Αξιολόγηση εκπαιδευτικών

[sophie]

Να δώσουν στους σχολικούς συμβούλους την αρμοδιότητα και την υποχρέωση να μπαίνουν στις σχολικές τάξεις , να παρακολουθούν το μάθημα , να συμβουλεύουν , να διοργανώνουν δειγματικές διδασκαλίες , να εφοδιάζουν τους δασκάλους με συμπληρωματικό υλικό , να απαντούν σε απορίες συναδέλφων , να ελέγχουν τον προγραμματισμό  της ύλης κλπ. Τα αυτονόητα δηλαδή. 

Συμφωνώ απόλυτα!!!
Αυτός έπρεπε να είναι ο ρόλος του σχολικού συμβούλου (νομίζω ότι θα διορθώνονταν πολλά), γιατί τώρα η παρουσία τους (εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις) είναι καθαρά "διακοσμητική", ειδάλλως ας πάψουν να λέγονται σχολικοί σύμβουλοι...

[PDE ads]

[para5]

Οι άνθρωποι που θέλουν να "διεισδύουν στην ουσία των πραγμάτων" (αν πράγματι υπάρχει κάτι τέτοιο) δεν είναι κατά βάση απαισιόδοξοι. Διαφορετικά, θα βλέπαμε τους σοφούς όλων των εποχών να έχουν πέσει από το Ζάλογγο. Η απαισιοδοξία δεν είναι σε καμία περίπτωση συνώνυμο της λογικής και της γνώσης.
Επίσης, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι δουλειά (όλων) των εκπαιδευτικών είναι να "διεισδύουν στην ουσία των πραγμάτων".

Γενικότερα μιλώντας, η απαισιοδοξία, ο αρνητικός λόγος, η συνεχόμενη γκρίνια, η μιζέρια, και όπως αλλιώς θέλετε να το ονομάσετε, μου φαίνεται σύμπτωμα της κοινωνίας μας, καταπιεσμένης, μικρής, φτωχής και πολιτισμικά σε σύγχυση. Δεν είναι στάση μιας κοινωνίας αγέρωχης, δυναμικής που δεν φοβάται τις εξελίξεις και τον κοινωνικό αγώνα. Παραπονιόμαστε συνεχώς για την κατάσταση και για ένα κράτος που αυθαιρετεί εις βάρος μας, αλλά δεν εννοούμε να καταλάβουμε πως το κράτος είμαστε όλοι εμείς. Αν δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να αλλάξουμε την κατάσταση, ποιος θα την αλλάξει;

Λυπάμαι που ο ΜΑΤΗ προτιμά να βλέπει αυτή την αρνητική πλευρά της πραγματικότητας. Εγώ πιστεύω πως πρέπει οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί να ζητήσουμε την αξιολόγηση του έργου μας, βασικά για το καλό το δικό μας και του επαγγέλματος. Μόνο αν έχουμε μετρήσιμα στοιχεία, μπορούμε να πετύχουμε τη βελτίωση της κατάστασης, ενώ σε αντίθετη περίπτωση επικρατεί ασάφεια και χάος. Τέλος-τέλος, δεν είναι περίεργο που το επάγγελμά μας έχει απαξιωθεί στην ελληνική κοινωνία, και όλοι πιστεύουν πως δεν εργαζόμαστε όπως πρέπει και όσο πρέπει. Εμείς οι ίδιοι με το καταγεγραμμένο έργο μας μπορούμε να αλλάξουμε αυτό το κοινωνικό ιδεολόγημα, το οποίο ίσως να μην βρίσκεται, προς το παρόν, μακριά από την πραγματικότητα.

[elranna]

...το κράτος είμαστε όλοι εμείς. Αν δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι να αλλάξουμε την κατάσταση, ποιος θα την αλλάξει;

