Αλήθειες και μύθοι για τη ζωή στα δυσπρόσιτα

[trobadoyros]

ωραιο νημα! 

[PDE ads]

[harac]

      Αν ξεκαθαρίσουμε λίγο την αλήθεια από το μύθο, έχουμε:

•   Η ευκολία της μετακίνησης σε γειτονικά μέρη εξαρτάται  από ποιό συγκρότημα νησιών βρίσκεσαι. Για παράδειγμα αν βρίσκεσαι στα

[victoryhope]

Υπάρχουν νησιά και νησιά...αλλά μιας που ο λόγος για τα δυσπρόσιτα, δεν είναι όλα δυσπρόσιτα και σίγουρα όχι όλα τα δυσπρόσιτα το ίδιο.
Άλλο η Νάξος, άλλο η Μυτιλήνη, άλλο η Σάμος, άλλο η Κάσος και οι Λειψοί.
Γενικά τα Δωδεκανησιακά μικρά νησιά έχουν πολλά προβλήματα που ανέφεραν οι προλαλήσαντες. Καλά είναι για κανά δύο χρόνια αλλά από κει και πέρα ακόμη και 20 μόρια να έδιναν δεν είναι και το καλύτερο. Καλά είπε ένας ότι πήγαμε κάποτε για τα μόρια, τώρα που μεταθέσεις γιοκ, είμαστε κολλημένοι για τα καλά και δεν βλέπουμε πόλη ούτε με κυάλι. Αν ήξερα πώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα πριν 10 χρόνια δεν θα δήλωνα επουδενί "νησάκια".

[harac]

Σίγουρα δεν είναι ίδια όλα τα δυσπρόσιτα.
    Άλλο η Νίσυρος, που έχεις δίπλα την Καρδάμαινα στην Κω με το αεροδρόμιο και άλλο η Χάλκη που για να πας μονοήμερο στη Ρόδο με επιστροφή, παίρνεις καίκι για να πας Κάμειρο Σκάλα και από εκεί θες μία ώρα ακόμα οδικώς για να πας Ρόδο. Άλλο η Ίος με 1500 κατοίκους και άλλο η Ανάφη που αδειάζει τον χειμώνα. Άλλο η Πάτμος με στελεχωμένο  ιατρικό κέντρο, τέσσερις ιδιώτες οδοντίατρους και δύο τράπεζες και άλλο η Τήλος με ένα γενικό γιατρό που αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι και που πέρισυ το χειμώνα για έξι μήνες δεν είχε ούτε ΑΤΜ!
Συμφωνώ με την victoryhope  ότι για πάνω από δύο χρόνια, (εκτός αν είσαι ντόπιος), το ίδιο μέρος αρχίζει και κουράζει.

[PDE ads]

[Έσπερος]

Όπως είπαν και οι προηγούμενοι, αν δεν ξεπαγώσουν οι μεταθέσεις είναι μεγάλο ρίσκο τα δυσπρόσιτα (εκτός αν πας εκεί με απόσπαση). Παλιά μπορεί να υπήρχε η ελπίδα ότι με 2 χρόνια σε νησί των 10-12 μορίων έχεις τα ίδια μόρια με 4 χρόνια σε νησί των 6 άρα φεύγεις πιο γρήγορα, αλλά τώρα υπάρχει το ρίσκο να ξεμείνεις σε μια βραχονησίδα.

