Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη

[pontiki!!!]

Θα μπορουσε να ειναι ελλιπής αναφορική: και την μεν μίαν λήψομαι ὡς λήψεται ὁ πρῶτος...

[PDE ads]

[alek81]

Πολύ σωστα!
Δεν πρόσεξα ότι είναι ευθυς λόγος και μιλά για τον εαυτό του και άρα δεν μπορεί να σημαινει "επειδή τάχα είμαι ο πρώτος".
Ευχαριστώ συναδελφε!

[katerinaki.alif]

Πολύ ωραία!! Ευχαριστώ πολύ! Μπερδεύτηκα λίγο εκεί!

[MARKOS]

 ( καλό θα ηταν να δουμε τη συνέχεια του κειμενου για να ειμαστε σιγουροι) ισως το "ως" συναπτεται με το "εξ ίσου" οποτε παει ολο μαζι.

[PDE ads]

[quidam omnia sciens...]

Πολύ σωστα!
Δεν πρόσεξα ότι είναι ευθυς λόγος και μιλά για τον εαυτό του και άρα δεν μπορεί να σημαινει "επειδή τάχα είμαι ο πρώτος".
Ευχαριστώ συναδελφε!

Αυτό που λες μάλλον δεν ισχύει... Η υποκειμενική πλαγιότητα μπορεί να εκφράζεται και στο α΄ πρόσωπο, με τη σημασία "είμαι, όπως πιστεύω, πρώτος", "είμαι, όπως πιστεύω, συνέταιρος", ή και "είμαι, όπως λένε, πρώτος" "είμαι, όπως θεωρούν, συνέταιρος". Εδώ μάλλον το "όπως πιστεύω" είναι το σωστό.

Από τον Herbert Weir Smyth:

2993. ὡς restrictive for (cp. ut), involving the judgment of the observer, occurs often in elliptical phrases; as (

[katerinaki.alif]

( καλό θα ηταν να δουμε τη συνέχεια του κειμενου για να ειμαστε σιγουροι) ισως το "ως" συναπτεται με το "εξ ίσου" οποτε παει ολο μαζι.

Συνεχίζει: η δε τρίτη μοίρα κακόν μέγα σοι ποιήσει,αν μη φύγης>>. Σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά!

[MARKOS]

τότε μιλαμε για δευτερευουσα προταση. αυτο κρατάς. και εχεις και  τους συντακτικους χαρακτηρισμους, οποτε ολα ΟΚ.   

[katerinaki.alif]

τότε μιλαμε για δευτερευουσα προταση. αυτο κρατάς. και εχεις και  τους συντακτικους χαρακτηρισμους, οποτε ολα ΟΚ. 

Ωραία! Τα βρήκαμε! Και πάλι ευχαριστώ Μάρκο!!

[apri]

Νομίζω ότι θα μπορούσε να είναι και αιτιολογική πρόταση υποκειμενικής αιτιολογίας (ενν. ρήμα ειμί) και αιτιολογική μετοχή υποκειμενικής αιτιολογίας (ενν. μετοχή ων).
Οφείλω να πω πάντως ότι κάτι δεν μου πάει καλά στην πρόταση "και <<την μεν μιαν,ειπε,λήψομαι ως πρωτος,βασιλεα με ονομαζουσι". Μήπως λείπει κάποια λέξη ή κάποιο σημείο στίξης;

[θάνος73]

κατηγορούμενο στο υποκείμενο μέσω του ενν. συνδ. ὤν (μετοχή αιτιολογική, υποκειμενικής αιτιολογίας).

[pontiki!!!]

Πολύ σωστα!
Δεν πρόσεξα ότι είναι ευθυς λόγος και μιλά για τον εαυτό του και άρα δεν μπορεί να σημαινει "επειδή τάχα είμαι ο πρώτος".
Ευχαριστώ συναδελφε!

Εδωσα μια εναλλακτική, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι απέρριψα την άποψη σου. Ισα ισα τη θεωρω πολύ καλύτερη όπως φαίνεται και από τα ποστ των άλλων συναδέλφων!!

