Συλλογισμοί

[pontiki!!!]

Συμφωνώ με το συγκεκριμένο...
αν εχω όμως μια πιο τυπικη μορφη παραγραφου, οπως αυτή με την αγάπη??

Και εδώ δενν  μπορώ να πω π.χ. οτι η θ.π. ειναι το συμπέρασμα?? Δίνει τα χαρακτηριστικά της αγάπης και καταλήγει στο γενικό, οτι η αγάπη μπορει να φερει την αναγεννηση.
Απλά εγώ για την αξιολόγηση των συλλογισμών κοιτουσα τη θεματική προταση και ετσι μελετουσα αν προχωρω από γενικό προς ειδικό ή το αντιστροφο! Τώρα εχω μπερδευτεί!!

Να ληφθεί υπόψη οτι αρχικα υποστηριζα οτι εχουμε παραγωγή!!

[PDE ads]

[Faidra_]

Γιατί δεν υπάρχει μία κοινή γραμμή για τους συλλογισμούς αλλά ο κάθε φιλόλογος λέει τα δικά του;
Άλλοι υποστηρίζουν ότι σημασία έχει από που αρχίζουμε και σε τι καταλήγουμε...αρχίζουμε από γενική κρίση;παραγωγικός κ.ο.κ

Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι σημασία δεν έχει η θέση των κρισεων (χωροταξικά) αλλά  το ποιες κρίσεις απορρέουν λογικά από μια άλλη (παραγωγικός συλλογισμός) ή ποια κρίση γενικευτική οικοδομείται από τις άλλες (επαγωγικός συλλογισμός).

Και υπενθυμίζω το θέμα που δημιουργήθηκε το 2002 με την παράγραφο:

 «Ο εικοστός αιώνας δικαίως χαρακτηρίζεται ως αιώνας των μεγαλύτερων και σημαντικότερων κοινωνικο-οικονομικών αλλαγών. Με τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, ο μέσος " Δυτικός άνθρωπος" ζει στο κατώφλι του 21 ου αιώνα μία πολύ διαφορετική καθημερινή ζωή από τον αντίστοιχο άνθρωπο των αρχών του 20oυ αιώνα. 'Ένα σημαντικό ποσοστό ευθύνης γι' αυτές τις δραματικές αλλαγές στην καθημερινή ζωή φέρει και η πρόοδος στις λεγόμενες βιοϊατρικές επιστήμες. Η ανακάλυψη της δομής του DNA, πριν από 45 περίπου χρόνια, και η επακόλουθη "έκρηξη γνώσης" στους τομείς της Μοριακής

[pontiki!!!]

Φαίδρα, συμφωνώ απολύτως... το ιδιο προβλημα ακριβώς έχω κ εγω!!! Και σκεφτομαι πως ακόμη κ αν καταλήξω σε εναν από τους 2 τρόπους για την αξιολόγηση των συλλογισμών, πάλι δεν ξέρω τι θα λένε στο σχολείο!!
Ας μου εξηγήσει όποιος μπορεί την παράγραφο με την αγάπη!! Θεωρὠ οτι είναι παραγωγικός γιατι από το γενικό καταληγει στο ειδικό!!

Αν το δουμε όμως, από την αποψη της λογικής, μου φαίνεται επαγωγικός!!! Αλλά με αυτό το κριτήριο, η θεματική πρόταση ποια είναι???Μπορεί να συμπίπτει με το συμπέρασμα!!

Δεν ξέρω, νομίζω ξέχασα και αυτά που ήξερα
 

[zst]

    Διάβαζα τα θέματα σχετικά με τους συλλογισμούς και ενώ ήμουν αρκετά μπερδεμένη, βοηθήθηκα από το λόγια του thanphis εδώ: http://www.pde.gr/forum/index.php?topic=15593.0 .Μετά έπεσε το μάτι μου στην παράγραφο που παρέθεσε η pontiki σε άλλο post :"Είπαν- και είναι σωστό- πως η αναγέννηση της εποχής μας είναι δυνατή μόνο με το ξύπνημα της αγάπης στις ψυχές των ανθρώπων η αναγέννηση της εποχής μας είναι δυνατή μόνο με το ξύπνημα της αγάπης στις ψυχές των ανθρώπων. Αυτή μόνο υπερνικά τη στενότητα του εγώ μας. Όταν αγαπούμε βγαίνουμε έξω από τον εαυτό μας , ανοίγεται το εγώ μας, κι όχι μόνο αυτό αλλά και οι πύλες της ψυχής μας , και αγκαλιάζει εκείνο που αγαπά. Όσο πλατιά είναι η αγάπη μας, τόσο πιο πλούσια η ψυχή μας. Άλλωστε, είναι γνωστό πως καθένας μπορεί να καταλάβει τέλεια μόνο ό,τι αγαπά". Εμένα μου φαίνεται ότι είναι επαγωγικός ο συλλογισμός, διότι από τα ειδικά καταλήγει στο γενικό: η αναγέννηση της εποχής μας είναι δυνατή μόνο με το ξύπνημα της αγάπης στις ψυχές των ανθρώπων. Εσείς τι πιστεύετε? Αν κάποιος συμφωνεί με τον τρόπο σκέψης του thanphis, ας μου πει, στο ίδιο συμπέρασμα με εμένα δεν καταλήγει? Ευχαριστώ!