Μια άλλη σημαντική παράμετρος που δεν βλέπω να θίγει κανείς είναι το ποια είναι η κατάσταση της προσωπικής ζωής και πώς αυτό επηρεάζει. Για ένα νέο ζευγάρι τα πράγματα μπορεί να είναι καλύτερα γιατί τουλάχιστον θα έχουν την υποστήριξη ο ένας του άλλου, το οποίο βέβαια συνεπάγεται και κάποιους κινδύνους γιατί δεν είναι και πολύ φυσιολογικό σε μια σχέση να μην έχεις και άλλες διεξόδους. Ίσως επίσης είναι καλό για μια οικογένεια με 1-2 μικρά παιδάκια, να μείνει εκεί για 2-3 χρόνια, πριν τα παιδιά πάνε σχολείο που φυσικά θες να πάνε κάπου με ανοιχτούς ορίζοντες. Δεν θα έχεις το άγχος των μεγάλων αποστάσεων μεταξύ σχολείου σου και σχολείου των παιδιών ή το άγχος ότι πας για μια δουλειά και θα τα αφήσεις μόνα τους στο σπίτι για πολλή ώρα.Επίσης θα μπορούν να παίζουν έξω με αρκετή ασφάλεια. Από την άλλη βέβαια, δεν έχεις γιατρούς. Αν έχεις οικογένεια που αφήνεις πίσω, προφανώς δεν τίθεται καν θέμα συζήτησης, εκτός αν ανοίξουν οι μεταθέσεις οπότε θα έχεις τη βεβαιότητα ότι θα ταλαιπωρηθείς 2 χρόνια και μετά θα είσαι σπίτι σου. Αν είσαι ελεύθερος / -η, νομίζω ότι ούτε τότε τίθεται θέμα συζήτησης, αφού είναι εγγυημένο ότι με την ευγενική χορηγία του υπουργείου, θα παραμείνεις έτσι μέχρι να φύγεις.

[harac]

Σίγουρα η κατάσταση της προσωπικής ζωής του κάθε εκπαιδευτικού, επηρεάζει τη ζωή σε ένα δυσπρόσιτο:

•   Δεν είναι εύκολο ούτε και  για ένα ζευγάρι  να ζει απομονωμένο σε ένα μικρό μέρος χωρίς άλλες διεξόδους, όπως έγραψε και ο Έσπερος. Στην αρχή, πολλοί καινούργιοι το βλέπουν ρομαντικά, αλλά η πραγματικότητα συχνά διαψεύδει. Τον πρώτο καιρό όλα είναι μέλι-γάλα, αλλά η συνέχεια απαιτεί γερά νεύρα ειδικά αν δεν ξέρεις τι να περιμένεις από τον άλλο…  Αν και έχω δει εξαιρέσεις,  για πάνω από δύο χρόνια  συνήθως κουράζεσαι. Εκτός και αν είσαι πάααρα πολύ ερωτευμένος…
•   Αν πάλι το έτερον ήμισυ βρίσκεται μακριά, τότε θέλει προσεκτικούς χειρισμούς και από τις δύο πλευρές, κατανόηση και υπομονή. Για  πολύ μεγάλα διαστήματα,  λίγες σχέσεις συντηρούνται εξ αποστάσεως. Αν η σχέση δεν πατά σε γερές βάσεις, τότε δεν θέλει  και πολύ  να γίνεις τάρανδος…
•   Για οικογένεια με πολύ μικρά παιδιά, πάλι δεν θα το συνιστούσα γιατί όπως ήδη ειπώθηκε, η ιατρική μέριμνα είναι ελλιπής. Στα περισσότερα νησάκια  δεν υπάρχει παιδίατρος.  Αν μείνεις έγκυος, δεν το συζητάμε. Όλες φεύγουν.
•   Όσο για τους ελεύθερους, ισχύει το « μη περιμένεις να χιονίσει για να δεις άσπρη μέρα».  Και να προκύψει κάτι, οι συνθήκες δεν το ευνοούν, αφού όπως είναι αναμενόμενο ο κάθε ένας επιθυμεί να πάρει το συντομότερο  μετάθεση στον δικό του τόπο μόνο  και σπάνια τυχαίνει να είναι ακριβώς από τον ίδιο τόπο με τον άλλον. Εκτός αν κάνεις γνωριμίες και με άλλους κύκλους, ντόπιους, ξένους που μένουν εκεί χρόνια κλπ. και έτσι παίξει  το ενδεχόμενο να παραμείνεις  περισσότερο, οικειοθελώς . Συνήθως τα ζευγάρια που βλέπω να συνδέονται και να « επιβιώνουν»  στα μικρά μέρη,  κινούνται στο μοτίβο δασκάλα-αστυνομικός, νηπιαγωγός-λιμενικός, στρατιωτικός και άλλα Σώματα Ασφαλείας

Το καλύτερο είναι  είτε μόνος είτε  ως ζευγάρι, να βρεθείς σε δυσπρόσιτο προσωρινά, ως αναπληρωτής, με απόσπαση, η με διάθεση. Και με πολύ καλή διάθεση!  Εκτός αν ανοίξουν οι μεταθέσεις και ξέρεις ότι δεν θα αργήσεις να φύγεις.