Bull's eye!
Ας αρχίσουμε λοιπόν να αξιολογούμε πρώτα και κύρια το ίδιο το κράτος ως προς την εκπαίδευση.
Από πού θέλετε να αρχίσουμε; Από το ΥΠΕΠΘ, που δεν ξέρει τι του γίνεται; Ένα Υπουργείο που άγεται και φέρεται από την κοινή γνώμη και εγκρίνει σχολικά βιβλία με βάση την άποψη της γιαγιάς μου, παραμερίζοντας τους εκπαιδευτικούς και παιδαγωγούς; Από την ΚΕΓΕ, η οποία διορίζεται απευθείας από το Υπουργείο, χωρίς καμία συνεννόηση με το ΠΙ, με αποτέλεσμα να μην έχουν καμία σχέση τα θέματα των πανελληνίων με τις οδηγίες του ΠΙ; Από τους υπεύθυνους δευτεροβάθμιας, οι οποίοι ως προϊόντα μέσων, φροντίζουν να ανταποδώσουν τις χάρες, με εμφανή τα συμπτώματα στην ΠΔΣ; Από τους σχολικούς συμβούλους που είναι εκτός τόπου και χρόνου, όταν δεν είναι εντελώς αδιάφοροι; Να πάμε στα καθαρά οικονομικά; Η υποχρηματοδότηση των σχολείων, που έχει ως αποτέλεσμα τρομερές ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό; Και ας αφήσουμε απέξω το ζήτημα των μισθών και της εργασιακής εκμετάλλευσης αναπληρωτών/ωρομισθίων. Είδες ποτέ να αξιολογηθεί κανένας από όλους αυτούς τους ... "υπευθύνους"; Είδες κανένα από αυτούς να ζητάει αξιολόγηση του εαυτού του;

Ας αξιολογήσουμε πρώτα όλα αυτά και μετά ας φτάσουμε και στους εκπαιδευτικούς! Είμαστε ο τελευταίος τροχός της αμάξης σε αυτή τη διαδικασία, δεν θα πέσει πρώτα σε μας όλη η ευθύνη!

ΥΓ. Δεν υπονοώ ότι όλοι όσοι βρίσκονται σε αυτό το σύστημα είναι διεφθαρμένοι ή ότιδήποτε. Σαφώς υπάρχουν και άνθρωποι, οι οποίοι κάνουν καλά τη δουλειά τους, όπως μπορούν με τα μέσα που διαθέτουν και δεν θέλω σε καμία περίπτωση να τους βάλουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Επειδή όμως το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, καλό θα ήταν να αρχίσουμε απο εκεί.

[daniel]

Οι εκπαιδευτικοί είναι κατά βάση αισιόδοξοι ! Η φύση της δουλειάς τους είναι να διεισδύουν στην ουσία  των πραγμάτων  , να φτάνουν μέχρι τη ρίζα και όχι να κλείνουν τα μάτια μπροστά στις πολιτικές σκοπιμότητες ή σε λογικές παρακμής και τυχοδιωκτισμού. Το να καταγράφεις την πραγματικότητα δεν είναι απαισιοδοξία , αλλά η καλύτερη προϋπόθεση για να ξεκινάς με προοπτική και πιθανότητα ευνοϊκής κατάληξης.Από το  1980 και μετά ,που καταλαβαίνω κάπως τον κόσμο , τι διαπίστωσα;  Ότι αφήνοντας τους άλλους , όποιοι και να είναι αυτοί , να αποφασίζουν για σένα , είναι ό,τι πιο καταστροφικό υπάρχει. Γέρασα πια για να καταλάβω τη βαρύτητα των λόγων του Περικλή , που αρχή της Δημοκτρατίας θεωρούσε τη συμμετοχή ΟΛΩΝ στη λήψη των αποφάσεων !
  Λοιπόν , για ό,τι γίνεται τα τελευταία 30 χρόνια στην εκπαίδευση , δεν ρωτήθηκαν ποτέ οι εκπαιδευτικοί - κάθε βαθμίδας. Είμαστε άραγε τόσο βλάκες και για αυτό δε μας ρωτάνε ; Η δεν ρωτάνε , διότι ξέρουν ότι λέμε ναι , σε ό,τι και να μας προτείνουν ; Ας αναλογιστούμε επομένως τη θέση μας.
  Και με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών - και όχι του εκπαιδευτικού έργου που θα έπρεπε - τι θα επιτευχθεί ;  Θα λυθούν τα προβλήματα ; Μακάρι. Αν το πιστεύετε αυτό , τότε και γω μαζί σας.  Αν θέλανε απλά να υπάρχει ο στοιχειώδης έλεγχος σε βασικούς τομείς της εκπαίδευσης , μπορούν να κάνουν πολύ απλά το εξής :
 Να δώσουν στους σχολικούς συμβούλους την αρμοδιότητα και την υποχρέωση να μπαίνουν στις σχολικές τάξεις , να παρακολουθούν το μάθημα , να συμβουλεύουν , να διοργανώνουν δειγματικές διδασκαλίες , να εφοδιάζουν τους δασκάλους με συμπληρωματικό υλικό , να απαντούν σε απορίες συναδέλφων , να ελέγχουν τον προγραμματισμό  της ύλης κλπ. Τα αυτονόητα δηλαδή. Γιατί λοιπόν δεν κάνουν το παραπάνω απλό βήμα και χάνουν δεκαετίες κουβεντιάζοντας για μια αόριστη και απροσδιόριστη αξιολόγηση,που όπως φαίνεται δεν έχουν σκοπό να την ξεκινήσουν ποτέ.
 ΑΥτά και πολλά άλλα αποδεικνύουν αυτά που γράφω: Δεν έχουν ως βασικο σκοπό την καλυτέρευση της παιδείας , αλλά αμφιταλαντεύονται σε βλακώδεις συζητήσεις και μικροπολιτικές.
  Όσοι έχουν αντίρρηση και πιστεύουν ότι η αξιολόγηση θα είναι η απαρχή  μιας νέας εποχής στην παιδεία , ας οργανώσουν μια πορεία στο Υπουργείο , για να την απαιτήσουμε μαζικά . Θα έρθω και γω μαζί τους , υπερνικώντας τις επιφυλλάξεις μου.
 Μπορεί να κάνω λάθος.
 Μπάμπης

