0 μέλη και 3 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Παιδιά, ο καθένας μας από την πλευρά του έχει σοβαρούς λόγους (είτε είναι παντρεμένος με ή χωρίς παιδιά, είτε είναι άγαμος), να θέλει να επιστρέψει στον τόπο συμφερόντων του και δεν εννοώ δύο τετράγωνα από το σπίτι του. Αυτό θα ήταν άλλωστε αχαριστία. Σίγουρα οι παντρεμένοι έχουν πολλούς λόγους να θέλουν να πάνε στο σπίτι τους...απόλυτα κατανοητό. Όμως ας μην υποβαθμίζουμε και τους λόγους που ένας άγαμος συνάδελφος θέλει να είναι πιο κοντά στο σπίτι του. Σκεφτείτε κάποιον που διορίστηκε στα 40 του και δεν έχει κάνει οικογένεια. Πώς να κάνει οικογένεια όταν τον στέλνουν από δω κι από κει; Μήπως και αυτός δεν έχει προβλήματα και υποχρεώσεις; Δεν φύτρωσε...μπορεί να έχει άρρωστους γονείς και χιλιαδυό άλλα προβλήματα που ενδεχομένως δεν θα μπορεί να τα λύσει, γιατί λόγω μοριοδότησης θα υστερεί πάντα απέναντι στους άλλους συναδέλφους του που έχουν μόρια γάμου, τέκνων, συνυπηρέτησης κτλ. Και επιπλέον θα πρέπει λόγω του ότι είναι μόνος του, όλο το βαρύ φορτίο των προβλημάτων του να το "σηκώνει" μόνος του και να ακούει και από τους συναδέλφους του την κλισέ φράση "έλα μωρέ, τι ανάγκη έχεις εσύ, ούτε παιδιά ούτε σκυλιά έχεις"....Συνάδελφοι που είστε παντρεμένοι/παντρεμένες...μη σπεύσετε να με φάτε...καταλαβαίνω απόλυτα την αγωνία και επιθυμία σας να βρεθείτε μετά από τόσα χρόνια στα σπίτια σας και σας το εύχομαι ολόψυχα...αλλά ας βλέπουμε και λίγο πιο πέρα.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Εξάλλου ο καθένας έχει τα δικά του θέματα πίσω. στον τόπο συμφερόντων του. Άλλοι παιδιά μεγάλα σε λύκεια, άλλοι γονείς με σοβαρά προβλήματα υγείας.
http://xenesglosses.eu/2014/02/2014-50/
εγω δεν ειπα ποτε οτι μιλαω με σιγουρια οπως μερικοι εδω μεσα που ταχα τους ειπαν καποιοι διαφορα.
μπορεις να ζησεις και μονιμα στο νησι. Πρεπει ολοι οπωσδηποτε να ζουμε στην Αθηνα; Ας το δουμε θετικα το πραγμα. Αν προκειται για ενα νησι που εχει ολα τα αναγκαια, γιατι να μη γινει τοπος μονιμης κατοικιας μου;
Δεν αναφερόμουν σε σένα συνάδελφε/συναδέλφισσα. Ίσως ο β' πληθυντικός που χρησιμοποίησα να σου έδωσε αυτή την εντύπωση. Αναφέρομαι στον/στην συνάδελφο/συναδέλφισσα PANMETS.
νοικιαζεις το σπιτι που μενει ο/ συζυγος, που ερχεται μετα να ζησει μαζι σου με το/τα παιδι/παιδια. Τα χρηματα απο το ενοικιο που θα παιρνετε θα τα δινετε για το ενοικιο του σπιτιου που θα νοικιαζετε ολη η οικογενεια πλεον στο νησι. Ο συζυγος μπορει να μετακινηθει σχετικα ευκολα αν ειναι δημοσιος υπαλληλος με μια αποσπαση ή και μεταθεση στο νησι, ενω αν εχει δικη του επιχειρηση, μπορει να αφησει καποιο δικο του εμπιστο ατομο και να πηγαινει κι αυτος οποτε μπορει για να επιβλεπει. Με λιγη καλη θεληση ολα τα προβληματα λυνονται
δεν ειναι όλα τόσο ευκολα όσο νομίζεις. Κατ' αρχην οι αποσπάσεις των δ.υ. ( του υπόλοιπου Δ.Τ. εννοώ ) δεν γίνονται με τον ίδιο τρόπο όπως αυτές των εκπαιδευτικών. Ο υπάλληλος δεν αποδεσμεύεται αν κρίνεται απο τον προϊστάμενό του ότι δεν μπορεί να αντικατασταθεί επαρκώς. Επομένως μπορει να κολλήσει η διαδικασία σε κάτι τόσο απλό και εύκολο. Έστω όμως ότι λαμβάνει την απόσπαση. Ποιος σου λέει ότι η υπηρεσία του αποσπασμένου υπάρχει στο χ νησάκι-πινέζα του χάρτη που υπηρετεί ο εκπαιδευτικός; Να το κάνω λιανά : πχ εφορία, ΤΣΑΥ, ΙΚΑ, Δήμος, ΕΥΔΑΠ, πολεοδομία, δικαστήρια ΔΕΝ υπάρχουν στην Ανάφη... Άρα το να πάρει απόσπαση για Ερμούπολη ο άλλος, δεν διευκολύνει ιδιαίτερα την υποθεση. Επιπλέον, το να αφησεις ένα σπίτι πλήρως επιπλωμένο προς ενοικίαση δεν ειναι ό,τι πιο εύκολο. Διότι κατ' αρχην πρέπει να βρεις να το νοικιάσεις για 10 μήνες και να βάλεις μέσα κάποιον που να μπορείς να εμπιστευτείς ότι δεν θα στο ρημάξει. Τέλος, το να αφήσεις την επιχείρησή σου σε κάποιον τρίτο - όσο έμπιστος και να ειναι - σε μια περίοδο κρίσης που οι επιχειρήσεις ακροβατούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας αγγίζει τα όρια του αφελούς. Παρεμπιπτόντως, θα πρότεινα ακριβώς τα ίδια με σένα αν οι οικονομικές συνθήκες ήταν πιο ευνοϊκές. Όμως τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει και πρέπει νομίζω να είμαστε πιο ανθρώπινοι. Ουτως ή άλλως, το μόνο που έχουμε ειναι ο ένας τον άλλον. Μην φαγωθούμε μεταξύ μας λοιπόν!!