[μόνιμος αναπληρωτής]

Η δική μου αλήθεια: Ζεις, και είναι σαν να υπάρχει πάνω από το μικρό νησάκι ένας μεγεθυντικός φακός και έτσι όλα μεγαλώνουν... Και τα ωραία και τα άσχημα... Θυμώνεις, θυμώνεις υπερβολικά. Ερωτεύεσαι, ερωτεύεσαι υπερβολικά, στεναχωριέσαι, στεναχωριέσαι υπερβολικά.
Νομίζεις ότι περνάς πολύ καλά αλλά αργότερα συνειδητοποιείς ότι τελικά ήταν απλώς καλά δεδομένων των συνθηκών ή
κάνεις φίλους αλλά αργότερα καταλαβαίνεις ότι απλώς σε είχαν και τους είχες ανάγκη και ίσως τελικά σου μείνει μόνο ένας...
Ή νιώθεις ότι η ζωή σου καταστρέφεται όντας εγκλωβισμένος σε μία βραχονησίδα αλλά τελικά μπορεί να γυρίσεις σε ένα αστικό κέντρο και να αναπολείς το νησί και πάει λέγοντας...
 

[harac]

Η αλήθεια είναι ότι όταν λείπει το μέτρο σύγκρισης, όλα μπορεί να βιωθούν σε υπερβολικά έντονο βαθμό, υπερβολικά ωραία ή άσχημα.
Όσο για τους φίλους, άλλο είναι κάνω παρέες για να περάσω καλά στο νησάκι, και  άλλο χτίζω φιλίες που θα μου μείνουν (λίγο έως αρκετά δύσκολο σε μέρη με τόσο περιορισμένες επιλογές). Φυσικά το ένα δεν μπορεί να αποκλείσει και το άλλο, αρκεί να ξέρεις να βάζεις τα όριά σου.
Αν έχεις ήδη απομυθοποιήσει τη ζωή σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο, τότε εκτιμάς περισσότερο τις όμορφες στιγμές  που μπορεί να σου προσφέρει η ζωή στη βραχονησίδα. Εκτιμάς περισσότερο το κολύμπι αρκετούς μήνες το χρόνο, την ησυχία, το όμορφο τοπίο, τις εξόδους σε μαγαζιά δίπλα στο κύμα και άλλα που δεν βρίσκεις στην πόλη, συγχρόνως δείχνοντας περισσότερη αντοχή στις δυσκολίες.  Αν πάλι είσαι εκ πεποιθήσεως «παιδί της πόλης» και δεν διαθέτεις ευελιξία στις αλλαγές του περιβάλλοντος, τότε δεν προσαρμόζεσαι εύκολα και σου φαίνονται όλα βουνό.
Εξαρτάται τι θες. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Μπορεί  να μείνεις χρόνια και χρόνια σε μία μεγάλη πόλη και αργότερα να μη θυμάσαι τίποτα, βιώνοντας μία άχρωμη ισοπεδωτική καθημερινότητα. Όμως, έστω και αν δεν είναι επιλογή σου, η ζωή στην πινέζα, με τα καλά και τα κακά της, σίγουρα θα σου μείνει αξέχαστη.
 
Καλές Γιορτές σε όλους!
 

[Kounavi]

Παρόλο που δεν έχω υπηρετήσει σε δυσπρόσιτο θα ήθελα να γράψω την εμπειρία μου από τα δύο χρόνια στην

[portokali]

τα  δυσπρόσιτα ήταν και λίγο μονόδρομος για κάποιους από εμάς, αν σκεφτείτε πως στις ειδικότητές μας πολλά κενά στα μεγάλα αστικά κέντρα δεν δημιουργούνταν κι έτσι πέραν του χρησιμοθυρικού των διπλάσιων μορίων, έπρεπε να βάζουμε και περιοχές μακρυά από το σπίτι μας , που δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να επιλέξουν άλλοι, και πηγαίναμε εμείς....