Πόσο μα πόσο δίκιο έχεις.......
Τα 'πες όλα...

Φίλε xr15gr δυστυχώς ή ευτυχώς (ευτυχώς λέω εγώ..) στις ανθρώπινες, κοινωνικές επαφές, στη σχέση εκπαιδευτικού-μαθητή, στο σμίλεμα των παιδικών ψυχών δεν υπάρχουν μετρήσιμα στοιχεία και μεγέθη..
Αυτά είναι για δείκτες οικονομίας και τεχνοκράτες στατιστικολόγους.. 
 

[PDE ads]

[MATH]

Λυπάμαι που ο ΜΑΤΗ προτιμά να βλέπει αυτή την αρνητική πλευρά της πραγματικότητας.

   Εγώ πιστεύω πως πρέπει οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί να ζητήσουμε την αξιολόγηση του έργου μας, βασικά για το καλό το δικό μας και του επαγγέλματος. Μόνο αν έχουμε μετρήσιμα στοιχεία, μπορούμε να πετύχουμε τη βελτίωση της κατάστασης, ενώ σε αντίθετη περίπτωση επικρατεί ασάφεια και χάος. Τέλος-τέλος, δεν είναι περίεργο που το επάγγελμά μας έχει απαξιωθεί στην ελληνική κοινωνία, και όλοι πιστεύουν πως δεν εργαζόμαστε όπως πρέπει και όσο πρέπει. Εμείς οι ίδιοι με το καταγεγραμμένο έργο μας μπορούμε να αλλάξουμε αυτό το κοινωνικό ιδεολόγημα, το οποίο ίσως να μην βρίσκεται, προς το παρόν, μακριά από την πραγματικότητα.

