Γραπτό Σύστημα Διορισμών

[ppil]

.

[PDE ads]

[leon.]

Όταν εκπαιδευτικός έπαιρνε σύνταξη κι άνοιγε οργανική ήταν υποχρεωμένο το κράτος εκ του Συντάγματος να διορίσει απ' την επετηρίδα. Ο διορισμός των εκπαιδευτικών ήταν συνταγματικά κατοχυρωμένος. Κι η αναμονή ήταν μάξιμουμ εφτά χρόνια στον πολυπληθέστερο κλάδο (των φιλολόγων). Τώρα το να επαναλαμβάνετε τι ανυπόστατα έλεγε η κυβερνητική προπαγάνδα που δ ε ν ήθελε να διορίζει δ ε ν εκκαθάριζε τους πίνακες δ ε ν αποκαθιστούσε τις άδειες οργανικές δεν έχει κάποιο νόημα. Τ' ακούγαμε το '98 και νυχθημερόν απ' τα ΜΜΕ (ότι πρώτα θα πεθάνετε από γήρας και μετά θα διοριστείτε κτλ).

[Scout]

Ο κοινωνικός αυτοματισμός εις βάρος των εκπαιδευτικών (...) υποδαυλίζεται (...) επειδή διορίζονται πολλοί που δεν είναι ικανοί γι αυτή τη δουλειά και δεν τους αρέσει κιόλας.

Με όλο το θάρρος, φρονώ ότι η άποψη αυτή είναι εν μέρει ηττοπαθής για τον κλάδο. Είναι πολύ περισσότεροι από όσο νομίζετε εκείνοι που ρέπουν προς τον κοινωνικό αυτοματισμό εναντίον συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων μόνο και μόνο επειδή δεν κατάφεραν να ανήκουν σε αυτές και οι ίδιοι. Χρέος του κλάδου δεν είναι να αυτομαστιγώνεται, κάνοντας ενίοτε την τρίχα, τριχιά με βάση και προσωπικά βιώματα. Χρέος του κλάδου είναι να απαιτεί συνθήκες που θα οδηγούν κάθε εκπαιδευτικό σε συνεχή αυτοβελτίωση, δηλαδή πρόσβαση σε σοβαρές πηγές γνώσης, μείωση του ωραρίου διδασκαλίας προς όφελος του ωραρίου επιμόρφωσης και υποδομές (π.χ. εργαστηριακές) τέτοιες που όχι μόνο να επιτρέπουν, αλλά και να "εξωθούν" κάθε εκπαιδευτικό να χρησιμοποιήσει βιωματικές τεχνικές σε κάθε ειδικότητα. Μόνο έτσι, μόνο με τέτοια αιτήματα, θα μπορέσει ο κλάδος να αφαιρέσει από τον κάθε κυρ-Παντελή τη δυνατότητα να ρίχνει λάσπη στον ανεμιστήρα για να ικανοποιήσει τις δικές του εμμονές ή το φθόνο του. Γιατί στις περισσσότερες περιπτώσεις, περί αυτού πρόκειται. Δείτε, για παράδειγμα, το ύφος και το περιεχόμενο των σχολίων σε ιστότοπους λαϊκίστικων πηγών ενημέρωσης (π.χ. Πρώτο Θέμα), σε αναρτήσεις που πραγματεύονται ζητήματα που έχουν να κάνουν με την παιδεία και τους εκπαιδευτικούς.

[Έσπερος]

Τώρα συζητάμε πώς θα βρει τους ικανούς να διορίσει και όχι πόσους. Αυτό καλύπτεται από το "όσους χρειάζονται", όχι αναπληρωτές δηλ.

