Πρωτότυπος Διαγωνισμός

[ΡΕΑ.Τ]

Στην οποία πίστη μας η ανώτερη ηθική αρχή κατά τον Χριστό ήταν η προτροπή "Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν".
Το κακό είναι ο ότι ο Χριστός είχε μια τάση να διευρύνει την έννοια του πλησίον, ενώ οι πιστοί έχουν μια τάση να τη στενεύουν για να τους είναι πιο εύκολη.
Οπότε εν τέλει, δεν ξέρω σε τι διαφοροποιούμαστε από άλλους λαούς, μη χριστιανικούς.

Οι μονοθεϊστικές θρησκείες έχουν πολλές ομοιότητες και λιγότερες διάφορες. Ο ισλαμισμός διαφέρει από το Χριστιανισμο, γιατί δεν υπάρχει στις διδαχές του η έννοια της αγάπης προς τον πλησίον. Η κατάταξη στον "παράδεισο" βασίζεται πρωτίστως στο τζιχάντ.

[PDE ads]

[Conserva(-tive)]

Οποιος δεν αντιλαμβάνεται τις διαφορές ας ρίξει μια μάτια στο άρθρο...

https://www.iefimerida.gr/news/445516/ekatontades-siites-moysoylmanoi-aytomastigonontai-ston-peiraia-gia-na-giortasoyn-tin

[apri]

Ο ισλαμισμός διαφέρει από το Χριστιανισμο, γιατί δεν υπάρχει στις διδαχές του η έννοια της αγάπης προς τον πλησίον.

Όχι, αυτό δεν είναι ακριβές. Οι ισλαμιστές έχουν την αγάπη προς τον "αδελφό" υπό τη γενική αρχή "αγάπα τον αδελφό σου όπως και τον εαυτό σου". Αν δεν απατώμαι, όμως, ως "αδελφό" εννοούν μόνο τον ομόθρησκο. Δηλ. δίνουν στενότερη ερμηνεία και από αυτή που υπάρχει στην ιουδαϊκή παράδοση για τον "πλησίον".
Νομίζω πως μόνο οι Σούφι, που είχαν δεχθεί μεγαλύτερη επιρροή από τον χριστιανισμό, κάνουν λόγο για απεριόριστη αγάπη.

Οι ινδουιστές πάλι μιλάνε για την ahimsa, τη μη βία (λεκτική και σωματική). Όμως, δεν πρέπει να ταυτίζεται με τη χριστιανική αγάπη, γιατί απ' ό,τι ξέρω ο Γκάντι ήταν εκείνος που προσπάθησε να διευρύνει την ahimsa και για τους κοινωνικά στιγματισμένους, την κάστα των untouchables.
Kαι ο Γκάντι βέβαια είχε επηρεαστεί από τον χριστιανισμό.

Ξαναλέω ότι δεν είναι τυχαίο ότι ο Χριστός έδωσε τόσο διευρυμένη έννοια στον πλησίον. Είχε μεγαλώσει στην πολυεθνική περιοχή της Γαλιλαίας, όπου ήταν μάλιστα έντονο το ελληνικό πολιτιστικό στοιχείο (άρα, και το στοιχείο της ανοχής προς το διαφορετικό).
Και η αγάπη, όπως την όρισε, είναι μια δύσκολη αγάπη, γιατί στην ουσία καλείσαι να αγαπήσεις άτομα που η παραδοσιακή κοινωνία σε μαθαίνει να απορρίπτεις και να κρατάς σε απόσταση.
Τα ιστορικά παραδείγματα που παρέθεσες (Ιερά Εξέταση, Σταυροφορίες κλπ) αποδεικνύουν πόσο εύκολα οι πιστοί περνάνε κάτω από τον πήχη της αγάπης που έθεσε ο Χριστός.
Γι' αυτό είπα προηγουμένως ότι, όταν οι πιστοί στενεύουν πολύ την έννοια του "πλησίον", δεν διαφέρουν και πολύ από λαούς μη χριστιανικούς.

[apri]

Οποιος δεν αντιλαμβάνεται τις διαφορές ας ρίξει μια μάτια στο άρθρο...

https://www.iefimerida.gr/news/445516/ekatontades-siites-moysoylmanoi-aytomastigonontai-ston-peiraia-gia-na-giortasoyn-tin

Είναι γνωστό το έθιμο της αυτομαστίγωσης των Σιιτών, όπως και της σταύρωσης των Καθολικών Φιλιππινέζων.
Δυστυχώς, στην παράδοση κάποιων λαών θεωρείται πως η πίστη αποδεικνύεται με τη συμμετοχή στον πόνο του ιδρυτή.
Δεν συζητάμε όμως εδώ τις ακραίες εκδηλώσεις πίστης κάθε θρησκείας.

