αναμεσα σε κατατακτήριες και διδακτορικό

[MARKOS]

Έτσι όπως θέτεις το θέμα για μένα προσωπικα το μόνο που θα μετρούσε θα ήταν  τα θέλω μου!Τι εννοώ;

[PDE ads]

[elranna]

elranna μορφώνομαι και εκπαιδεύομαι δια βίου εντός και εκτός ακαδημαϊκών ιδρυμάτων...

Δεν το είπα για κακό. Απλώς, δεν είναι μονόδρομος το πτυχίο ή το διδακτορικό. Μπορείς να επιλέξεις κάτι άλλο, μικρότερης διάρκειας, μέχρι να ξεκαθαρίσεις τι ακριβώς θέλεις. 

[Landau]

Νομίζω ότι πλέον το διδακτορικό δεν εξασφαλίζει ακαδημαϊκή πορεία.Σπανια τουλάχιστον.Κανε ο,τι αγαπάς. Αλλωστε δεν ξέρεις μέχρι να αποφασίσεις τι μπορεί να προκύψει.

Εδώ το πτυχίο δεν εξασφαλίζει εργασία, το διδακτορικό θα εξασφαλίζει ακαδημαϊκή πορεία; Όπως προαναφέρθηκε, χιλιάδες διδάκτορες είναι εκτός τριτοβάθμιας (είναι που γίνονται και με το κιλό ορισμένα διδακτορικά βέβαια).
Στο ερώτημα που τέθηκε, να ακολουθήσει αυτό που νιώθει και μπορεί. Και η συλλογή πτυχίων δεν είναι πάντα λύση, εκτός αν τα πρώτα 2 πτυχία δεν ήταν αυτά που ήθελε (κακός επαγγελματικός προσανατολισμός δηλαδή).

[raclette]

Θα συμφωνήσω με όλους τους προλαλήσαντες αλλά θα αναφέρω και αυτή την παράμετρο: το διδακτορικό δεν είναι άλλο ένα πτυχίο σπουδών που το αποκτάς με σωστή και εις βάθος μελέτη αλλά προυποθέτει μια συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία. Όσον αφορά τις θεωρητικές επιστήμες, είναι μια μαραθώνια διαδικασία ασύλληπτης πνευματικής δοκιμασίας, υπομονής, αντοχής, αυτοεκτίμησης, ένα τεράστιο σκοτεινο τούνελ που κάνεις χρόνια να διανύσεις και από το οποίο βγαίνεις ένας άνθρωπος τελείως διαφορετικός από όταν μπήκες. Όταν είσαι βαθιά μέσα σε αυτό και αμφισβητείς καθημερινά τις ιδέες σου και τα κίνητρα σου, όταν καταλαμβάνεσαι εμμονικά από την έρευνα σου, όταν κοιμάσαι και ξυπνάς με τη σκέψη του, όταν οι επαγγελματικές ευκαιρίες παιρνούν δίπλα σου κι εσύ δεν τις αντιλαμβάνεσαι, όταν ο κόσμος γύρω σου προχωράει με τη ζωή του αλλά εσύ πρέπει να ζεις και να αναπνέεις μόνο γι'αυτό για τουλάχιστον μια 5ετία, όλο αυτό είναι ένα βασανιστήριο που το αντέχει μόνο όποιος έχει πολύ βαθιά ριζωμένα κίνητρα. Ο διδακτορικός τίτλος δεν οδηγεί αυτονόητα σε ακαδημαΐκή επαγγελματική σταδιοδρομία, πρέπει να ξέρεις να διαχειρίζεσαι εξαιρετικά τις δημόσιες σχέσεις σου και να είσαι προετοιμασμένος να κάνεις πολλές χαμαλοδουλειές και οι κοποι σου να μην ευοδωθούν ποτέ καθώς η κρίση που διανύουμε θα διαρκέσει για χρόνια και οι περικοπές δεν αφήνουν περιθώρια για πληθώρα μόνιμων θέσεων στην τριτοβάθμια. Κι εδώ κοιτάζουν να τα μπαλώσουν όπως όπως...
Συμπέρασμα: δρομολόγησε μια επαγγελματική πορεία τώρα με όποιον τρόπο μπορείς και άσε το διδακτορικό και την εμβάθυνση των γνώσεων για αργότερα, οι πνευματικές ανησυχίες ούτως ή άλλως δεν καταλαγιάζουν ποτέ, κι εγώ ξέρω πατέρα που πήρε το διδακτορικό του με έξι παιδιά και μάλιστα τον ίδιο μήνα μαζί με το γιο του...

