Το τέλος του δάσκαλου στα δυσπρόσιτα σχολεία.

[Scout]

Και αν φυγει ο ψαρας απο το νησι  (...) τι θα γινει μετα;

Τρίβει τα χέρια του ο σουλτάνος από απέναντι, και απλώς περιμένει...

[PDE ads]

[leon.]

Τρίβει τα χέρια του ο σουλτάνος από απέναντι, και απλώς περιμένει...

Αυτό το σχόλιο το πάει το ζήτημα αλλού και με βρίσκει απολύτως αντίθετο.

[emmaki]

Τρίβει τα χέρια του ο σουλτάνος από απέναντι, και απλώς περιμένει...

Τετοια σχολια με βρισκουν αντιθετη για πολλους και διαφορους λογους

[ppil]

Η Ελλάδα έχει την ιδιομορφία να είναι μια νησιωτική χώρα. Τα νησάκια της κατοικούνται και πρέπει να κατοικούνται, στα δε ακριτικά οι άνθρωποι που μένουν φυλάσσουν Θερμοπύλες και τους αξίζει όχι μόνο δάσκαλος από το κράτος ακόμη για το ένα παιδί τους, αλλά και πολλές άλλες διευκολύνσεις στη δευτεροβάθμια σαν αυτές που αναφέρει ο galli.cou-cou και άλλοι πιο άξιοι από εμάς έχουν προτείνει στο πέρασμα των χρόνων. Το κράτος αδιαφορεί και μετά από τόσα χρόνια αποφασίζει να βάλει ίντερνετ με τρελή ταχύτητα (ενώ δεν πιάνει ούτε κινητό εκεί), να δώσει εξοπλισμό και χίλια δυο άλλα, για να γλιτώσει ένα δάσκαλο όλο και όλο. Τα λόγια περιττεύουν. Και δεν είναι μόνο οι ακρίτες, παντού μέσα στην Ελλάδα έχουμε μονοθέσια, διθέσια σχολεία, τάξεις δηλ μαζεμένες σε μια αίθουσα που κάνουν ανάποδα την ιστορία για να μπορέσει να γίνει μάθημα. Ξεκάθαρα, το κράτος παρανομεί. Πραγματικά, αν είχα το σπίτι μου σε κανένα τέτοιο μέρος και μου έλεγαν κάποιοι με θράσος να μετακομίσω, θα τους έπαιρνε και θα τους σήκωνε.
Καταλαβαίνω όμως κάποιος που μεγάλωσε στις ίδιες συνθήκες με μένα (ανέσεις της αστικής ζωής, ασχολίες και ενδιαφέροντα κάθε είδους, ευκαιρίες μόρφωσης και γενικότερες προοπτικές) να μην νιώθει τον ψαρά με ένα νησί δικό του. Που για τα καλά όλου του κόσμου δεν θα ήθελε να βλέπει τσιμέντο και να χτυπάει κάρτα στο εργοστάσιο, δήθεν για το καλό του παιδιού του. Σύντομα Έσπερε θα δεις πως η κοινωνικοποίηση στην παιδική ηλικία δεν είναι καθόλου τόσο σημαντική, όσο είναι η καθαρή και άδολη ψυχή. Κανένας δε χάθηκε όταν πήγε στην Αθήνα στα 18 πρώτη φορά ή δεν έμαθε αμέσως δρόμους ή δεν έκανε φίλους. Είχα φίλη που μέσα σε μερικά χρόνια έμαθε αγγλικά και γαλλικά, ενώ στο χωριουδάκι της δεν είχε ποτέ την ευκαιρία. Είχε όμως δάσκαλο με λαμπερή ματιά που την έκανε να αγαπήσει τη μάθηση, να δουλεύει διπλά και τρίδιπλα από εμάς τους "διανοητές" φοιτητές και ταυτόχρονα να είναι ελεύθερη, με μια ελευθερία που εμείς μόνο σε κάτι μυθιστορήματα θα διαβάζουμε.
Πέρασα από την μισή Ευρώπη και την Αμερική, σε μέρη που έζησα κιόλας. Χρόνια σπουδών και μιζέρια ανθρώπων. Ζηλεύω με την έννοια του καμαρώνω τους ανθρώπους που γνώρισα τις μερικές μέρες που πήγαινα μόνη διακοπές στη χώρα μου σε μέρη που δεν τα έχει ούτε ο χάρτης. Εκεί άκουσα τις πιο ωραίες κουβέντες και είδα τις πιο καθαρές καρδιές.