η αναγέννηση της εποχής μας είναι δυνατή μόνο με το ξύπνημα της αγάπης στις ψυχές των ανθρώπων ,γιατι καθένας μπορεί να καταλάβει τέλεια μόνο ό,τι αγαπά   ή
 καθένας μπορεί να καταλάβει τέλεια μόνο ό,τι αγαπά , γιατι η αναγέννηση της εποχής μας είναι δυνατή μόνο με το ξύπνημα της αγάπης στις ψυχές των ανθρώπων
στην πρωτη περιπτωση ειναι επαγωγικος  ο συγραφεας προτασσει το συμπερασμα γιατι δεν ηξερε οτι θα αναρωτηθουν καποιοι ποια μεθοδο χρησιμοποιει
σ αυτες τις περιπτωσεις πειραζουν το κειμενο στις εξετασεις βαζουν ενα επομενως ή ενα αρα στην αρχη και γινεται ξεκαθαρο ποιο ειναι το συμπερασμα

[PDE ads]

[habanero]

Γιατί δεν υπάρχει μία κοινή γραμμή για τους συλλογισμούς αλλά ο κάθε φιλόλογος λέει τα δικά του;

 «Ο εικοστός αιώνας δικαίως χαρακτηρίζεται ως αιώνας των μεγαλύτερων και σημαντικότερων κοινωνικο-οικονομικών αλλαγών. Με τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, ο μέσος " Δυτικός άνθρωπος" ζει στο κατώφλι του 21 ου αιώνα μία πολύ διαφορετική καθημερινή ζωή από τον αντίστοιχο άνθρωπο των αρχών του 20oυ αιώνα. 'Ένα σημαντικό ποσοστό ευθύνης γι' αυτές τις δραματικές αλλαγές στην καθημερινή ζωή φέρει και η πρόοδος στις λεγόμενες βιοϊατρικές επιστήμες. Η ανακάλυψη της δομής του DNA, πριν από 45 περίπου χρόνια, και η επακόλουθη "έκρηξη γνώσης" στους τομείς της Μοριακής

[desperino]

Και υπενθυμίζω το θέμα που δημιουργήθηκε το 2002 με την παράγραφο:

 «Ο εικοστός αιώνας δικαίως χαρακτηρίζεται ως αιώνας των μεγαλύτερων και σημαντικότερων κοινωνικο-οικονομικών αλλαγών. Με τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, ο μέσος " Δυτικός άνθρωπος" ζει στο κατώφλι του 21 ου αιώνα μία πολύ διαφορετική καθημερινή ζωή από τον αντίστοιχο άνθρωπο των αρχών του 20oυ αιώνα. 'Ένα σημαντικό ποσοστό ευθύνης γι' αυτές τις δραματικές αλλαγές στην καθημερινή ζωή φέρει και η πρόοδος στις λεγόμενες βιοϊατρικές επιστήμες. Η ανακάλυψη της δομής του DNA, πριν από 45 περίπου χρόνια, και η επακόλουθη "έκρηξη γνώσης" στους τομείς της Μοριακής

[vtmr]

διδάσκω και γω το μάθημα της έκθεσης στη δευτέρα και την τρίτη λυκείου και όσον αφορά στο θέμα της συλλογιστικής πορείας της παραγράφου ακολουθώ τον εξής κανόνα:
παραγωγική συλλογιστική πορεία: Η παράγραφος ξεκινά με τη γενική θέση του πομπού στη θεματική πρόταση ή περίοδο και στα σχόλια ακολουθεί το ειδικό υλικό στήριξης της θέσης αυτής. (Άρα υπάρχει θεματική πρόταση ή περίοδος η οποία είναι πιο γενικά νοηματικά σε σχέση με τα σχόλια της παραγράφου).
 επαγωγική συλλογιστική πορεία: Η παράγραφος ξεκινά με το ειδικό υλικό στήριξης και ακολουθεί η γενική θέση του πομπού στην πρόταση κατακλείδα (άρα η παράγραφος δεν έχει θεματική πρόταση ή περίοδο. ξεκινά με τα σχόλια και η γενική θέση του πομπού αναφέρεται στην κατακλείδα ως συμπέρασμα).
ελπίζω να βοήθησα.

