0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX%3A31999L0070
Εξάλλου, η Επιτροπή της Ε.Ε. σταθερά απαντάει σε σχετικές ερωτήσεις της Επιτροπής Αναφορών ότι οι διατάξεις του π.δ. 164/2004 συμφωνούν με την Οδηγία και δεν τίθεται ζήτημα κοινοτικής παράβασης (σχετικώς βλ. τις από 7-12-2004, 1-2-2005 και 28-3-2006 απαντήσεις της Επιτροπής.
1. Για να αποτραπεί η κατάχρηση που μπορεί να προκύψει από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, τα κράτη μέλη, ύστερα από διαβουλεύσεις με τους κοινωνικούς εταίρους σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, συλλογικές συμβάσεις ή πρακτική, ή/και οι κοινωνικοί εταίροι, όταν δεν υπάρχουν ισοδύναμα νομοθετικά μέτρα, για την πρόληψη των καταχρήσεων λαμβάνουν κατά τρόπο που να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες ειδικών τομέων ή/και κατηγοριών εργαζομένων,]ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα μέτραα) αντικειμενικούς λόγους που να δικαιολογούν την ανανέωση τέτοιων συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας·β) τη μέγιστη συνολική διάρκεια διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου·γ) τον αριθμό των ανανεώσεων τέτοιων συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας.2. Τα κράτη μέλη ύστερα από διαβουλεύσεις με τους κοινωνικούς εταίρους ή/και οι κοινωνικοί εταίροι καθορίζουν, όταν χρειάζεται, υπό ποιες συνθήκες οι συμβάσεις ή σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου:α) θεωρούνται "διαδοχικές"·β) χαρακτηρίζονται συμβάσεις ή σχέσεις αορίστου χρόνου.
Άρθρο 5Διαδοχικές συμβάσεις1. Απαγορεύονται οι διαδοχικές συμβάσεις, που καταρτίζονται και εκτελούνται μεταξύ του ίδιου εργοδότη και του ίδιου εργαζόμενου με την ίδια ή παρεμφερή ειδικότητα και με τους ίδιους η παρεμφερείς όρους εργασίας, εφόσον μεταξύ των συμβάσεων αυτών μεσολαβεί χρονικό διάστημα μικρότερο των τριών μηνών.
Δίκαιο με την έννοια του συνταγματικού. Όχι με την έννοια του "Εγώ γύρισα την Ελλάδα" ή "έχω πτυχίο" ή "έκανα 5 παιδιά" ή "έγραψα στον ΑΣΕΠ" άρα διορίστε με. Δίκαιο με την έννοια ότι δεν καταλύει την ισότητα.
3 μήνες. Στο λέει ξεκάθαρα το Π.Δ. 164/2004. http://www.dsanet.gr/Epikairothta/Nomothesia/pd164_04.htmΜε άλλα λόγια, εφόσον εσύ είσαι της δευτεροβάθμιας και απολύεσαι στις 30/6, θα πρέπει να έχεις επαναπροσληφθεί πριν τις 30/9 για να θεωρηθεί διαδοχική η ανανέωση. Και όχι μια φορά φυσικά. Εδώ ο άλλος λέει δούλευε 18 μήνες και του έριξαν άκυρο.
Εκτός από συμβασιούχους είχε προσφύγει και μια επιτυχούσα σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, η κ. Γαλάτεια Κλαπάκη, η οποία ζητούσε την ακύρωση του Π.Δ. ως αντιθέτου προς το Σύνταγμα, με τον ισχυρισμό ότι η μονιμοποίηση συμβασιούχων στερεί από τους διαγωνιζόμενους μέσω ΑΣΕΠ μια θέση στο ΔημόσιοΚαι η προσφυγή αυτή απορρίφθηκε, με τις τρεις αποφάσεις του ανωτάτου δικαστηρίου να ευθυγραμμίζονται απολύτως με την αρχική κρίση της Ολομέλειας του ΣτΕ, που έκρινε ότι το Π.Δ. δεν προσκρούει στις συνταγματικές επιταγές (άρθρο 103 του Συντάγματος).
