0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
δηλαδή για να καταλάβω ας πούμε ότι είσαι δ/ντης σε ένα δυσπρόσιτο και το 90% είναι από αλλού είτε μόνιμοι είτε αναπληρωτές... ο δ/ντης θα θεωρηθεί συνάδελφος αν σας δώσει άγραφη σε όλους να πάτε σπίτια σας; (σπίτια σας υποθέτω θέλετε να πάτε όχι να κάτσετε στο νησί)Δηλαδή αυτός θα είναι συνάδελφος αν παρανομήσει; και αν πάει μόνος τους στην εκκλησία; .... αν όμως ήμασταν σε αστικό κέντρο τότε αλλάζει και είναι συνάδελφος ακόμα και αν σας ζητά να είστε στην εργασία σας;Ζητήσατε κανονική άδεια και δεν σας έδωσε την ημέρα της γιορτής; για να καταλάβω ρε παιδί μου τι εννοούμε με την λέξη συνάδελφο γιατί θα τρελαθούμε εδώ πέρα. Στην τελική οι άλλοι που πάνε στην εκκλησία εκτελώντας το χρέος τους είναι συνάδελφοι ή ανόητοι (για να μην πω κάτι βαρύτερο).
die,έκανα διευκρίνιση επί του θέματος δηλαδή ότι στο παράδειγμα που έγραψα δεν αναφερόμουν σε άγραφη άδεια την ημέρα που έπρεπε να είμαστε στην εργασία μας, αλλά σε νόμιμη αργία που ο άλλος κοίταζε να σου τη βγάλει από τη μύτη.Για την άγραφη ισχύει αυτό που γράφετε εσύ και ο kinegiros.
die,έκανα διευκρίνιση επί του θέματος δηλαδή ότι στο παράδειγμα που έγραψα δεν αναφερόμουν σε άγραφη άδεια την ημέρα που έπρεπε να είμαστε στην εργασία μας, αλλά σε νόμιμη αργία που ο άλλος κοίταζε να σου τη βγάλει από τη μύτη.Για την άγραφη ισχύει αυτό που γράφετε εσύ και ο kinegiros.agathi,φυσικά και χρειάζεται κατανόηση. Για αυτό πρέπει να υπάρχει συναδελφικοτητα και συνεννόηση, ώστε να φεύγουν όταν χρειάζεται με κανονικές όσοι πρέπει να φύγουν, τις ημέρες που δικαιούνται, όταν το επιτρέπουν οι ανάγκες του σχολείου.
Ακουω κατα καιρους για σχολεια που μαζευεται ολος ο συλλογος και λεει οτι παραμονες διακοπων η σε γιορτες οι ξενοι μπορουν να φυγουν ατυπα. Εγω προσωπικα δεν το εχω ζησει αυτο και δεν ξερω αν θα το εκμεταλλευομουν κιολας, αλλα σιγουρα θα συμφωνουσα εαν θα προτεινοταν κατι τετοιο. Εχω ζησει δυστυχως μονο το κουτσομπολιο ακομα κι οταν λειπεις με κανονοκη αδεια. Εχω ακουσει σχολιο οτι ευθυνομαι που δεν προλαβανα γυρισω πριν απο την τετραημερη απεργια της πνο μετα το πασχα. Γι αυτο και ανοιξα το θεμα της κατανοησης προς οποιον ταξιδευει συχνα για το σπιτι του. Επιμενω οτι θεωρω αντισυναδελφικο το να ενοχλεισαι απο μια αγραφη αδεια σε μερα εκκλησιασμου η γιορτης. Και αρρωστος να ηταν καποιος, παλι θα ελεγα να μη χρεωθει αδεια σε μερα που δεν γινεται μαθημα. Πιο πολυ με ενοχλουν κατι γραμμενες αδειες για ταξιδια αναψυχης σε καιρο μαθηματων... Και για να κανω μια προβοκατορικη ερωτηση, οκ, δεχομαι να μην μας αρεσει η παρανομια να λειψει καποιος με αγραφη σε μερα που δεν γινεται μαθημα. Το να αφηνουμε τις σχολικες γιορτες να τις διοργανωσουν οι τελευταιοι τοποθετηθεντες, στερωντας τους το δικαιωμα να παρουν αδεια, δεν ειναι παρανομο προφανως, ειναι ομως ηθικο; Δεν ειναι δειγμα αντισυναδελφικης συμπεριφορας;
+++++Να μην έχουμε λανθασμένες απαιτήσεις από λανθασμένα πρόσωπα. Η ζωή μας θα γίνει πιό εύκολη. Πιό απλά: Μη περιμένουμε από τη λεμονιά να κάνει πορτοκάλια.
Αληθεύει πως η συναδελφικότητα αποτελεί σπάνιο και υπό εξαφάνιση είδος.Οι ρίζες είναι εσωτερικές και εξωτερικές: αφενός ο κάθε άνθρωπος βιώνει προσωπικά,οικογενειακά προβλήματα και αφετέρου οι συνθήκες εργασίας, οι απαιτήσεις του σχολικού περιβάλλοντος αποτελούν βασικές αιτίες της σύγχρονης απαξίωσης.Αυτό που βοηθά είναι ίσως μια στάση ήπια και ανεκτική. Μπορεί αν δώσουμε χώρο στο συνάδελφο να κερδίσουμε κάτι,μπορεί και όχι.Εν τέλει δεν χρειάζεται να αποκτήσουμε τις καλύτερες σχέσεις αλλά το σεβασμό.Μην λησμονούμε την απλή παραδοχή πως κάθε άνθρωπος είναι μια μοναδική προσωπικότητα που αποδέχεται και αντιδρά διαφορετικά από μας.