0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
ειπα στο τελος της εβδομαδας (που περασε πλεον) ή το πολυ της επομενης (που θα ξεκινησει). Μετα είμαστε στο κοκκινο.
Συμπαθάτε με, συνάδελφοι, αλλά με το να έχουμε αφιερώσει 160+ σελίδες στους υψηλά ιστάμενους πρωταγωνιστές του θέματος των μεταθέσεων, τούς έχουμε δώσει πάάάάάάάρα πολύ μεγάλη αξία, και θα νιώσουν περισσότερο χρήσιμοι απ' όσο (αν) είναι. Άραγε, αυτό θέλουμε; ( Μην με ρωτήσετε τί προτείνω, αλλά αν αυτοί δεν έχουν καταλάβει μέχρι τώρα τη σημασία της δυνατότητας έγκαιρου προγραμματισμού: 1. της ζωής ενός ανθρώπου -μέλους της πνευματικής αφρόκρεμας του τόπου, γιατί αυτό είμαστε- αφ' ενός, και 2. της ζωής και λειτουργίας μιας σχολικής μονάδας -μονάδας πνευματικής, και όχι μόνο, ανάτασης του τόπου- αφ' ετέρου, τότε δεν θα το καταλάβουν ποτέ, και πραγματικά δεν ξέρω τί θα μπορούσα να προτείνω σ' αυτήν την περίπτωση...)
Ήρθε και σε μένα. Χτύπησε την πόρτα.Άνοιξα.Φορούσε στρατιωτικά και κρατούσε μαστίγιο.Το παντελόνι κολλητό.Πλούσια τα προσόντα.Μου ψιθυρίζει επιβλητικά...."Είμαι η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ"Σόδομα και Γόμορρα... ακόμα να συνέλθω...