και στην ασεπιτισσα δώσανε άκυρο με τους συμβασιούχους του Παυλόπουλουhttp://www.kathimerini.gr/249977/article/epikairothta/ellada/ste-nai-sto-pd-paylopoyloy
Οι συμβασιούχοι του Παυλόπουλου που λέει αυτή ότι έπρεπε να ακυρωθούν, ήταν στις μεταβατικές διατάξεις. Και αυτό επετράπη με τη λογική ότι έπρεπε η οδηγία να έχει ενσωματωθεί ως το 2002, οπότε όσοι είχαν διαδοχικές ανανεώσεις στο διάστημα 2002-2004 και είχαν ενεργή σύμβαση κατά την περίοδο ψήφισης του 164/2004, μπορούσαν να μετατραπούν. Η μεταβατική περίοδος όμως τέλειωσε το 2004. Όσοι πρόλαβαν πρόλαβαν.
τότε γιατί στο Δικαστήριο παρενέβη η Ελλάδα υποβάλλοντας γραπτές παρατηρήσεις (C418/13) με στόχο να μην εκδοθεί θετική απόφαση. (Η Ελληνική Κυβέρνηση προέβαλε ότι δεν θα ήταν σκόπιμη η υπαγωγή της εκπαίδευσης στις διατάξεις της συμφωνίας-πλαισίου σχετικά με την καταχρηστική σύναψη διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου).αλλά το Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό αυτό και έκρινε δεσμευτικά και για την Ελλάδα ότι η συμφωνία-πλαίσιο δεν αποκλείει κανένα συγκεκριμένο κλάδο από το πεδίο εφαρμογής της και, συνεπώς, έχει εφαρμογή στο προσωπικό που προσλαμβάνεται στον κλάδο της εκπαίδευσης.
Αυτό δεν το ξέρω. Ξέρω πάντως αυτό που αναφέρει το έγγραφο που σου έδειξα παραπάνω. Ότι δηλαδή η Ε.Ε. απαντάει πως το Π.Δ. αρκεί για την εφαρμογή της οδηγίας. Εγώ δε σου λέω ότι αποκλείεται να έγινε κατάχρηση ανανέωσης συμβάσεων. Αν όμως αυτό αποδειχθεί, τότε θα γίνει αυτό που προβλέπει το Π.Δ. 164/2004, με τη σύμφωνη γνώμη και της Ε.Ε. Θα αποζημιωθείτε. Δεν επιτρέπεται να μετατραπείτε σε αορίστου χρόνου. Τα λέει όλα ξεκάθαρα στο έγγραφο, που όπως υποθέτω θα διαπίστωσες, δεν είναι ούτε δικό μου, ούτε κάποιου δημοσιογράφου. Είναι της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διοίκησης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Άρα ενδεχομένως παρενέβησαν για να γλιτώσουν την αποζημίωση.
το έγγραφο αυτό είναι προγενέστερο της απόφασης του ΕΔΑΔ και η απόφαση του αυτή αλλάζει τα δεδομένα...
γιατί οι αναπληρωτες στην Ελλάδα δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες; στην Ιταλία είχε να γίνει ασεπ για μόνιμους διορισμούς από το 2001 και στην Ελλάδα από το 08..Αντ' αυτών των μονίμων διορισμών, και τα δύο κράτη,για να μην αναφέρουμε και την Κύπρο, το κράτος απασχολούσε συμβασιούχους και η κατάχρηση τεκμαίρεται όχι από το πόσο χρονικό διάστημα μεσολαβούσε από τη λήξη της μίας σύμβασης μέχρι τη σύναψη της επόμενης αλλά και από τον αριθμό των συμβάσεων και το συνολικό άθροισμα αυτών και της διάρκεια των συμβάσεων, (πχ. 10 συμβάσεις,συνολική διάρκεια 60,70 κλπ μήνες) ο δικαστής δεν ξέρει τι είδους καταχρήσεις είχε σκαρφιστεί το ελληνικό κράτος σε βάρος των συμβασιούχων και ήλθε η κατάλληλη ώρα για να τις μάθει..η εγασιακή εκμετάλλευση είναι πολυπλόκαμος...
