0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να παίρνουν κατά προτεραιότητα αποσπάσεις οι σύζυγοι στρατιωτικών. Είναι πιο σημαντικές οι οικογένειες τους από των υπόλοιπων εργαζόμενων που μπορεί επί πολλά χρόνια να ζουν χωριστά? Είναι πιο σημαντικά τα παιδιά τους?
Όσον αφορά την κάλυψη των κενών συμφωνώ ότι η ευθύνη είναι ξεκάθαρα του υπουργείου. Αλλά όταν δεν υπάρχει κενό σε μια περιοχή για ποιο λόγο πρέπει να πάει εκεί η σύζυγος?
Το σκεπτικό είναι ότι οι στρατιωτικοί έχουν μεγάλη κινητικότητα. Κάθε λίγα χρόνια τους στέλνουν και αλλού. Αυτό δεν το έχουν οι άλλοι κλάδοι. Ακόμα και εμείς οι εκπαιδευτικοί, κάποια στιγμή θα πάρουμε την οργανική μας και θα σταθούμε σε ένα τόπο.Αν δεν υπάρχει κενό, απλά δεν πρέπει να πάει. Δεν είναι σωστό το κράτος να πληρώνει υπαλλήλους χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο εργασίας.
Αν δεν τους αρέσει μπορούν να μην επιλέξουν τον στρατό ως εργασία. Ας συγκρίνονται με τους υπόλοιπους υπαλλήλους βάσει μορίων μετάθεσης και ΑΝ υπάρχει κενό εννοείται να πάνε. Φυσικά και να παίρνουν τα μόρια της συνυπηρέτησης όπως οι υπόλοιποι, αλλά ως εκεί.
Εφόσον το ουσιαστικό κριτήριο για προτεραιότητα είναι η υποχρεωτική από την υπηρεσία κινητικότητα ενός υπαλλήλου, και επειδή λόγω αυτής τις υποτιθέμενης κινητικότητας αποκτούν οι στρατιωτικοί προτεραιότητα έναντι των άλλων, καλό θα ήταν να ψηφιστεί νόμος που να μετράει αυτή την κινητικότητα και να αποδίδει μόρια σε κάθε υπάλληλο που υποχρεωτικά μετακινείται με εντολή της υπηρεσίας του.Η κινητικότητα δημιούργησε την προτεραιότητα των στρατιωτικών. Ας την μετρήσουμε λοιπόν, να δούμε ποιος την έχει μεγαλύτερη .
Επομένως το ζήτημα δεν είναι οι απλές (και χωρις αριθμητικη τεκμηριωση) φωνασκιες δηλ οι αναρθρες κραυγες..Το ζήτημα είναι η ακριβής σταχυολόγηση/αποτύπωση/νομική τεκμηρίωση των παραβιάσεων της κείμενης νομοθεσίας στις οποίες προβαίνει η πολιτεία, με σκοπό την εξάλειψη αυτών των παραβιάσεων.Η τεκμηρίωση αυτή όμως απαιτεί συντονισμένες ενέργειες από την πλευρά των συνδικαλιστικών μας ενώσεων, με τη δημιουργία τμημάτων στελεχωμένα από εξειδικευμένα στελεχη και τα οποια θα μεριμνούν για τη συγκέντρωση και επεξεργασια των περιπτωσεων αυτών, καθώς και η οργανωμενη/συντεταγμενη παράθεσή τους στα αρμοδια όργανα της πολιτείας με απώτερο στόχο τη εξάλειψη αυτών των φαινομένων. Δεν το αγνοεί, λοιπον, το υπουργειο το αρ.31. Αντιθέτως βγαίνει ένα βημα μπροστά, αφού το επικαλείται στις εγκυκλιους. Απλά έγκειται στην ετοιμοτητα των εκπαιδευτικών/ενώσεων να βγουν από τα δεξια του υπουργειου παραθετοντας στοιχεια-τεκμηρια και όχι φωνασκίες.
Αν δεν τους αρέσει μπορούν να μην επιλέξουν τον στρατό ως εργασία.
Πριν από όλα, και πριν τα εξειδικευμένα στελέχη, πρέπει να υπάρχει διαφάνεια στις αναρτήσεις του υπουργείου.Διαφάνεια σημαίνει, δεν δημοσιεύω απλά:"lemonpies αποσπάται από Χάλκη σε Σύμη"αλλά δημοσιεύω:"lemonpies αποσπάται από Χάλκη σε Σύμη και αντικαταστάτης είναι είτε ο gtΠΕΟ2 είτε η Marilita87 είτε η elranna"ή εναλακτικά"lemonpies αποσπάται από Χάλκη σε Σύμη και πιθανοί αντικαταστάτες είναι ΑΥΤΟΙ (λινκ σε λίστα με όσους έστειλα για να στελεχώσουν την Χάλκη)"Το υπουργείο όμως επιμένει σε σκοτεινές και αδιαφανείς δημοσιεύσεις, για να καλοπερνάνε τα βύσματα που κατοικοεδρεύουν εκεί (και λίγο παραπέρα μέχρι την
Αυτό το "αν δεν του άρεσε να διάλεγε άλλο επάγγελμα" ξέρετε μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα επαγγέλματα. Και για το δικό μας."Δε θες αξιολόγηση; Μαθητικούς ομίλους; Διευρυμένο ολοήμερο; Μέντορες; Εργαστήρια Δεξιοτήτων; Το 8-2; Την αύξηση ωραρίου; Κουράστηκες πολλά χρόνια μακριά από το σπίτι σου; Πολλά χρόνια αναπληρωτής; Παραιτήσου". Να προσέχουμε λοιπόν με πόση ευκολία το ξεστομίζουμε, γιατί σίγουρα δε μας αρέσει όταν το ξεστομίζουν για μας...
Με τη διαφορά ότι ο στρατιωτικός όταν επιλέγει αυτό το επάγγελμα ξέρει από την αρχή ότι θα μετακινείται περιοδικά. Δεν είναι "καινοτομία" που θα του φορτώσει η εκάστοτε υπουργός. Το δικό μας ενδέχεται να είναι το μοναδικό επάγγελμα που ό,τι του καπνίσει του καθενός μας φορτώνει. Δε θα πληρώνουμε και την κυρία του κυρίου για να ξύνεται στο γραφείο, ενώ ο κύριος ξύνεται στο δικό του.
Δε νομίζω όμως να σου υποσχέθηκε κανείς ούτε μετάθεση, ούτε απόσπαση. Γιατί διαμαρτύρεσαι ότι δε μπορείς να πας στον τόπο συμφερόντων σου.
Δε νομίζω όμως να σου υποσχέθηκε κανείς ούτε μετάθεση, ούτε απόσπαση. Γιατί διαμαρτύρεσαι ότι δε μπορείς να πας στον τόπο συμφερόντων σου. Και μόλις είδα ότι αποφάσισες ότι κι ο στρατιωτικός ξύνεται. Κάπου εδώ σταματάω, αν και δεν είμαι στρατιωτικός, ούτε έχω σχέση με στρατιωτικούς. Δε θα συμμετάσχω στον κοινωνικό αυτοματισμό.