 Μα ακριβώς τα ίδια πράγματα λέμε και  η αγωνία είναι κοινή !
  Η πραγματικότητα είναι σήμερα αρνητική - δεν προτιμάω να τη βλέπω (όπως μου καταλογίζεται παραπάνω) , αλλά δε μπορώ να μην την βλέπω , ούτε να προσποιηθώ ότι δεν την βλέπω. Δε μένω όμως στην περιγραφή , αλλά περνώ στο '' δια ταύτα''.Δεν προτείνω άμυνα , αλλά αντεπίθεση! Δεν λέω όχι στην αξιολόγηση - προσωπικά θα με ευνοούσε - , αλλά λέω ναι στην αλλαγή προς το καλύτερο. Ντρέπομαι να ακούω σε κάθε κουβέντα ότι οι εκπαιδευτικοί είναι ακατάληλοι , ότι αυθαιρετούν , ότι είναι άσχετοι , ότι είναι εμπαθείς διότι δεν έβαλαν στο παιδί τους 20 αλλά 19 , ότι κάθονται το μισό χρόνο και όλα αυτά.Αυτή την κατάσταση προσπαθώ να βρω τρόπο να την ανατρέψω. Είχαμε κάποτε έναν κοινωνικά  αποδεκτό ρόλο και  απλοί άνθρωποι σέβονταν τη δουλειά του δασκάλου.Την αναγνώριζαν και του έλεγαν καλημέρα με την καρδιά τους. Τώρα του μιλάνε μόνο μέχρι να τους βοηθήσει να μπει το παιδί τους στο Πανεπιστήμιο , είτε καλώντας τον για ιδιαίτερο , είτε βάζοντάς το  προφορικά 20 μήπως και αυτό γράψει 18 για να κερδίσει αυτά τα λιγοστά μόρια  για την εισαγωγή. Έχετε βρεθεί σε καμιά γιορτή που να είστε μειοψηφία και να ανοίξουν κουβέντα για τους καθηγητές ; Ακούω τέτοια πράγματα που κοκκινίζω από ντροπή . Τότε είναι που μετανοιώνω που σε κάτι μαθητές που αποδίδουν 5 βάζω κάτι δωδεκάρια για να δείξω τον ... ανθρωπισμό μου. Όλοι λοιπόν αυτοί οι ... ευεργετημένοι , μόλις σχηματίσουν οικογένεια , φτιάχνουν ένα στρατό συκοφαντίας των καθηγητών τους.Διότι τους διδάξαμε ότι με την ελάχιστη προσπάθεια κατάφεραν να πάρουν απολυτήριο και μαλιστα με καλό βαθμό !
   Τέλος πάντων , το θέμα είναι ότι αυτό το κλίμα πρέπει να αντιστραφεί. Από την καλή παιδεία έχουν όλοι να οφεληθούν.Για αυτή την καλή παιδεία αφιερώνουμε το χρόνο μας και γράφουμε σε αυτή τη σελίδα. ΑΥτή είναι που μας εννώνει και μας οπλίζει με δύναμη.Όλους μάς πειράζει η ισοπέδωση και θέλουμε  πολλά να αλλάξουν. Μπορεί  ακόμα και να πιστεύουμε ότι με την αξιολόγηση θα επιτευχθεί αυτός  ο στόχος . Ποιος δε το θέλει ;

   Να μου επιτρέψετε όμως να τονίσω ότι η παιδεία δεν αλλάζει μορφή με αποσπασματικά μέτρα , αμφίβολου περιεχομένου.