Δεν είναι άσχετα αυτά τα δύο όμως. Οι λίγοι διορισμοί οδηγούν σε συσσώρευση ενδιαφερομένων και νέων και μεγαλύτερων σε ηλικία, με πολλά χρόνια ως αναπληρωτές, με πολλά τυπικά προσόντα εσχάτως (ενώ παλιά όσοι είχαμε μεταπτυχιακό ήμασταν βολεμένοι, προνομιούχοι, τεμπέληδες, κακομαθημένα μαμόθρεφτα κλπ), με οικογένεια... με πολλούς παράγοντες που περιπλέκουν την κατάσταση καθώς ο καθένας θεωρεί ότι έχει δίκιο, και όντως έχει από την πλευρά του, και είναι δύσκολο να βρεθεί κάτι που να τους δικαιώνει όλους εξίσου ή έστω να τους αδικεί όλους στον ελάχιστον δυνατό βαθμό. Άρα δεν συζητάμε για τους ικανούς να διοριστούν με τέτοιες συνθήκες, συζητάμε για το "δίκαιο". Ένα σύστημα που είναι αποκλειστικά διαγωνισμός για ικανούς, μπορεί να εφαρμοστεί μόνο αν έχεις ενδιαφερόμενους νέους αποφοίτους, που ουσιαστικά θα κάνεις το ξεσκαρτάρισμα που δεν γίνεται στα πανεπιστήμια, για να λέμε την αλήθεια χύμα. Κι αυτό βέβαια, τους καλούς επιστήμονες και τους μελετηρούς θα ξεχωρίσει, όχι απαραίτητα τους αποτελεσματικούς στην τάξη, γι'  αυτό κανονικά θα έπρεπε να πάμε σε άλλα συστήματα στα οποία ελέγχεσαι αφού εργαστείς, που αυτό κι αν είναι για τα ελληνικά δεδομένα ένα τεράστιο ζήτημα.

Απ' αυτήν την άποψη, αν στόχος είναι όντως να υπάρξει μια μεταβατική περίοδος κάποιων ετών, για να διοριστούν και άλλοι που έχουν επενδύσει ως αναπληρωτές ή με τις σπουδές τους (ή μάλλον και με τα δύο), ώστε μετά να περάσουμε σε γραπτό διαγωνισμό στον οποίο θα προσέρχονται όλοι σχεδόν επί ίσοις όροις, εγώ προσωπικά συμφωνώ όσο δεν πάει άλλο.

[PDE ads]

[ppil]

.

[Mini1234]

Συγνωμη ρε παιδια υπαρχουν δασκαλοι που την ωρα του μαθηματος μιλανε στο τηλεφωνο και δεν κανουν μαθημα; Εγω προσωπικα δεν εχω δει κατι τετοιο.. προφανως αν υπαρχει τετοιο φαινομενο ειναι απο ατομο κοντα στη συνταξη και ξερουν οτι δεν τους αγγιζει κανεις. Αυτες οι συμπεριφορες ομως δεν αφορουν τους αναπληρωτες και νεοδιοριστους. Μη γενικευουμε λοιπον. Εγω ξερω οτι οι η πλειοψηφια των νεων δασκαλων νεοδιοριστων και ατομα σε μικρες ηλικιες εχουν ορεξη και μερακι. Εστιαζω στους νεους γιατι αυτοι τρωνε ολες τις σφαλιαρες και οχι οι μεγαλυτεροι (αξιολογηση νεοδιοριστων, αλλαγη συστηματος κτλπ0.

[Scout]

Μέσα μου όμως βράζω που κάποιος μιλάει στο τηλ την μισή ώρα και μετά βάζει να διαβάσουν από μέσα τους την ιστορία και χτύπησε το κουδούνι. Έκθεση δεν έχει γράψει το ένα μου το παιδί σχολείο. Μαθηματικά έρχεται με λάθη στις ασκήσεις που έλυσαν στο σχολείο (...) λέω τα χειρότερα για δασκάλους και σχεδόν όλοι ρωτούν γιατί κρίνω και όχι αν κρίνω σωστά.

Μήπως όμως, πράγματι δεν κρίνετε σωστά; Το παράδειγμα της "μισής ώρας συνομιλία στο κινητό" πολύ αμφιβάλλω αφ΄ενός κατά πόσον αποτελεί γενικευμένη εικόνα και αφ' ετέτρου αν μπορεί να επαναλαμβάνεται όχι καθημερινά, αλλά απλώς συχνά. Και ακόμα και αν δεχτούμε ότι αυτό αποτελεί μια ακραία μεν, υπαρκτή δε κανονικότητα σε κάποια τάξη, πώς πιστεύετε ότι η αξιολόγηση, έτσι όπως έχει σχεδιαστεί, θα αποδώσει, αφού όταν ο σύμβουλος θα μπει (δυο φορές ανά τετραετία) στην τάξη το μάθημα θα γίνει υποδειγματικά; Το να εισαγάγουμε αξιολόγηση 360 μοιρών, δηλαδή ο εκπαιδευτικός να αξιολογηθεί και από τους μαθητές του, δεν είναι καταφανέστατα επικίνδυνο, τόσο λόγω της ανεπάρκειας των μαθητών (οποιασδήποτε ηλικίας και βαθμίδας) να κρίνουν ευθέως το γνωστικό υπόβαθρο του εκπαιδευτικού, όσο και λόγω του ότι μπορεί να ανοίξει κερκόπορτες για άλλου τύπου απαιτήσεις εκ μέρους των γονέων για τα βλαστάρια τους; Και αφού λοιπόν το ένα (είδος αξιολόγησης) είναι ελλιπές και ανεπαρκές και το άλλο ακατάλληλο, πώς νομίζετε ότι ένας γραπτός διαγωνισμός μερικών ωρών θα ξεχωρίσει σωστά την ήρα από το στάρι;