[katerinaki.alif]

Νομίζω ότι θα μπορούσε να είναι και αιτιολογική πρόταση υποκειμενικής αιτιολογίας (ενν. ρήμα ειμί) και αιτιολογική μετοχή υποκειμενικής αιτιολογίας (ενν. μετοχή ων).
Οφείλω να πω πάντως ότι κάτι δεν μου πάει καλά στην πρόταση "και <<την μεν μιαν,ειπε,λήψομαι ως πρωτος,βασιλεα με ονομαζουσι". Μήπως λείπει κάποια λέξη ή κάποιο σημείο στίξης;

ναι. Στο πρώτος έχει άνω τελεία αλλά επειδή είμαι απο κινητό δεν μπορούσα να τη βάλω. Αλλάζει κάτι;

[apri]

Νομίζω ότι θα μπορούσε να είναι και αιτιολογική πρόταση υποκειμενικής αιτιολογίας (ενν. ρήμα ειμί) και αιτιολογική μετοχή υποκειμενικής αιτιολογίας (ενν. μετοχή ων).
Οφείλω να πω πάντως ότι κάτι δεν μου πάει καλά στην πρόταση "και <<την μεν μιαν,ειπε,λήψομαι ως πρωτος,βασιλεα με ονομαζουσι". Μήπως λείπει κάποια λέξη ή κάποιο σημείο στίξης;

ναι. Στο πρώτος έχει άνω τελεία αλλά επειδή είμαι απο κινητό δεν μπορούσα να τη βάλω. Αλλάζει κάτι;

Το "βασιλέα με ονομάζουσι" έμοιαζε τελείως ασύντακτο. Γι' αυτό αναρωτιόμουν αν έχει πριν τελεία ή έλειπε κάποιο "δε" κλπ. Αν υπάρχει άνω τελεία, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα.

Στην υπόλοιπη σύνταξη δεν αλλάζει κάτι θεαματικά. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να έχουμε είτε αιτιολογική πρόταση είτε αιτιολογική μετοχή. Αν και έχω την αίσθηση ότι οι τότε ομιλητές θα προτιμούσαν να εννοήσουν αιτιολογική μετοχή (δηλ. "ως πρώτος ων").

[aris82]

Θα συμφωνήσω κι εγώ με την συνάδελφο apri, ότι πρόκειται για αιτιολογική μετοχή και μάλιστα υποκειμενικής αιτιολογίας "ὡς ὤν". Θεωρώ ότι δεν θα "κολλούσε" η δημιουργία αιτιολογικής προτάσεως καθώς οι αρχαίοι έχοντας στο μυαλό τους όλες τις διαφορετικές μορφές παράλλαξης συντακτικά επέλεγαν εκείνη που θα ταίριαζε καλύτερα στα συμφραζόμενα. Εδώ πρόκειται για ένα εύπεπτο κείμενο, με δραματικότητα και συνεπώς η συνημμένη μετοχή αποδίδει πιο ζωηρά το περιεχόμενο. Εξάλλου, δεν αλλάζει το υποκείμενο για να δικαιολογηθεί καλύτερη η χρήση αιτιολογικής πρότασης. Κακώς η μαθήτρια δεν δίνει έργο και συγγραφέα για να δούμε το usus scribendi αν και είναι προφανές από πού προέρχεται, εκτός κι αν είναι φτιαχτό το κείμενο. Το μόνο που θα μπορούσε να μπερδέψει κάποιον είναι αν η μετοχή θα πρέπει να χαρακτηριστεί αιτιολογική υποκειμενικής αιτιολογίας ή υποθετική-παραβολική καθώς εισαγωγή και Ν.Ε. απόδοση συμπίπτουν. Ωστόσο, επειδή το υποκείμενό της, δηλ. το λιοντάρι πιστεύει το περιεχόμενο της προτάσεως, τότε η μετοχή είναι αιτιολογική υποκειμενικής αιτιολογίας.