Είμαστε συνάδελφοι τελικά;

[karxarias29]

A, με συγχωρείς, εσείς οι εκ

[PDE ads]

[sapore]

A, με συγχωρείς, εσείς οι εκ

[aghathi]

Συνάδελφοι μπορούμε να είμαστε μόνο όταν μπαίνοντας σε ένα σύλλογο ξεχνάμε αν αυτός που βρίσκεται δίπλα μας είναι φιλολογος ή γυμναστής  νεοδιοριστος ή "βολεμενος", μόνιμος ή αναπληρωτής. Οι χαρακτήρες δεν γίνεται να ταιριάζουν πάντα αλλά δεν είναι αυτό που μας κάνει συναδέλφους.
Α, και για να είμαστε συνάδελφοι πρέπει πρώτα από όλα "συναδελφε" Sapore να θεωρούμε δεδομένο ότι ο εκπαιδευτικος που εργάζεται δίπλα μας ενδιαφέρεται για το καλό και το συμφέρον των μαθητών. Τουλάχιστον μέχρι αποδειξεως του εναντιου.

[karxarias29]

Δεν δυνάμεθα "αντιλαβού" (το είδος μας και ΠΟΤΕ δεν αναφέρθηκα προσωπικά - συνήθειο των Ελλήνων εκπαιδευτικών)

Το κατανοώ...
Τα έχω γράψει και σε άλλα topic

Rest your case.

Xαχαχαχα, θεϊκό!

Μα ακριβώς γι' αυτό μίλησα για ... καψάλια και σοδειές, επειδή σε έχω διαβάσει και σε άλλα, θέματα.

Μπράβο, βρε sapore, rest..α, δίνεις, restα!

Πες τα, βρε aghathi.

[PDE ads]

[niteulf]

τι μας λες ρε Πλάτωνα... Επειδή κάποιος δεν ξέρει μια διαδικασία πάει να πει ότι δεν είναι συνάδελφος; άμα είναι έτσι το 90% όσων συναδέλφων ξέρω δεν είναι συνάδελφοι.
Σου είπε ο άνθρωπος να ζητήσετε μετάθεση και να βρείτε την υγεία σας, ότι πιο συναδελφικό και λογικό μπορούσε να σου πει. Οκ δεν ήξερε το πώς και το γιατί αλλά ήταν στην βάση του σωστός. Τι πάει να πει βολέματος επειδή δεν ξέρει την διαδικασία, έλεος συνάδελφε.

Έτσι. Με την ίδια λογική ένας που είναι κοντά στη σύνταξη, μπορεί να θεωρήσει ότι δεν είμαστε σωστοί συνάδελφοι, επειδή οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε τη διαδικασία.

[Έσπερος]

Το θέμα δεν είναι αν γνωρίζεις μία διαδικασία ή όχι. Το θέμα είναι το να μην έχεις συνειδητοποιήσει ότι εδώ και χρόνια οι υπηρεσιακές μεταβολές έχουν γίνει μακρινό όνειρο και ότι γύρω σου υπάρχουν άνθρωποι εγκλωβισμένοι χρόνια μακριά από τις οικογένειές τους. Άντε να δικαιολογείται μια τέτοια άγνοια σε σχολεία των μεγάλων αστικών κέντρων που υπηρετούν παλιοί. Αλλού δεν δικαιολογείται. Δείχνει παντελή απουσία ενδιαφέροντος προς το τι γίνεται γύρω μας.