Συγνωμη ρε παιδια υπαρχουν δασκαλοι που την ωρα του μαθηματος μιλανε στο τηλεφωνο και δεν κανουν μαθημα; Εγω προσωπικα δεν εχω δει κατι τετοιο..

Κοιτάξτε, για να τα λέμε όλα, υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις. Δυστυχώς έχω και εγώ, από το μικρό μου γιο, την πληροφορία ότι κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς φέτος είχε συμβεί και αυτό από τη δασκάλα του, όπως και κάποια άλλα "ποιοτικά" χαρακτηριστικά από όσα ανέφερε η ppil. Θεωρώ όμως ότι απλώς πέσαμε στις περιπτώσεις. Εκ των πραγμάτων δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο σε συχνό και γενικευμένο επίπεδο. Καλό είναι επίσης να κρατάμε μικρό καλάθι στις αφηγήσεις των παιδιών μας και να υποβάλλουμε σε βάσανο κάθε σχετική πληροφορία, γιατί δεν ξέρουμε ούτε από πού μπορεί να εκπορεύεται, ούτε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι το παιδί δεν τα παραφούσκωσε επειδή π.χ. έτσι αποφάσισαν να κάνουν και οι συμμαθητές του.

[Έσπερος]

Μήπως όμως, πράγματι δεν κρίνετε σωστά; Το παράδειγμα της "μισής ώρας συνομιλία στο κινητό" πολύ αμφιβάλλω αφ΄ενός κατά πόσον αποτελεί γενικευμένη εικόνα και αφ' ετέτρου αν μπορεί να επαναλαμβάνεται όχι καθημερινά, αλλά απλώς συχνά. Και ακόμα και αν δεχτούμε ότι αυτό αποτελεί μια ακραία μεν, υπαρκτή δε κανονικότητα σε κάποια τάξη, πώς πιστεύετε ότι η αξιολόγηση, έτσι όπως έχει σχεδιαστεί, θα αποδώσει, αφού όταν ο σύμβουλος θα μπει (δυο φορές ανά τετραετία) στην τάξη το μάθημα θα γίνει υποδειγματικά; Το να εισαγάγουμε αξιολόγηση 360 μοιρών, δηλαδή ο εκπαιδευτικός να αξιολογηθεί και από τους μαθητές του, δεν είναι καταφανέστατα επικίνδυνο, τόσο λόγω της ανεπάρκειας των μαθητών (οποιασδήποτε ηλικίας και βαθμίδας) να κρίνουν ευθέως το γνωστικό υπόβαθρο του εκπαιδευτικού, όσο και λόγω του ότι μπορεί να ανοίξει κερκόπορτες για άλλου τύπου απαιτήσεις εκ μέρους των γονέων για τα βλαστάρια τους; Και αφού λοιπόν το ένα (είδος αξιολόγησης) είναι ελλιπές και ανεπαρκές και το άλλο ακατάλληλο, πώς νομίζετε ότι ένας γραπτός διαγωνισμός μερικών ωρών θα ξεχωρίσει σωστά την ήρα από το στάρι;

