0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Τον επαινούμε γιατί έτσι η βραχονησίδα θεωρείται κατοικημένη και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας έχει αποκλειστική οικονομική ζώνη και υφαλοκρηπίδα.
Δυστυχώς η πρώτη πρόταση σου δεν γίνεται να πραγματοποιηθεί με κανένα τρόπο, αν θέλουμε η επιλογή των εκπαιδευτικών στα σχολεία να γίνεται αξιοκρατικά. Όταν οι περισσότεροι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί προέρχονται από τα αστικά κέντρα (και ειδικά τη
Έχω την εντύπωση απο αυτά που άκουγα από μεγαλύτερους καθηγητές όταν πήγαινα ακόμη σχολειο ότι παλαιότερα οι εκπαιδευτικοί έκανα 1 με 2 χρονια παραμεθώριο ή πήγαιναν σε νησια , επαρχια και έπειτα διορίζονταν σχεδόν κατευθείαν. Εγω πιστεύω ότι αν υπάρχει καλή θέληση όλα γίνονται και αν παρείχαν κάποια κίνητρα θα λυνόταν όλα τα προβλήματα. Θα μπορουσαν π.χ να θεσπίσουν υποχρεωτικό 1 ( ή και δύο χρόνια ) χρόνο σε νησί ή επαρχία και μετα να διοριζόσουν ή αν όχι να είχες έστω μια πιο μόνιμη βάση. Έτσι θα λυνόνταν το πρόβλημα στα νησιά όλοι θα αναγκάζονταν να πάνε για ένα χρόνο σε μια απομακρυνσμένη περιοχή και οι θέσεις εκέι δεν θα έμεναν ποτέ άδειες. ΑΠΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ. Εγω αυτό πιστεύω.
Έχω την εντύπωση απο αυτά που άκουγα από μεγαλύτερους καθηγητές όταν πήγαινα ακόμη σχολειο ότι παλαιότερα οι εκπαιδευτικοί έκανα 1 με 2 χρονια παραμεθώριο ή πήγαιναν σε νησια , επαρχια και έπειτα διορίζονταν σχεδόν κατευθείαν.
Μα παλιε δεν υπήρχε τετοια υπερπροσφορά υποψηφίων εκπαιδευτικών, δεν μπορούμε να συγκρίνουμε. Η επαρχία δεν πάσχει από έλλειψη καθηγητών επειδή ο κόσμος δεν πάει. Όλη η χώρα πάσχει από ελλείψεις επειδή δεν γίνονται προσλήψεις.
Δεν ισχύει. Δεν αρκεί η κατοίκηση για να διαθέτουν ΑΟΖ κι υφαλοκρηπίδα. Ορισμένα μόνον νησιά τα διαθέτουν. Πρέπει να 'χουν μια κάποια έκταση κι ορισμένο πληθυσμό.
Οι γιατροί δεν πάνε στηνεπαρχία αν δεν έχουν πραγματικά ανάγκη. Οι στρατιωτικοί- γενικα ένστολοι γνωρίζουν τους όρους εργασίας τους, το έχουν επιλέξει και κάνουν οικογένεια έχοντας αυτό ως δεδομένο, και τέλος πάντων είναι και μια ιδιάζουσα ιδεολογική ομάδα. Οι εκπαιδευτικοί είναι άλλοι περίπτωση. Όσοι ήταν χρόνια αναπληρωτές, θα έλεγα επίσης ότι μάλλον είχαν αποδεχτεί ότι θα ζουν έτσι και ο στόχος τους ήταν να είναι κατά το δυνατόν στην ίδια περιοχή κάθε χρόνο, ώστε στις προ ΟΠΣΥΔ εποχές να ζητούν και το ίδιο σχολείο για να υπάρχει μια συνέχεια και στη δική τους ρουτίνα αλλά και στων οικογενειών τους. Οι νεοδιόριστοι που έχω δει την τελευταία τριετία, κυρίως όσοι δεν ήρθαν με προϋπηρεσια και δεν είχαν ρυθμίσει έτσι τη ζωή τους, είναι σε άλλη φάση. Είναι αλλού. Δεν το κατακρίνω, είναι λογικό. Στο μυαλό τους η επαρχία είναι μια διετία που θα ζοριστούν για να πάνε μετά σπίτι τους με μετάθεση ή απόσπαση. Έχουν οικογένειες που αφήνουν πίσω και στο πλάνο τους δεν είναι να αφήσουν τα παιδιά τους τα σχολεία και τις δραστηριότητες και τις παρέες για να ζησουν για δυο χρόνια στην εξωτική ελληνική ύπαιθρο. Τι κίνητρο μπορεί να τους δώσει κάποιος πέρα από το οικονομικό ππυ είναι απαράδεκτο; Αντικειμενικά μιλώντας, είσαι 40-45-50 ετών, διορίζεσαι με προσοντολογιο άρα εχεις πολλές σπουδές και μάλλον εχεις δουλέψει και σε άλλους χώρους. Εχεις μια α μόρφωση άρα και ανάλογο κυκλο, είναι πιθανό ο/η σύζυγος να έχει μια εργασία με κοινωνικό κυρος, τα παιδιά σου είναι λογικά καλοί μαθητες, θα κάνουν πολλά εξωσχολικά, έχουν βλέψεις για καλές σπουδές, άρα θα θέλεις και καλά φροντιστήρια. Ποιο κίνητρο θα σε κάνει να μετακομίσεις με την οικογένεια σου για 3 χρόνια στην ορεινή Αρκαδία ή την Κάσο για να μείνεις ας πούμε μια τριετία; Προφανώς δεν υπάρχει τέτοιο κίνητρο γιατί απλούστατα εχεις επιλέξει να ζεις αλλιώς κσι γνωρίζεις ότι υπάρχει η δυνατότητα να το καταφέρεις. Όσοι διοριστήκαμε στην εποχή που είχαν παγώσει και οι μεταθέσεις, συμβιβαστήκαμε με την ιδέα να μείνουμε σε ξένο τόπο και κάναμε γνωριμίες εκεί, γιατί δεν γνωρίζαμε αν και πότε θα μπορέσουμε να φύγουμε. Οι περισσότεροι νεοδιόριστοι δεν είναι σε αυτήν την κατάσταση όμως. Η ζωή τους είναι στρωμένη αλλού, δεν είναι ότι τους λείπουν τα κίνητρα. Και ο,τι και να κάνει το κράτος, δεν θα τους προσφέρει τις συνθήκες που έχουν στο μέρος που μένουν, ώστε να προτιμήσουν τη Σχοινούσα ή τα Ζωνιανα το ορεινό χωριό που αποκλείεται από τα χιόνια, για να μεγαλώσουν εκεί τα παιδιά τους. Θα πάνε, αν χρειαστεί, δηλαδή αν δεν πιάσουν μια περιοχή με καλύτερες συνθήκες, και στην πρώτη ευκαιρία θα φύγουν.