[PDE ads]

[jellyfish]

elranna σε ευχαριστώ  'έτσι κι αλλιώς δε θα το κάνω άμεσα, οπότε σίγουρα μπορώ να κάνω και άλλα πράγματα εν τω μεταξύ.
Εξ' άλλου και η ίδια η εργασία σου μαθαίνει πάρα πολλά.Η επαγγελματική αποκατάσταση εκτός από τα βιοποριστικά οφέλη προσφέρει και την ευκαιρία να εξασκήσει και να εξελίξει κανείς όλα όσα έμαθε οπότε είναι για εμένα εξίσου σημαντική. 

Τον όρο "συλλογή πτυχίων" δεν τον καταλαβαίνω γιατί δεν είναι αυτό το κίνητρό μου, όπως είπα. Όλα όσα κάνω και μαθαίνω βρίσκονται στον ίδιο επιστημονικό χώρο και είδα ότι το β πτυχίο με βοήθησε σημαντικά στη δουλειά που έκανα και σχετιζόταν το πρώτο μου.


Raclette σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου

[emmaki]

Θα συμφωνήσω με όλους τους προλαλήσαντες αλλά θα αναφέρω και αυτή την παράμετρο: το διδακτορικό δεν είναι άλλο ένα πτυχίο σπουδών που το αποκτάς με σωστή και εις βάθος μελέτη αλλά προυποθέτει μια συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία. Όσον αφορά τις θεωρητικές επιστήμες, είναι μια μαραθώνια διαδικασία ασύλληπτης πνευματικής δοκιμασίας, υπομονής, αντοχής, αυτοεκτίμησης, ένα τεράστιο σκοτεινο τούνελ που κάνεις χρόνια να διανύσεις και από το οποίο βγαίνεις ένας άνθρωπος τελείως διαφορετικός από όταν μπήκες. Όταν είσαι βαθιά μέσα σε αυτό και αμφισβητείς καθημερινά τις ιδέες σου και τα κίνητρα σου, όταν καταλαμβάνεσαι εμμονικά από την έρευνα σου, όταν κοιμάσαι και ξυπνάς με τη σκέψη του, όταν οι επαγγελματικές ευκαιρίες παιρνούν δίπλα σου κι εσύ δεν τις αντιλαμβάνεσαι, όταν ο κόσμος γύρω σου προχωράει με τη ζωή του αλλά εσύ πρέπει να ζεις και να αναπνέεις μόνο γι'αυτό για τουλάχιστον μια 5ετία, όλο αυτό είναι ένα βασανιστήριο που το αντέχει μόνο όποιος έχει πολύ βαθιά ριζωμένα κίνητρα. Ο διδακτορικός τίτλος δεν οδηγεί αυτονόητα σε ακαδημαΐκή επαγγελματική σταδιοδρομία, πρέπει να ξέρεις να διαχειρίζεσαι εξαιρετικά τις δημόσιες σχέσεις σου και να είσαι προετοιμασμένος να κάνεις πολλές χαμαλοδουλειές και οι κοποι σου να μην ευοδωθούν ποτέ καθώς η κρίση που διανύουμε θα διαρκέσει για χρόνια και οι περικοπές δεν αφήνουν περιθώρια για πληθώρα μόνιμων θέσεων στην τριτοβάθμια. Κι εδώ κοιτάζουν να τα μπαλώσουν όπως όπως...
Συμπέρασμα: δρομολόγησε μια επαγγελματική πορεία τώρα με όποιον τρόπο μπορείς και άσε το διδακτορικό και την εμβάθυνση των γνώσεων για αργότερα, οι πνευματικές ανησυχίες ούτως ή άλλως δεν καταλαγιάζουν ποτέ, κι εγώ ξέρω πατέρα που πήρε το διδακτορικό του με έξι παιδιά και μάλιστα τον ίδιο μήνα μαζί με το γιο του...

Δεν θα μπορούσα να το πω καλύτερα!!!!

