Aναθέσεις μαθημάτων: Οταν το αυτονόητο γίνεται ζητούμενο...

[Larisaios]

Οι αναθέσεις (Α΄,

[PDE ads]

[Νόμιμος!]

Καθηγητές Ξένης γλώσσας και φιλολογίας είναι και όχι ξενόγλωσσοι.....

[sapore]

Τροφή για σκέψη αν και δε δίνει τις αναμενόμενες από την Εποχή μας λύσεις:


Ορθολογικότητα και συναίσθημα:

"Ο διαφωτισμός στη φιλελεύθερη ή στην αριστερή εκδοχή, το δόγμα της πνευματοκρατίας και της λογοκρατίας, στην προσπάθειά του να επιβάλει τον ανθρωπολογικό μύθο ότι ο άνθρωπος ξέκοψε από την αποπνικτική για τον ατομοκεντρισμό φύση, εφηύρε το ορθολογικό άτομο που το καθοδηγεί ο απαλλαγμένος από το συναίσθημα, τις συγκινήσεις και τα ένστικτα λόγος και το οποίο είναι δημιουργός ενός πολιτισμού που ενσαρκώνει την οριστική νίκη του πνεύματος επί της ζωώδους φύσης.

Η λογική μάλιστα, σύμφωνα με το καρτεσιανό δυϊστικό μοντέλο ενός αποχωρισμένου από το σώμα νου, είναι συνώνυμη του πνεύματος και το συναίσθημα του σώματος. Σε αντίθεση όμως με τη νεωτερική αφήγηση, οι Ελληνες των κλασικών χρόνων δεν συνέλαβαν την ανθρώπινη ταυτότητα ως ένα Είναι ορθολογικά λογοκρατούμενο, που το βέλος του χρόνου το οδηγεί σε αναπόφευκτη εξύψωση, πρόοδο, αλλά ως ένα Είναι τραγικό και γι’ αυτό ενέταξαν το τραγικό στον λόγο."

Δεν συστήνεται η υϊοθέτηση τις ορθολογικότητας ως "μέτρο" ευταξίας στην Εποχή μας:
1 παράδειγμα:
http://mononews.gr/article-business-chr-kalogritsas-o-ergolavos-tis-aristeras-ta-polla-prosopa/2730

Αλλά το παραπάνω υπογραμμισμένο.

Ο τελευταίος να κλείσει τον "τάφο": Όχι μόνο για τη χώρα μας!

[Larisaios]

Καθηγητές Ξένης γλώσσας και φιλολογίας είναι και όχι ξενόγλωσσοι.....

Mea culpa.

[PDE ads]

[joinJ]

Οι αναθέσεις (Α΄,

[Έσπερος]

Συνάδελφε αυτά είναι πολύ λογικά και θα έπρεπε να είναι και αυτονόητα προφανώς - άσχετο αν σε μικρές λεπτομέρειες ο καθένας μπορεί να εισηγηθεί και κάτι διαφορετικό. Υπάρχει και άλλο ένα ερώτημα όμως για τις β΄ αναθέσεις: για ποιο σκοπό τις θέλουμε. Το υπουργείο τις χρησιμοποιεί για να εξοικονομεί εκπαιδευτικούς, οι επισημονικές -  συνδικαλιστικές ενώσεις μας για πελατειακούς σκοπούς, ποια είναι όμως η ουσία τους;

Κατά τη γνώμη μου οι αναθέσεις οφείλουν να εξυπηρετούν πρωτίστως τις ανάγκες του εκάστοτε σχολείου και των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε αυτό. Ο σκοπός πρέπει να είναι οι εκπαιδευτικοί ενός σχολείου να παραμένουν κατά το δυνατόν όλες τις ώρες τους σε αυτό και να μην μετακινούνται σε άλλα, όχι για να μην ξεβολευτούν, αλλά για την ορθή λειτουργία του σχολείου και τη σωστή συνεργασία μεταξύ εκπαιδευτικών. Θεωρώ παιδαγωγικά ολέθριο να τρέχει ένας άνθρωπος σε ένα άλλο σχολείο για 2 ή 4 ώρες για να κάνει την α΄ ανάθεση ενώ θα μπορούσε αυτό να ρυθμιστεί με β΄ αναθέσεις. Το σχολείο είναι μια κοινότητα που λειτουργεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο και δεν την γνωρίζεις αν πηγαίνεις εκεί για λίγες ώρες μόνο. Χίλιες φορές να προσφέρεις στο σχολείο σου κι ας είναι β΄ ανάθεση. Αυτά φυσικά προϋποθέτουν ομαλή συνεργασία και εμπιστοσύνη μεταξύ συναδέλφων και καλό είναι να ρυθμίζονται μέσα σε κάθε σχολείο και όχι κεντρικά, αλλά μάλλον οραματίζομαι κάτι ουτοπικό.