Λογοτεχνία Γ' Λυκείου Κατεύθυνσης

[Μαίρη Κ.]

εχεις δικιο Μαρκο γινεται η αναλυση της αναλυσης ω αναλυση!

και ναι με το νεο συστημα η λογοτεχνια δεν θα εξεταζεται πανελλαδικα και ετσι θα εκλειψουν οι διαφωνιες και τα προβληματα με καθε κειμενο....αρκετα απομυθοποιηθηκε η λογοτεχνια!

[PDE ads]

[kiki14]

Ευτυχώς...

Να ρωτήσω και κάτι άλλο...στα σημεία που έχουμε τον ώριμο αφηγητή να κάνει κάποια σχόλια στο Βιζυηνό(Αμάρτημα) ,θεωρείται ότι έχουμε μηδενική εστίαση και παντογνώστη αφηγητή(ενώ στο υπόλοιπο κείμενο έχουμε εσωτερική εστιαση);

[Margr]

Θίγεις πολύ μεγάλο ζήτημα!
Κανονικά στον Βιζυηνό στο σύνολο του έργο έχουμε εσωτερική εστίαση, αλλιώς δεν θα μπορούσε να υφίσταται το αίνιγμα, η ποιητική της πλάνης κ.τ.λ.

Στα σημεία που ο αφηγητής γνωρίζει περισσότερα από όσα θα έπρεπε να γνωρίζει ορισμένοι το δίνουν ως μηδενική εστίαση (με παντογνώστη αφηγητή). Αλλά δεν το θεωρώ απολύτως σωστό, από τη στιγμή που ο αφηγητής ή το ένα θα είναι ή το άλλο. Η εστίαση σπάνια είναι μεταβαλόμενη. Σε αυτά τα σημεία που επισημαίνεις, την δίνω ως διευρυμένη εσωτερική εστίαση που τείνει προς την μηδενική χωρίς όμως να γίνεται ποτέ μηδενική.

[kiki14]

Θίγεις πολύ μεγάλο ζήτημα!
Κανονικά στον Βιζυηνό στο σύνολο του έργο έχουμε εσωτερική εστίαση, αλλιώς δεν θα μπορούσε να υφίσταται το αίνιγμα, η ποιητική της πλάνης κ.τ.λ.

Στα σημεία που ο αφηγητής γνωρίζει περισσότερα από όσα θα έπρεπε να γνωρίζει ορισμένοι το δίνουν ως μηδενική εστίαση (με παντογνώστη αφηγητή). Αλλά δεν το θεωρώ απολύτως σωστό, από τη στιγμή που ο αφηγητής ή το ένα θα είναι ή το άλλο. Η εστίαση σπάνια είναι μεταβαλόμενη. Σε αυτά τα σημεία που επισημαίνεις, την δίνω ως διευρυμένη εσωτερική εστίαση που τείνει προς την μηδενική χωρίς όμως να γίνεται ποτέ μηδενική.

Αρα το ίδιο,δηλαδή εσωτερική εστιαση διευρυμένη που τείνει στη μηδενική,θα έλεγες ότι έχουμ και συτο σημείο που ο Γιωργής λείπει στα ξένα ε;Εχουμε εσωτερική οπτική γωνία,είναι δραματοποιημένος δηλαδή και η εστίαση ειναι εσωτερική διευρυμένη;

[PDE ads]

[daffyduck]

Θίγεις πολύ μεγάλο ζήτημα!
Κανονικά στον Βιζυηνό στο σύνολο του έργο έχουμε εσωτερική εστίαση, αλλιώς δεν θα μπορούσε να υφίσταται το αίνιγμα, η ποιητική της πλάνης κ.τ.λ.

Στα σημεία που ο αφηγητής γνωρίζει περισσότερα από όσα θα έπρεπε να γνωρίζει ορισμένοι το δίνουν ως μηδενική εστίαση (με παντογνώστη αφηγητή). Αλλά δεν το θεωρώ απολύτως σωστό, από τη στιγμή που ο αφηγητής ή το ένα θα είναι ή το άλλο. Η εστίαση σπάνια είναι μεταβαλόμενη. Σε αυτά τα σημεία που επισημαίνεις, την δίνω ως διευρυμένη εσωτερική εστίαση που τείνει προς την μηδενική χωρίς όμως να γίνεται ποτέ μηδενική.