Επίσης, έχοντας πλέον το διδακτορικό, και έχοντας και μια θέση διδάσκουσας σε πανεπιστήμιο, έχοντας μπει (σχεδόν) δηλαδή σε αυτό που λέμε "ακαδημαϊκό χώρο" λέω ότι αν μου είχε πει κάποιος τι πραγματικά είναι το διδακτορικό πολύ πιθανόν να μην το ξεκινούσα!

Εγώ, έχοντας ήδη 2 μεταπτυχιακά, απλά αφελώς θεωρούσα ότι θα είναι ένα μεγαλύετρο μεταπτυχιακό! Αμ δε!!!!!!

[Έσπερος]

Θα συμφωνήσω με όλους τους προλαλήσαντες αλλά θα αναφέρω και αυτή την παράμετρο: το διδακτορικό δεν είναι άλλο ένα πτυχίο σπουδών που το αποκτάς με σωστή και εις βάθος μελέτη αλλά προυποθέτει μια συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία. Όσον αφορά τις θεωρητικές επιστήμες, είναι μια μαραθώνια διαδικασία ασύλληπτης πνευματικής δοκιμασίας, υπομονής, αντοχής, αυτοεκτίμησης, ένα τεράστιο σκοτεινο τούνελ που κάνεις χρόνια να διανύσεις και από το οποίο βγαίνεις ένας άνθρωπος τελείως διαφορετικός από όταν μπήκες. Όταν είσαι βαθιά μέσα σε αυτό και αμφισβητείς καθημερινά τις ιδέες σου και τα κίνητρα σου, όταν καταλαμβάνεσαι εμμονικά από την έρευνα σου, όταν κοιμάσαι και ξυπνάς με τη σκέψη του, όταν οι επαγγελματικές ευκαιρίες παιρνούν δίπλα σου κι εσύ δεν τις αντιλαμβάνεσαι, όταν ο κόσμος γύρω σου προχωράει με τη ζωή του αλλά εσύ πρέπει να ζεις και να αναπνέεις μόνο γι'αυτό για τουλάχιστον μια 5ετία, όλο αυτό είναι ένα βασανιστήριο που το αντέχει μόνο όποιος έχει πολύ βαθιά ριζωμένα κίνητρα.

Καλύτερη περιγραφή του ιδιαίτερου χαρακτήρα του διδακτορικού δεν θα μπορούσα να κάνω. Με λίγα λόγια εξέφρασες απόλυτα αυτό που εννοούσα πριν λέγοντας ότι το διδακτορικό είναι τρόπος ζωής.

Έχει επικρατήσει η παρεξήγηση ότι το διδακτορικό είναι απλώς ένα βήμα παραπάνω από το μεταπτυχιακό και αυτό δημιουργεί σε πολλούς την παρερμηνεία να το θεωρούν σπουδές που μαθαίνεις κάτι σε ανώτατο επίπεδο. Στο διδακτορικό δεν είσαι φοιτητής, δεν σου μαθαίνει κάποιος πράγματα. Ούτε καν εσύ μαθαίνεις πράγματα:  εσύ ανακαλύπτεις πράγματα που θα τα μάθουν οι άλλοι!

[theodora7]

Παιδιά σκεφτόμουν το εξής και θέλω μια άποψη από εσάς. Σε δυο χρόνια αποφοιτώ με το καλό από τη δεύτερη σχολή μου. Σκεφτόμουν ένα μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή διότι ήδη πέρασα μάθημα που αφορούσε το συγκεκριμένο αντικείμενο και το λάτρεψα. Επισκέφτηκα ήδη ειδικό σχολείο και έκανα εργασία με συνεντεύξεις από το διδακτικό προσωπικό και το διευθυντή. Πέρα όμως από το αντικείμενο που με ενδιαφέρει νομίζω πως ένα μεταπτυχιακό στο συγκεκριμένο αντικείμενο μπορεί να λειτουργήσει θετικά κάποτε. Τί πιστεύετε εσείς; Να σημειώσω πως έχω μεταπτυχιακό στον τομέα μου, της φιλολογίας, και δεν ξέρω αν αντέχω ένα διδακτορικό. Ίσως αργότερα μπορεί. Αν ολοκληρώσω κάποιες "υποχρεώσεις" που ήδη προσπαθώ σε προσωπικό τομέα.
Εσείς τί θεωρείτε καλό; Να ανοίγουμε και άλλες πόρτες ή όχι;

[niteulf]