[harac]

Παρόλο που δεν έχω υπηρετήσει σε δυσπρόσιτο θα ήθελα να γράψω την εμπειρία μου από τα δύο χρόνια στην

[Truth]

Kounavi,
πολλά σπίτια σε όλα τα νησιά έχουν το μαύρο τους το χάλι. Προορίζονται για τους τουρίστες που έρχονται μόνο το καλοκαίρι. Όπως σωστά λες, δεν έχεις πολλες επιλογές, ειδικά αν αργήσεις να πας, όπως οι αναπληρωτές . Έτσι συνήθως δεν έχουν μόνωση, τα κουφώματα μπάζουν, τα δωμάτια δεν ζεσταίνονται με τίποτα και η μούχλα κάνει πάρτυ. Μερικοί ιδιοκτήτες έχουν και το θράσος να ζητούν στο τέλος της χρονιάς από τον εκπαιδευτικό να φύγει νωρίτερα από το τέλος Ιουνίου, για να το δώσουν σε τουρίστες που το πληρώνουν με την ημέρα. Έχω δει και εγω περίπτωση ιδιοκτήτη και μαλιστα συνταξιούχου εκπαιδευτικού που είχε αυτό το σύστημα. Καλύτερα είναι αυτο να συζητείται και να ξεκαθαρίζεται από την αρχή. Αν ο ιδιοκτήτης επιμείνει, δεν το νοικιάζεις και πας αλλού.

Για σουπερμάρκετ, αν δεν υπάρχει μεγάλη αλυσσίδα (Μαρινόπουλος στην Ίο,

[MARKOS]

Aυτά (και ίσως και άλλα πολλά) είναι για να καταλαβαίνουμε τους κατοίκους που ζουν εκεί. Ο εκπαιδευτικος θα ερθει και θα παρέλθει. Εξάλλου, το μεγαλο στοιχημα που παραμενει ή τουλαχιστον πρεπει να παραμένει είναι η μόρφωση του παιδιου που ζει εκει, εστω και ενός μόνο μαθητή- από τη λύση της συγχώνευσης.
Θα σταθω ομως σε κατι άλλο, μιας και ζωή δεν ειναι μονο το σπίτι ή το μπακάλικο, οπως σωστα το λετε.
Τί μπορει να προσφέρει ψυχολογικά η παρουσια του εκπαιδευτικου απο την μεγαλούπολη στο παιδι αυτων των περιοχών (με τα πρωτόγονα μεσα διαβίωσης)?
Εκει θεωρώ ειναι το στοίχημα και η ουσια της παρουσιας του εκπαιδευτικου.

* αν δεν υπάρχει ΑΤΜ, θα υπάρχει καποιο υποκαταστημα τραπεζης ή ταμιευτηρίου. Δεν μπορω να το καταλαβω διαφορετικά.
** υγρασια εχουν όλα τα παλια σπιτια αυτων των περιοχων, νοικιαζόμενα και μη. Ισως καποια νεόδμητα να μην εχουν τετοιο προβλημα...

[apri]

Κόλλησα τώρα... ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΤΜ; Δλδ Μήλο ή Πάτμο δεν έχει; Όσοι πάνε κάτι Γ και Δ Κυκλάδων και Δωδεκανήσων που βλέπω τι κάνουν; Σε παρακαλώ, απάντησέ μου, με ενδιαφέρει το θέμα

Μπορείς να ελέγξεις αν υπάρχει ΑΤΜ στο μέρος που σε ενδιαφέρει εδώ: http://www.dias.com.gr/diasATMs.aspx
Διευκρινίζει μάλιστα αν το ΑΤΜ είναι εντός τραπεζικού καταστήματος ή όχι και το ακριβές σημείο που βρίσκεται.

Πάντως, για να μην τρομοκρατείσαι, τα περισσότερα νησιά έχουν τουλάχιστον ένα ΑΤΜ.