Αυτό που συζητάμε εδώ είναι κατά πόσο κάποιος που προσπαθεί να προστατεύσει τα χρηστά ήθη, όπως τα εννοεί, νομιμοποιείται στο όνομα του χριστιανισμού να παραβιάζει τη θεμελιώδη αρχή του περί αγάπης προς τον πλησίον.
Κατά τη γνώμη μου, δεν νομιμοποιείται. Μπορεί να έχει ό,τι άποψη θέλει, αλλά ας είναι ειλικρινής και να μην την εμπλέκει με τον χριστιανισμό, θεωρώντας μάλιστα ότι φέρεται καλύτερα από πιστούς άλλων θρησκειών.

Είναι άλλο πράγμα το τι προκρίνει ως ηθικό τρόπο ζωής ο χριστιανισμός και άλλο το τι συμπεριφορά συμβουλεύει να έχουν οι πιστοί προς όσους δεν τον ακολουθούν (εδώ κολλάει η αγάπη προς τον πλησίον, αλλά και η ρήση του Χριστού "ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω").

[PDE ads]

[ΡΕΑ.Τ]

Όχι, αυτό δεν είναι ακριβές. Οι ισλαμιστές έχουν την αγάπη προς τον "αδελφό" υπό τη γενική αρχή "αγάπα τον αδελφό σου όπως και τον εαυτό σου". Αν δεν απατώμαι, όμως, ως "αδελφό" εννοούν μόνο τον ομόθρησκο. Δηλ. δίνουν στενότερη ερμηνεία και από αυτή που υπάρχει στην ιουδαϊκή παράδοση για τον "πλησίον".
Νομίζω πως μόνο οι Σούφι, που είχαν δεχθεί μεγαλύτερη επιρροή από τον χριστιανισμό, κάνουν λόγο για απεριόριστη αγάπη.

Οι ινδουιστές πάλι μιλάνε για την ahimsa, τη μη βία (λεκτική και σωματική). Όμως, δεν πρέπει να ταυτίζεται με τη χριστιανική αγάπη, γιατί απ' ό,τι ξέρω ο Γκάντι ήταν εκείνος που προσπάθησε να διευρύνει την ahimsa και για τους κοινωνικά στιγματισμένους, την κάστα των untouchables.
Kαι ο Γκάντι βέβαια είχε επηρεαστεί από τον χριστιανισμό.

Ξαναλέω ότι δεν είναι τυχαίο ότι ο Χριστός έδωσε τόσο διευρυμένη έννοια στον πλησίον. Είχε μεγαλώσει στην πολυεθνική περιοχή της Γαλιλαίας, όπου ήταν μάλιστα έντονο το ελληνικό πολιτιστικό στοιχείο (άρα, και το στοιχείο της ανοχής προς το διαφορετικό).
Και η αγάπη, όπως την όρισε, είναι μια δύσκολη αγάπη, γιατί στην ουσία καλείσαι να αγαπήσεις άτομα που η παραδοσιακή κοινωνία σε μαθαίνει να απορρίπτεις και να κρατάς σε απόσταση.
Τα ιστορικά παραδείγματα που παρέθεσες (Ιερά Εξέταση, Σταυροφορίες κλπ) αποδεικνύουν πόσο εύκολα οι πιστοί περνάνε κάτω από τον πήχη της αγάπης που έθεσε ο Χριστός.
Γι' αυτό είπα προηγουμένως ότι, όταν οι πιστοί στενεύουν πολύ την έννοια του "πλησίον", δεν διαφέρουν και πολύ από λαούς μη χριστιανικούς.

Η αγάπη μόνο προς τον "αδελφό", ακυρώνει την καθολική αγάπη προς τον άνθρωπο.
Τα παραδείγματα που παρέθεσα, στιγμάτισαν
ανεπανόρθωτα τη χριστιανική θρησκεία και η ιστορία δεν αλλάζει, ούτε απαλύνει εγκλήματα στο όνομα της χριστιανικής πίστης και θρησκείας, αποδεικνύοντας ότι η μάζα χειραγωγείται.

[apri]

Η αγάπη μόνο προς τον "αδελφό", ακυρώνει την καθολική αγάπη προς τον άνθρωπο.