H ppil δεν ξέρω τι άποψη έχει για τον γραπτό διαγωνισμό. Εγώ προσωπικά που ήμουν, είμαι και θα παραμείνω υπέρ διαγωνισμού και θα ήθελα πολύ να υπάρχει γραπτή εξέταση και για θέσεις ευθύνης, θεωρώ ότι ο διαγωνισμός διασφαλίζει πρώτον το επιστημονικό επίπεδο (πράγμα που δεν διασφαλίζεται από το πανεπιστήμιο όταν έχεις 10 πόσα τμήματα με επαγγ. δικαιώματα φιλολόγου, 1000 αποφοίτους το χρόνο κ άτομα που μπήκαν με κοντά στη βάση στις πανελλήνιες). Δεύτερον διασφαλίζει ότι αυτός που θέλει τη δουλειά, θα έχει κοπιάσει, γιατί η αυτοπειθαρχία που απαιτεί η μελέτη, είναι κάτι αδιαμφισβήτητο. Τρίτον, δείχνει ότι υπάρχουν αυστηρότατα κριτήρια στην επιλογή, άρα δίνει στην κοινωνία την εντύπωση ότι οι εκπαιδευτικοί είναι η ελίτ της χώρας και δεν μας έοχυν του πεταματού κάτι άνθρωποι με ανυπόστατες σπουδές που έχουν μια καλή δουλειά και νομίζουν ότι είναι κάποιοι. Πέραν του ότι θεωρώ ότι στον διαγωνισμό έρχονται όλοι επί ίσοις όροις, απλώς κρίνονται για τις γνώσεις τους, ούτε για κοινωνικά κριτήρια, ούτε επιλογές στην προσωπική ζωή τους, ούτε για το αν γούσταραν να τρέχουν σε κατσικοχώρια ως αναπληρωτές, ούτε για το αν απέκτησαν μοριοδοτούμενα προσόντα μόνο και μόνο για να διοριστούν.
Γι αυτό και είμαι υπέρ γραπτού διαγωνισμού με μόνη προσαύξηση τον βαθμό πτυχίου.
@ppil δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε πώς μας κρίνουν οι γονείς. Ό καθένας έχει τα δικά του. Άλλοι έχουν δικιο, άλλοι έχουν κόμπλεξ, άλλοι θέλουν απλώς babysittin και ακόμα και καλοπροαίρετα να το δεις, ο καθένας το συμφέρον του παιδιού του θέλει, αλλά δεν είναι ίδια τα συμφέροντα όλων των παιδιών.

[Scout]

ούτε για το αν απέκτησαν μοριοδοτούμενα προσόντα μόνο και μόνο για να διοριστούν

Κι όμως, πέφτετε κι εσείς στην παγίδα της γενίκευσης, καθώς με τον παραπάνω αφορισμό βγάζετε απ' την εξίσωση τις περιπτώσεις όπου τα "μοριοδοτούμενα προσόντα" μπορεί να είχαν αποκτηθεί σε ανύποπτο χρόνο και ο νυν εκπαιδευτικός να τα αξιοποιούσε καθημερινά σε άλλη δουλειά, στην οποία ενδεχομένως να ανταποκρινόταν επιτυχώς για χρόνια και απλώς να αποφάσισε να κάνει μια επαγγελματική στροφή, για διάφορους λόγους. Μη μου πείτε πως όλοι οι συνάδελφοί σας με τέτοια "μοριοδοτούμενα προσόντα" τα απέκτησαν εκ των υστέρων "μόνο και μόνο για να διοριστούν", και πως δεν έχετε γνωρίσει κανέναν που να εμπίπτει στην κατηγορία την οποία περιέγραψα παραπάνω. Στην τελική, μας ενδιαφέρει να "μπολιάσουμε" το σώμα των εκπαιδευτικών με ανθρώπους που έχουν και τέτοιες διαφορετικές προσλαμβάνουσες από τον (προηγούμενο) επαγγελματικό τους βίο, ή όχι;

[Έσπερος]

Κι όμως, πέφτετε κι εσείς στην παγίδα της γενίκευσης, καθώς με τον παραπάνω αφορισμό βγάζετε απ' την εξίσωση τις περιπτώσεις όπου τα "μοριοδοτούμενα προσόντα" μπορεί να είχαν αποκτηθεί σε ανύποπτο χρόνο και ο νυν εκπαιδευτικός να τα αξιοποιούσε καθημερινά σε άλλη δουλειά, στην οποία ενδεχομένως να ανταποκρινόταν επιτυχώς για χρόνια και απλώς να αποφάσισε να κάνει μια επαγγελματική στροφή, για διάφορους λόγους. Μη μου πείτε πως όλοι οι συνάδελφοί σας με τέτοια "μοριοδοτούμενα προσόντα" τα απέκτησαν εκ των υστέρων "μόνο και μόνο για να διοριστούν", και πως δεν έχετε γνωρίσει κανέναν που να εμπίπτει στην κατηγορία την οποία περιέγραψα παραπάνω. Στην τελική, μας ενδιαφέρει να "μπολιάσουμε" το σώμα των εκπαιδευτικών με ανθρώπους που έχουν και τέτοιες διαφορετικές προσλαμβάνουσες από τον (προηγούμενο) επαγγελματικό τους βίο, ή όχι;

