλάβετε τι λέτε, όταν λέτε ότι δε μας χρειάζεται οργάνωση, να σας επισημάνω ότι όλα τα φασιστικά καθεστώτα το Μεσοπόλεμο διέλυσαν τα συνδικάτα και οδήγησαν συνδικαλιστές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τόσο επικίνδυνη είναι η οργάνωση των εργαζομένων και τόσο αίμα έχει χυθεί για να την έχουμε, ώστε κάποιοι εν αγνοία τους να την απεμπολούν.

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ!!!

[bitch]

να λοιπόν και μια εκπαιδευτικός που πήρε το λόγο, απέκτησε φωνή, και τα είπε χύμα και τσουβαλάτα!!
Μπράβο της !!

http://www.alpha989.com/Interview.aspx?a_id=58435

Τα μεμονωμένα άτομα, ΦΥΣΙΚΑ και έχουν λόγο και φωνή.
Εκείνος που ΔΕΝ έχει συγκροτημένο λόγο και φωνή, είναι ο κλάδος.

Και αντί να κοιτάξουμε όλοι να βοηθήσουμε προς την κατεύθυνση του να αποκτήσει ο κλάδος μία τέτοια φωνή, ονειρευόμαστε την "πτώση των Χειμερινών Ανακτόρων" ( χωρίς κόπους, θυσίες, βάσανα και κούραση βέβαια).

υπάρχει ένα άλμα λογικής σε αυτό που γράφεις : πρώτον,ο κλάδος ΕΙΝΑΙ οι μεμονωμένοι εκπαιδευτικοί.
Δεύτερον, οταν η βάση ( και άρα η πλειοψηφία του κλάδου) προτείνει απεργία διαρκείας τότε προφανώς  συναινεί στους κόπους, τις θυσίες, τα βάσανα ΚΑΙ την κούραση ώστε να πέσουν τα "χειμερινά ανάκτορα".
Η ΟΛΜΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο κλάδος και αυτό ειναι πασιφανές και έκδηλο από την στάση και την διατύπωση όλων εντός και εκτός φόρουμ.

[LK]

Ωραία ΡΑ ,ΔΕΝ ξαναψηφίζω τους ίδιους ( άλλωστε έχει προνοήσει το υπουργείο για αυτό ,γιατί του χρόνου θα είμαι άνεργη) ,τώρα τι κάνω μου λες ; Γιατί ρε παιδιά τι φιλολογία ανοίξαμε εδώ μέσα ;;;Επί του ζητήματος θα μου απαντήσει κάποιος ή θα αρχίσουμε πάλι τις θεωρίες ;

Μακάρι μετά από 4 χρόνια διαρκών χαστουκιών, να μπορούσαμε να κάνουμε κάτι μέσα στον τελευταίο μήνα και να σβήναμε όλα τα χαστούκια.  Με πυροτεχνήματα δεν παίρνεται η πόλη, θέλει καιρό πολιορκίας, δυστυχώς. Για αρχή, πήγαινε στη συνέλευση της ΕΛΜΕ σου, άκου, ενημερώσου, κρίνε, μίλα και αποφάσισε με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις που λέει και το τραγούδι. Σίγουρα από το φόρουμ δε λύνεται κανένα ζήτημα. Να κι ένα ποιηματάκι του Μπρεχτ για καληνύχτα και για ανέβασμα του αγωνιστικού φρονήματος μας. 

Α΄

Ακούμε: δεν θέλεις πια να δουλέψεις μαζί μας.
Γονάτισες. Δεν μπορείς άλλο να τρέχεις.
Κουράστηκες. Δεν μπορείς πια να μαθαίνεις καινούργια.
Ξόφλησες.
Κανείς δεν μπορεί να σου ζητήσει να κάνεις πια τίποτα.

Μάθε λοιπόν:
Εμείς το ζητάμε.

Σαν κουραστείς κι αποκοιμηθείς
Κανείς δεν θα σε ξυπνήσει πια να πει:
Σήκω, το φαΐ είν’ έτοιμο.
Γιατί να υπάρχει έτοιμο φαΐ;
Σαν δεν θα μπορείς άλλο να τρέχεις,
Θα μείνεις ξαπλωμένος. Κανείς
Δεν θα σε ψάξει για να πει:
Έγινε επανάσταση. Τα εργοστάσια
Σε περιμένουν.
Γιατί να ’χει γίνει επανάσταση;
Όταν πεθάνεις θα σε θάψουν
Είτε φταις που πέθανες είτε όχι.


Λες:
Πολύν καιρό αγωνίστηκες.
Δεν μπορείς άλλο πια ν’ αγωνιστείς.
Άκου λοιπόν:
Είτε φταις είτε όχι:
Σαν δεν μπορείς άλλο να παλέψεις, θα πεθάνεις.

[PA]

Ας προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε ώστε ο κλάδος να αποκτήσει "φωνή": Συγκροτημένο λόγο που να μπορεί να βγει προς τα έξω και να βάζει τα πράγματα στη θέση τους.
Θα είναι μία πολύ καλή αρχή, την οποία και ΔΕΝ μπορούμε να αποφύγουν αν βέβαια θέλουμε να κάνουμε κάτι καλύτερο από το υπάρχον.

Αυτο είναι ευχή και όχι προοπτική ρεαλιστική.
Αφού στην