[thanphis]

Σχολικό βιβλίο σελ. 18 - 19: η εκφώνηση θεωρεί ως δεδομένο ότι οι παρακάτω  συλλογισμοί είναι επαγωγικοί:

Οι Γάλλοι είναι αγενείς. Στο περσινό μου ταξίδι στο Παρίσι, ένας τελωνειακός υπάλληλος μου φέρθηκε αγενέστατα.
Σήμερα η μέρα μου δεν πήγε καθόλου καλά• αλλά ήταν επόμενο, αφού το πρωί πέρασε από μπροστά μου μια μαύρη γάτα.
Πιστεύω ότι θα πάρω το μεγαλύτερο βαθμό στην τάξη στο μάθημα της Ιστορίας, γιατί μελέτησα περισσότερο από όλους.

Στα παραπάνω παραδείγματα το γενικό βρίσκεται στην αρχή; Ξεκινάει η σκέψη από την αρχή ή καταλήγει εκεί; Δικαιούμαι να δώσω ως συνώνυμο της λέξης "καταλήγουμε" τη λέξη "συμπεραίνουμε";

Επιπλέον, η τυπική μορφή του παραγωγικού συλλογισμού είναι η ακόλουθη:
Μ=Κ
Υ=Μ
Υ=Κ

Μπορεί κανείς να βρει το ΜΕΣΟ ΟΡΟ στους συλλογισμούς που υποστηρίζει ότι είναι παραγωγικοί;
Επιπλέον, ένας άτυπος κανόνας της λογικής αναφέρει πως στους παραγωγικούς συλλογισμούς είναι απαραίτητο να χρησιμοποιούμε στο συμπέρασμα όρους (Υ, Κ) που καταγράφηκαν στις προκείμενες, ενώ στους επαγωγικούς αυτό δεν είναι αναγκαίο. Σε όσους συλλογισμούς καταλήγετε ότι είναι παραγωγικοί, ισχύει κάτι τέτοιο;

[thanphis]

Είπαν- και είναι σωστό- πως η αναγέννηση της εποχής μας είναι δυνατή μόνο με το ξύπνημα της αγάπης στις ψυχές των ανθρώπων. (Γιατί) Αυτή μόνο υπερνικά τη στενότητα του εγώ μας. Όταν αγαπούμε βγαίνουμε έξω από τον εαυτό μας , ανοίγεται το εγώ μας, κι όχι μόνο αυτό αλλά και οι πύλες της ψυχής μας , και αγκαλιάζει εκείνο που αγαπά. Όσο πλατιά είναι η αγάπη μας, τόσο πιο πλούσια η ψυχή μας. Άλλωστε, είναι γνωστό πως καθένας μπορεί να καταλάβει τέλεια μόνο ό,τι αγαπά".

Θεωρείτε ότι το "γιατί" που τοποθέτησα μετά την πρώτη περίοδο είναι αυθαίρετο;
Όσα έπονται τεκμηριώνουν την αρχική θέση;
Είναι η θέση η κατάληξη του συλλογισμού;
Ο νους συλλογίζεται με μια συγκεκριμένη πορεία: από προκείμενες προς το συμπέρασμα. Ποιες είναι οι προκείμενες;
Η τελευταία περίοδος μπορεί να θεωρηθεί συμπέρασμα;

Ο συλλογισμός θα ήταν επαγωγικός με την παρακάτω σειρά;
"Η αγάπη μόνο υπερνικά τη στενότητα του εγώ μας. Όταν αγαπούμε βγαίνουμε έξω από τον εαυτό μας , ανοίγεται το εγώ μας, κι όχι μόνο αυτό αλλά και οι πύλες της ψυχής μας , και αγκαλιάζει εκείνο που αγαπά. Όσο πλατιά είναι η αγάπη μας, τόσο πιο πλούσια η ψυχή μας. Άλλωστε, είναι γνωστό πως καθένας μπορεί να καταλάβει τέλεια μόνο ό,τι αγαπά. (Άρα,) η αναγέννηση της εποχής μας είναι δυνατή μόνο με το ξύπνημα της αγάπης στις ψυχές των ανθρώπων."

