Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο

[apri]

Να ρωτήσω κι εγώ κάτι, αν και ομολογώ ότι ντρέπομαι λίγο γιατί είναι σίγουρα πολύ απλό..
στη φράση ο βασιλεύς Παυσανίας

το βασιλεύς θεωρείται επιθετικός (ως προσηγορικό όνομα που δηλώνει αξίωμα) ή το Παυσανίας επεξήγηση; Έως τώρα δεν είχα αμφιβολίες μέχρι που είδα και τις δύο εκδοχές σε συντακτικά...

To "Παυσανίας" είναι επεξήγηση στο "βασιλεύς".

Το "βασιλεύς"  είναι επιθετικός προσδιορισμός, αν προσδιορίζει μια γενική έννοια, όπως π.χ ανήρ, άνθρωπος
(πρβλ. και "άνδρες δικασταί", "ανήρ στρατηγός").

Η μόνη ακραία περίπτωση όπου μάλλον ( ) θα λειτουργούσε ως επιθετικός προσδιορισμός το "βασιλεύς" είναι αυτή που ο συγγραφέας θα ήθελε στην πρόταση να ξεχωρίσει τον βασιλιά Παυσανία από έναν άλλο Παυσανία (ο βασιλεύς Παυσανίας-ο στρατηγός Παυσανίας), οπότε το όνομα "Παυσανίας" θα είχε μια πιο γενική έννοια.
Δεν το έχω δει όμως ποτέ σε κείμενο, για να είμαι ειλικρινής.

[PDE ads]

[moagniko]

Παιδιά, η ευθεία πρόταση "μηδείς ὑμῶν εξέλθη"

στον πλάγιο λόγο θα γίνει "ἀπαγορεύει μηδένα ἡμῶν ἐξελθεῖν";
ή "μηδένα αὐτῶν ἐξελθεῖν";
ή "μηδένα σφῶν ἐξελθεῖν";

Γενικά, το σε τι θα μετατραπεί η αντωνυμία δεν εξαρτάται από το νόημα της πρότασης;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων

[interstellar]

Να ρωτήσω κι εγώ κάτι, αν και ομολογώ ότι ντρέπομαι λίγο γιατί είναι σίγουρα πολύ απλό..
στη φράση ο βασιλεύς Παυσανίας

το βασιλεύς θεωρείται επιθετικός (ως προσηγορικό όνομα που δηλώνει αξίωμα) ή το Παυσανίας επεξήγηση; Έως τώρα δεν είχα αμφιβολίες μέχρι που είδα και τις δύο εκδοχές σε συντακτικά...

To "Παυσανίας" είναι επεξήγηση στο "βασιλεύς".

Το "βασιλεύς"  είναι επιθετικός προσδιορισμός, αν προσδιορίζει μια γενική έννοια, όπως π.χ ανήρ, άνθρωπος
(πρβλ. και "άνδρες δικασταί", "ανήρ στρατηγός").

Η μόνη ακραία περίπτωση όπου μάλλον ( ) θα λειτουργούσε ως επιθετικός προσδιορισμός το "βασιλεύς" είναι αυτή που ο συγγραφέας θα ήθελε στην πρόταση να ξεχωρίσει τον βασιλιά Παυσανία από έναν άλλο Παυσανία (ο βασιλεύς Παυσανίας-ο στρατηγός Παυσανίας), οπότε το όνομα "Παυσανίας" θα είχε μια πιο γενική έννοια.
Δεν το έχω δει όμως ποτέ σε κείμενο, για να είμαι ειλικρινής.

Ευχαριστώ θερμά!!!

[Sali]

Παιδιά, η ευθεία πρόταση "μηδείς ὑμῶν εξέλθη"

στον πλάγιο λόγο θα γίνει "ἀπαγορεύει μηδένα ἡμῶν ἐξελθεῖν";
ή "μηδένα αὐτῶν ἐξελθεῖν";
ή "μηδένα σφῶν ἐξελθεῖν";

Γενικά, το σε τι θα μετατραπεί η αντωνυμία δεν εξαρτάται από το νόημα της πρότασης;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων

Το "σφῶν" αποκλείεται, γιατί η χρήση της θα σήμαινε πλάγια αυτοπάθεια, δηλαδή η αντωνυμία θα έπρεπε να ταυτίζεται με το υποκείμενο του ρ. εξάρτησης ("ἀπαγορεύει") - πράγμα άτοπο εδώ.
"Παίζει" όμως το "ἡμῶν" ή το "αὐτῶν", ανάλογα με το υποκείμενο του ρ. εξάρτησης. Αν δηλαδή το υποκ. του ρ. εξάρτησης ανήκει στο "ὑμῶν" του ευθέος λόγου, λογικά στον πλάγιο λόγο θα έχουμε "ἡμῶν", αφού το υποκ. του ρ. εξάρτησης συμπεριλαμβάνει και τον εαυτό του.
Απεναντίας, αν το υποκ. του ρ.εξάρτησης δεν ανήκει στο "ὑμῶν" και μιλάει ως τρίτος, στον πλάγιο λόγο θα έχουμε "αὐτῶν".
Εν κατακλείδι, η μετατροπή της αντων. στον πλάγιο λόγο εξαρτάται όντως από το νόημα της πρότασης. Είναι προτιμότερη αυτή η λογική παρά η εκμάθηση οποιουδήποτε κανόνα.