Margr, το έγραψες εξαιρετικά!!!! Πράγματι, δεν μπορούμε να λέμε ότι ξαφνικά ο αφηγητής μεταμορφώνεται σε παντογνώστη!! Δεν γίνονται αυτά!  Η λύση με την διευρυμένη εσωτερική εστίαση καθώς και η διατύπωση " διττή (ή διπλή) αφηγηματική οπτική / οπτική γωνία) λύνει κατά τη γνώμη μου με άριστο τρόπο το προβληματάκι αυτό, αφού αυτό ακριβώς γίνεται: εδώ έχουμε την παράξενη περίπτωση ο αφηγητής να μιλά μια σαν ώριμος άντρας που σχολιάζει τον παιδικό εαυτό του και μια σαν παιδί που δεν ξέρει τι το περιμένει στο μέλλον. Είναι μια ιδιαιτερότητα του κειμένου και του Βιζυηνού αυτή, που όταν διαβάζεις το κείμενο δείχνει εντελώς φυσιολογική και δεν σε προβληματίζει ούτε στιγμή ως αναγνώστη. Αλλά ο φορμαλισμός μας μερικές φορές είναι εκτός οριων! ....

[Margr]

Οι επίσημες απαντήσεις του ΚΕΕ βέβαια (οι υποσημειώσεις κάτω από τα ερωτήματε δηλαδή) αναφέρουν ότι ο αφηγητής είναι παντογνώστης στην δεύτερη υιοθεσία. Για  την ακρίβεια :"¨Στη 2η υιοθεσία το αφηγούμενο εγώ αναδιηγείται τα γεγονότα ως παντογνώστης αφηγητής".  Αλλά τι να κάνουμε , κάποια πράγματα στη λογοτεχνία δεν είναι ξεκάθαρα. Δεν μπορείς να πεις ότι σε 2 παραγράφους έχουμε παντογνώστη και σε 35 σελίδες εσωτερική εστίαση!

Kiki ναι.

[Flow]

Σύμφωνα πάντως με το Λεξικό λογοτεχνικών όρων που χρησιμοποιείται στο μεταπτυχιακό λογοτεχνίας του ΑΠΘ, ο Genette υποστηρίζει ότι συνήθως η εστίαση παραβιάζεται.
Βέβαια, δε γίνεται να είναι ο αφηγητής και ομοδιηγητικός και παντογνώστης..
Άρα η άποψη με την περιορισμένη/διευρυμένη οπτική γωνία είναι η πιο ασφαλής.
Άλλωστε, το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και στον πρόλογο και επίλογο του Παπαδιαμάντη. Κι εκεί όμως λέμε ότι η εστίαση παραμένει εσωτερική και ο αφηγητής ομοδιηγητικός.
Είναι λογικό ο αφηγητής να ξέρει περισσότερα για το παρελθόν αφού είναι ώριμος, δεν ξέρει όμως τα πάντα (πχ. η Μοσχούλα δεν ξέρει τι απέγινε).
(Μπορεί να είναι φορμαλιστικό αλλά εμένα πολύ μου αρέσουν αυτοί οι "φιλολογικολογοτεχνικοί" προβληματισμοί!!)

[Margr]

Για εμάς μια χαρά είναι τέτοιοι προβληματισμοί! Το θέμα είναι να μην ρωτήσουν τους μαθητές!! Όχι τίποτα άλλο, αλλά γιατί και οι περισσότεροι καθηγητές έχουν άγνοια!
Ποιο λεξικό λογοτεχνικό όρων είχατε στο μεταπτυχιακό; Τελείωσα το νεοελληνικό στο ΑΠΘ, αλλά κατέβηκα Αθήνα για μεταπτυχιακό.

Σωστά τα λες και για Παπαδιαμάντη!