Παιδιά σκεφτόμουν το εξής και θέλω μια άποψη από εσάς. Σε δυο χρόνια αποφοιτώ με το καλό από τη δεύτερη σχολή μου. Σκεφτόμουν ένα μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή διότι ήδη πέρασα μάθημα που αφορούσε το συγκεκριμένο αντικείμενο και το λάτρεψα. Επισκέφτηκα ήδη ειδικό σχολείο και έκανα εργασία με συνεντεύξεις από το διδακτικό προσωπικό και το διευθυντή. Πέρα όμως από το αντικείμενο που με ενδιαφέρει νομίζω πως ένα μεταπτυχιακό στο συγκεκριμένο αντικείμενο μπορεί να λειτουργήσει θετικά κάποτε. Τί πιστεύετε εσείς; Να σημειώσω πως έχω μεταπτυχιακό στον τομέα μου, της φιλολογίας, και δεν ξέρω αν αντέχω ένα διδακτορικό. Ίσως αργότερα μπορεί. Αν ολοκληρώσω κάποιες "υποχρεώσεις" που ήδη προσπαθώ σε προσωπικό τομέα.
Εσείς τί θεωρείτε καλό; Να ανοίγουμε και άλλες πόρτες ή όχι;

Πόρτες πολύ καλά κάνεις να ανοίγεις. Ειδικά όταν κάτι σου αρέσει, όπως λες.
Πάντως έχω την εντύπωση ότι έκανες αυτό το μεταπτυχιακό πριν 3-4 χρόνια θα υπήρχαν πολύ καλύτερες προοπτικές. Τώρα ίσως έχει αρχίσει να φουλάρει. Υπάρχουν άλλοι που τα ξέρουν καλύτερα και θα σου πουν πιστεύω τη γνώμη τους...

[emmaki]

Το διδακτορικό δεν θα σου μάθει τις αναπηρίες και πώς θα αντιμετωπίσεις διδακτικά την κάθε μια.
Στο διδακτορικό θα πάρεις μια πλευρά μιας αναπηρίας και θα την αναλύσεις ως εκεί που δεν πάει.
Τι θες εσύ να κάνεις; Να πάρεις γνώσεις πάνω στο αντικέιμενο ή να εμβαθύνεις και να παράξεις γνώσεις για άλλους;

[Φωτεινή ΠΕ07]

Παιδιά σκεφτόμουν το εξής και θέλω μια άποψη από εσάς. Σε δυο χρόνια αποφοιτώ με το καλό από τη δεύτερη σχολή μου. Σκεφτόμουν ένα μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή διότι ήδη πέρασα μάθημα που αφορούσε το συγκεκριμένο αντικείμενο και το λάτρεψα. Επισκέφτηκα ήδη ειδικό σχολείο και έκανα εργασία με συνεντεύξεις από το διδακτικό προσωπικό και το διευθυντή. Πέρα όμως από το αντικείμενο που με ενδιαφέρει νομίζω πως ένα μεταπτυχιακό στο συγκεκριμένο αντικείμενο μπορεί να λειτουργήσει θετικά κάποτε. Τί πιστεύετε εσείς; Να σημειώσω πως έχω μεταπτυχιακό στον τομέα μου, της φιλολογίας, και δεν ξέρω αν αντέχω ένα διδακτορικό. Ίσως αργότερα μπορεί. Αν ολοκληρώσω κάποιες "υποχρεώσεις" που ήδη προσπαθώ σε προσωπικό τομέα.
Εσείς τί θεωρείτε καλό; Να ανοίγουμε και άλλες πόρτες ή όχι;

Αγαπητή Θεοδώρα, δική μου άποψη είναι να τελειώσεις με κάτι που άρχισες και μετά αν έχεις χρόνο να ξεκινήσεις και κάτι άλλο που σε ενδιαφέρει. Αν πάλι έχεις αντοχές... μεράκι βλέπω πως έχεις μεγάλο και μπράβο σου... ανοίγεις και άλλη πόρτα. Αρκεί να μην είναι σε βάρος της προσωπικής σου ζωής.

[harac]

Τι θες εσύ να κάνεις; Να πάρεις γνώσεις πάνω στο αντικέιμενο ή να εμβαθύνεις και να παράξεις γνώσεις για άλλους;

Αυτό ακριβώς κάνει τη διαφορά!