[PDE ads]

[moagniko]

Παιδιά, θα ήθελα, παρακαλώ, τη βοήθειά σας ως προς το είδος της κάτωθι αναφορικής πρότασης καθώς και ως προς τη συντακτική αναγνώριση των όρων της (ης, τα ίδια).
δόξης δε ουδεμιάς ήρα ης ουκ εξεπόνει τα ίδια = καμιά δόξα δεν λάτρεψε, αν δεν κόπιαζε υπερβολικά γι' αυτήν/ την οποία δεν αποκτούσε με την ατομική του εργασία
Αγησίλαος του Ξενοφώντα 11,9-10

[Sali]

Παιδιά, θα ήθελα, παρακαλώ, τη βοήθειά σας ως προς το είδος της κάτωθι αναφορικής πρότασης καθώς και ως προς τη συντακτική αναγνώριση των όρων της (ης, τα ίδια).
δόξης δε ουδεμιάς ήρα ης ουκ εξεπόνει τα ίδια = καμιά δόξα δεν λάτρεψε, αν δεν κόπιαζε υπερβολικά γι' αυτήν/ την οποία δεν αποκτούσε με την ατομική του εργασία
Αγησίλαος του Ξενοφώντα 11,9-10

Είναι προσδιοριστική στο δόξης. Δεν βλέπω υποθετική χροιά· αν ήταν αναφορικοϋποθετική, θα χρειαζόταν άρνηση μή.
Κατά τα άλλα, το τὰ ἴδια είναι αντικείμενο του ρ. ἐξεπόνει, και το ἧς γενική κτητική (ή διαιρετική;) από το τὰ ἴδια.

[moagniko]

Παιδιά, θα ήθελα, παρακαλώ, τη βοήθειά σας ως προς το είδος της κάτωθι αναφορικής πρότασης καθώς και ως προς τη συντακτική αναγνώριση των όρων της (ης, τα ίδια).
δόξης δε ουδεμιάς ήρα ης ουκ εξεπόνει τα ίδια = καμιά δόξα δεν λάτρεψε, αν δεν κόπιαζε υπερβολικά γι' αυτήν/ την οποία δεν αποκτούσε με την ατομική του εργασία
Αγησίλαος του Ξενοφώντα 11,9-10

Είναι προσδιοριστική στο δόξης. Δεν βλέπω υποθετική χροιά· αν ήταν αναφορικοϋποθετική, θα χρειαζόταν άρνηση μή.
Κατά τα άλλα, το τὰ ἴδια είναι αντικείμενο του ρ. ἐξεπόνει, και το ἧς γενική κτητική (ή διαιρετική;) από το τὰ ἴδια.

Aρχικά, ευχαριστώ!
Θα ήθελα όμως να ρωτήσω.. γιατί διαιρετική;

[Spes]

Το "τὰ ἴδια" είναι όντως σύστοιχο αντικείμενο.
Το ἧς θα το έβαζα γενική του σκοπού ή της αιτίας στο ρήμα.
[

[Sali]

Aρχικά, ευχαριστώ!
Θα ήθελα όμως να ρωτήσω.. γιατί διαιρετική;

[apri]

Nα γράψω και εγώ κάποιες παρατηρήσεις.


1. Η λέξη "τα ίδια" δεν μπορεί να είναι σύστοιχο αντικείμενο, γιατί είναι έναρθρο. Έναρθρο σύστοιχο αντικείμενο σε πληθυντικό αριθμό δεν θυμάμαι να έχω απαντήσει ποτέ σε κείμενο.

2. Το "ης" δεν μπορεί να είναι γενική της αιτίας γιατί δεν έχουμε δικαστικό ρήμα ή ρήμα ψυχικού πάθους.
Γενική ονόματος που να δηλώνει σκοπό και να προσδιορίζει ρήμα δεν συναντάται, απ' όσο ξέρω τουλάχιστον.

3. Έλξη αναφορικού μάλλον δεν έχουμε. Για να συντάσσεται το "εκπονώ" με δυο αιτιατικές, θα έπρεπε η μια να δηλώνει πρόσωπο. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε "τη δόξα" προσωποποιημένη έννοια, τι νόημα μπορεί να έχει η πρόταση, εφόσον το "εκπονώ τινά" σημαίνει "εκπαιδεύω, αναζητώ με κόπο";


4. Η σύνταξη που προτείνει ο Sali είναι αυτή που σκέφτηκα και εγώ, όταν πρωτοδιάβασα την πρόταση.
Ωστόσο, δεν μπορούσα να σκεφτώ ικανοποιητική μετάφραση που να στηρίζει αυτήν τη σύνταξη.
Η φράση "τα ίδια της δόξης" μου φαινόταν ασαφής.

Σήμερα ψάχνοντας σε ένα παλιό λεξικό του Γ.

[Sali]

Σήμερα ψάχνοντας σε ένα παλιό λεξικό του Γ.

[Sali]

[Sali]

Αλλά και η μετάφραση του ελληνικού Λίντελ-Σκοτ και του αγγλικού LSJ δεν αποδίδει το νόημα του στίχου από τον Ηρακλή Μαινόμενο. Για να έχει νόημα αυτή η μετάφραση, έπρεπε η χρήση των πτώσεων να είναι αντεστραμμένη (τοὺς παῖδας τοῦ θανάτου). Προδήλως προτιμότερη είναι η ερμηνεία του

[apri]

Η μετάφραση του