Μα κι εγώ το μεταπτυχιακό μου το απέκτησα για άλλον λόγο. Γιατί ήθελα να κάνω διδακτορικό για να πάω στην έρευνα. Τότε που μπαίναμε με εξετάσεις, με λίγες θέσεις, χωρίς δίδακτρα, με μόνο μείον ότι δεν μπορούσες να τα παρακολουθήσεις αν εργαζόσουν κ αν έμενες επαρχία. Τότε όμως όταν ήμασταν λίγοι όσοι είχαμε μεταπτυχιακό, ακούγαμε ότι εμείς το κάναμε γιατί οι γονείς μας είχαν λεφτά, γιατί δεν χρειαζόταν να δουλέψουμε, ότι ήταν άδικο να παίρνουμε μόρια από αυτά γιατί άλλοι κόπιαζαν κλπ κλπ. Αυτό το αφήγημα άλλαξε τώρα γιατί άλλαξαν οι συνθήκες. Αυτό ειρωνεύομαι με τα "μοριοδοτούμενα".
 Αυτό το τελευταίο που είπες είναι πολύ καίριο. Ένα μεγάλο πρόβλημα των εκπαιδευτικών θεωρώ ότι είναι η έλλειψη εμπειρίας από άλλους χώρους, ειδικά ημών των θεωρητικών. Δεν είναι καθόλου κακό να εμπλουτιστεί το σώμα των εκπαιδευτικών με ανθρώπους που έχουν κάνει και άλλα στη ζωή τους, Κέρδος είναι.
Πώς όμως επιτυγχάνεται αυτό με κλειστά συστήματα διορισμών όπως είναι η άτυπη επετηρίδα της προϋπηρεσίας, που υποστηρίζεται σχεδόν από το σύνολο του κλάδου; 

[ppil]

.

[Maria_efi]

H ppil δεν ξέρω τι άποψη έχει για τον γραπτό διαγωνισμό. Εγώ προσωπικά που ήμουν, είμαι και θα παραμείνω υπέρ διαγωνισμού και θα ήθελα πολύ να υπάρχει γραπτή εξέταση και για θέσεις ευθύνης, θεωρώ ότι ο διαγωνισμός διασφαλίζει πρώτον το επιστημονικό επίπεδο (πράγμα που δεν διασφαλίζεται από το πανεπιστήμιο όταν έχεις 10 πόσα τμήματα με επαγγ. δικαιώματα φιλολόγου, 1000 αποφοίτους το χρόνο κ άτομα που μπήκαν με κοντά στη βάση στις πανελλήνιες). Δεύτερον διασφαλίζει ότι αυτός που θέλει τη δουλειά, θα έχει κοπιάσει, γιατί η αυτοπειθαρχία που απαιτεί η μελέτη, είναι κάτι αδιαμφισβήτητο. Τρίτον, δείχνει ότι υπάρχουν αυστηρότατα κριτήρια στην επιλογή, άρα δίνει στην κοινωνία την εντύπωση ότι οι εκπαιδευτικοί είναι η ελίτ της χώρας και δεν μας έοχυν του πεταματού κάτι άνθρωποι με ανυπόστατες σπουδές που έχουν μια καλή δουλειά και νομίζουν ότι είναι κάποιοι. Πέραν του ότι θεωρώ ότι στον διαγωνισμό έρχονται όλοι επί ίσοις όροις, απλώς κρίνονται για τις γνώσεις τους, ούτε για κοινωνικά κριτήρια, ούτε επιλογές στην προσωπική ζωή τους, ούτε για το αν γούσταραν να τρέχουν σε κατσικοχώρια ως αναπληρωτές, ούτε για το αν απέκτησαν μοριοδοτούμενα προσόντα μόνο και μόνο για να διοριστούν.
Γι αυτό και είμαι υπέρ γραπτού διαγωνισμού με μόνη προσαύξηση τον βαθμό πτυχίου.
@ppil δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε πώς μας κρίνουν οι γονείς. Ό καθένας έχει τα δικά του. Άλλοι έχουν δικιο, άλλοι έχουν κόμπλεξ, άλλοι θέλουν απλώς babysittin και ακόμα και καλοπροαίρετα να το δεις, ο καθένας το συμφέρον του παιδιού του θέλει, αλλά δεν είναι ίδια τα συμφέροντα όλων των παιδιών.

