Είμαστε συνάδελφοι τελικά;

[theodora7]

Δηλαδή όσοι επιδεικνύουν συναδελφικότητα και αλληλεγγύη δεν βιώνουν προσωπικά, οικογενειακά προβλήματα και το κάνουν επειδή έχουν περίσσευμα ψυχικής δύναμης και άπλετο χρόνο να ασχοληθούν με τα... αλλότρια;

Δεν υπάρχει δικαιολογία για την αναλγησία και την συμφεροντολογική νοοτροπία που επικρατεί στο χώρο μας.
Είναι ζήτημα παιδείας, ανατροφής, κοσμοθεωρίας.

Νομίζω πως η τελευταία σου φράση εμπεριέχει αυτό που δίστασα να πω. Αλλά οφείλουμε να ελπίζουμε και να μην υιοθετούμε την παροιμία...κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Διότι πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις.

[PDE ads]

[troll]

Θα συμφωνήσω γιατί όσο θα υπάρχουν εκπαιδευτικοί που αναγνωρίζουν στο συνάδελφο
τα θετικά εκείνα στοιχεία που αναβαθμίζουν τον ίδιο και το χώρο, σημαίνει ότι για να τα αναγνωρίζουν
τα φέρουν και οι ίδιοι ως στοιχεία δικά τους.

[harac]

Για τον α ή τον β λόγο δεν δείχνουν όλοι το ίδιο ποσοστό κατανόησης και συναδελφικότητας στους άλλους για λόγους παιδείας, κοσμοθεωρίας, ανατροφής όπως έγραψαν και άλλοι πριν, χαρακτήρα ή ότι άλλο θέλετε. Σε καθε σύλλογο συναντάμε "κάθε καρυδιάς καρύδι" εφ'όσον η σύνθεσή του  είναι καθαρά θέμα τύχης. Αν υπάρχει πρόβλημα, το θέμα είναι εμείς πως το προσλαμβάνουμε και εμείς οι ίδιοι τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση για να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε σε ένα χώρο που όλοι έχουμε τις ίδιες υποχρεώσεις αλλά και τα ίδια δικαιώματα μέχρι να μπορέσουμε να φύγουμε και να πάμε κάπου καλύτερα.

[sapore]

Για τον α ή τον β λόγο δεν δείχνουν όλοι το ίδιο ποσοστό κατανόησης και συναδελφικότητας στους άλλους για λόγους παιδείας, κοσμοθεωρίας, ανατροφής όπως έγραψαν και άλλοι πριν, χαρακτήρα ή ότι άλλο θέλετε. Σε καθε σύλλογο συναντάμε "κάθε καρυδιάς καρύδι" εφ'όσον η σύνθεσή του  είναι καθαρά θέμα τύχης. Αν υπάρχει πρόβλημα, το θέμα είναι εμείς πως το προσλαμβάνουμε και εμείς οι ίδιοι τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση για να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε σε ένα χώρο που όλοι έχουμε τις ίδιες υποχρεώσεις αλλά και τα ίδια δικαιώματα μέχρι να μπορέσουμε να φύγουμε και να πάμε κάπου καλύτερα.

"Καλύτερα"....χμχμμμμ

Τέτοιες "αγαστές" συνεργασίες δεν είναι τπτ άλλο από:
1) Ταίριασμα "χνώτων" (κουλτούρας αντίληψης) για το σχολείο, μαθητές κλπ [Μια υποκειμενική "συμφωνία" συμβιβασμών αλληλεπίδρασης]. Δεν αναιρούν τα "πραγματικά προβλήματα" όπως "σωστή" αλληλεπίδραση με τους μαθητές (έστω κάποιους, οι οποίοι αν δεν "εναρμονίζονται" με το πλαίσιο ΤΟΤΕ: "Αυτοί φταίνε"!!
σε
2) "Περιβάλλον" όπου αποσοβούνται πιθανά "παρατράγουδα" {με όλους τους πιθανούς και απίθανους μη ομολογούμενους τρόπους}
και βέβαια:
3) Δεν αναιρούν (αντικειμενικά) όσα έγραψα στο πρώτο post μου σε αυτό το topic.

Έχω "περάσει" από σχολεία που ΝΑΙ: Το βίωσα έτσι όπως το λες (Ξέροντας γιατί, όμως, όχι ότι "ήταν αντικειμενικό" όπως τα παρουσιάζεις: ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ και συνάδελφοι}
Και από σχολεία (κατανοώντας πάλι το "γιατί", άσχετα πόσο "κακό" γινόταν στους μαθητές πχ σε μια υποκειμενική αγαστή συνεργασία της διαπλοκής {ΝΑΙ: αυτός είναι ο σωστός όρος}) που ήμουν "εγώ" ο κακός της υπόθεσης...

Αυτά.

Με λίγα λόγια: Τις πιο πολλές φορές αυτοκοροϊδευόμαστε για να επιβιώσουμε (αναγκαστικά)...

[PDE ads]

[niteulf]

Ένα από τα καλά του καθηγητή Δ.Ε. σε Δημόσιο Σχολείο είναι ότι πρακτικά ο προϊστάμενος (διευθυντής) ΔΕΝ μπορεί να σου κάνει πραγματικά δύσκολη τη ζωή, όσο στραβόξυλο και να είναι, αν είσαι σωστός στις υποχρεώσεις σου.