Και για να μη σχηματιστεί η εντύπωση ότι με τρομάζουν οι αξιολογήσεις κλπ , σας λέω ότι κάθε φορά που περνάει σχολικός σύμβουλος από το σχολείο μου , κάθε ειδικότητας, τον καλώ στην τάξη μου. Έτσι απροετοίμαστος ! Χωρίς φύλλα εργασίας , χωρίς σχέδιο μαθήματος  , χωρίς να έχω σκεφτεί μεθόδους κινητοποίησης  , χωρίς να προετοιμάσω ειδικές ασκήσεις ή ιστορικά ανέκδοτα , χωρίς να έχω δώσει ασκήσεις γέφυρας , χωρίς να έχω καταγράψει διδακτικούς στόχους κατά Bloom ή κατά van Hielle κλπ.Διότι , αν ξέρω να διδάσκω , θα φανεί από το απροετοίμαστο μάθημα .Διότι αυτό είναι ο κανόνας ! Και μάλιστα στο τέλος τους προκαλώ να μου πουν τι δεν τους άρεσε , όχι τι τους άρεσε: αν ήμουνα αργός ή πολύ γρήγορος , αν δεν έκανα εύστοχες ερωτήσεις , αν οι κινήσεις μου και οι ενέργειές μου ταίριαζαν με την κάθε στιγμή κλπ. Σας ομολογώ ότι αποκομίζω καλές εντυπώσεις , αλλά και αυτοί χαίρονται που αναγνωρίζω το ρόλο τους .
 Σκεφτόμενος λοιπόν απλά και επαγωγικά , συμπεραίνω ότι κανένας εκπαιδευτικός δεν έχει πρόβλημα με την αξιολόγηση , δηλαδή με το να παρακολουθούν το μάθημά τους και τον βαθμολογούν. Αφού τα καταφέρνω εγώ - σκέφτομαι -  ένας μέτριος και ασήμαντος δάσκαλος ενός  σχολείου της επαρχίας , γιατί να φοβάται οποισδήποτε  άλλος , τη στιγμή μάλιστα που θα συνηθίσει  να προετοιμάζεται και να έχει έτοιμο το μάθημά του στο φορητό του υπολογιστή ; Πόσο μάλλον να έχει ετοιμάσει και 10 μαθήματα με διαφάνειες , να πάρει και από το youtube πέντε ωραία βιντεάκια με απαγγελίες ποιημάτων ή άλλων κατάλληλων αποσμασμάτων και  να μπαίνει στην τάξη με τον αέρα του άνετου και του ωραίου ; Και μόλις έρθει ο επιθεωρητής να τον κεράσει ένα καφεδάκι και να πάρει τα παιδάκια του στο τμήμα και να κάνει το μαθηματάκι του ήρεμα και ωραία , χωρίς άγχος και σύνδρομα ; Αν σκεφτείς μάλιστα ότι οι μαθητές , μόλις δουν ξένο στο τμήμα και υποψιαστούν  ότι θέλει να βαθμολογήσει τον καθηγητή τους , 'σχίζονται ' και τα δίνουν όλα , κάνοντάς σε να τα θαυμάσεις , τότε είναι που δεν πρέπει να φοβάσαι τίποτα!!
  Αν νομίζετε ότι αστειεύομαι , σας προσκαλώ να ρθείτε μια μέρα στο τμήμα μου. Ας είστε αδιόριστοι ή άλλης ειδικότητας.Δεν με ενοχλεί καθόλου ούτε θα υπάρξει τυπικό πρόβλημα.  Όταν δείτε πώς θα συμμετάσχουν  κάτι μαθήτριες  και μαθητές που έχουν 8 στο τετράμηνο , δε θα το πιστεύετε ! Θα με κατηγορήστε μάλιστα ότι τις αδίκησα ! Τόση αλληλεγγύη δείχνουν!
 Για να επανέλθω: Καμιά αξιολόγηση  , σωστή , δίκαιη και δημοκρατική δε φοβίζει τους δασκάλους ! Γι αυτό θέλω να κατέβω μια μέρα και να συναντήσω ένας υφυπουργό να τον παρακαλέσω να αναβαθμίσει το ρόλο των σχ. συμβούλων. Και όχι μόνο αυτό. Θα του πω και ιδέες για το πώς πρέπει να αντιλαμβάνονται το ρόλο της αξιολόγησης.Αν αυτό έχει βέβαια κάποια σημασία !Και επί πλέον :

   α) Κάθε εκπαιδευτικός που συμπληρώνει τα 5 χρόνια υπηρεσίας να περνάει υποχρεωτικά από 6-μηνη πανεπιστημιακή μετεκπαίδευση σε  ειδικά θέματα αγωγής και παιδαγωγικής.
   β) Μετά το 10ο έτος να υπάρχει η δυνατότητα να δίνει εξετάσεις και να περνάει σε ειδικό τμήμα στο Πανεπιστήμιο με διετείς σπουδές για να μπορεί να εξελιχθεί σε στέλεχος της εκπαίδευσης.
   γ) ..........................................
 Μόνο όσοι έχουν περάσει από αυτά τα στάδια να μπορούν να γίνουν διευθυντές , υποδιευθυντές ή σχολικοί σύμβουλοι. Και μόνο όσοι έχουν συμπληρώσει από αυτούς 20 χρόνια υπηρεσίας στην τάξη (και όχι στα υπουργεία ή τις υπηρεσίες ) να έχουν δικαίωμα να γίνουν αξιολογητές κλπ(ύστερα φυσικά και από άλλες δοκιμασίες, όλες μετρήσιμες μέχρι του τελευταίου μορίου , και χωρίς κανένα άλλο κοινωνικό , πολιτικό κριτήριο ή  από συνέντευξη κλπ).
  Αγαπητοί συνάδελφοι , αυτός είναι ο λόγος που λέω ΟΧΙ στην αξιολόγηση αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή. Προηγούνται άλλα. Πιο αναγκαία , πιο ουσιώδη. Τα έχουμε αναλυτικά προσδιορίσει σε άλλες συζητήσεις, να μην τα ξαναλέω. Έτσι θα δούμε αν η  κάθε πολιτική ηγεσία του υπουργείου έχει πράγματι σκοπό την επανάσταση στην παιδεία και όχι  απλά τη δημιουργία εντυπώσεων.
 Αναρωτιέμαι όμως και τούτο : Δεν πρέπει να δώσουν  και στο΄δόλιο' το δάσκαλο μια δραχμούλα για να μπορεί να ζήσει; Πώς θα απαιτεί από αυτόν να είναι άριστος φιλόλογος , μαθηματικός , φυσικός κλπ , να σου διορθώνει ακριβοδίκαια τα γραπτά των πανελλαδικών χωρίς αποκλίσεις (με 1.20 το γραπτό - εδώ αξίζει το : Ντροπή! ) , να σου διοργανώνει θεατρικά έργα και να προβάλει τον πολιτισμό , να ετοιμάζει  εκδηλώσεις , περιβαλλοντικά προγράμματα , να ξέρει απέξω όλον τον όμηρο , το άξιον εστί και τη γεωμετρία των Ισουητών , να ξέρει δυο ξένες γλώσσες , να μελετάει  την κουλτούρα των αλλοδαπών , να είναι ψυχολόγος , παιδαγωγός  με ειδικές γνώσεις για προβληματικά παιδιά , να συναδεύει τα παιδιά στις εκδρομές στο Παρίσι και στις

