Πόσες ώρες διαβάζει ο μικρός;

[platonas]

Συνάδελφοι. προχθές είχα μια συζήτηση με ένα συνάδελφο από το σχολείο για το πόση ώρα διαβάζει το παιδί του που πάει β δημοτικού. Μου είπε πράγματα που δυσκολεύομαι να τα πιστέψω.
Ο γυιος του πάει β δημοτικού. Μόλις γυρίσει από το ολοήμερο ο συνάδελφος τον διαβάζει καμια ώρα (μαθηματικά και γλώσσα). Αφήνει την ορθογραφία γιατί έχει πάρει εντολή από τη γυναίκα του να την κάνει αυτή με το παιδί. Όταν η γυναίκα του γυρίσει το απόγευμα ξεκινά από τις 19.00 μμ περίπου και του κάνει ορθγραφία μέχρι τις 12.00 μμ. Μετά του κάνει μιά ώρα ανάγνωση και το παιδί κοιμάται κατά τις 2.00. Του κάνει την ορθογραφία πάνω από 15 φορές μέχρι να την μάθει. Φυσικά το πρωι το παιδί είναι νυσταγμένο. Στις προσπάθειες του να σταματήσει αυτό βρίσκει ολομέτωπη αντίδραση από τη γυναίκα του. Η αλήθεια ειναι ότι και ο μικρός δεν συγκεντρώνεται πάρα πολύ με αποτέλεσμα να παίρνει τόση ώρα η ορθογραφία. Στο σχολείο τα παέι γενικά καλά σύμφωνα με τη δασκάλα του. Αυτά πάντα σύμφωνα με τα λεγόμενα του συναδέλφου. Αν και δεν τα πιστεύω, μία τέτοια κατάσταση είναι λογική ή σωστή; Θέλω τις γνώμες συναδέλφων που κάνουν σε δημοτικό και κυρίως σε μικρές τάξεις, γιατί μου ζήτησε να γράψω το θέμα στο forum για να πάρω και άλλες γνώμες.
Ευχαριστώ.

[PDE ads]

[βερα]

 Είναι αδιανόητο και αντιπαιδαγωγικό ένα παιδάκι να κοιμάται στις δύο αφού έχει περάσει όλη αυτή την ταλαιπωρία. Όλοι τα πιέζουμε τα παιδιά γιατί τα μαθήματα από την πρώτη δημοτικού είναι πλέον απαιτητικά αλλά μην  τρελαθούμε τελείως. Η δασκάλα της πρώτης με 31 χρόνια προϋπηρεσία  είπε στους γονείς 4-5 φορές την ορθογραφία το ίδιο και η ανάγνωση. Άντε να είναι και λίγο παραπάνω. Ας τα αφήσουμε να ανασάνουν λίγο .

[apri]

Συγγνώμη, αλλά τον βάζει πέντε ώρες να γράφει την ίδια ορθογραφία και αναρωτιέται γιατί δεν συγκεντρώνεται;
Γιατί το παιδί βαριέται και το βλέπει σαν τιμωρία. Αν είχε μαθησιακό πρόβλημα, θα φαινόταν και στο σχολείο.

Και μάλλον έχει πέσει σε πολύ υπάκουο παιδί. Αν ήμουν στη θέση του, θα είχα ξεκινήσει τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. 

Αμάν πια μ' αυτές τις ανασφαλείς μανάδες που μόνο αυτές ξέρουν να διαβάσουν τα παιδιά τους, που ξέρουν πάντα πιο πολλά και από τις δασκάλες και έχουν αναγάγει σε ύψιστο τρόπο μάθησης την αντιγραφή μέχρι τελικής πτώσεως.

[platonas]

Εμένα πάντως αυτή η κατάσταση μου φαίνεται απίστευτη. Σήμερα ξαναρώτησα το συνάδελφο και μου είπε ότι είναι όπως τα λέει. Γενικά είναι σοβαρός άνθρωπος και δεν νομίζω να τα λέει από το κεφάλι του.  Τι να πω;...

[PDE ads]

[Landau]

Να πάει να χώσει 10 χαστούκια στη γυναίκα του αυτή, για να στρώσει. Και αν δεν της φτάνει, 5 ώρες ορθογραφία να τη βάλει να γράφει "αντρούλη μου συγγνώμη δεν θα το ξανακάνω".

