Ιστορία Γενικής Παιδείας

[theodora7]

ΘΕΜΑ ∆1
Αξιοποιώντας στοιχεία από τα κείµενα που σας δίνονται και µε βάση τις ιστορικές σας
γνώσεις, να αναφερθείτε:
α) στη δικτατορία των συνταγµαταρχών και, συγκεκριµένα, στην ηγεσία της, τους τρόπους
άσκησης της εξουσίας και τις συνέπειες για τη διεθνή θέση της Ελλάδας (µονάδες 14)
β) στην αντίσταση των φοιτητών εναντίον του καθεστώτος. (µονάδες 11)
Μονάδες 25
ΚΕΙΜΕΝΟ Α
Μια από τις πρώτες «πολιτιστικές» κινήσεις µετά την επιβολή της ∆ικτατορίας ήταν η
απαγόρευση κυκλοφορίας και η κατάσχεση ενός µεγάλου αριθµού βιβλίων. Ο Μιχάλης
Μερακλής σηµειώνει στο ηµερολόγιό του στις 3 Ιουνίου 1967: «Στα βιβλιοπωλεία έδωσαν
µακροσκελή (και ασυνάρτητο) κατάλογο από απαγορευµένα βιβλία (ως και µια µέθοδος της
ρωσικής και ένα ελληνοβουλγαρικό λεξικό υπάρχουν). Ο πιο µαύρος µεσαίωνας. Η µισή
βιβλιοθήκη µου έγινε παράνοµη…». Το Index* των απαγορευµένων βιβλίων περιελάµβανε,
πάντως, και όλα τα βιβλία γνωστών αριστερών συγγραφέων (Ρίτσος,

[PDE ads]

[theodora7]

ΚΕΙΜΕΝΟ Γ
Οι φοιτητές εµφανίστηκαν στην ταράτσα του κτιρίου [της Νοµικής Σχολής Αθήνας], όπου
τραγούδησαν το κλασικό ριζίτικο τραγούδι «Ξαστεριά» […]. Για πρώτη φορά τα συνθήµατα
«Κάτω η Χούντα» και «∆ηµοκρατία» προφέρθηκαν δηµοσίως, απευθυνόµενα σε πολλαπλούς
αποδέκτες, όπως η αστυνοµία, αλλά και όλους όσοι βρίσκονταν στο κέντρο της Αθήνας. […]
Κάποια στιγµή σήκωσαν στην ταράτσα µεγάλα χαρτόνια µε τα γράµµατα
«Ε-Λ-Ε-Υ-Θ-Ε-Ρ-Ι-Α». Εκείνη ακριβώς τη στιγµή οι φοιτητές έσπασαν τα δεσµά του φόβου.
[…] Σύντοµα οι περαστικοί άρχισαν να σταµατούν στο δρόµο για να κοιτάξουν το σπάνιο και
απρόσµενο θέαµα. Πολλοί σταµατούσαν από περιέργεια, άλλοι δείχνοντας την αλληλεγγύη
τους. ∆εν βιάζονταν να επιστρέψουν στο σπίτι τους, αλλά στέκονταν να δούνε τι γίνεται. Όταν
οι φοιτητές ζήτησαν συµπαράσταση, µερικοί τόλµησαν να φωνάξουν: «Είµαστε µαζί σας!».
Κ. Κορνέτης, Τα παιδιά της ∆ικτατορίας. Φοιτητική αντίσταση, πολιτισµικές πολιτικές και η µακρά
δεκαετία του εξήντα στην Ελλάδα, µτφρ. Πελαγία Μαρκέτου, Πόλις, Αθήνα 2015, σ. 463-464.
ΚΕΙΜΕΝΟ ∆
[Έκκληση του Ραδιοφωνικού σταθµού του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης
στις 17 Νοεµβρίου 1973]
Σας µιλάµε από το ραδιοφωνικό σταθµό του Ελεύθερου Πανεπιστήµιου της Θεσσαλονίκης.
Αν ο στρατός µάς χτυπήσει, αν πέσει έστω και ένας πυροβολισµός, κανείς δεν µπορεί να είναι
ανεύθυνος γι’ αυτό. […] Είµαστε κυκλωµένοι από το στρατό. Αυτή τη στιγµή βρισκόµαστε σε
διαπραγµατεύσεις. Απευθύνουµε στον ελληνικό λαό και σε ολόκληρο τον ελεύθερο κόσµο
έκκληση να πάρει θέση.
 Ζητάµε από τους στρατιώτες να καταλάβουν ότι είµαστε αδέρφια, ότι ο εχθρός µας
είναι ένας και ότι είναι κοινός. ∆εν θέλουµε να βγούµε πριν ξηµερώσει. ∆εν θέλουµε να
βγούµε όσο είναι σκοτάδι. Κάνουµε έκκληση στον ελεύθερο κόσµο. Ζητάµε να πάρετε θέση!
Ζητάµε να πάρετε θέση!
 Ζητάµε από τους στρατιώτες να µην υπακούσουν σε καµιά διαταγή για πυροβολισµό!
 Ζητάµε από τους γονιούς µας, τους καθηγητές µας, απ’ όλους τους πολίτες να πάρουν
θέση!
Χ. Ζαφείρης, Η µνήµη της πόλης: Κείµενα και σπάνιες φωτογραφίες για τη Θεσσαλονίκη, Θεσσαλονίκη

[tiel]

Καλησπέρα, συνάδελφοι, γνωρίζει κανείς για την Ιστορία Γενικής Παιδείας, εάν έχει αλλάξει η ύλη και ο τρόπος αξιολογησης, σε σχέση με πέρσι;
Ψαχνω να βρω στο minedu αλλα τίποτα.