[PDE ads]

[Scout]

@leon, @emmaki

Κατανοώ τη διαφωνία σας, ωστόσο παρακαλώ επιτρέψτε μου να τσιτάρω το γνωστό "όσο περισσότερο η πραγματικότητα διαφωνεί με τις απόψεις μας, τόσο το χειρότερο γι' αυτή". Εύχομαι μόνο να μην τη ζήσουμε στο πετσί μας σε μερικά χρόνια.

[emmaki]

@leon, @emmaki

Κατανοώ τη διαφωνία σας, ωστόσο παρακαλώ επιτρέψτε μου να τσιτάρω το γνωστό "όσο περισσότερο η πραγματικότητα διαφωνεί με τις απόψεις μας, τόσο το χειρότερο γι' αυτή". Εύχομαι μόνο να μην τη ζήσουμε στο πετσί μας σε μερικά χρόνια.

Μενοντας σε ενα ακριτικο μερος (οχι πλεον σε νησι, οπου εμεινα δυο χρονια), εξακολουθω να διαφωνω με τα λεγομενα σας

[leon.]

@leon, @emmaki

Κατανοώ τη διαφωνία σας, ωστόσο παρακαλώ επιτρέψτε μου να τσιτάρω το γνωστό "όσο περισσότερο η πραγματικότητα διαφωνεί με τις απόψεις μας, τόσο το χειρότερο γι' αυτή". Εύχομαι μόνο να μην τη ζήσουμε στο πετσί μας σε μερικά χρόνια.

Εξακολουθώ να θεωρώ πως η πραγματικότητα δε βρίσκεται στο ίδιο μονοπάτι με τις ιδικές σας θεωρήσεις.

[Scout]

Εξακολουθώ να θεωρώ πως η πραγματικότητα δε βρίσκεται στο ίδιο μονοπάτι με τις θεωρήσεις σας.

Μακάρι να έχετε εσείς δίκιο, και όχι εγώ και οι φόβοι μου. Ειλικρινά το εύχομαι.

[Scout]

Μενοντας σε ενα ακριτικο μερος (οχι πλεον σε νησι, οπου εμεινα δυο χρονια), εξακολουθω να διαφωνω με τα λεγομενα σας

Αφού μένετε σε ακριτικό μέρος, παρακαλώ να μου πείτε, αν θέλετε βέβαια, πόσο συχνά περνάει από το μυαλό σας η σκέψη να διασχίσετε τα σύνορα, ας πούμε για να πάτε σούπερ μάρκετ ή -ακόμα χειρότερα- για ιατρικούς λόγους. Ανεξάρτητα από το αν χρειάστηκε να το κάνετε. Γιατί οι κάτοικοι π.χ. του Καστελλόριζου δεν έχουν περιοριστεί μόνο στη σκέψη, όπως διαβάσαμε πρόσφατα. Και κατόπιν σκεφτείτε αν αυτές οι καταστάσεις διαμορφώνουν μια πραγματικότητα που αφίσταται της άποψής μου ή όχι.

[leon.]

Αφού μένετε σε ακριτικό μέρος, παρακαλώ να μου πείτε, αν θέλετε βέβαια, πόσο συχνά περνάει από το μυαλό σας η σκέψη να διασχίσετε τα σύνορα, ας πούμε για να πάτε σούπερ μάρκετ ή -ακόμα χειρότερα- για ιατρικούς λόγους. Ανεξάρτητα από το αν χρειάστηκε να το κάνετε. Γιατί οι κάτοικοι π.χ. του Καστελλόριζου δεν έχουν περιοριστεί μόνο στη σκέψη, όπως διαβάσαμε πρόσφατα. Και κατόπιν σκεφτείτε αν αυτές οι καταστάσεις διαμορφώνουν μια πραγματικότητα που αφίσταται της άποψής μου ή όχι.