Μεταφέροντας, δηλαδή, το συμπέρασμα, αλλάζω ταχυδακτυλουργικά και το είδος του συλλογισμού;

(Ξανα)παραθέτω τις οδηγίες που εισηγήθηκε η κυρία Αγάθη Γεωργιάδου, σχολική σύμβουλος και διορθώτρια, προς τους συμβούλους της  Ανατολικής Αττικής το Σεπτέμβριο του 2007:
«Μπορούμε να αναζητήσουμε τη συλλογιστική πορεία ενός επιχειρήματος, μιας παραγράφου ή ολόκληρου κειμένου.

   Στη συλλογιστική πορεία ενός επιχειρήματος ελέγχουμε τη σχέση προκείμενων-συμπεράσματος.

   Στη συλλογιστική πορεία μιας παραγράφου ελέγχουμε τη σχέση θεματικής πρότασης – συμπεράσματος.

   Στη συλλογιστική πορεία ενός ολόκληρου κειμένου ελέγχουμε τη σχέση θέματος και θέσης.

Αν το συμπέρασμα ή η θέση απορρέει από επιμέρους κρίσεις και είναι μια γενικευτική κρίση, ανεξάρτητα από τη θέση στην οποία βρίσκεται (αρχή, μέση ή τέλος), έχουμε επαγωγική συλλογιστική πορεία, ενώ αν αρχίσαμε τη συλλογιστική πορεία μας με μια γενική κρίση και καταλήξαμε σε μια επιμέρους που απορρέει λογικά από τη γενική κρίση έχουμε παραγωγική συλλογιστική πορεία».

[thanphis]

Διαβάζοντας κ εγω για μια ακόμη φορα τα του thanpis εχω την εξης απορία, ισως ειναι χαζή!
Αν ,για παραδειγμα, το συμπέρασμα είναι στην αρχή της παραγράφου όπως σε αυτήν με τη μικρασιατική καταστροφή, η θεματική περιοδος είναι πάλι η αρχή της παραγράφου;
Γιατι το συμπέρασμα το βρίσκουμε στην πόταση κατακλείδα...

Ουφ, δεν ξέρω!!! Ας με βοηθήσει κάποιος γιατι όσο προσπαθώ να βγάλω ακρη με αυτούς τους συλλογισμούς , τόσο μπερδεύομαι!

Γιατί αποκλείεις το συμπέρασμα να βρίσκεται στη θεματική περίοδο; Στη θεματική δεν καταγράφουμε τη θέση μας, την άποψή μας, αυτό που θέλουμε να αποδείξουμε, και στη συνέχεια καταθέτουμε στα σχόλια το υποστηρικτικό μας υλικό;
Όταν η παράγραφος αναπτύσσεται με αιτιολόγηση πώς λειτουργούμε; Στη θεματική καταγράφουμε ένα γεγονός / άποψη, και στη συνέχεια την αιτιολογούμε / τεκμηριώνουμε / αποδεικνύουμε. Αν τα τεκμήριά μας είναι γενικότερα της θέσης, ο συλλογισμός είναι παραγωγικός, αν είναι ειδικότερα, τότε ο συλλογισμός είναι επαγωγικός...


 

[thanphis]

   στην πρωτη περιπτωση ειναι επαγωγικος  ο συγραφεας προτασσει το συμπερασμα γιατι δεν ηξερε οτι θα αναρωτηθουν καποιοι ποια μεθοδο χρησιμοποιεισ αυτες τις περιπτωσεις πειραζουν το κειμενο στις εξετασεις βαζουν ενα επομενως ή ενα αρα στην αρχη και γινεται ξεκαθαρο ποιο ειναι το συμπερασμα

Συμφωνώ και επαυξάνω!!!!

[desperino]

Ο συλλογισμός θα ήταν επαγωγικός με την παρακάτω σειρά;
"Η αγάπη μόνο υπερνικά τη στενότητα του εγώ μας. Όταν αγαπούμε βγαίνουμε έξω από τον εαυτό μας , ανοίγεται το εγώ μας, κι όχι μόνο αυτό αλλά και οι πύλες της ψυχής μας , και αγκαλιάζει εκείνο που αγαπά. Όσο πλατιά είναι η αγάπη μας, τόσο πιο πλούσια η ψυχή μας. Άλλωστε, είναι γνωστό πως καθένας μπορεί να καταλάβει τέλεια μόνο ό,τι αγαπά. (Άρα,) η αναγέννηση της εποχής μας είναι δυνατή μόνο με το ξύπνημα της αγάπης στις ψυχές των ανθρώπων."

