Ειδικότητες στο Δημοτικό: Η ώρα του παιδιού

[elranna]

Ενώ οι φιλόλογοι κάνουν καλύτερη δουλειά και γι'αυτό δεν πάει κανείς φροντιστήριο έκθεση, αρχαία και λατινικά. Στο ένα από τα σχολεία που πηγαίνω η συνάδελφος της πληροφορικής κάνει μάθημα σε εργαστήριο με 5 υπολογιστές εκ των οποίων δουλεύει μόνο ο ΕΝΑΣ και το μικρότερο τμήμα που έχει είναι 19 παιδιά. Δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση 19 παιδιά προσπαθούν να καθίσουν σε έναν υπολογιστή.

Η πιο εύκολη απάντηση στο "γιατί δεν κάνω την δουλειά μου καλά" είναι "γιατί δεν την κάνει ούτε ο άλλος".

[PDE ads]

[Aiantas91]

Καταρχάς ας μην ξεχνάμε πως πληροφορική και αγγλικά υπήρχαν πρώτα σε φροντηστήρια και μετά μπήκαν και στα σχολεία. Ειδικά στα αγγλικά κάποιος δε πάει φροντηστήριο για να έχει καλύτερη σχολική επίδοση. Είναι κάτι το τελείως ανεξέρτητο με το που είναι στο σχολείο. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τη πληροφορική στο δημοτικό. Και φυσικά τα φροντηστήρια δε θα εξαφανιζόντουσαν με ένα άρθρο και ένα νόμο. Αντίθετα κάτι άλλα μαθήματα υπήρχαν ανέκαθεν στο σχολείο αλλά φαίνεται πως οι διδάσκοντες δε τα εξηγούσαν καλά γι αυτό και εκεί τα φροντηστήρια ήταν γεμάτα από μαθητές. Για παράδειγμα αιτιολογημένη βαθμολόγηση έκθεσης δεν είδα ποτέ. Όλα πολύ φλου. Δώστε την ίδια έκθεση σε 10 φιλόλογους και θα δεις και 10 διαφορετικούς βαθμούς.  Και βέβαια τη καλύτερη έκθεση να γράψεις 20 δε βλέπεις. Ακόμη και φιλόλογος να είσαι. Ίσως ένα 19 και αν πεις που έκανα το λάθος απάντηση δε θα πάρεις. Αυτό άραγε σημαίνει πως δε ξέρουν οι φιλόλογοι έκθεση; Όχι απλά σημαίνει πως έχουν πολύ μεγάλη ιδέα για τα μαθήματα τους και ας είναι με διαφορά τα ποιο βαρετά από όλα. Σε κάποια άλλα μαθήματα, δύσκολα μεν όπως τα μαθηματικά, στο λύκειο άμα έγραφες 20 έπαιρνες 20 ενώ αν έπαιρνες 19, 15 κτλ ήξερες και το γιατί.  Και τον αν θα περνούσες σε σχολή της αρεσκείας σου στις δέσμες εξαρτόταν από το τι βαθμό θα πάρεις στην έκθεση, καθότι 1 από τα 4 εξεταζόμενα μαθήματα. Φανταστείτε τα θέματα ΑΣΕΠ να ήταν σε στυλ έκθεσης. Ο κακός χαμός θα γινόταν. Τέλος στο θέμα μας όταν έχεις 24 τμήματα από 1 ώρα την εβδομάδα είναι αδύνατον να ασχοληθείς όσο πρέπει με το κάθε παιδί γιατί αυτό προϋποθέτει πως ξέρεις τα παιδιά. Και να τους επιπλήξεις σε ένα μάθημα μετά από μία εβδομάδα που θα τους ξαναδείς (κάποιοι ίσως να λείπουν) ούτε που θα θυμάσαι τι είπες και σε ποιον οπότε φτου και από την αρχή. Και φυσικά ως πληροφορικός έχεις να ασχοληθείς και με άλλα πρακτικά θέματα, όπως στήσιμο ή βελτίωση εργαστηρίων οπότε τι να πρωτοπρολάβεις να κάνεις

[lillie]

Η πιο εύκολη απάντηση στο "γιατί δεν κάνω την δουλειά μου καλά" είναι "γιατί δεν την κάνει ούτε ο άλλος".

