Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο

[RETA.]

ΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΑ ΕΜΑΘΑ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ...
Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο.
Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:
1. Να μοιράζεσαι τα πάντα.
2. Να παίζεις τίμια.
3. Να μη χτυπάς τους άλλους.
4. Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.
5. Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.
6. Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.
7. Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
8. Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.
9. Να κοκκινίζεις.
10. Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.
11. Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να
ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.
12. Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.
13. Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να
μένεις μαζί με τους άλλους.
14.Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ.
Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικάδεν ξέρει πώς
και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.
15. Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς. Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ άλλους: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.
Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη και οι βασικές αρχές υγιεινής, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή...
Πάρτε μια απ’ αυτές τις συμβουλές, εκφράστε την με επιτηδευμένη ορολογία ενηλίκων και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας και θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή.
Σκεφτείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος, αν όλοι εμείς οι άνθρωποι τρώγαμε γάλα με κουλουράκια γύρω στις τρεις το απόγευμα και μετά ξαπλώναμε κάτω από τις κουβέρτες για έναν υπνάκο. Ή, αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ως βασική αρχή να βάζουν πάντα τα πράγματα εκεί που τα βρήκαν και να καθαρίζουν τις τσαπατσουλιές τους.
Είναι ακόμη αλήθεια, ανεξάρτητα από την ηλικία σας, πως όταν βγαίνετε έξω στον κόσμο είναι καλύτερα να κρατιέστε από το χέρι και να μένετε μαζί με άλλους.
ROBERT FULGHUM. Εκδόσεις “ΛΥΧΝΟΣ”


..Και όχι μόνο..
Σας το παραθέτω, έτσι απλά, γιατί ήθελα να το μοιραστώ..

[PDE ads]

[apri]

Εξαιρετικό το απόσπασμα. Μ' αυτήν τη λογική κάποτε ο Ζουράρις είχε πει ότι κατά τη γνώμη του ο μισθός των νηπιαγωγών θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερος ακόμα και από το μισθό των πανεπιστημιακών, γιατί διαμορφώνουν ανθρώπινες ψυχές και μπορούν έτσι να αλλάξουν τον κόσμο.

[k_k]

Δυστυχώς υπάρχουν ενήλικες που δεν τα έχουν μάθει και δεν θα τα μάθουν ποτέ !!

Μακαρι τα παιδιά να μαθαίνανε όσα αναφέρεις στο νηπιαγωγείο ! Είναι μεν στόχος , αλλά .............

 

[morgan]

Εγώ εργάζομαι σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών και τις τελευταίες μέρες ασχολούμαστε με χριστουγεννιάτικες κατασκευές, κλπ. Στο τελευταίο περίπου ημίωρο τα παιδιά εκφράζονται ελεύθερα, παίζουν, φωνάζουν γελούν, κλπ. Συνηθισμένη εγώ από το κλίμα που επικρατούσε στα φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης που έχω δουλέψει, νιώθω ότι μέσα στο κεφάλι μου χτυπάνε κουδουνάκια, καμπάνες, κι οτιδήποτε κρουστό όταν βρίσκομαι στην τάξη των Juniors. Σκέφτομαι ότι οι νηπιαγωγοί και οι δασκάλες που ασχολούνται τόσες ώρες μ' αυτά τα γεμάτα ενέργεια παιδιά ή κουφές είναι και την παλεύουν ή ηρωίδες...

[PDE ads]

[kellykou]

Θα συνηθισεις morgan, θα συνηθισεις
Απο το να ακους τις βρισιες και τα παλιολογα καποιων "εξαγριωμενων"  εφηβων, οι φωνουλες και τα τραγουδακια των παιδιων ειναι μελωδιες

[Nina P]