Ερωτηση….Γιατι θεωρεις απαραιτητο οτι τα παιδια των εκπαιδευτικων ειναι «λογικα καλοι μαθητες, εχουν εξωσχολικες δραστηριοτητες και βλεψεις για καλες σπουδες»; Επισης, γιαυι θεωρεις οτι «ο/η συζυγος θα εχει μια δουλεια με κοινωνικο κυρος»; Και ολα αυτα «αντικειμενικα μιλωντας»…..Καπως υπερόπτικα ακουγονται ολα αυτα!(Παιδι εκπαιδευτικου και γιατρου εδω, εξωσχολικες δραστηριοτητες σεν ειχα, μαθητρια καλη ημουν γιατι απλα ειχα πολυ καλη μνημη και δεν διαβαζα στο σπιτι, οταν χρειαστηκε να διαβασω για τηλις πανελλαδικες απλα πατωσα την πρωτη χρονια, και δεν ειχα καθολου βλέψεις για σπουδες και απλα πηγα εκει που περασα, σε μια πολυ χαμηλη σχολη!)
Δεν υπάρχει λόγος να κοντράρουμε με αυτοσκοπό να κοντράρουμε. Οι εκπαιδευτικοί προφανώς και θεωρούν προτεραιότητα τη μόρφωση των παιδιών τους και προφανώς τα παιδιά τους θα έχουν τις απαραίτητες βάσεις και τη φροντίδα ώστε να είναι από ένα επίπεδο και πάνω, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους. Εξάλλου όλοι βλέπουμε στα σχολεία ότι μέσα στα καλύτερα παιδιά από ολες τις απόψεις είναι τα παιδιά των εκπαιδευτικών. Δεν είναι υπεροπτικό, είναι αυτονόητο και θα ήταν πρόβλημα αν δεν ισχυε. Το μορφωτικό και κοινωνικό προφίλ των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών πλέον είναι πολύ υψηλό, και δεν μπορώ να φανταστώ τι είδους κίνητρο θα τους έκανε να θέλουν να μείνουν για χρόνια σε προβληματικές περιοχές. Οι άνθρωποι έχουν χτίσει τη ζωή τους αλλιώς.
Δεν είναι υπεροπτικό, είναι αυτονόητο και θα ήταν πρόβλημα αν δεν ισχυε. Το μορφωτικό και κοινωνικό προφίλ των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών πλέον είναι πολύ υψηλό, και δεν μπορώ να φανταστώ τι είδους κίνητρο θα τους έκανε να θέλουν να μείνουν για χρόνια σε προβληματικές περιοχές. Οι άνθρωποι έχουν χτίσει τη ζωή τους αλλιώς.
Σχετικά με τα παιδιά των εκπαιδευτικών θα πάρω κι εγώ θέση. Συνήθως τα παιδιά των εκπαιδευτικών είναι αναμφισβήτητα πιο προσεγμένα από το σπίτι παιδιά. Όταν λέω προσεγμένα, ίσως είναι και καταπιεσμένα. Δηλαδή είναι καλοί μαθητές επειδή πρέπει να είναι. Είναι μάλλον αυτό που λέμε "μορφωτικό κεφάλαιο", αν ακολουθήσουμε τον Bourdieu.Εγώ προσωπικά δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία, δηλαδή η μητέρα μου ήταν απόφοιτη δημοτικού και ο πατέρας μου μάλλον αγράμματος, οπότε απορώ από πού πήρα την τάση για διάβασμα! Είχα έναν συμμαθητή πολύ καλό μαθητή, αλλά πολύ καταπιεσμένο, γιατί είχε πατέρα καθηγητή, και ποτέ δεν μπόρεσε να γίνει αληθινά ανεξάρτητος...Το θέμα είναι ότι το εκπαιδευτικό σύστημα είναι περίπου το ίδιο με αυτό που ήταν πριν 30 χρόνια ακριβώς. Είχαμε μια ελπίδα με την Δόμνα , αλλά έφυγε... και την βλέπω πολύ χαρούμενη που έφυγε. Ίσως γιατί κατάλαβε ότι το τέρας της γραφειοκρατίας στην εκπαίδευση θα την έτρωγε...
Εχει πολυ μεγαλη διαφορα το «συνηθως ειναι» απο το «αντικειμενικα ειναι». Επισης ειναι τελειως αλλο πραγμα το οτι οι συζυγοι των εκπαιδευτικων εχουν δουλειες «υψηλου κυρους»…….