Σοκάρομαι Έσπερε με αυτά που λες και απογοητεύομαι ταυτόχρονα. Να αποδείξει κάποιος τι με τον γραπτό διαγωνισμό, ότι είναι ικανός; Ότι έχει γνώσεις; Είχα εκπαιδευτικούς που είχαν άπειρες γνώσεις και καμία μεταδοτικότητα. Οι γνώσεις τους ήταν πανεπιστημιακού επιπέδου και όμως οι μαθητές ΚΑΙ δεν καταλάβαιναν τίποτα ΚΑΙ δεν έμπαιναν στην τάξη, καθώς δεν υπήρχε προσέγγιση από τον καθηγητή, παρά μονάχα προσέγγιση μπαμπούλα. Και αυτό που λέω δεν εντάσσεται στην αξιολόγηση αλλά ξεκάθαρα στο κομμάτι του γραπτού και στο γνωσιακό επίπεδο.
Λες πως αυτός που θέλει δουλειά θα κοπιάσει. Τι στο καλό κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια, δεν κοπιάζουμε; Δουλευόμαστε και μεταξύ μας; Όπως επίσης τι αξιοκρατικό έχει ένας γραπτός που αν μη τι άλλο είναι πασίγνωστο πως μεγάλο ποσοστό όσων διοριστούν θα έχει πάρει τα θέματα δυο μέρες πριν στα χέρια του. Έσπερε όσο ανοιχτή και να είμαι στο να ακούω διαφορετικές απόψεις, τόσο δεν μπορώ να δεχτώ τις προσβλητικές αν μη τι άλλο κουβέντες, μην υπολογίζοντας το αίμα που έφτυσε ο καθένας μας. Πίστεψέ με κανένας από τους αναπληρωτές που πήγαν σε δυσπρόσιτα ή σε ένα μέρος 600χλμ από το σπίτι του δε γούσταρε να τρέχει εκεί. Το έκανε γιατί κάποιος άλλος δε ΓΟΥΣΤΑΡΕ όντως να το κάνει.

[🐐Ελευθερία Α.🐐]

Εδώ δεν μιλάμε για τα προσωπικά βιώματα του καθενός ούτε για τους δασκάλους των παιδιών της καθεμιάς. Αν είναι να αρχίσω και εγώ να γράφω κατεβατά για τους καθηγητές μου στο Γυμνάσιο (επιτυχόντες ΑΣΕΠ) που καθάριζαν φασολάκια εν ώρα μαθήματος και να γενικεύω.
Έλεος, μείνετε στο θέμα.

[tolakis]

Σοκάρομαι Έσπερε με αυτά που λες και απογοητεύομαι ταυτόχρονα. Να αποδείξει κάποιος τι με τον γραπτό διαγωνισμό, ότι είναι ικανός; Ότι έχει γνώσεις; Είχα εκπαιδευτικούς που είχαν άπειρες γνώσεις και καμία μεταδοτικότητα. Οι γνώσεις τους ήταν πανεπιστημιακού επιπέδου και όμως οι μαθητές ΚΑΙ δεν καταλάβαιναν τίποτα ΚΑΙ δεν έμπαιναν στην τάξη, καθώς δεν υπήρχε προσέγγιση από τον καθηγητή, παρά μονάχα προσέγγιση μπαμπούλα. Και αυτό που λέω δεν εντάσσεται στην αξιολόγηση αλλά ξεκάθαρα στο κομμάτι του γραπτού και στο γνωσιακό επίπεδο.
Λες πως αυτός που θέλει δουλειά θα κοπιάσει. Τι στο καλό κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια, δεν κοπιάζουμε; Δουλευόμαστε και μεταξύ μας; Όπως επίσης τι αξιοκρατικό έχει ένας γραπτός που αν μη τι άλλο είναι πασίγνωστο πως μεγάλο ποσοστό όσων διοριστούν θα έχει πάρει τα θέματα δυο μέρες πριν στα χέρια του. Έσπερε όσο ανοιχτή και να είμαι στο να ακούω διαφορετικές απόψεις, τόσο δεν μπορώ να δεχτώ τις προσβλητικές αν μη τι άλλο κουβέντες, μην υπολογίζοντας το αίμα που έφτυσε ο καθένας μας. Πίστεψέ με κανένας από τους αναπληρωτές που πήγαν σε δυσπρόσιτα ή σε ένα μέρος 600χλμ από το σπίτι του δε γούσταρε να τρέχει εκεί. Το έκανε γιατί κάποιος άλλος δε ΓΟΥΣΤΑΡΕ όντως να το κάνει.

+++++++++++++++