[apri]

Εμένα πάντως αυτή η κατάσταση μου φαίνεται απίστευτη. Σήμερα ξαναρώτησα το συνάδελφο και μου είπε ότι είναι όπως τα λέει. Γενικά είναι σοβαρός άνθρωπος και δεν νομίζω να τα λέει από το κεφάλι του.  Τι να πω;...

A μη νομίζεις, κυκλοφορούν τέτοιες μανάδες. Ελπίζω μόνο να μην είναι πολλές.
Όλες τους έχουν την ίδια επιχειρηματολογία, για να δικαιολογήσουν την τυραννία: "το παιδί δεν συγκεντρώνεται", "δεν μπορεί να τα καταφέρει χωρίς εμένα", "μόνο εγώ μπορώ να το διαβάσω" κλπ.
Υποτιμούν συνειδητά τις ικανότητές του, για να του επιβάλλονται και να αισθάνονται οι ίδιες ισχυρότερες. Γι' αυτό και δεν δέχονται καμία πρωτοβουλία εκ μέρους του, ούτε καν στον τρόπο διαβάσματος.

Γνωρίζω μία που έφτασε να διαβάζει το παιδί της μέχρι την Γ' Λυκείου, κι ας το έστελνε και φροντιστήριο. Στο τέλος, μάλιστα, του επέβαλε να δηλώσει μια σχολή με χαμηλά μόρια, κόντρα στις επιθυμίες του και παρά τις διαβεβαιώσεις των καθηγητών του ότι ήταν καλός μαθητής και μπορούσε να μπει εκεί που ήθελε. Εκείνη ήξερε καλύτερα, ήξερε ότι το παιδί της δεν μπορούσε, γιατί εκείνη τον διάβαζε τόσα χρόνια....

Άλλη εκνευριζόταν που ο γιος της έγραφε σωστά την ορθογραφία με την πρώτη, γιατί μετά δεν μπορούσε να τον πείσει να τη γράψει όσες φορές ήθελε εκείνη! Μιλάμε για παράνοια.

[LiK]

Συνάδελφοι. προχθές είχα μια συζήτηση με ένα συνάδελφο από το σχολείο για το πόση ώρα διαβάζει το παιδί του που πάει β δημοτικού. Μου είπε πράγματα που δυσκολεύομαι να τα πιστέψω.
Ο γυιος του πάει β δημοτικού. Μόλις γυρίσει από το ολοήμερο ο συνάδελφος τον διαβάζει καμια ώρα (μαθηματικά και γλώσσα). Αφήνει την ορθογραφία γιατί έχει πάρει εντολή από τη γυναίκα του να την κάνει αυτή με το παιδί. Όταν η γυναίκα του γυρίσει το απόγευμα ξεκινά από τις 19.00 μμ περίπου και του κάνει ορθγραφία μέχρι τις 12.00 μμ. Μετά του κάνει μιά ώρα ανάγνωση και το παιδί κοιμάται κατά τις 2.00. Του κάνει την ορθογραφία πάνω από 15 φορές μέχρι να την μάθει. Φυσικά το πρωι το παιδί είναι νυσταγμένο. Στις προσπάθειες του να σταματήσει αυτό βρίσκει ολομέτωπη αντίδραση από τη γυναίκα του. Η αλήθεια ειναι ότι και ο μικρός δεν συγκεντρώνεται πάρα πολύ με αποτέλεσμα να παίρνει τόση ώρα η ορθογραφία. Στο σχολείο τα παέι γενικά καλά σύμφωνα με τη δασκάλα του. Αυτά πάντα σύμφωνα με τα λεγόμενα του συναδέλφου. Αν και δεν τα πιστεύω, μία τέτοια κατάσταση είναι λογική ή σωστή; Θέλω τις γνώμες συναδέλφων που κάνουν σε δημοτικό και κυρίως σε μικρές τάξεις, γιατί μου ζήτησε να γράψω το θέμα στο forum για να πάρω και άλλες γνώμες.
Ευχαριστώ.

Η γυναίκα χρειάζεται βοήθεια.
Τα Κέντρα Ψυχικής Υγείας κάνουν πολύ καλό έργο.
Ο πατέρας μπορεί να τηλεφωνήσει σε αυτό που εξυπηρετεί την περιοχή που μένουν και να κλείσει ένα ραντεβού για τον ίδιο αρχικά.
Θα τον συμβουλεύσουν και θα έχει στήριξη. Έτσι θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και να βρει λύση. Η δική του συμπεριφορά στη συνέχεια θα αλλάξει και τη συμπεριφορά της μητέρας ακόμη και αν δεν δεχτεί να πάρει βοήθεια και η ίδια.