Έχω δει εκπαιδευτικούς, μόνιμους κατοίκους νησιών, να χλευάζουν κάθε φορά που αποσπασμένος σε άλλο νησί αναλαμβάνει υπηρεσία 30 Ιουνίου μέσω φαξ (με την αυστηρή ερμηνεία της εγκυκλίου του υπουργείου αυτό είναι εφικτό μόνο από για αποσπασμένους ΠΥΣΔΕ σε ΠΥΣΔΕ και όχι εντός ΠΥΣΔΕ, αλλά προφανώς υπάρχει σιωπηρή διευκόλυνση). Και όμως οι κάτοικοι του νησιού, που ξέρουν καλά τι σημαίνει νησιωτικότητα, αδυνατούν να αντιληφθούν ότι δεν μπορεί κάποιος να πάει από το ένα νησί στο άλλο, που ίσως δεν έχει απευθείας συγκοινωνία, και να νοικιάζει δωμάτια, μέσα στο κατακαλόκαιρο, με αυτούς τους μισθούς που παίρνουμε, για να βάλει μια ρημαδοϋπογραφή σε ένα τεφτέρι που δεν διαβάζει κανένας. Δεν είναι θέμα γνώσης, είναι θέμα ενσυναίσθησης.

[niteulf]

Το θέμα δεν είναι αν γνωρίζεις μία διαδικασία ή όχι. Το θέμα είναι το να μην έχεις συνειδητοποιήσει ότι εδώ και χρόνια οι υπηρεσιακές μεταβολές έχουν γίνει μακρινό όνειρο και ότι γύρω σου υπάρχουν άνθρωποι εγκλωβισμένοι χρόνια μακριά από τις οικογένειές τους. Άντε να δικαιολογείται μια τέτοια άγνοια σε σχολεία των μεγάλων αστικών κέντρων που υπηρετούν παλιοί. Αλλού δεν δικαιολογείται. Δείχνει παντελή απουσία ενδιαφέροντος προς το τι γίνεται γύρω μας.

Η ροή των πραγμάτων είναι αυτή. Καλώς ή κακώς.

Και το 99% των τωρινών εγκλωβισμένων, όταν φτάσουν με το καλό κοντά στη σύνταξη, θα τους καίνε οι περικοπές των συντάξεων και πόσα θα κόψουν μόλις βγουν. Καθόλου δεν θα τους ενδιαφέρει για τις μεταθέσεις. Ή έστω θα τους ενδιαφέρουν ελάχιστα.

[harac]

Έσπερος, έχεις δίκαιο. Τα παραδείγματα είναι άπειρα. Το ότι σε κάποιο σχολείο βρίσκονται τυχαία κάποιοι εκπαιδευτικοί δεν σημαίνει αυτόματα ότι έχουν και συναδελφικές σχέσεις και υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον. Θέλω να πω, μπορεί να έχουν, μπορεί και όχι.
Είναι μύθος ότι στα μικρά μέρη οι εκπαιδευτικοί δένονται περισσότερο και καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον, χωρίς όμως να αποκλείεται να συμβεί και αυτό σε κάποιες περιπτώσεις. Ειδικά στα μικρά νησιά όπου οι σύλλογοι είναι μικροί, οι καταστάσεις συχνά τείνουν να μεγεθυνονται άνευ λόγου και αιτίας και εκεί έχω δει τα περισσότερα περιστατικά αυθαίρετης ερμηνείας των νόμων και "ανθρωποφαγίας". Κάποιοι εκεί πιστεύουν ότι δεν τους ελέγχει κανείς και ότι μπορούν να διαστρεβλώνουν τους νόμους όπως θέλουν, ειδικότερα απέναντι στους νεώτερους. Αυτό είναι χειρότερο από την άγνοια και την έλλειψη ενημέρωσης, διότι αυτή τουλάχιστον διορθώνεται. Και όσο για την ενσυναίσθηση, είναι φαινόμενο που σπανίζει όλο και περισσότερο. Στα μεγαλύτερα μέρη ευτυχώς υπάρχουν περισσότερες επιλογές, κάποιος θα βρεθεί λογικός.

[platonas]

Ευχαριστώ τον Έσπερο γιατί με έβγαλε από τον κόπο να γράψω εγω αυτό το κείμενο. Οταν ανέβασα το θέμα αυτό ακριβώς είχα στο μυαλό μου. Το θέμα δεν ειαι η διαδικασία άλλα ή ουσία.