Έτσι είναι τα νηπιαγωγία σήμερα. Θυμάσται τα νηπιαγωγία οι λίγο μεγαλύτεροι; Εγώ αυτό που έμαθα είναι: πρέπει να είσαι όμορφος για να σε συμπαθεί η νηπιαγωγός και να μη σε βάζει τιμωρία στον τοίχο. Για τον ίδιο λόγο να είσαι γλυφτράκη και για τον ίδιο λόγο δεν πρέπει να είσαι ήρεμος και ήσυχος αλλά να κάνεις φασαρία. Πιο ήσυχο παιδί απο μένα δεν υπήρχε και πάντα ήμουν τιμωρία όρθια στον τοίχο. Ετών 5 (κέρδιζα χρονιά) και 13 κιλά ανθρωπάκη. Η μητέρα μου ποτέ δεν κατάλαβε την άρνηση μου να μην θέλω να πάω στο νήπιο. Να σημειώσω ότι ακόμα φορούσαμε τις μπλέ ποδιές και στα νήπια. Μπλιαχ κυρία Αντιγόνη...

[kathyk]

μου αρεσε πάρα πολύ το απόσπασμα.. και είναι αλήθεια πιστεψτε με..δυστυχώς  η εκπαιδευση στο νηπιαγωγείο είναι κάτι που φαίνεται μακροχρόνια. και λέω δυστυχώς γιατί την ώρα που έχουμε στα χέρια μας τα παιδιά λίγοι είναι οι γονείς που το αντιλαμβάνουνται και με ένα ευχαριστώ και ένα χαμόγελο μας ξεκουράζουν ψυχολογικά. το μεγαλύτερο παράπονο των νηπιαγωγών είιναι ότι αισθάνονται αδικημένες. δίνουν την ψυχή τους και κρίνονται από την ηλικία των παιδιών. μικρά παιδιά - λίγη δουλειά.. δεν είναι έτσι όμως!

[apri]

Kathyk, η προκατάληψη εναντίον των νηπιαγωγών που αναφέρεις (μικρά παιδιά-λίγη δουλειά) υφίσταται γενικά εναντίον των εκπαιδευτικών, απλώς στις νηπιαγωγούς είναι πιο έντονη. Πρόσφατα, δυο τύποι που κάθονταν πίσω μου σε μια παράσταση μιλούσαν ειρωνικότατα για τους εκπαιδευτικούς που συνέχεια κάθονται: Χριστούγεννα, Πάσχα, καλοκαίρι, συν τις περιόδους των καταλήψεων στις οποίες παρακινούν τα παιδιά, για να κάθονται οι ίδιοι (!!!!!). Και την υπόλοιπη περίοδο; Πληρώνονται, λέει, για να δουλεύουν 18-19 ώρες την εβδομάδα.΄Ήθελα πολύ να τους ρωτήσω γιατί, αφού είναι τόσο ξεκούραστη δουλειά, δεν αποφάσισαν να γίνουν εκπαιδευτικοί, αλλά κρατήθηκα. Παρόμοιες όμως άδικες γενικεύσεις ακούς και για τους δημοσίους υπαλλήλους συλλήβδην...

[RETA.]

Γενικώς το επάγγελμά μας είναι παρεξηγημένο..Πολλοί είναι που πιστεύουν, ότι το μόνο που κάνουμε είναι "τραγούδια, παραμυθάκια και πολύ καθισιό.."...Ακόμα και για τον ΑΣΕΠ άκουσα σχόλια από κάποιους που έλεγαν ότι ίσως θα έπρεπε να είχαν δώσει στον κλάδο μας γιατί έπεσε παραμυθάκι της Χιονάτης..Ούτε με το θέμα δεν ασχολήθηκαν, για να καταλάβουν ότι έπρεπε να κάνουν διασύνδεση με μαθηματικά (, θεωρία "σκαλωσιάς", Bruner,  και Τζεκάκη), με γλώσσα (Vygotsky, Piaget, Τάφα) και με εικαστικά (όπου ακόμη κι εδώ θέλει λίγο Vygοtsky -Ζ.Ε.Α).
 Ίσως αν θέλετε, για αυτό το λόγο, παρέθεσα το εν λόγω κείμενο, γιατί πέρα από την ευαισθησία που βγάζει με τα ηθικά και κοινωνικά του μηνύματα, ήθελα να δείξω πόσο σημαντικά πράγματα γίνονται στη βαθμίδα αυτή και με τα παιδιά αυτής της  συγκεκριμένης ηλικίας..
  Τονίζω το κομμάτι της ηλικίας αυτής επίτηδες, για να αναγνωρίσω τη δουλειά που γίνεται και στις επόμενες βαθμίδες  αλλά και φάσεις ανάπτυξης των παιδιών, που είναι ομολογουμένως  πολύ δύσκολα τα πράγματα...
 