[elranna]

Το σχόλιό μου ήταν απάντηση στην άποψη ότι δε γίνεται σωστή δουλειά στα σχολεία σε Αγγλικά και Πληροφορική και αυτός είναι ο λόγος που τα φροντιστήρια είναι γεμάτα το απόγευμα. Αν εσύ από αυτό κατάλαβες ότι εγώ ή κάποιοι άλλοι συνάδελφοι Αγγλικών και Πληροφορικής όντως δεν κάνουμε καλά τη δουλειά μας και αυτό επειδή δεν την κάνουν οι άλλοι ... δεν ξέρω τι να απαντήσω.

Η δική μου άποψη είναι ότι οι περισσότεροι συνάδελφοι κάνουμε και θέλουμε να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας, παρά τα άπειρα εμπόδια που υπάρχουν. Και για αυτό κάνουμε και αυτή τη συζήτηση, για να βρούμε τρόπους να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που εμφανίζονται, τα οποία είναι εν πολλοίς κοινά σε όλες τις βαθμίδες, με βασικότερο τη γενικότερη απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης. Σίγουρα δεν έχω σκοπό να έρθω σε προσωπική αντιπαράθεση με κανένα. 

[PDE ads]

[gia 96]

Δεν μπορώ να μιλήσω για τη δουλειά κανενός εδώ μέσα, ούτε να την κρίνω, γιατί πολύ απλά δεν τη γνωρίζω! Γνωρίζω όμως από πρώτο χέρι τη δουλειά που γίνεται σε διάφορα δημοτικά σχολεία, είτε όσα έχει φοιτήσει κατά καιρούς η κόρη μου, είτε φοιτούν παιδιά συγγενικών-φιλικών μου προσώπων και φυσικά από πολλούς συναδέλφους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων κι όσα οι ίδιοι λένε και διατυμπανίζουν και γι' αυτά μπορώ να λέω τη γνώμη μου!
Σε αυτό, λοιπόν, που εγώ έχω καταλήξει είναι πως τα μαθήματα ειδικοτήτων δε διδάσκονται με την απαιτούμενη "καινοτόμο" διάσταση, που θα τα έκαναν ελκυστικά στους μικρούς μαθητές, καθώς οι περισσότεροι καθηγητές αυτών των ειδικοτήτων θεωρούν πιο εύκολο για τους ίδιους να ακολουθήσουν "την περπατημένη", αλλά βαρετή οδό! Ένα απλό ερώτημα: αλήθεια, πόσοι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων έχουν επιχειρήσει να συνδυάσουν τη μάθηση με κάποιες παιγνιώδεις μορφές διδασκαλίας, όπως π.χ. την τέχνη (γενικότερα) και να εμπλουτίσουν έτσι με ενδιαφέροντα τρόπο το μάθημά τους; Ελάχιστοι, για να μην πω κανείς, γιατί φοβούνται πως το μάθημα θα παρεκτραπεί. Όμως, αν ήξεραν και είχαν σχεδιάσει καλά τι να κάνουν και φυσικά είχαν τις απαραίτητες οργανωτικές ικανότητες, θα το επέλεγαν χωρίς δεύτερη σκέψη! Πόσο πιο εύκολα θα μάθαιναν οι μαθητές  Αγγλικά, αν τα διδάσκονταν σαν να επρόκειτο για κάποιο θεατρικό έργο, στο οποίο όλοι θα συμμετείχαν και θα  αυτενεργούσαν; Πόσο πιο ενδιαφέρον θα γινόταν το μάθημα των Καλλιτεχνικών π.χ. και πόσο θα παρακινούνταν τα παιδιά να ζωγραφίσουν, αν την ώρα των Καλλιτεχνικών έβγαιναν εκτός της σχολικής αίθουσας και αποτύπωναν ό,τι τους εντυπωσιάζε;
Δεν ξέρω, βέβαια, κατά πόσο οι συνάδελφοι έχουν την ελευθερία (από το Δ/ντή κλπ.) να διδάξουν με τον παραπάνω καινοτόμο τρόπο, αλλά θα ήταν πολύ χρήσιμο να το επιχειρούσαν και θα άξιζε να προσπαθούσαν να πείσουν όποιον είχε επιφυλάξεις! Άλλωστε, οι εκπαιδευτικοί είναι ανοιχτόμυαλοι και υπεύθυνοι!
Και ασφαλώς, αν τα μαθήματα ειδικοτήτων διδάσκονταν κάπως έτσι, τα ξενόγλωσσα φροντιστήρια και τα ινστιτούτα θα ήταν πολύ πιο περιορισμένα και δε θα ήταν απαραίτητα, για να πάρουν οι μαθητές το Lower, το Proficiency ή το ECDLCore! Η γνώση θα είχε κατακτηθεί ήδη στο σχολείο!
Σχετικά με τα φιλολογικά μαθήματα και το ότι είναι βαρετά, αν το να αποτυπώνεις τη γνώμη σου/την κρίση σου για κάποιο επίκαιρο θέμα σε 400-500 λέξεις είναι βαρετό, αν το να μάθεις τη γλώσσα, τη σκέψη και τον πολιτισμό των αρχαίων προγόνων μας είναι βαρετό, αν το να μάθεις πώς οι αρχαίοι επιχειρηματολογούσαν στην εκκλησιά του Δήμου και τα δικαστήρια είναι βαρετό, αν το να "πάρεις μια ιδέα" από τις υψηλές ιδέες των τραγικών και των επικών ποιητών περί δικαίου, ελευθερίας, ύβρης, σωφροσύνης κλπ. είναι βαρετό, αν το να διδαχθείς από τα ιστορικά λάθη για τις σύγχρονες παραπλήσιες καταστάσεις είναι βαρετό, αν το να "αγγίξουν" τις ευαίσθητες χορδές σου τα λυρικά ποιήματα του Αρχιλόχου κλπ. ποιητών είναι βαρετό, αν το να προσπαθήσεις να πλησιάσεις τον τρόπο σκέψης των αρχαίων και αξεπέραστων φιλοσόφων (Σωκράτη, Πλάτωνα, Αριστοτέλη) είναι βαρετό ..., τότε έχετε δίκιο να γράφετε πως τα φιλολογικά είναι βαρετά σα μάθημα!
Και κάτι τελευταίο: φροντιστήρια φυσικά και κάνουν στα φιλολογικά και στα μαθηματικά και στη φυσική και τη βιολογία οι μαθητές (αν και εδώ γίνεται λόγος για το δημοτικό, αν δεν κάνω λάθος), γιατί δεν πρόκειται για μαθήματα ίδιας ύλης ή ίδιων απαιτήσεων. Και χωρίς να υποβαθμίζω κανένα μάθημα, αφού όλα τα μαθήματα είναι εξίσου σημαντικά, δεν μπορεί να συγκριθεί η ύλη των αρχαίων π.χ. με αυτή των Αγγλικών, ούτε έχει τις ίδιες απαιτήσεις ο διδάσκων τα φιλολογικά μαθήματα με αυτόν που διδάσκει Πληροφορική π.χ. Η εμπειρία μου και η πείρα μου αυτά μου έχουν δείξει.