[markosath]

Πλάτωνα,συνάδελφος είναι ο εκπαιδευτικός με τον οποίο έχουμε κοινό νομικό πλαίσιο διεκδίκησης αιτημάτων και εξαιτίας αυτού διεκδικούμε τα ίδια αιτήματα με τον ίδιο δικηγόρο και το ίδιο δικόγραφο.Γιατί αν όλοι οι εκπαιδευτικοί ήταν συνάδελφοι,δεν θα μας πέταγαν 6 χρόνια στην αδιοριστία και θα έπρεπε να κάνουμε 5 δίκες για να διοριστούμε!Η άποψη μου είναι υποκειμενική και δεν ζητάω να την αποδεχτεί κανένας,αν δεν συμφωνεί με αυτήν.Πάντως προσωπικά το μάθημα μου το έχω πάρει και δεν θα το ξεχάσω μέχρι να κλείσω τα μάτια μου!!!

Συμφωνώ απόλυτα, και το μεταθέτω σε άλλο πεδίο, οι αναπληρωτές Πρωτο

[greedo]

 Λογικό είναι ο καθένας, η κάθε ομάδα να αγωνίζεται και να διεκδικεί τα δικά της δικαιώματα. Οι αδιόριστοι να αγωνίζονται για διορισμό, οι διορισμένοι στην παραμεθόριο για μετάθεση, οι "στη διάθεση" για οργανική, οι αναπληρωτές για τοποθέτηση και οι παλιοί για τη σύνταξη. Υπάρχουν τα συλλογικά όργανα που διεκδικούν τα δικαιώματα όλου του κλάδου και βεβαίως η συναδελφικότητα στην διεκδίκηση είναι το να αγωνίζεται κάποιος για αιτήματα που αφορούν όλον τον κλάδο συνολικά.
 Τα ατομικά αιτήματα του ενός ή του άλλου, (μετάθεση, απόσπαση, τοποθέτηση κλπ.) είναι κάτι που αφορά μόνο τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο και όχι το σύνολο του κλάδου. Δεν σημαίνει οτι είναι "αντισυναδελφικότητα" το να μην ενδιαφέρει τον Χ εκπ/κό αν ο Ψ θα πάρει μετάθεση ή απόσπαση από το Ζ νησί.

[Έσπερος]

 Τα ατομικά αιτήματα του ενός ή του άλλου, (μετάθεση, απόσπαση, τοποθέτηση κλπ.) είναι κάτι που αφορά μόνο τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο και όχι το σύνολο του κλάδου. Δεν σημαίνει οτι είναι "αντισυναδελφικότητα" το να μην ενδιαφέρει τον Χ εκπ/κό αν ο Ψ θα πάρει μετάθεση ή απόσπαση από το Ζ νησί.

Σε αυτό θα διαφωνήσω. Δεν είναι θέμα να ενδιαφέρεσαι επί του προσωπικού αν ο Ψ θα πάρει μετάθεση. Είναι θέμα να καταλαβαίνεις ότι ο άνθρωπος που δουλεύει δίπλα σου υφίσταται δυσκολίες λόγω επαγγελματικών συνθηκών. Μπορεί να μην γνωρίζουμε ότι ο Χ συνάδελφος έχει το τάδε οικογενειακό πρόβλημα, οφείλουμε όμως στοιχειωδώς να γνωρίζουμε ότι φέτος έγιναν εξευτελιστικά λίγες μεταθέσεις ή ότι τα τελευταία χρόνια οι αποσπάσεις καθυστερούν τόσο, που πολύς κόσμος κάνει ταξίδια στην οργανική του για να πάει ίσα ίσα να υπογράψει και να περιμένει την απόσπασή του να φύγει. Οφείλουμε να γνωρίζουμε τις οικογενειακές δυσκολίες που υφίστανται οι αναπληρωτές που έχουν επενδύσει χρόνια σε αυτή τη δουλειά με τεράστιο κόστος για την προσωπική και οικογενειακή ζωή τους. Οφείλουμε να γνωρίζουμε και τις δυσκολίες του συναδέλφου που πέρασε τα 60 και ενώ περίμενε τη σύνταξη θα πρέπει να δουλέψει για πόσα χρόνια ακόμα, με όλη τη φθορά που έχει προκαλέσει αυτό το επάγγελμα στην υγεία μας.