Μεταφέροντας, δηλαδή, το συμπέρασμα, αλλάζω ταχυδακτυλουργικά και το είδος του συλλογισμού;

Όχι ,δεν θα ήταν επαγωγικός αν  άλλαζε η σειρά. Γιατί δε μου φαίνεται να προκύπτει λογικά αυτό το συμπέρασμα από αυτά τα δεδομένα,από αυτές τις παρατηρήσεις.

Χωρίς να επιμένω ,γιατί κάθε φορά εκ του αποτελέσματος βλέπουμε αν τα λέμε καλά –και όχι όλες τις φορές _ είπα:
Ο συλλογισμός ξεκινά από το όλον,δηλαδή μια γενική πρόταση που θεωρείται αληθής –και κατά δήλωση του κειμένου. Οι υπόλοιπες προτάσεις  - εδώ είναι το μόνο ζήτημα,αν  είναι αιτιολόγηση ,όπως λες,ή  επιμέρους  περιγραφή /επεξηγήσεις της γενικής πρότασης,όπως μου φαίνεται εμένα. Αν είναι έτσι, σ΄αυτή την περίπτωση είναι παραγωγικός .


Μπέρδεμα πάντως.

[karxarias29]

Γιατί δεν υπάρχει μία κοινή γραμμή για τους συλλογισμούς αλλά ο κάθε φιλόλογος λέει τα δικά του;
Άλλοι υποστηρίζουν ότι σημασία έχει από που αρχίζουμε και σε τι καταλήγουμε...αρχίζουμε από γενική κρίση;παραγωγικός κ.ο.κ

Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι σημασία δεν έχει η θέση των κρισεων (χωροταξικά) αλλά  το ποιες κρίσεις απορρέουν λογικά από μια άλλη (παραγωγικός συλλογισμός) ή ποια κρίση γενικευτική οικοδομείται από τις άλλες (επαγωγικός συλλογισμός).

Και υπενθυμίζω το θέμα που δημιουργήθηκε το 2002 με την παράγραφο:

 «Ο εικοστός αιώνας δικαίως χαρακτηρίζεται ως αιώνας των μεγαλύτερων και σημαντικότερων κοινωνικο-οικονομικών αλλαγών. Με τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας, ο μέσος " Δυτικός άνθρωπος" ζει στο κατώφλι του 21 ου αιώνα μία πολύ διαφορετική καθημερινή ζωή από τον αντίστοιχο άνθρωπο των αρχών του 20oυ αιώνα. 'Ένα σημαντικό ποσοστό ευθύνης γι' αυτές τις δραματικές αλλαγές στην καθημερινή ζωή φέρει και η πρόοδος στις λεγόμενες βιοϊατρικές επιστήμες. Η ανακάλυψη της δομής του DNA, πριν από 45 περίπου χρόνια, και η επακόλουθη "έκρηξη γνώσης" στους τομείς της Μοριακής

[thanphis]

Όχι ,δεν θα ήταν επαγωγικός αν  άλλαζε η σειρά. Γιατί δε μου φαίνεται να προκύπτει λογικά αυτό το συμπέρασμα από αυτά τα δεδομένα,από αυτές τις παρατηρήσεις.

Χωρίς να επιμένω ,γιατί κάθε φορά εκ του αποτελέσματος βλέπουμε αν τα λέμε καλά –και όχι όλες τις φορές _ είπα:
Ο συλλογισμός ξεκινά από το όλον,δηλαδή μια γενική πρόταση που θεωρείται αληθής –και κατά δήλωση του κειμένου. Οι υπόλοιπες προτάσεις  - εδώ είναι το μόνο ζήτημα,αν  είναι αιτιολόγηση ,όπως λες,ή  επιμέρους  περιγραφή /επεξηγήσεις της γενικής πρότασης,όπως μου φαίνεται εμένα. Αν είναι έτσι, σ΄αυτή την περίπτωση είναι παραγωγικός .

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι ή ας συμφωνήσουμε σε μία κοινή βάση:  ο συλλογισμός ταυτίζεται με το επιχείρημα; Αν ναι, τότε δίνω τον ορισμό του σχολικού βιβλίου για το επιχείρημα: σειρά προτάσεων με χαρακτηριστική δομή. Μία ή περισσότερες προτάσεις - προκείμενες χρησιμεύουν ως βάση για την αποδοχή μιας άλλης πρότασης (συμπέρασμα) που απορρέει λογικά. Στο παράδειγμα έχουμε συμπέρασμα; Ποιο είναι; Ποιες είναι οι προκείμενες;