[lillie]

Τα παιδιά είναι έτσι και εκφράζουν τέτοιες γνώμες και επιθυμίες, γιατί επηρεάζονται από τις οικογένειες στις οποίες μεγαλώνουν

[harac]

Ωραίο ανέκδοτο! Σας ζητούν από τη διεύθυνση του σχολείου να κάνετε τον "μπαμπούλα", για να μάθουν τα παιδιά; Σε ποιο σχολείο; Οι διευθυντές που εγώ ξέρω σου λένε με σχετική αδιαφορία: "μπες μέσα στην τάξη και κάνε ό,τι νομίζεις, αρκεί να γίνει το μάθημα". Και κάτι τελευταίο: τα παιδιά δε μαθαίνουν δυστυχώς Αγγλικά ούτε Πληροφορική στο σχολείο, γι' αυτό και τα φροντιστήρια και τα κέντρα πληροφορικής έξω είναι γεμάτα κάθε απόγευμα και τα Σαββατοκύριακα. Αν γινόταν σωστή δουλειά στα σχολεία, όλα αυτά θα ήταν περιττά!

1. Ο κάθε ένας από εμάς έχει διαφορετικές εμπειρίες από τα σχολεία που έχει περάσει. Αν και είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι διευθυντές λίγο νοιάζονται για το τι γίνεται μέσα στην τάξη, υπάρχουν και διαφορετικές περιπτώσεις όπου επιχειρούν να  επεμβουν στο έργο του εκαιδευτικού με ανόητα επιχειρήματα. Δεν λεν όλοι τα ίδια.
2. Το ότι στη χώρα μας υπάρχουν φροντιστήρια δεν αποτελεί ευθύνη του εκπαιδευτικού. Σε χώρες όπου το φροντιστήριο αποτελεί άγνωστη λέξη, στα δημόσια σχολεία υπάρχουν υποδομές και εργαστήρια που εδώ ούτε στον ύπνο μας δεν έχουμε δει. Όταν αλλού τα παιδιά κάνουν πειράματα,  μάθημα και παρουσιάσεις σε άριστα εξοπλισμένα εργαστήρια χημείας, πληροφορικής, μουσικής,  καλλιτεχνικών κλπ, τρων στην τραπεζαρία του σχολείου και γυρίζουν στο σπίτι στις τρεις διαβασμένα και έτοιμα για την επόμενη ημέρα, τι να το κάνουν το φροντιστήριο; Στο μάθημα συνήθως κάνουν ησυχία και αν βαρυούνται δεν ενοχλούν τους άλλους που θέλουν να παρακολουθήσουν. Ας απαιτήσουμε και εμείς, λοιπόν, βελτίωση την συνθηκών, βεβαίως στο μέτρο του δυνατού και μετά βλέπουμε. 