[erietta]

Η γυναίκα σίγουρα χρειάζεται βοήθεια. Αλλά και όλη η οικογένεια εν γένει. Εδώ μιλάμε για έναν σύζυγο που "δέχεται εντολή" από την γυναίκα του;
Μιλώντας σοβαρά τώρα, υπάρχει πρόβλημα στην οικογένεια. Η μόρφωση ενός παιδιού θα έπρεπε να είναι θέμα και των δύο γονιών, όχι να δέχεται ο ένας εντολές από τον άλλον. Δυσλειτουργία στην οικογένεια....
Σχετικά με τα Κέντρα Ψυχικής Υγείας ελπίζω να κάνουν καλή δουλειά. Αλλά διατηρώ τις επιφυλάξεις μου σχετικά με το εξής: Πόσο χρόνο θα χρειαστεί για να στηριχτεί ο συνάδερφος, ώστε να βοηθηθεί η γυναίκα του; Και αν δεν βοηθηθεί η γυναίκα του; Αν δεν θέλει να ακούσει; Ένα παιδί "χάνεται" έτσι.
Τα γράφω αυτά, πρώτον, γιατί κι εγώ στην οικογένειά μου αντιμετωπίζω προβλήματα, άλλου είδους, αλλά υπαρκτά. Και έχω και συναδέρφους με σοβαρά προβλήματα με τις συζύγους τους, που δημιουργούν τελικά προβλήματα στα παιδιά τους και έτσι έχουμε έναν φαύλο κύκλο.

[erietta]

Αμάν πια μ' αυτές τις ανασφαλείς μανάδες που μόνο αυτές ξέρουν να διαβάσουν τα παιδιά τους, που ξέρουν πάντα πιο πολλά και από τις δασκάλες και έχουν αναγάγει σε ύψιστο τρόπο μάθησης την αντιγραφή μέχρι τελικής πτώσεως.

Apri, στο σχολείο που βρίσκομαι, μία φιλόλογος επιβάλλει την αντιγραφή ως μέθοδο εκμάθησης. πχ. Του Γιοφυριού της Άρτας. Τους δίνει 2 σελίδες φωτοτυπία που πρέπει να αντιγράψουν τρεις - τέσσερις φορές. Σε πληροφορώ ότι έχει τους μαθητές "σούζα" και οι μαθητές της θεωρούνται οι καλύτεροι. Γι' αυτό λέω μήπως τελικά έχει αποτέλεσμα όλο αυτό; Και μήπως είμαστε λάθος;

[βερα]

Οι περισσότεροι νέοι είναι ανορθόγραφοι. Αντιγραφή και σούζα  δεν ξέρω πως συνδέονται. Αντιγραφή για να μάθουμε να γράφουμε σωστά ίσως. .

[apri]

Apri, στο σχολείο που βρίσκομαι, μία φιλόλογος επιβάλλει την αντιγραφή ως μέθοδο εκμάθησης. πχ. Του Γιοφυριού της Άρτας. Τους δίνει 2 σελίδες φωτοτυπία που πρέπει να αντιγράψουν τρεις - τέσσερις φορές. Σε πληροφορώ ότι έχει τους μαθητές "σούζα" και οι μαθητές της θεωρούνται οι καλύτεροι. Γι' αυτό λέω μήπως τελικά έχει αποτέλεσμα όλο αυτό; Και μήπως είμαστε λάθος;

Τους μαθητές της τους έχει ρωτήσει κανείς πώς αισθάνονται;
Γιατί εμένα οι καθηγητές που ήθελαν να μας έχουν σούζα με απωθούσαν κι αυτοί που επένδυαν στη μηχανιστική μάθηση (επανάληψη, αντιγραφές, παπαγαλία) με έκαναν να βαριέμαι αφόρητα. Ήθελα πάντα να καταλαβαίνω, όχι να απομνημονεύω μηχανικά. Γι αυτό και ορθογραφία δεν αντέγραψα ούτε μια φορά, αλλά δεν έγινα ανορθόγραφη.

Γενικά, μπορώ να πω ότι ό,τι έμαθα υποχρεωτικά και δι' εκφοβισμού, το ξέχασα γιατί ήταν επιφανειακή γνώση.
Αυτά που δεν ξέχασα ποτέ σε οποιαδήποτε επιστήμη ήταν όσα με ενδιέφεραν, γιατί μου τα παρουσίασαν με ενδιαφέροντα τρόπο.