Η ροή των πραγμάτων είναι αυτή. Καλώς ή κακώς.

Και το 99% των τωρινών εγκλωβισμένων, όταν φτάσουν με το καλό κοντά στη σύνταξη, θα τους καίνε οι περικοπές των συντάξεων και πόσα θα κόψουν μόλις βγουν. Καθόλου δεν θα τους ενδιαφέρει για τις μεταθέσεις. Ή έστω θα τους ενδιαφέρουν ελάχιστα.

Θέλω να πιστεύω ότι οι τωρινοί εγκλωβισμένοι, που ταλαιπωρήθηκαν είτε με χρόνια αναπλήρωσης, είτε με εξετάσεις ΑΣΕΠ, και έμειναν και πόσα χρόνια μακριά από τα σπίτια τους, θα δείχνουν κατανόηση για τα προβλήματα των νεότερων, επειδή και οι ίδιοι πέρασαν τα ίδια. (Προφανώς βέβαια εύχομαι να μην ξαναπεράσει κάποιος τα ίδια).

Πιστεύω ότι η αδιαφορία για την οποία συζητάμε οφείλεται στο ότι πολλοί εκπαιδευτικοί δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει ταλαιπωρία γιατί δεν το έζησαν. Καλώς ή κακώς, οι παλιότεροι δούλεψαν με λίγο διαφορετικές συνθήκες τα πρώτα χρόνια τους, με πολύ ευκολότερο διορισμό και μεταθέσεις και μια οικονομική αισιοδοξία και μάλλον γι' αυτό δεν αντιλαμβάνονται τις τωρινές δυσκολίες. Το απαράδεκτο είναι να μην το καταλαβαίνουν οι σχετικά νέοι που κάποιες συνθήκες τους τα έφεραν ευνοϊκά και δεν βλέπουν τι γίνεται γύρω τους (οι κλασικές περιπτώσεις "ντόπιων" που δεν πήγαν ούτε στο διπλανό χωριό και έχουν και πόσα έξτρα εισοδήματα από αγροτικές και εμπορικές δραστηριότητες που κάνουν στη ζούλα, και ενοχλούνται κατά τ' άλλα αν λείψεις άτυπα σε μια εθνική γιορτή για να πας 1 μέρα παραπάνω στην οικογένειά σου).

[markosath]

Λογικό είναι ο καθένας, η κάθε ομάδα να αγωνίζεται και να διεκδικεί τα δικά της δικαιώματα. Οι αδιόριστοι να αγωνίζονται για διορισμό, οι διορισμένοι στην παραμεθόριο για μετάθεση, οι "στη διάθεση" για οργανική, οι αναπληρωτές για τοποθέτηση και οι παλιοί για τη σύνταξη. Υπάρχουν τα συλλογικά όργανα που διεκδικούν τα δικαιώματα όλου του κλάδου και βεβαίως η συναδελφικότητα στην διεκδίκηση είναι το να αγωνίζεται κάποιος για αιτήματα που αφορούν όλον τον κλάδο συνολικά.
 Τα ατομικά αιτήματα του ενός ή του άλλου, (μετάθεση, απόσπαση, τοποθέτηση κλπ.) είναι κάτι που αφορά μόνο τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο και όχι το σύνολο του κλάδου. Δεν σημαίνει οτι είναι "αντισυναδελφικότητα" το να μην ενδιαφέρει τον Χ εκπ/κό αν ο Ψ θα πάρει μετάθεση ή απόσπαση από το Ζ νησί.