[Aiantas91]

[anneta]

gia96 εύχομαι του χρόνου να έχω τη κόρη σου!
Χωρίς κανένα ίχνος ειρωνείας, πραγματικά θα το ήθελα πολύ!
Με ή χωρίς εργαστήριο, δεν με νοιάζει... Το μάθημα της Πληροφορικής είναι, ήταν και θα είναι ελκυστικό για τους μαθητές μας....όπως τότε στα ολοήμερα, ωρομίσθιοι     

[lillie]

Πώς είσαι σίγουρη ότι δεν την έχεις φέτος? 

[trust no one]

Πώς είσαι σίγουρη ότι δεν την έχεις φέτος? 

 

[Έσπερος]

Gia 96, δεν έχεις άδικο για το ότι πολλοί εκπαιδευτικοί διστάζουμε να κάνουμε κάτι εκτός πλαισίου, είτε από ατολμία, είτε από το φόβο μήπως η τάξη ξεφύγει, είτε, κάποιοι λίγοι, από "βόλεμα". Δίνεις όμως την εντύπωση ότι αυτό το εντοπίζεις μόνο στις "ειδικότητες", σαν να υποννοείς ότι οι δάσκαλοι τα κάνουν όλα αυτά σωστά. Συγγνώμη αν παρερμήνευσα τα λεγόμενά σου, αλλά αυτή την αίσθηση αποκόμισα.

Προφανώς οποιαδήποτε τεχνική πέραν της κλασικής διδασκαλίας είναι ευπρόσδεκτη και θα έπρεπε να ενθαρρύνεται, αρκεί να μην ξεχνάμε και το βασικό σκοπό της: να μάθουν όσο το δυνατόν περισσότεροι μαθητές γίνεται. Το ότι κάτι γίνεται ελκυστικό δεν σημαίνει αυτόματα ότι οι μαθητές θα μάθουν.

Η εκπαιδευτική πραγματικότητα επίσης είναι πολύ σύνθετη. Πράγματι, οι μαθητές που αγαπούν τη γνώση αλλά είναι εκ φύσεως πιο δραστήρια και φιλοπερίεργα άτομα, που απορροφούν οποιοδήποτε ερέθισμα γύρω τους, συχνά βαριούνται την τυπική διδασκαλία, οπότε αν αφεθούν ελεύθεροι θα έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για το σχολείο. Πράγματι, τα παιδιά που έχουν έφεση σε πιο πρακτικά πράγματα, θα μάθουν με περισσότερο βιωματικό τρόπο. Αυτό δεν το αρνείται κανείς. Οι τάξεις όμως δεν είναι μόνο αυτά τα παιδιά. Δεν σας έχει τύχει ποτέ να δείτε ήσυχα και πειθαρχημένα τμήματα να ξεφεύγουν αν πάτε να δοκιμάσετε κάτι διαφορετικό; Ακόμα και η αλλαγή αίθουσας μπορεί να τινάξει το μάθημα στον αέρα. Κάτι που αναφέρθηκε προηγουμένως, ότι πολλά παιδιά όταν κάτι είναι διαφορετικό δεν το θεωρούν μάθημα αλλά χαβαλέ, νομίζω ότι ισχύει σε αυτήν την περίπτωση. Οπότε πρέπει να λάβουμε και αυτήν την παράμετρο υπ' όψη. Δεν σας έχει τύχει επίσης, να κάνετε μια ελεύθερη συζήτηση με μαθητές, σε θέμα που τους ενδιαφέρει, και ενώ αρκετοί συμμετέχουν, αρκετοί άλλοι να συμπεριφέρονται σαν να μην υπάρχει καθηγητής στην τάξη; Δεν έχετε δει να συμβαίνει το ίδιο πράγμα σε συνελεύσεις μαθητών; Ο λόγος εκεί ποιος είναι, δεν το βρίσκουν ελκυστικό; Προφανώς όχι, απλούστατα δεν έχουν μάθει να σέβονται ο ένας τον άλλον, να συνεργάζονται και να ακολουθούν κανόνες οι οποίοι υπάρχουν για να διευκολύνουν τη ζωή μας.