Το ίδιο ισχύει για τους συναδέλφους. Και όλοι στραβόξυλα να είναι (πράγμα πρακτικά απίθανο), αν είσαι σωστός στις υποχρεώσεις και κοιτάς το μάθημά σου, όλα καλά.

Μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν στον ιδιωτικό τομέα, τα δικά μας είναι ασήμαντα.

[harac]

niteulf,
σωστά. Τις περισσότερες φορές αρκεί να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά και  "απο το ένα αυτί να μπαίνει και από το άλλο να βγαίνει"....
Αυτο εννοώ και εγώ όταν γράφω ότι εξαρτάται "πως το προσλαμβάνουμε και εμείς οι ίδιοι τι κάνουμε...". Τις περισσότερες φορές η γρ@ψ@ρχιδίνη είναι το καλύτερο φάρμακο.  

[niteulf]

niteulf,
σωστά. Τις περισσότερες φορές αρκεί να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά και  "απο το ένα αυτί να μπαίνει και από το άλλο να βγαίνει"....
Αυτο εννοώ και εγώ όταν γράφω ότι εξαρτάται "πως το προσλαμβάνουμε και εμείς οι ίδιοι τι κάνουμε...". Τις περισσότερες φορές η γρ@ψ@ρχιδίνη είναι το καλύτερο φάρμακο.

Σωστός.

[sapore]

niteulf,
σωστά. Τις περισσότερες φορές αρκεί να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά και  "απο το ένα αυτί να μπαίνει και από το άλλο να βγαίνει"....
Αυτο εννοώ και εγώ όταν γράφω ότι εξαρτάται "πως το προσλαμβάνουμε και εμείς οι ίδιοι τι κάνουμε...".

Λάθος:
Υπάρχουν πρακτικά κομματάκια της καθημερινότητας στο χώρο του σχολείου που (είτε εσκεμμένα, είτε όχι) μπορεί να σου κάνουν δύσκολη τη ζωή και ο "καλύτερος" να΄σαι στη "δουλειά" σου.
Μπορεί (επίσης) αυτό να είναι η "αιτία" (το "καλύτερος στη δουλειά σου") για τα πρακτικά κομματάκια.

 

Τις περισσότερες φορές η γρ@ψ@ρχιδίνη είναι το καλύτερο φάρμακο.

Σωστός (σε αυτό), αλλά απαιτεί πολύ μεγάλα @@. 
Δεν τα'χουν όλοι!

[Νόμιμος!]

Μάλλον όλοι ειναι λάθος εκτός από μερικούς σωστούς.....

Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλετω!!

[sapore]

Δεν υπάρχει λόγος για "λίθους".
Εκτός αν γυρίσουμε στη λίθινη εποχή.

Το ψάχνουμε.
Καθείς λέει την άποψή του, πράτει (ανάλογα ή αντιστρόφως ανάλογα  ) αυτών που λέει
και κρίνεται από το αποτέλεσμα (αααααν είναι αυτό που τον/μας ενδιαφέρει)

Και η ζωή συνεχίζεται (όχι στη λίθινη εποχή, έτσι;  )

[niteulf]

Λάθος:
Υπάρχουν πρακτικά κομματάκια της καθημερινότητας στο χώρο του σχολείου που (είτε εσκεμμένα, είτε όχι) μπορεί να σου κάνουν δύσκολη τη ζωή και ο "καλύτερος" να΄σαι στη "δουλειά" σου.
Μπορεί (επίσης) αυτό να είναι η "αιτία" (το "καλύτερος στη δουλειά σου") για τα πρακτικά κομματάκια.

Σωστός (σε αυτό), αλλά απαιτεί πολύ μεγάλα @@. 
Δεν τα'χουν όλοι!

Διαφωνώ. Πρέπει να είναι υπερευαίσθητος κάποιος ώστε αυτά τα μικρά κομματάκια που λες να του κάνουν πραγματικά δύσκολη τη ζωή. Και αναφέρομαι σε συμβάντα με συναδέλφους και όχι με μαθητές. Εκεί αλλάζει.

Σε πραγματικά δύσκολες συνθήκες τι θα έκανε ο εν λόγω συνάδελφος?
Θα έπρεπε να παραιτηθεί ή να φουντάρει. Μην μεγαλοποιούμε τα πράγματα.

[sapore]

Διαφωνώ. Πρέπει να είναι υπερευαίσθητος κάποιος ώστε αυτά τα μικρά κομματάκια που λες να του κάνουν πραγματικά δύσκολη τη ζωή. Και αναφέρομαι σε συμβάντα με συναδέλφους και όχι με μαθητές. Εκεί αλλάζει.

Σε πραγματικά δύσκολες συνθήκες τι θα έκανε ο εν λόγω συνάδελφος?
Θα έπρεπε να παραιτηθεί ή να φουντάρει. Μην μεγαλοποιούμε τα πράγματα.

Σωστός (για να επανέλθω στα προηγούμενα):
Δεν ταιριάζει η υπερευαισθησία στην Ελληνική εκπαίδευση.

Μια απλή "δουλειά" για μεγάλα @@.

[niteulf]

Σωστός (για να επανέλθω στα προηγούμενα):
Δεν ταιριάζει η υπερευαισθησία στην Ελληνική εκπαίδευση.

Μια απλή "δουλειά" για μεγάλα @@.

ή και μέτρια

[sapore]

Ναι,
άμα "χωράνε"....no problem

Και για μικρά άμα δεν "απαιτείται".