Συμφωνώ απολύτως. Αλλά ξέρεις, αυτά τα λέμε, γιατί και οι δυο έχουμε μεγαλώσει σε ένα πολιτιστικό περιβάλλον που προκρίνει ως αξία -έστω στη θεωρία- την καθολική αγάπη προς τον άνθρωπο και αυτό έχει επηρεάσει τον τρόπο σκέψης μας. Πιστεύω πως ακόμα κι αν κάποιος έχει κάκιστη σχέση με τη μεταφυσική, έχοντας μεγαλώσει στο συγκεκριμένο περιβάλλον, πάλι επηρεάζεται από τη γενικότερη νοοτροπία που έχει προκύψει από την αρχαιοελληνική φιλοσοφία και τα χριστιανικά διδάγματα.
Αντιθέτως, αν μεγαλώσει σε άλλο πολιτιστικό περιβάλλον, δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι θα θεωρεί μεμπτή την αγάπη περιορισμένης αναφοράς.

Σε κάθε περίπτωση, εγώ έκανα τη διευκρίνιση για την ακρίβεια των πραγμάτων.

Τα παραδείγματα που παρέθεσα, στιγμάτισαν ανεπανόρθωτα τη χριστιανική θρησκεία και η ιστορία δεν αλλάζει, ούτε απαλύνει εγκλήματα στο όνομα της χριστιανικής πίστης και θρησκείας, αποδεικνύοντας ότι η μάζα χειραγωγείται.

Εννοείται πως δεν απαλύνονται ούτε παραγράφονται εγκλήματα που έγιναν στο όνομα της χριστιανικής πίστης.
Το θέμα είναι όμως ότι έγιναν ως παρεκτροπή από τα χριστιανικά διδάγματα, όχι ως εφαρμογή αυτών.
Ας πούμε ότι η θρησκεία ήταν ένα καλό άλλοθι για κάποιους.

[ΡΕΑ.Τ]

Συμφωνώ απολύτως. Αλλά ξέρεις, αυτά τα λέμε, γιατί και οι δυο έχουμε μεγαλώσει σε ένα πολιτιστικό περιβάλλον που προκρίνει ως αξία -έστω στη θεωρία- την καθολική αγάπη προς τον άνθρωπο και αυτό έχει επηρεάσει τον τρόπο σκέψης μας. Πιστεύω πως ακόμα κι αν κάποιος έχει κάκιστη σχέση με τη μεταφυσική, έχοντας μεγαλώσει στο συγκεκριμένο περιβάλλον, πάλι επηρεάζεται από τη γενικότερη νοοτροπία που έχει προκύψει από την αρχαιοελληνική φιλοσοφία και τα χριστιανικά διδάγματα.
Αντιθέτως, αν μεγαλώσει σε άλλο πολιτιστικό περιβάλλον, δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι θα θεωρεί μεμπτή την αγάπη περιορισμένης αναφοράς.

Σε κάθε περίπτωση, εγώ έκανα τη διευκρίνιση για την ακρίβεια των πραγμάτων.

Εννοείται πως δεν απαλύνονται ούτε παραγράφονται εγκλήματα που έγιναν στο όνομα της χριστιανικής πίστης.
Το θέμα είναι όμως ότι έγιναν ως παρεκτροπή από τα χριστιανικά διδάγματα, όχι ως εφαρμογή αυτών.
Ας πούμε ότι η θρησκεία ήταν ένα καλό άλλοθι για κάποιους.

Συμφωνώ μαζί σου σε όσα παρεθεσες. Απλώς να προσθέσω, όπως συνάγεται από όσα συζητήσαμε, το γεγονός ότι η οποιαδήποτε θρησκεία, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, είναι δυνατόν να καταστεί επικίνδυνη, γιατί καταργεί την κριτική σκέψη και την αμφισβήτηση, με τα γνωστά αποτελέσματα.

[apri]

Απλώς να προσθέσω, όπως συνάγεται από όσα συζητήσαμε, το γεγονός ότι η οποιαδήποτε θρησκεία, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, είναι δυνατόν να καταστεί επικίνδυνη, γιατί καταργεί την κριτική σκέψη και την αμφισβήτηση, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Σε αυτό δεν συμφωνώ με τον απόλυτο τρόπο που το λες. Θα έλεγα ότι η θρησκεία μπορεί να καταστεί επικίνδυνη, εφόσον ο πιστός δεχθεί να καταργήσει την κριτική του σκέψη, κάτι που μπορεί βέβαια να συμβεί και σε άλλες περιπτώσεις (πχ πολιτική ιδεολογία).

Σίγουρα, υπάρχουν θρησκείες που ευνοούν κάτι τέτοιο. Ο ινδουισμός λ.χ δεν προβλέπει αμφισβήτηση του κάρμα. Το Ισλάμ ως λέξη και μόνο σημαίνει "υποταγή". Από την άλλη όμως, αυτό δεν απέτρεψε τον Γκάντι να διεκδικήσει ανεξαρτησία από τους

[ΡΕΑ.Τ]

Σε αυτό δεν συμφωνώ με τον απόλυτο τρόπο που το λες. Θα έλεγα ότι η θρησκεία μπορεί να καταστεί επικίνδυνη, εφόσον ο πιστός δεχθεί να καταργήσει την κριτική του σκέψη, κάτι που μπορεί βέβαια να συμβεί και σε άλλες περιπτώσεις (πχ πολιτική ιδεολογία).

