0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
ανάγκη να έχει φίλους των οποίων οι γονείς έχουν πρότυπα ανάλογα με τα δικά μου.
Κάστες υπάρχουν παντού. Στην επαρχία όπου ζω, ως ξένη, είμαι εκτός κάστας. Και μπορεί υποκριτικά η δουλειά μου να έχει ένα κάποιο κυρος γιατί η κοινωνία έχει συντηρητικά κατάλοιπα, όμως ουσιαστικά είμαι ένας μίζερος δημόσιος υπάλληλος που ζει μόνο απ τον μισθό του, σε νοικιασμένο μικρο σπίτι, με παλιό αυτοκίνητο, παλιό κινητό, που δεν μπορεί να κάνει κάθε χρόνο ταξίδια στο εξωτερικό όπως ο τελευταίος βλάχος εδώ πέρα, και το βασικότερο απ όλα, δεν ανήκω στις παλιές σωστές οικογένειες του νησιού, δεν είμαι κάποια, δεν έχω δεσμούς με τηντοπική αυτοδιοίκηση και άλλους ισχυρούς παράγοντες, και αν το παιδί μου θα ήθελε να εργαστεί εδώ και να προχωρήσει με την αξία του, απλα δεν θα μπορούσε. Οπότε, ξέρω καλά από κάστες.
Και πρέπει, δηλαδή, να "εκπαιδεύσουμε" και τα παιδιά μας να ζήσουν και να ενστερνιστούν κι εκείνα αυτό το δεδομένο;
Κρίνοντας όμως από τους μαθητες μου που έχουν κάποια ενδιαφέροντα πέραν του συρμού (ασχέτως αν είναι καλοί μαθητες), ναι συζητάνε και για ταινίες και για μουσικές και για gaming (ψαγμένο, οχι αυτό που παίζουν όλοι) και για βιβλία.
Οσο διαβαζω τα σχολια εδω, καταλαβαινω οτι η εκπαιδευση ειναι γεματη με ανθρωπους αξιολογους, γεματους με προβληματισμους και μερακι για τη δουλεια τους(ελαχιστες οι εξαιρεσεις).Προσωπικα δεν ειμαι εκπαιδευτικος, ομως ενδιαφερομαι για τον χωρο για λογους κυριως αξιακους (αλλα και οικογενειακους μια και εχω παιδια).Πραγματικα χαιρομαι γι αυτο που ειδα ειδικα σε αυτο το νημα, και ευχομαι ολοψυχα να μπορεσει καποτε η πολιτεια να αναγνωρισει το εργο σας και να μην βαζει "τρικλοποδιες" μεσω των ασκουμενων πολιτικων.Μακαρι να γινει εγκαιρως αντιληπτο αυτο (γιατι εχει γινει σοβαρη ζημια τα τελευταια αρκετα χρονια).Και να ειστε σε εγρηγορση.Να χτισετε υγιη συνδικαλισμο που θα μπορει να σας εκπροσωπει στην κοινωνια επαξια.Γιατι δεν εχετε και ειναι κριμα με βαση αυτα που βλεπω εδω.
Μα, αυτό προσπαθώ να σας πω. Ότι, δηλαδή, αυτά είναι τα ενδιαφέροντα του συρμού (ταινίες, αθλητισμός, βιντεοπαιχνίδια, δευτερευόντως μουσική), ακόμα και σε παρέες τις οποίες απαρτίζουν παιδιά με πλουσιότερα ερεθίσματα. Ο μεγάλος μου γιος πήγε πέρσι μια εκπαιδευτική/ενημερωτική επίσκεψη (όχι με το σχολείο του) στο ευρωκοινοβούλιο και ο μικρός φέτος συμμετείχε σε έναν παγκόσμιο διαγωνισμό ρομποτικής στην Εσθονία. Πέραν μιας απλής αναφοράς στις παρέες τους, νομίζετε ότι ερωτήθηκαν περαιτέρω, ή ότι πήραν την πρωτοβουλία να πουν οι ίδιοι -χωρίς να κομπάσουν- πολλές λεπτομέρειες, ακόμα και σε ανάλογου επιπέδου φίλους και συμμαθητές τους; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. "Κάτω απ' τα ραντάρ" περνάνε αυτά στις παρέες των παιδιών, πιστέψτε με.
Εξαρτάται για τι ταινίες και τι μουσική μιλάμε. Δεν περιμενω ότι παιδιά Λυκείου που κάνουν κλασική μουσική θα συζητάνε για την τελευταία ηχογράφηση από το Καλώς Συγκερασμενο Κλειδοκύμβαλο ή τις ταινιεσ του Κουροσάβα.
Σίγουρα πάντως δεν θα συζητάνε για τον εκάστοτε youtuber ή το τι «αξιοθέατα» έχουν τα Σεπόλια και το Μενιδι ή πού μπορείς να αγοράσεις μπλούζες που μοιάζουν με σουτιέν και σορτς που μοιάζουν με βρακιά.
Αυτό είναι μεγάλος ισοπεδωτισμος. Δεν ντύνονται όλα τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο, δεν φέρονται με τον ίδιο τρόπο, δεν έχουν τις ίδιες ελαφρώς ή τελείως παραβατικές συνήθειες. Υπάρχουν παιδιά που μεγαλώνουν διαφορετικά από τον συρμό, που ασχολούνται και με άλλα πράγματα πέρα από το blockbusters, δεν ντύνονται όλα τα αγόρια σαν τάγματα εφόδου ούτε όλα τα κορίτσια σαν να βγήκαν έξω με τα εσώρουχα. Και όσοι έχετε παιδιά δικά σας θεωρώ αυτονόητο ότι δεν θα είναι έτσι, όπως δεν είναι έτσι και τα παιδιά ακόμα και των πιο χαμηλού επιπέδου συναδέλφων μου.
... στο τρόκολο...