[kathyk]

ήρθε στο νηπιαγωγείο χαρτί που λεει να γραψουμε για το εργο που καναμε όλη τη χρονιά , τα προγραμματα που καναμε κτλ. τα ζηταει η σχολική σύμβουλος. τί θα κάνετε; θα τα συμπληρώσετε; δεν είναι η αρχή της αξιολόγησης αυτή;

[Marcus]

Το χαρτί το έστειλε η πρωτοβάθμια ή ο σύμβουλος;

[kathyk]

η συμβουλος..

[Marcus]

Και από που προκύπτει πως εσύ πρέπει να απαντήσεις και μάλιστα γραπτά;

[kathyk]

το λεει.. να στειλουμε , όχι αναλυτικά, τα καινοτομα προγραμματα που ακολουθησαμε και διαφορα αλλα...

[sophie]

το λεει.. να στειλουμε , όχι αναλυτικά, τα καινοτομα προγραμματα που ακολουθησαμε και διαφορα αλλα...

Στα καινοτόμα προγράμματα δε δηλώνεις σαν σχολείο προαιρετική συμμετοχή?  (τουλάχιστον αυτό είχα δει σε ανακοινώσεις που έβγαιναν φέτος κατά καιρούς)
Είσαι υποχρεωμένος να το κάνεις δηλαδή?
Και τι άλλο να της γράψεις? Τι έκανες κάθες μέρα? Ποια projects έκανες (αν έκανες)? 

[kathyk]

θα το κοιταξω καλυτερα..αλλα δεν φαινοταν να απευθυνεται σε συγκεκριμενα σχολεια..η πλακα με τα προγραμματα είναι ότι απο χριστουγεννα δηλωσα για αγωγή υγειας, εκανα κανονικα χωρις να απαντησουν και πριν 2 βδομαδες ήρθε το οκ και μας δινουν 50 ευρο!τελικα με τη συναδελφο λεμε να το αγνοήσουμε.. καταρχήν αν δεν εκανα τιποτα;; πως θα παρουσιαζα κατι; αλλο αν εμας μας κυλισε καλα. αφου δεν ειχαν απαντησει! ασε που θελει ενα σωρο χαρτια

[sophie]

δηλωσα για αγωγή υγειας, εκανα κανονικα

Αυτή είναι η απορία μου...Στην περίπτωση που δε δηλώσεις συμμετοχή για κάποιο πρόγραμμα, τι γίνεται? Αφού δεν υποχρεούσαι (νομίζω) να το κάνεις, τι περιμένει η σύμβουλος να της παρουσιάσεις μετά?

[bee]

Σε εμάς ζήτησε: πώς προγραμματίζαμε το διδακτικό μας έργο, επιγραμματικά θεματικές προσεγγίσεις και σχέδια εργασίας, τρόπος εργασίας με τα παιδιά, ποια προγράμματα υλοποιήσαμε, αν υπάρχουν προβλήματα σε σχέση την κτιριακή υποδομή και το υλικό του σχολείου και γενικά ποια προβλήματα αντιμετωπίζαμε και τις προτάσεις μας για αυτά.