Σίγουρα, υπάρχουν θρησκείες που ευνοούν κάτι τέτοιο. Ο ινδουισμός λ.χ δεν προβλέπει αμφισβήτηση του κάρμα. Το Ισλάμ ως λέξη και μόνο σημαίνει "υποταγή". Από την άλλη όμως, αυτό δεν απέτρεψε τον Γκάντι να διεκδικήσει ανεξαρτησία από τους

[apri]

Πιστεύω ότι η μη καθολική αποδοχή των κανόνων οποιασδήποτε θρησκείας, αμφισβητήθηκαν από προσωπικότητες, οι οποίες διέθεταν κριτική σκέψη. Αποτελούν όμως φωτεινές εξαιρέσεις. Στην καλύτερη περίπτωση θεωρήθηκαν αιρετικοί και αποσχιστηκαν συνειδητά. Η αίρεση ,δηλαδή η ελεύθερη επιλογή, δε θεωρείται αποδεκτή από τις θρησκείες. Θεωρείται ανυπακοή. Ο πιστός ακολουθεί χωρίς να αμφισβητεί ή αποχωρεί.
Δυστυχώς, η συντριπτική πλειοψηφία των πιστών ακολουθεί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Μην το λες αυτό. Εξαρτάται από την περίπτωση και τον τρόπο απόκλισης.
Και μην υποτιμάς την επιρροή των φωτεινών εξαιρέσεων στον χώρο της θρησκείας. Τον Ιησού θυμόμαστε για τον τρόπο που απέκλινε από τον ιουδαϊσμό, τους τρεις Ιεράρχες για το γεφύρωμα του χριστιανισμού με την κλασική παιδεία, τον Νικηφόρο Θεοτόκη και τον Ευγένιο

[ΡΕΑ.Τ]

Μην το λες αυτό. Εξαρτάται από την περίπτωση και τον τρόπο απόκλισης.
Και μην υποτιμάς την επιρροή των φωτεινών εξαιρέσεων στον χώρο της θρησκείας. Τον Ιησού θυμόμαστε για τον τρόπο που απέκλινε από τον ιουδαϊσμό, τους τρεις Ιεράρχες για το γεφύρωμα του χριστιανισμού με την κλασική παιδεία, τον Νικηφόρο Θεοτόκη και τον Ευγένιο

[apri]

Ο Λούθηρος πάλι,  αναγκαστικά απεχώρησε "διαμαρτυρόμενος" και έγινε ο θεμελιωτής του προτεσταντισμού και των δογματικών του αρχών.

Ο Λούθηρος αναγκάστηκε να αποχωρήσει γιατί δεν άντεχε άλλο την άσκηση εξουσίας εκ μέρους της Καθολικής Εκκλησίας πάνω στους πιστούς και μάλιστα για οικονομικούς λόγους και όχι τόσο λόγω δογματικής διαφωνίας.

Παρεμπιπτόντως, είναι πολύ καλή η ταινία για τη ζωή του Λούθηρου με τον Joseph Fiennes. Για όποιον ενδιαφέρεται παραθέτω ένα link με αγγλικούς υπότιτλους (https://m.youtube.com/watch?v=ZJSI5_rOg28). Φαντάζομαι ότι  μπορείτε να το βρείτε και με ελληνικούς, αν ψάξετε.

[ΡΕΑ.Τ]

Ο Λούθηρος αναγκάστηκε να αποχωρήσει γιατί δεν άντεχε άλλο την άσκηση εξουσίας εκ μέρους της Καθολικής Εκκλησίας πάνω στους πιστούς και μάλιστα για οικονομικούς λόγους και όχι τόσο λόγω δογματικής διαφωνίας.

Παρεμπιπτόντως, είναι πολύ καλή η ταινία για τη ζωή του Λούθηρου με τον Joseph Fiennes. Για όποιον ενδιαφέρεται παραθέτω ένα link με αγγλικούς υπότιτλους (https://m.youtube.com/watch?v=ZJSI5_rOg28). Φαντάζομαι ότι  μπορείτε να το βρείτε και με ελληνικούς, αν ψάξετε.

Οι οικονομικοί λόγοι είναι πιθανόν να υπήρχαν (δε γνωρίζω ακριβώς με ποιο τρόπο ή αν οι καθολικοί τους "κατασκεύασαν"  για ευνόητους λόγους).

[apri]