[habanero]

Σύμφωνα πάντως με το Λεξικό λογοτεχνικών όρων που χρησιμοποιείται στο μεταπτυχιακό λογοτεχνίας του ΑΠΘ, ο Genette υποστηρίζει ότι συνήθως η εστίαση παραβιάζεται.
Βέβαια, δε γίνεται να είναι ο αφηγητής και ομοδιηγητικός και παντογνώστης..
Άρα η άποψη με την περιορισμένη/διευρυμένη οπτική γωνία είναι η πιο ασφαλής.
Άλλωστε, το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και στον πρόλογο και επίλογο του Παπαδιαμάντη. Κι εκεί όμως λέμε ότι η εστίαση παραμένει εσωτερική και ο αφηγητής ομοδιηγητικός.
Είναι λογικό ο αφηγητής να ξέρει περισσότερα για το παρελθόν αφού είναι ώριμος, δεν ξέρει όμως τα πάντα (πχ. η Μοσχούλα δεν ξέρει τι απέγινε).
(Μπορεί να είναι φορμαλιστικό αλλά εμένα πολύ μου αρέσουν αυτοί οι "φιλολογικολογοτεχνικοί" προβληματισμοί!!)

   Από τη στιγμή όμως που στο " Αμάρτημα" έχουμε διπλή οπτική γωνία, του αφηγητή παιδιού και του αφηγητή ενήλικα, αν κρίνουμε τον καθένα ξεχωριστά θα ήταν λάθος να πούμε ότι ο αφηγητής παιδί είναι ομοδιηγητικός με εσωτερική εστιαση και ο ενήλικας, παντογνώστης? 'Η καλύτερα να μην αναφερθούμε σε παντογνώστη, ή ομοδιγιητικό και να μείνουμε στο ότι η οπτική γωνία εναλλάσσεται από αυτή του παιδιού στον ώριμο αφηγητή και έτσι υπάρχει η δυνατότητα παρουσίασης των γεγονότων με αναχρονίες ώστε να επιτευχθεί η διατήρηση του αινίγματος και το ενδιαφέρον και η αγωνία του αναγνώστη?

[habanero]

Ρώτησα ανοησία?

[Flow]

1. Νομίζω ότι αυτοί οι προβληματισμοί μόνο εμάς αφορούν τελικά! Δε ρώτησαν ποτέ κάτι τόσο ακραίο στις πανελλήνιες.
2. Το λεξικό είναι: Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Πρόσωπα- Έργα - Ρεύματα - Όροι, εκδ. Πατάκη. Είναι ένα συνολικό έργο πολλών ακαδημαϊκών. Ελπίζω να σου άρεσε η όμορφη Θεσσαλονίκη μας Margr! Κι ελπίζω να παρακολούθησες μάθημα με τον ανεπανάληπτο Γουνελά!!
3. Habanero πράγματι η οπτική γωνία εναλλάσσεται. Αυτό δεν είναι λάθος. Ο αφηγητής όμως παραμένει ομοδιηγητικός, άρα δεν μπορεί να είναι παντογνώστης.
4. Να σας ρωτήσω και κάτι άσχετο; Διάβαζα το νόμο για το Ν. Λύκειο και γράφει πως η Έκθεση και η Λογοτεχνία στη Γ' Λυκείου εξετάζονται ως ένα με βαθμολογία 60/40 αντίστοιχα. Κάτι σαν το γνωστό/άγνωστο, αν κατάλαβα σωστά. Και μάλιστα αυτό θα ισχύει για όλες τις κατευθύνσεις. Έχει ακούσει κάποιος κάτι σχετικά; Γιατί μόνοι μας θα πρέπει να βγάλουμε μάλλον άκρη για άλλη μια φορά.

[ioanna89]

4. Να σας ρωτήσω και κάτι άσχετο; Διάβαζα το νόμο για το Ν. Λύκειο και γράφει πως η Έκθεση και η Λογοτεχνία στη Γ' Λυκείου εξετάζονται ως ένα με βαθμολογία 60/40 αντίστοιχα. Κάτι σαν το γνωστό/άγνωστο, αν κατάλαβα σωστά. Και μάλιστα αυτό θα ισχύει για όλες τις κατευθύνσεις. Έχει ακούσει κάποιος κάτι σχετικά; Γιατί μόνοι μας θα πρέπει να βγάλουμε μάλλον άκρη για άλλη μια φορά.

Ναι, όλοι οι υποψήφιοι θα εξετάζονται πλέον όχι μόνο στην Έκθεση, αλλά και στη Λογοτεχνία.

[habanero]

Ας το καλό!Θα γίνει γενικής παιδείας?

[habanero]

Σε ευχαριστώ flow!