Αυτό που μόλις παραθέσατε αποδεικνύει, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι δε χρειάζεται να φοβάστε τους γείτονες μα να επιθυμείτε και συνύπαρξη μαζί τους. Να ευχαριστήσω κι εγώ, πέραν του γονιού, την Τουρκία και τους Τούρκους που φρόντισαν το παιδί. Κανένας φόβος λοιπόν. Συνύπαρξη και συνεργασία.

[emmaki]

Αυτό που μόλις παραθέσατε αποδεικνύει, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι δε χρειάζεται να φοβάστε τους γείτονες μα να επιθυμείτε και συνύπαρξη μαζί τους. Να ευχαριστήσω κι εγώ, πέραν του γονιού, την Τουρκία και τους Τούρκους που φρόντισαν το παιδί. Κανένας φόβος λοιπόν. Συνύπαρξη και συνεργασία.

Αυτο!

Οσο για τα ψωνια….. τσουκ

Δεν ψεγω ομως οσους το κανουν, ειδικα για τη βενζινη, μιας και τα χρηματα μας εκει «φτουρανε» περισσοτερο!

[Έσπερος]

@ppil εμένα  μου φαίνεται άδικο να ζητάμε από ανθρώπους να θυσιάσουν τα παιδιά τους για να κατοικούνται τα μικρά νησάκια. Το γεγονός ότι οι άνθρωποι πήγαν στις πόλεις για να εξελιχθούν, είναι γεγονός. Δεν μπορώ να σκεφτώ γιατί να θεωρούμε φυσιολογικό να μένει κάποιος εκτός κοινωνίας και εκτός πολιτισμού μόνο και μόνο για να μην ερημώσουν τα σύνορα, αυτό είναι κοινωνική αδικία και ρατσισμός και λέγεται εύκολα εκ του ασφαλούς όταν τα δικά μας παιδιά μεγαλώνουν με όλες τις ευκαιρίες μπροστά τους, ενώ κάποια άλλα τα καταδικάζουμε.

[Scout]

Συνύπαρξη και συνεργασία.

Συνύπαρξη και συνεργασία βεβαίως, αλλά φαντάζομαι ότι δεν την εννοείτε επί τη βάσει των όσων εισήγαγε πρόσφατα ο σουλτάνος στα τουρκικά σχολικά εγχειρίδια, με χάρτες που απεικονίζουν εξόφθαλμα το Αιγαίο διχοτομημένο, με όλα τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου -ακόμα ακόμα και κάποια από τα νησιά των νοτιοανατολικών Μικρών Κυκλάδων- να ανήκουν στη "Mavi Vatan".

[Scout]

μου φαίνεται άδικο να ζητάμε από ανθρώπους να θυσιάσουν τα παιδιά τους για να κατοικούνται τα μικρά νησάκια.

Απεναντίας, αν παραμένουν, παραμένουν επειδή έχουν κάποια δουλειά (αλιεία, όπως είπαμε) και τους επιτρέπει να βγάζουν ένα κομμάτι ψωμί για να τα μεγαλώσουν. Θα τους θέλατε ανειδίκευτους βιομηχανικούς εργάτες με το βασικό, μόνο και μόνο για να λένε ότι μένουν σε μια πόλη και "έχουν ευκαιρίες τα παιδιά τους"; Οι ευκαιρίες πληρώνονται, ξέρετε, δεν προσφέρονται δωρεάν. Εδώ καλά-καλά τις στερούνται (ένεκα οικονομικής δυσχέρειας) και κάποιοι που αυταπατώνται ότι είναι δήθεν "μεσαιοταξίτες", πόσο μάλλον ένας ανειδίκευτος εργάτης.