Από τις αποφάσεις περί παραπομπής προκύπτει επίσης ότι η επίμαχη εθνική κανονιστική ρύθμιση, όπως απορρέει από το άρθρο 4 του νόμου 124/1999, σε συνδυασμό με το άρθρο 1 του διατάγματος 131/2007, προβλέπει τρεις μορφές αναπληρώσεως: πρώτον, ετήσιες αναπληρώσεις στον πίνακα του «κατά νόμον» προβλεπόμενου προσωπικού, έως την ολοκλήρωση των διαγωνισμών προσλήψεως μονίμου προσωπικού, για τις θέσεις που μένουν ελεύθερες και κενές, δηλαδή δεν καλύπτονται από μόνιμο προσωπικό, οι οποίες λήγουν με τη λήξη του σχολικού έτους (31 Αυγούστου), δεύτερον, προσωρινές αναπληρώσεις στον πίνακα του «πραγματικού» προσωπικού για μη κενές αλλά ελεύθερες θέσεις, οι οποίες λήγουν με τη λήξη των παιδαγωγικών δραστηριοτήτων (30 Ιουνίου), και, τρίτον, προσωρινές ή μικρής διάρκειας αναπληρώσεις, σε άλλες περιπτώσεις, οι οποίες διαρκούν όσο και οι λόγοι που τις προκάλεσαν.
Σε περίπτωση επομένως παράβασης των διατάξεων που προστατεύουν τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα από καταχρηστικές διαδοχικές συμβάσεις , ήτοι των διατάξεων των άρθρων 5 και 6 του ΠΔ 164/2004 , εφαρμογή έχουν οι διατάξεις του άρθρου 7 του διατάγματος αυτού, ήτοι πλήρης αποζημίωση του εργαζόμενου , ποινικές και πειθαρχικές κυρώσεις του υπεύθυνου οργάνου (εφόσον βεβαίως δεν μπορούν να εφαρμοσθούν στην συγκεκριμένη περίπτωση οι μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 11 του π.δ. 164/2004).
γιατί οι αναπληρωτες στην Ελλάδα δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες; στην Ιταλία είχε να γίνει ασεπ για μόνιμους διορισμούς από το 2001 και στην Ελλάδα από το 08..Αντ' αυτών των μονίμων διορισμών, και τα δύο κράτη,για να μην αναφέρουμε και την Κύπρο, το κράτος απασχολούσε συμβασιούχους και η κατάχρηση τεκμαίρεται όχι από το πόσο χρονικό διάστημα μεσολαβούσε από τη λήξη της μίας σύμβασης μέχρι τη σύναψη της επόμενης αλλά και από τον αριθμό των συμβάσεων και το συνολικό άθροισμα αυτών και της διάρκεια των συμβάσεων, (πχ. 10 συμβάσεις,συνολική διάρκεια 60,70 κλπ μήνες) ο δικαστής δεν ξέρει τι είδους καταχρήσεις είχε σκαρφιστεί το ελληνικό κράτος σε βάρος των συμβασιούχων και ήλθε η κατάλληλη ώρα για να τις μάθει..η εργασιακή εκμετάλλευση είναι πολυπλόκαμος...
114. Όσον αφορά την ύπαρξη μέτρων για την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση καταχρηστικής συνάψεως διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, τονίζεται, πρώτον, ότι από τις αποφάσεις περί παραπομπής προκύπτει ότι, όπως υπογραμμίζει το Corte costituzionale στο δεύτερο προδικαστικό ερώτημά του στην υπόθεση C‑418/13, η επίμαχη στις κύριες δίκες εθνική κανονιστική ρύθμιση αποκλείει κάθε δικαίωμα αποκαταστάσεως της ζημίας που έχει προκληθεί εξαιτίας της καταχρηστικής συνάψεως διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου στον κλάδο της εκπαίδευσης. Ειδικότερα, δεν αμφισβητείται ότι, σε περίπτωση καταχρηστικής συνάψεως συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου στον δημόσιο τομέα, το σύστημα του άρθρου 36, παράγραφος 5, του νομοθετικού διατάγματος 165/2001 δεν παρέχει τέτοιο δικαίωμα στο πλαίσιο των υποθέσεων των κύριων δικών.....118. Τα κράτη μέλη διαθέτουν βεβαίως την ευχέρεια, κατά την εφαρμογή της ρήτρας 5, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαισίου, να λαμβάνουν υπόψη, όπως προαναφέρθηκε στις σκέψεις 70 και 95 της παρούσας αποφάσεως, τις ανάγκες συγκεκριμένου κλάδου, όπως αυτός της εκπαίδευσης, πλην όμως η ευχέρεια αυτή δεν τα απαλλάσσει από την υποχρέωση θεσπίσεως μέτρων για την επιβολή κατάλληλων κυρώσεων σε περίπτωση καταχρηστικής συνάψεως διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου.