Σχολικές γιορτές...

[topsy]

Εμένα μου ταιριάζει στην συγκεκριμένη γιορτή το «Κάποτε θα ´ρθουν» του Σιδηροπουλου
[…] και οταν θα ρθουν οι καιροι
που θα χει σβησει το κερι
στην καταιγιδα
υπερασπισου το παιδι
γιατι αν γλιτωσει το παιδι
υπαρχει ελπιδα

[PDE ads]

[emmaki]

Εμένα μου ταιριάζει στην συγκεκριμένη γιορτή το «Κάποτε θα ´ρθουν» του Σιδηροπουλου
[…] και οταν θα ρθουν οι καιροι
που θα χει σβησει το κερι
στην καταιγιδα
υπερασπισου το παιδι
γιατι αν γλιτωσει το παιδι
υπαρχει ελπιδα

Αυτο ειναι ο,τι πρεπει για γιορτη

[harac]

Δες και :

1. "Πολυτεχνείο"-Υπόνοια:

https://www.youtube.com/watch?v=YaK2C7MVMZo&list=RDYaK2C7MVMZo&start_radio=1&rv=jYxRYptayk0

2. "Εδώ Πολυτεχνείο"- Γυμνά Καλώδια

https://www.youtube.com/watch?v=2K9tcvcU5WU&list=RD2K9tcvcU5WU&start_radio=1
 

[Έσπερος]

Προτρέχω λίγο, αλλά θα ήθελα να ζητήσω την γνώμη σας αν πιστεύετε ότι για γιορτή της 17 Νοέμβρη θα ταίριαζαν τα εξής τραγούδια:

Ας κρατήσουν οι χοροί (Σαββόπουλος)
Πως να κρυφτείς από τα παιδιά (δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά) (Σαββόπουλος)
Και τι ζητάω... μια ευκαιρία στον παράδεισο να παω (Σαββόπουλος)

Ο στόχος ειναι να γίνει αφιερωμα στον Σαββοπουλο;
Γιατι αν ειναι αυτός, υπάρχει και η Συγκεντρωση της ΕΦΕΕ.

Στο Πολυτεχνείο μπορεί να ταιριάξει οποιοδήποτε τραγούδι εκφράζει ανθρωπιστικους προβληματισμους, με τη σωστή πλαισίωση απο κείμενα. Ομως πιστευω οτι χρειαζεται προσοχη να μην βγει αποτελεσμα τελειως απολιτίκ και απονευρωμένο. Ειμαστε σε μια εποχη που η ακροδεξιά επελαυνει στα σχολεια. Μην κανουμε τη γιορτη του Πολυτεχνείου ενα γενικόλογο μήνυμα ανθρωπιάς χωρις ιστορικο, κοινωνικο και πολιτικο πλαισιο.

[PDE ads]

[leon.]

Ο στόχος ειναι να γίνει αφιερωμα στον Σαββοπουλο;
Γιατι αν ειναι αυτός, υπάρχει και η Συγκεντρωση της ΕΦΕΕ.

Στο Πολυτεχνείο μπορεί να ταιριάξει οποιοδήποτε τραγούδι εκφράζει ανθρωπιστικους προβληματισμους, με τη σωστή πλαισίωση απο κείμενα. Ομως πιστευω οτι χρειαζεται προσοχη να μην βγει αποτελεσμα τελειως απολιτίκ και απονευρωμένο. Ειμαστε σε μια εποχη που η ακροδεξιά επελαυνει στα σχολεια. Μην κανουμε τη γιορτη του Πολυτεχνείου ενα γενικόλογο μήνυμα ανθρωπιάς χωρις ιστορικο, κοινωνικο και πολιτικο πλαισιο.

Συμφωνώ 100%.

Εγώ θα πρότεινα αυτό το κομμάτι συνοδειά με το βιντεάκι.

https://youtu.be/zeYG57_FNXI?si=KN_SkHG7s-DGIpHN

[Scout]

Εγώ θα πρότεινα αυτό το κομμάτι συνοδειά με το βιντεάκι.

https://youtu.be/zeYG57_FNXI?si=KN_SkHG7s-DGIpHN

Το συζητούσαμε προχθές με το μεγάλο μου γιο. Σκοπεύει να το προτείνει για να το απαγγείλει (όχι να το τραγουδήσει) στον έχοντα την ευθύνη της διοργάνωσης εκπαιδευτικό του σχολείου του. Το αν θα εισακουστεί ή όχι, μένει να φανεί. Γενικότερα μιλώντας, γνωρίζουμε όλοι ότι σε κάποια σχολεία οι διευθυντές είναι υπερσυγκεντρωτικοί και δεν περνάει τίποτα στις γιορτές χωρίς να τύχει της έγκρισής τους. Αλλού πάλι, υπάρχει μεγάλος έως απόλυτος βαθμός αυτονομίας. Και αυτήν πρέπει να είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν όποιοι διευθυντές την επιτρέπουν, γιατί είναι βέβαιο ότι στα πλαίσια της διάχυσης των ακροδεξιών ιδεών στην κοινωνία θα υπάρξουν αρκετοί γονείς με το μανδύα των "νοικοκυραίων που κοιτάνε τη δουλειά τους και τη μόρφωση των παιδιών τους" οι οποίοι περιμένουν με το δάχτυλο στη σκανδάλη να πυροβολήσουν για την "πολιτικοποίηση της γορτής" από τους "μαρξιστές εκπαιδευτικούς που έχουν κατακλύσει τα σχολεία". Και μην καμωνόμαστε ότι δεν το γνωρίζουμε. Μια περιδιάβαση στα πλέον τοξικά από τα social media, αλλά και σε καθεστωτικά media με "δημοσιογράφους" τύπου Πορτοσάλτε και Ζαχαρού, θα μας το δείξει.

[leon.]

Το συζητούσαμε προχθές με το μεγάλο μου γιο. Σκοπεύει να το προτείνει για να το απαγγείλει (όχι να το τραγουδήσει) στον έχοντα την ευθύνη της διοργάνωσης εκπαιδευτικό του σχολείου του. Το αν θα εισακουστεί ή όχι, μένει να φανεί. Γενικότερα μιλώντας, γνωρίζουμε όλοι ότι σε κάποια σχολεία οι διευθυντές είναι υπερσυγκεντρωτικοί και δεν περνάει τίποτα στις γιορτές χωρίς να τύχει της έγκρισής τους. Αλλού πάλι, υπάρχει μεγάλος έως απόλυτος βαθμός αυτονομίας. Και αυτήν πρέπει να είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν όποιοι διευθυντές την επιτρέπουν, γιατί είναι βέβαιο ότι στα πλαίσια της διάχυσης των ακροδεξιών ιδεών στην κοινωνία θα υπάρξουν αρκετοί γονείς με το μανδύα των "νοικοκυραίων που κοιτάνε τη δουλειά τους και τη μόρφωση των παιδιών τους" οι οποίοι περιμένουν με το δάχτυλο στη σκανδάλη να πυροβολήσουν για την "πολιτικοποίηση της γορτής" από τους "μαρξιστές εκπαιδευτικούς που έχουν κατακλύσει τα σχολεία". Και μην καμωνόμαστε ότι δεν το γνωρίζουμε. Μια περιδιάβαση στα πλέον τοξικά από τα social media, αλλά και σε καθεστωτικά media με "δημοσιογράφους" τύπου Πορτοσάλτε και Ζαχαρού, θα μας το δείξει.

Τα 'πες όλα. Έτσι έχουν τα πράγματα.

[erietta]

Επιτρέψτε μου να πω ότι τις σχολικές γιορτές όπως και τις παρελάσεις ακόμη περισσότερο τα θεωρώ εντελώς ξεπερασμένα και υποκριτικά. Εννοώ ότι μας απασχολούν τόσο σοβαρά θέματα κι εμείς ασχολούμαστε με τις παρελάσεις....
Δυστυχώς αναλαμβάνω σχολικές γιορτές, ως εργασία που μου ανατίθεται, αλλά νιώθω εξαιρετικά άβολα με όλο αυτό.

[leon.]

Επιτρέψτε μου να πω ότι τις σχολικές γιορτές όπως και τις παρελάσεις ακόμη περισσότερο τα θεωρώ εντελώς ξεπερασμένα και υποκριτικά. Εννοώ ότι μας απασχολούν τόσο σοβαρά θέματα κι εμείς ασχολούμαστε με τις παρελάσεις....
Δυστυχώς αναλαμβάνω σχολικές γιορτές, ως εργασία που μου ανατίθεται, αλλά νιώθω εξαιρετικά άβολα με όλο αυτό.

Οι μαθητικές παρελάσεις καθιερώθηκαν επί Μεταξά. Αυτό τα λέει όλα.

[apri]

Οι μαθητικές παρελάσεις καθιερώθηκαν επί Μεταξά. Αυτό τα λέει όλα.

Αυτό δεν είναι απολύτως ακριβές.
Μαθητικές παρελάσεις γίνονταν και πριν από αυτόν. Μπορείς να δεις το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "Εμπρός" στις 26/3/1900 που περιγράφει τέτοιες παρελάσεις στην Αθήνα.
http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=1890&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=&CropPDF=0

Αν το διαβάσεις, θα διαπιστώσεις και ποιες είναι οι αλλαγές που έκανε ο Μεταξάς αργότερα, για να υπηρετήσει την ιδεολογία του καθεστώτος του.

Οι μαθητικές παρελάσεις μέχρι τότε γίνονταν εθιμικά από τα σχολεία στο πλαίσιο της συμμετοχής τους στους κοινούς εορτασμούς της πόλης για την Επανάσταση του 1821. Και βέβαιως, όπως φαίνεται και από τις περιγραφές, είχαν από τότε κάποιας μορφής στρατιωτικό ύφος ως συμβολική ένδειξη όμως της αγωνιστικότητας του λαού απέναντι στους εχθρούς. Εκείνη την εποχή άλλωστε ένα σημαντικό κομμάτι της σημερινής Ελλάδας ήταν ακόμα υπό ξένη κατοχή και ήταν λογικό να είναι έντονο αυτό το στοιχείο.

Αυτό που έκανε, όμως, ο Μεταξάς είναι ότι από πατριωτικές εκδηλώσεις τις μετέτρεψε σε μέσο προβολής της πειθαρχίας και της υπακοής προς το κράτος. Και το έκανε με τους εξής τρόπους:
α) κατέστησε την οργάνωσή τους υποχρεωτική και κυρίως κρατική υπόθεση
β) επέβαλε συγκεκριμένη ιεραρχία στη διάταξη των μαθητών (βάσει ηλικίας, φυσικών χαρακτηριστικών και μαθητικής επίδοσης)
γ) επέβαλε τον υποχρεωτικό χαιρετισμό προς τις αρχές του τόπου
δ) τις κατέστησε συμπληρωματικές προς τις στρατιωτικές παρελάσεις

Και κατά τη γνώμη μου, αυτές οι αλλαγές είναι που είναι ξεπερασμένες και προβληματικές. Κάποια στιγμή θα έπρεπε να αναθεωρηθούν.
Γιατί κατά τα άλλα, ως εκδηλώσεις αγωνιστικού φρονήματος και απότισης τιμής δεν είναι κακές. Όπως γίνεται η πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου, καλό είναι να γίνονται και παρελάσεις για τις εθνικές επετείους. Είναι βιωματικές διαδικασίες έκφρασης πατριωτισμού και τιμής προς όσους αγωνίστηκαν για το κοινό καλό και συμβάλλουν στη διατήρηση της συλλογικής ιστορικής μνήμης.

[Scout]

Αυτό που έκανε, όμως, ο Μεταξάς είναι ότι από πατριωτικές εκδηλώσεις τις μετέτρεψε σε μέσο προβολής της πειθαρχίας και της υπακοής προς το κράτος. Και το έκανε με τους εξής τρόπους:
α) κατέστησε την οργάνωσή τους υποχρεωτική και κυρίως κρατική υπόθεση
β) επέβαλε συγκεκριμένη ιεραρχία στη διάταξη των μαθητών (βάσει ηλικίας, φυσικών χαρακτηριστικών και μαθητικής επίδοσης)
γ) επέβαλε τον υποχρεωτικό χαιρετισμό προς τις αρχές του τόπου
δ) τις κατέστησε συμπληρωματικές προς τις στρατιωτικές παρελάσεις

Και κατά τη γνώμη μου, αυτές οι αλλαγές είναι που είναι ξεπερασμένες και προβληματικές. Κάποια στιγμή θα έπρεπε να αναθεωρηθούν.
Γιατί κατά τα άλλα, ως εκδηλώσεις αγωνιστικού φρονήματος και απότισης τιμής δεν είναι κακές. Όπως γίνεται η πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου, καλό είναι να γίνονται και παρελάσεις για τις εθνικές επετείους. Είναι βιωματικές διαδικασίες έκφρασης πατριωτισμού και τιμής προς όσους αγωνίστηκαν για το κοινό καλό.

Κακά τα ψέματα, μια παρέλαση έχει εξόφθαλμες λειτουργικές διαφορές από μια πορεία τιμής και μνήμης, οπότε είναι εξαιρετικά δύσκολο να είμαστε "και με τον αστυφύλαξ, και με τον χωροφύλαξ". Ως προς τις αλλαγές που επέφερε ο Μεταξάς, θα αναρωτηθώ τα εξής κατ' αντιστοιχία των παραπάνω:
(α) ακόμα και αν η διοργάνωση ήταν προαιρετική και επαφίετο στα όργανα διοίκησης κάθε σχολικής μονάδας, ποιος διευθυντής θα μπορούσε να αντισταθεί στην κατακραυγή των γονέων, οι οποίοι αυτομάτως θα τον κατέτασσαν στην κατηγορία των "αντεθνικών μιασμάτων" και των "ισλαμολάγνων διεθνιστών" αν έλεγε "το δικό μας σχολείο δεν θα συμμετάσχει στην παρέλαση";
(β) όσο πρόκειται για παρέλαση και όχι για πορεία, πώς είναι δυνατόν να παραβιαστούν οι κανόνες διάταξης των στοίχων, δηλαδή κατ' ανάστημα;
(γ) ο υποχρεωτικός χαιρετισμός προς τας "αρχάς" δια στροφής της κεφαλής επί δεξιά, που επίσης προέρχεται από τις στρατιωτικές παρελάσεις, είναι κάτι που μπορεί με πρωτοβουλία των ίδιων των μαθητών να παρακαμφθεί, όμως ποιος ξεχνάει το "πάθημα" του μαθητή από τη Λάρισα στην παρέλαση του 2011, που ακόμα και σήμερα κάποια δημοσιεύματα έχουν ξεθάψει την "ασέβεια" που είχε επιδείξει τότε, γράφοντας απαξιωτικά "να, δείτε, κουρέας έγινε, δεν ήταν άξιος για κάτι καλύτερο".
(δ) πώς θα μπορούσαν να αποσυνδεθούν από τις στρατιωτικές παρελάσεις, όταν εκ των πραγμάτων πρέπει να υπάρχει άμεση χρονική εγγύτητα/συνάφεια προς την εθνική επέτειο;

[apri]

Η χρονική αποσύνδεση από τις στρατιωτικές παρελάσεις πράγματι δεν γίνεται. Μπορεί να γίνει όμως μια σχετική νοηματική αποσύνδεση, αν εκλείψουν οι έντονες στρατιωτικές αναφορές.

Όλα τα άλλα μπορούν να αλλάξουν. Και θα σου φέρω ένα υπαρκτό παράδειγμα.
Αν έχεις πάει ποτέ στην Κέρκυρα, ίσως έχεις δει τις μαθητικές παρελάσεις που γίνονται προς τιμήν του Αγίου Σπυρίδωνα στο πλαίσιο των εορτασμών του νησιού.

Δεν νομίζω ότι είναι κρατικά επιβεβλημένες. Εθιμικά γίνονται,  πιθανότατα σε συνεργασία των σχολείων με τον Δήμο. Και επειδή είναι θέμα παράδοσης του νησιού, πάω στοίχημα ότι οι περισσότεροι θέλουν να συμμετέχουν και δεν το αντιμετωπίζουν ως αγγαρεία.
Οι μαθητές δεν περνούν μπροστά από επισήμους, για να τεθεί θέμα χαιρετισμού, ούτε έχουν στρατιωτικό βήμα. Περπατούν απλώς ρυθμικά βάσει της μουσικής, που φυσικά δεν είναι στρατιωτικά εμβατήρια. Φορούν τη στολή του σχολείου ως ένδειξη ομαδικότητας και δεν γίνονται άλλοι συνειρμοί, γιατί γενικά λείπουν τα στρατιωτικά στοιχεία.

Εμένα θα μου άρεσε να γίνονται έτσι οι παρελάσεις γενικότερα. Μου αρέσει γενικά η ιδέα των ανθρώπων που βγαίνουν ομαδικά έξω , για να εκφράσουν με ειρηνικό τρόπο πράγματα που αφορούν το κοινό καλό, που συμβάλλουν στο να μην ξεχνάμε τι έγινε στο παρελθόν και ότι δεν είμαστε μόνοι στα δύσκολα.

Και θεωρώ ότι μπορεί να γίνουν με τρόπο που να εκφράζει αυτά τα στοιχεία, όπως στο απώτατο παρελθόν.
Πχ Γιατί οι μαθητές να χαιρετούν τιμητικά κάποιους επισήμους και να μη χαιρετούν συμβολικά το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιωτη ή όποιο άλλο μνημείο πεσόντων έχει κάθε περιοχή; Εκεί δεν καταθέτουν στεφάνια και οι αρχές του τόπου; Άρα, εκεί οφείλεται η απότιση τιμής.
Γιατί να περπατούν με στρατιωτικά εμβατήρια; Γιατί τη σημαία, που είναι εθνικό σύμβολο και όχι βραβείο επίδοσης, να μην μπορεί να την κρατήσει οποιοσδήποτε μαθητής το επιθυμεί;
Αυτά μπορεί να τα αποφασίσει και το ίδιο το κράτος.

[Scout]

Γιατί τη σημαία, που είναι εθνικό σύμβολο και όχι βραβείο επίδοσης, να μην μπορεί να την κρατήσει οποιοσδήποτε μαθητής το επιθυμεί;

Γιατί, άντε πείτε το αυτό στον μέσο "νοικοκυραίο", που βρήκε θέμα για να διαμαρτυρηθεί κατά το βραχύ διάστημα στο οποίο η "αριστεία" είχε αντικατασταθεί από κλήρωση μεταξύ όλων των μαθητών...

Όλη αυτή η σουρεάλ, αρχοντοχωριάτικη σύνδεση των επιδόσεων με την "εθνική τιμή" μού θυμίζει τον εξαιρετικό στίχο του Κώστα Βίρβου από τον "Ντελάλη" στον "Θεσσαλικό κύκλο" του Γιάννη Μαρκόπουλου:
"...Θα πουν κι ένα τραγούδι / για του Θωμά το γιο / που βγήκε δεκανέας / καμάρ' για το χωριό..."

[apri]

Ο μέσος νοικοκυραίος έχει αποκτήσει εδώ και αρκετά χρόνια μια ατομικιστική ιδεολογία. Τα πάντα τα προσεγγίζει μέσα από την εξυπηρέτηση του "εγώ" του και αδιαφορεί για το κοινό καλό. Ακόμα και ο πατριωτισμός που εκφράζει έχει εγωιστικά στοιχεία.

Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται και στα πρότυπα που προβάλλονται σε όλα τα επίπεδα. Όταν βλέπουν να επιβραβεύονται αυτοί που κοιτάνε μόνο την πάρτη τους, αυτό το πρότυπο συμπεριφοράς αποκτούν. Και οι συνήθειες δύσκολα κόβονται. Θα έπρεπε όμως να συνειδητοποιήσουν κάποια στιγμή ότι αυτός ο εγωκεντρισμός έχει φέρει παρακμή στην κοινωνία.

Οπότε ναι για να γίνουν σημαντικές αλλαγές στις παρελάσεις, θα πρέπει να προηγηθεί η αλλαγή νοοτροπίας με πολλές άλλες παρεμβάσεις.
Όμως, κάποιες αλλαγές θεωρώ πως θα μπορούσαν να γίνουν πιο γρήγορα. Ας πούμε, η απομάκρυνση των επισήμων και των στρατιωτικών εμβατηρίων. Ούτως ή άλλως, δεν σκέφτονται κάθε χρόνο ότι δεν είναι ωραία εικόνα να έχουν γυρισμένη την πλάτη στο μνημείο; Ας μην είναι καν εκεί. Ας καταθέτουν στεφάνια, για να συμμετέχουν κι αυτοί στον εορτασμό και μετά να φεύγουν.
Δηλαδή, το 1900 ήταν λιγότερο πατριώτες αυτοί που παρήλαυναν; Γιατί ο βασιλιάς και η τότε πολιτική ηγεσία δεν είχε πρόβλημα που δεν επιθεωρούσε τους παρελαύνοντες;