Μια τέτοια καθηγήτρια που μου περιγράφεις, αν ήμουν μαθήτριά της, θα με έκανε να νιώθω καταπίεση και θα περίμενα να τελειώσει η χρονιά να την ξεφορτωθώ.
Αμφιβάλλω δε, αν θα ήθελα να ξανασχοληθώ με αυτά που μας έλεγε.

Άρα, μη βλέπουμε μόνο την επίδοση, γιατί είναι σημαντικό και το αποτύπωμα που αφήνεις στις ψυχές των μαθητών.

[erietta]

Apri, ναι, είναι καταπιεστική ως χαρακτήρας γενικά, αλλά δεν νομίζω ότι το καταλαβαίνει η ίδια. Πάντως, είναι γεγονός ότι καταφέρνει και επιβάλλεται με αυτόν τον τρόπο στους μαθητές και έχει το κεφάλι της ήσυχο. Γιατί κανείς δεν κάνει κιχ υπό τον φόβο των αντιγραφών!

[apri]

Αν το μόνο που τη νοιάζει είναι η προσωπική της ευκολία, είναι μια αποτυχημένη καθηγήτρια που μακροπρόθεσμα δεν προσφέρει τίποτα στα παιδιά.

Είχα έναν καθηγητή στο τέταρτο έτος στη σχολή που υποτίθεται θα μας δίδασκε Αισχύλο. Αυτός δεν είχε πρόβλημα πειθαρχίας στην ηλικία που ήμασταν, αλλά ήθελε κι αυτός την ευκολία του. Ε, αν μάθαμε ποτέ τίποτα ουσιαστικό για τον Αισχύλο και τις Ευμενίδες, να μου τρυπήσεις τη μύτη.
Για συνώνυμα και αντίθετα μας μιλούσε, για κάτι εναλλακτικές γραφές σε στίχους του έργου. Μας υποχρέωσε να μάθουμε και παπαγαλία όλες τις εκδόσεις του έργου (ακόμα δεν έχω καταλάβει τι νόημα είχε αυτό).
Στο μεταξύ, δεν μπορούσες να αποφύγεις την παρακολούθηση, γιατί το μάθημα βασιζόταν σε σημειώσεις. Δεν υπήρχε βιβλίο.

Δεν έχω νιώσει μεγαλύτερη ασφυξία στη ζωή μου. Ούτε μουρουνόλαδο να κατάπινα. Μέτραγα τα λεπτά της ώρας, όπως οι φυλακισμένοι τις ώρες τους μέχρι την απελευθέρωση. Έδωσα το μάθημα, το πέρασα και ξέχασα κι αυτά τα λίγα που μας ζήτησε να μάθουμε, σε χρόνο dt.

Δεν είμαι γενικά κατά των αντιγραφών και της μηχανιστικής επανάληψης, εφόσον γίνονται εντός λογικού ορίου και εφόσον το απαιτεί και το αντικείμενο.
Δηλαδή, κατανοώ ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να μάθεις την αλφαβήτα. Ούτε μπορείς να μάθεις τυφλό σύστημα στη δαχτυλογράφηση με μη μηχανιστικό τρόπο. Ακόμα και στην ορθογραφία, μπορώ να δεχθώ να γίνουν τρεις-τέσσερις αντιγραφές, τουλάχιστον από τα παιδιά που δυσκολεύονται να τη μάθουν.
Αλλά να έχεις ένα ποίημα μπροστά σου και να ζητάς από τον άλλο να σου το αντιγράψει τέσσερις φορές; Ή να έχεις ένα παιδί να αντιγράφει επί πέντε ώρες την ορθογραφία, λες και βγάζει μεροκάματο στη φάμπρικα;
Δηλαδή, έλεος με τα βίτσια του καθενός... 

[erietta]

apri, αν έχεις τελειώσει Φιλολογία Αθήνας, καταλαβαίνω ποιον εννοείς. Εμείς δεν είχαμε αυτόν, ευτυχώς!
Όσο για την συνάδερφο με τις αντιγραφές, τους δίνει μια φωτοτυπία με λέξεις και τις αντιγράφουν 10 φορές. Ε, γράψε γράψε, τα μαθαίνουν όμως. Γι΄ αυτό η μέθοδός της θεωρείται αποτελεσματική! Άρα, και επιτυχημένη φιλόλογος!
Πάντως, η προαναφερθείσα περίπτωση με το παιδάκι της Β΄ είναι άκρως προβληματική.