0 μέλη και 9 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Εσύ κατάλαβες αυτό που ήθελες να καταλάβεις.Ο κανόνας όμως δεν είναι ότι όποιος πάει στην ειδική αλλάζει πάνες και κάνει τον ψυχίατρο. Δεν είναι τα παιδιά με ειδικές ανάγκες σιχαμερά ούτε τρελά, γιατί αυτό υπονοήθηκε εδώ πέρα. Και υπονοήθηκε με σκοπό να κάνει εκπαιδευτικούς να αρνηθούν τον διορισμό τους στην ειδική αγωγή.Η πλειοψηφία δεν χρειάζεται αλλαγή πάνας. Κι αν χρειαστεί δεν είναι υποχρεωμένος ο εκπαιδευτικός να το κάνει. Ελπίζω να σε κάλυψα.
Ως μητέρα παιδιού με ειδικές ανάγκες δεν σου επιτρέπω να μου κάνεις μαθήματα για δόκιμους και αδόκιμους όρους. Επιπλέον, τι είναι κρίμα για εσένα νομίζω δεν αφορά το νήμα. Ούτε η προϋπηρεσία στην ειδική αποτελεί κριτήριο για το ποιος μπορεί να προσφέρει στο ειδικό σχολείο. Κρίμα είναι που έχεις την εντύπωση πως διαθέτεις και σύστημα αξιών.
Συνεχίζετε τα σχόλια και τους χαρακτηρισμούς, χωρίς να σας έχω θίξει στο ελάχιστο. Επίσης, άσχετα με την ιδιότητα της μητέρας παιδιού με αναπηρία, δεν έχετε κανένα δικαίωμα να περιορίζετε τη δημόσια έκφραση του λόγου. Συνεχίζω να υποστηρίζω ότι στη σύγχρονη διεθνή βιβλιογραφία, χρησιμοποιείται κατά κόρον ο όρος ΑμεΑ, τον οποίο μάλιστα πολλά άτομα που ανήκουν στο κίνημα των αναπήρων θεωρούν παρωχημένο, καθώς μετατοπίζει το πρόβλημα στο άτομο και όχι στην κοινωνία που δεν παρέχει ίσες ευκαιρίες πρόσβασης. Επίσης, αν και έχετε ήδη βγάλει συμπέρασμα για το δικό μου σύστημα αξιών, το σχόλιο μου δεν ήταν προσωπικό και δεν απευθύνονταν σε εσάς. Με απλά λόγια ήθελα να πω ότι ο καθένας γνωρίζει αν έχει τη θέληση και την ικανότητα να προσφέρει σε αυτόν το χώρο και πράττει σύμφωνα με αυτό. Όσο για το σχόλιο που παραθέσατε πιο κάτω, θα συμφωνήσω λέγοντας το εξής απλό: όπως και σε κάθε επαγγελματικό χώρο - έτσι και στην Ειδική Αγωγή - υπάρχουν οι καλοί, οι λιγότερο καλοί και εκείνοι που θα ήταν καλύτερο να αλλάξουν επαγγελματικό προσανατολισμό.Σε κάθε περίπτωση να χαίρεστε το παιδάκι σας.
++++++ Πολύ σωστά. Αυτός είναι ο όρος "Άτομα με Αναπηρία" και όχι "Άτομα με ειδικές ανάγκες". Αυτό λέει η σύγχρονη βιβλιογραφία και ως ειδικοί (επαγγελματίες ή επιστήμονες) σε αυτόν τον χώρο, αυτόν τον όρο οφείλουμε να χρησιμοποιούμε.
Και για να κλείσω εδώ. Οι συνάδελφοι που θα διοριστούν στην ειδική αγωγή δεν θα πρέπει να φοβούνται ακόμα κι αν δεν διαθέτουν προϋπηρεσία. Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι παιδιά όπως όλα τα παιδιά, δεν είναι μπαμπούλες. Ούτε είναι τα ειδικά σχολεία εφιάλτης όπως θέλουν να τα εμφανίζουν κάποιοι για δικούς τους λόγους. Ούτε είναι καλύτεροι επαγγελματίες όσοι μιλάνε με ανωτερότητα περί δόκιμων ή όχι όρων και βιάζονται να χαρακτηρίσουν εκ των προτέρων τις ικανότητες των υπόλοιπων εκπαιδευτικών.