Άρα το θέμα της ησυχίας, της "πειθαρχίας" και της συνεργασιμότητας κρίνεται από πολλές παραμέτρους και δεν είναι σωστό εμείς οι εκπαιδευτικοί (αν μιλάς ως εκπαιδευτικός, γιατί πιο πολύ σαν κλασικός γονιός παιδιού σε δημοτικού που κρίνει τα πάντα ακούγεσαι) να διατυπώνουμε τόσο αφοριστικές κρίσεις.

 Αν είσαι δασκάλα, και μιλάς με την άνεση του να έχεις ένα τμήμα μόνο για πάρα πολλές ώρες, σίγουρα ξέρεις καλά όλους τους μαθητές σου και τα όριά τους και σίγουρα μπορείς να εφαρμόσεις ποικίλες μεθόδους. Οι συνάδελφοί σου που έρχονται για 1 ώρα σε κάθε τμήμα, και ίσως δουλεύουν και σε άλλα σχολεία, δεν έχουν αυτήν την άνεση, οπότε δεν είναι λογικό να δέχονται επικρίσεις για τις διδακτικές μεθόδους που εφαρμόζουν. Από εσένα και τους άλλους δασκάλους θα έπρεπε να δέχονται υποστήριξη και φυσικά απόλυτη κάλυψη μπροστά στους μαθητές (εννοείται ότι μια συμβουλή σε κατ' ιδίαν συζήτηση μπορείς να δώσεις). Αν δεν είσαι δασκάλα, ζητώ συγγνώμη για όσα άστοχα μπορεί να είπα.

Κλείνοντας, νομίζω ότι πρέπει όλοι να κοιτάμε τα λάθη μας και να προσπαθούμε να βελτιωθούμε, αλλά μην καταλήξουμε στο να επιρρίπτουμε τις ευθύνες για όλα πάνω μας ή πάνω στους συναδέλφους μας. Στο κάτω-κάτω, μιλάμε για μία δουλειά που βασίζεται στην ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Δεν είναι κάτι μηχανιστικό που υπάρχει μόνο ένας σωστός τρόπος να γίνει. Ο καθένας κάνει πειράματα ανάλογα με τον χαρακτήρα και τις αντοχές του και μεταξύ μας πρέπει να υποστηριζόμαστε.

[gia 96]

Καταρχάς, χαίρομαι ειλικρινά που κάποιος συνάδελφος δε βρίσκει "τρελά" ή "γραφικά" ή μονόπλευρα τα όσα έγραψα χθες σχετικά με τα μαθήματα ειδικοτήτων στο δημοτικό, τα φροντιστήρια κλπ.!
Κατά δεύτερο λόγο: δεν είμαι δασκάλα, είμαι φιλόλογος και μάλιστα αναπληρώτρια, με αποτέλεσμα να εργάζομαι κάθε χρόνο και αλλού, οπότε όσα γράφεις για το ότι έχω τη δυνατότητα να γνωρίζω καλά την τάξη και τους μαθητές μου και να εφαρμόζω όσα σκέφτομαι, πέρα από την περπατημένη οδό, δεν ισχύουν! Κάθε χρόνο αντιμετωπίζω μια διαφορετική κατάσταση, αλλά κάθε χρόνο προσπαθώ να κάνω το ίδιο: να ανιχνεύσω τις ανάγκες και τις δυνατότητες των μαθητών μου, να τους κάνω να αγαπήσουν τη μάθηση, καθώς δε μένω στις στείρες γνώσεις (στα πλαίσια του δυνατού, βέβαια), αλλά προσπαθώ να τους ενθαρρύνω και να τους δώσω ευκαιρίες συμμετοχής, μέσα από διαδικασίες συνεργατικές (π.χ. στα Ρητορικά Κείμενα της

[lillie]

Καταρχάς, χαίρομαι ειλικρινά που κάποιος συνάδελφος δε βρίσκει "τρελά" ή "γραφικά" ή μονόπλευρα τα όσα έγραψα χθες σχετικά με τα μαθήματα ειδικοτήτων στο δημοτικό, τα φροντιστήρια κλπ.

Από καθαρή περιέργεια θες να μας πεις ποιος είναι αυτός ο κάποιος?