0 μέλη και 4 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Πρέπει να αναφέρετεαι στη συντακτική αναγνώριση του όρου φαίνεσθαι, για τον οποίο υπάρχουν δύο πιθανές απαντήσεις: (α) απαρέμφατο του αποτελέσματος στο ποιήσειεν (ἄν)· (β) αντικείμενο στο ποιήσειεν (ἄν).
Το τὸν ἐπιδεικνύμενον γιατί το μεταφράζουν όλοι εννοώντας ως υποκείμενο τὸν λόγον, αφού το ἐπιδείκνυμαι έχει μέση διάθεση (= επιδεικνύω ή παρουσιάζω για τον εαυτό μου ή για κάτι που είναι δικό μου) και υπάρχει και η έκφραση ἐπιδείξασθαι λόγον, (= παρουσιάζω την ευγλωττία μου, την επιδεικνύω) με το λόγον προφανώς αντικείμενο;
Το τῆς σπουδῆς τῆς περὶ τὴν πρᾶξιν το εξέλαβα ως φροντίδα εκ μέρους του ρήτορα, ώστε τα γεγονότα στα οποία αναφέρεται να προσελκύουν το ενδιαφέρον των ακροατών. Αυτή η ερμηνεία απέχει πολύ από αυτήν που αναφέρεις;
Η μετοχή είναι παθητικής διάθεσης εδώ: ο λόγος που παρουσιάζεται από τον ρήτορα ενώπιον του ακροατηρίου. Η μτχ. ως μέσης διάθεσης θα αναφερόταν στον ρήτορα και όχι στον λόγο, πράγμα που δεν συνάδει πολύ καλά με το νόημα εδώ, αφού πρέπει να αποδειχθεί η αναποτελεσματικότητα του λόγου και όχι η φαυλότητα του ρήτορα.
Καλημέρα, ίσως μπουν τα Πολιτικά ή η Πολιτεία! Σε καμία περίπτωση Πρωταγόρας! Και τα Ηθικά είναι πολύ πιθανόν να πέσουν, αλλά περισσότερο πιθανά θεωρώ τα Πολιτικά, εσείς;