[kathyk]

δουλευω αρκετα χρόνια στην εκπαίδευση. και ήταν επιλογή μου. αρχίζω όμως  να κουράζομαι από το ότι πρέπει να λύνουμε όλα τα προβλήματα μόνοι μας, να κάνουμε την ψυχολόγο τη νοσοκόμα την τραπεζοκόμο, την εκπαιδευτικό.. να μην υπάρχουν λεφτά, να καθόμαστε όλες οι νηπιαγωγοί παραπάνω, να μην μειώνεται το ωράριο μας ποτέ , να υπάρχουν διοικητικά μαζί με εκπαιδευτικά θέματα και να μην έχουμε όυτε 5 λεπτά κενό χωρίς τα παιδιά, έτσι για να φύγει η ένταση ρε παιδί μου.. όλες οι άλλες βαθμίδες όμως το απολαμβάνουν αυτό. και αυτό είναι άδικο. τουλάχιστον να δουλευαμε με 15 παιδιά,να βγαίνει η δουλεία άνετα..

[apri]

Kathyk, σίγουρα τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα, ειδικά αν υπήρχε ποτέ από πλευράς νηπιαγωγών ισχυρό συνδικαλιστικό όργανο που να διεκδικεί.
Πάντως, σε όλα τα επαγγέλματα υπάρχουν θετικά και αρνητικά. Συνήθως πάνω στην κούραση της δουλειάς βλέπουμε μόνο τα αρνητικά στη δική μας και τα θετικά στις δουλειές των άλλων (εξ ου και οι γνωστές γενικεύσεις που εύκολα ξεστομίζουμε ο ένας εναντίον του άλλου), αλλά σίγουρα τα πράγματα δεν είναι έτσι. Έτσι, και στη δευτεροβάθμια, που ανέφερες, θα μπορούσαν να σου αναφέρουν οι εκπαιδευτικοί αυτής της βαθμίδας άλλα αρνητικά που δεν υπάρχουν στην πρωτοβάθμια και ίσως εσύ να μην φαντάζεσαι αυτήν τη στιγμή.
Λογικό να κουράζεσαι λοιπόν, αλλά μην απογοητεύεσαι...

[morgan]

... όπως για παράδειγμα να σε βρίζουν οι μαθητές, να κάνουν χειρονομίες και πολλά άλλα...

[RETA.]

Γι' αύτό κι εγώ είπα για τα προβλήματα παιδιών άλλης ηλικίας, όπως πχ. εφηβεία...Εκεί τα πράγματα είναι χειρότερα..όπως λέει και η Morgan..Όλοι οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν προβλήματα, άλλοι μικρά, άλλοι μεγάλα...Και μην ξεχνάμε φυσικά και τους γονείς τους, που ποτέ δεν είναι ικανοποιημένοι και σπάνια αναγνωρίζουν τις προσπάθειές μας...
 

[kathyk]

με τους γονείς είναι το κάτι άλλο!ή θα γίνουν φίλοι σου ή θα σε βρίζουν! πέρισυ σε ένα σχολείο άκουσα τους γονείς να φωνάζουν γιατί η εκπαιδευτικός άργησε να ανοίξει 5 λεπτά την πόρτα για να φύγουν τα παιδιά! όταν τους είπα ότι .. παραπάνω κάθεται , δεν τα βγάζει νωρίτερα, πολλά τυχαίνουν την τελευταία στιγμή, είπανε ,"να μας το ελεγε από το πρωί"!