Πρός θεού ποιός μίλησε για αντισυναδελφικότητα, πως μπορεί να χαρακτηριστεί συνάδελφος ο αναπληρωτης σε ΤΕΙ ή ο επίκουρος σε πανεπιστήμιο, με τον ωρομίσθιο ΙΕΚ , εδώ αν πάς να δείς τι γράφουν οι απλήρωτοι (με ωρομίσθια κοροιδια) στα ΙΕΚ θα φρίξεις,αρχίζουν από Εξωδικα και καταγγελίες στο ΣΕΠΕ, για αγωγές ουτε λόγος , και καταλήγουν σε διαμαρτυρίες στο esos.gr.
Τόσο αντίσταση, ο δε φίλης και λόγω των υπερβολικών κιλών του θα πάθει καμμια ανακοπή απο τα γέλια.
Μιλάμε για τραγελαφικές καταστάσεις.
Θεωρείς συνάδελφο αυτόν που έχεις κοινούς στόχους και συμφέροντα. Κανεις στο εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να έχει τίποτα απο τα δύο με τα ΙΕΚ.
Ας φερθούμε σαν συνάδελφοι απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό( εννοώντας ας προασπισθούμε το συμφέρον μας οι ιδιοι) πρώτα και μόλις το καταφέρουμε πάμε και στους άλλους.

[greedo]

...............................Το απαράδεκτο είναι να μην το καταλαβαίνουν οι σχετικά νέοι που κάποιες συνθήκες τους τα έφεραν ευνοϊκά και δεν βλέπουν τι γίνεται γύρω τους (οι κλασικές περιπτώσεις "ντόπιων" που δεν πήγαν ούτε στο διπλανό χωριό και έχουν και πόσα έξτρα εισοδήματα από αγροτικές και εμπορικές δραστηριότητες που κάνουν στη ζούλα, και ενοχλούνται κατά τ' άλλα αν λείψεις άτυπα σε μια εθνική γιορτή για να πας 1 μέρα παραπάνω στην οικογένειά σου).

Δεν καταλαβαίνω γιατί να υπάρχει τέτοια συμπεριφορά, ειδικά από νέους σε ηλικία όπως γράφεις, μόνο σε κακό χαρακτήρα μπορώ να το αποδώσω.

 Από την άλλη πλευρά δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο και δεν είναι σωστό να λέμε οτι για όλα φταίνε οι ντόπιοι.
 Όταν ήμουν νεοδιόριστος στην παραμεθόριο και έπρεπε να φύγω 1 ώρα πιο νωρίς από τη γιορτή της Σημαίας για να πάω το αυτοκίνητο σε σερβις και μετά για τριήμερο στο σπίτι μου, ο Δ/ντής αρνήθηκε αλλά οι ντόπιοι με κάλυψαν και μάλιστα χωρίς να τους το ζητήσω. Τώρα που είμαι στο νομό μου και είμαι εγώ ντόπιος, καλύπτουμε μαζί με άλλους τις εθνικές γιορτές για να μην μετακινούνται τζάμπα όσοι έρχονται από μακριά και να είναι με τις οικογένειές τους.

 Η μόνη περίπτωση που μου έτυχε να μην γίνει έτσι, είναι όταν ο Δ/ντής απαιτεί την παρουσία όλων στις εθνικές γιορτές (εκ περιτροπής). Αν έχεις να κάνεις με στραβόξυλο, ούτε οι ντόπιοι φταίνε ούτε οι μη ντόπιοι.

 Σε άλλη περίπτωση μου έτυχε Δ/ντής που ζητούσε από τον προγραμματιστή να βάζει όσους μακρινούς έφευγαν κάθε τριήμερο, να σχολάνε την Παρασκευή πάντα 7η ώρα και τη Δευτέρα να έχουν 1η ώρα. Τραγικό?