Μουσικές διαδρομές (2008)

[kellykou]

Και επειδη αυτο το ντουετο μου αρεσει:

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ

Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Χαρούλα Αλεξίου
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου - Φιλιππος Πλιατσικας

Εσύ με ξέρεις πιο πολύ, απ' όλους στη ζωή μου
τα μαγικά ταξίδια μου, τα έκανες κι εσύ
Όταν η νύχτα μ' έστελνε, στα στέκια της ερήμου
για σένα ήταν πάντα απλό, να ψάξεις να με βρεις
Σου λέω με ξέρεις πιο πολύ, απ' όλους στη ζωή μου
για σένα είναι πάντα απλό, να ψάξεις να με βρεις.

Κι απόψε, μες την έρημη την πόλη, που με βρήκες πάλι,
πάρε με κοντά σου

Κρύψε με μες το παλτό σου, κάνε με κορμί δικό σου
ως την άκρη του μυαλού σου, ως την άκρη του ουρανού σου
Τύλιξέ με στο κασκόλ σου, σαν παιδί σαν άγγελό σου
να χαθώ στη μυρωδιά σου, να χωρέσω στ' όνομά σου

Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ
μα όταν μαζί σου περπατώ, στα έρημα στενά της
στο πέλαγος της μοναξιάς μου, γίνεσαι νησί
Η πόλη παίζει τη σκληρή, στα ενήλικα παιδιά της
κι αν λείπει το άλλο σου μισό, μισός μένεις κι εσύ.


Ακουστε το :http://www.youtube.com/watch?v=ZGafTpOZQ3A&feature=related

[PDE ads]

[despina694]

Όντως εκπληκτικό ντουέτο!
Βρήκα κι άλλο ένα που ταιριάζει στη σημερινή μέρα...
Όποιος μπορεί να το βάλει,ας το βάλει γιατί εγώ δε μπορώ να μπω στο youtube...

Χειμώνας       
Στίχοι: Απόστολος Μπουλασίκης
Μουσική: Απόστολος Μπουλασίκης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ο χειμώνας είν' αγόρι
Μ' ένα αδέξιο πανωφόρι
Που γυρνάει τις νύχτες και μεθάει

Ανταμώνει τις νυφάδες
Στων σπιτιών τις χαραμάδες
Ξενιτεύεται μεσ' τα φιλιά

Τις νυφάδες ξελογιάζει
Στο χορό τις δοκιμάζει
Ψάχνει εκείνη ήλιο που έχει
Τον Απρίλη που ν' αντέχει

Ο χειμώνας είναι αγόρι
Θέλει τη λευκή τη κόρη
Το γοβάκι να ταιριάξει
Τη χιονάτη του ν' αρπάξει

Ο χειμώνας ψάχνει φίλη
Μα φοβάται τον Απρίλη
Και ζητάει απ' τις νεράιδες
Να του βρουν κι άλλες νυφάδες

Μην του λέτε για αγάπη
Μόνο ψάξτε τη χιονάτη
Που ΄χει τατουάζ στη πλάτη
Έναν ήλιο για προστάτη

Μη μιλάτε του χειμώνα
Μόνο βρείτε του κρυψώνα
Η νιφάδα του θα λιώσει
Λίγο πριν να ξημερώσει

Μη μιλάτε του χειμώνα

[kellykou]

Ενα τραγουδι που μου αρεσει πολυ ειναι και μια διασκευη που εχει κανει ο Σαββοπουλος απο ενα τραγουδι του Νick Cave.

Αδεια μου αγκαλια

Δεν θα ‘θελα εδώ Θεός να επέμβει
και ας ξέρω, φως μου, πως τυφλά τον υπακούς
Σκυφτός εγώ, γονατιστός, θα του ζητούσα
να μην επέμβει στους θολούς σου δισταγμούς

Μη σε φέρει, μη σε στείλει, μη σ’ αγγίξει τόσο δα
και επιτέλους αν σε στείλει να σε στείλει εδώ ξανά

Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
Άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου !
Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
Άδεια μου αγκαλιά

Αν και για μένα αγγελούδια δεν υπάρχουν
μόλις σε ιδώ κοντεύουν να επαληθευτούν
Αχ θα τα εσύναζα και θα τα εκλιπαρούσα
με τις φλογίτσες τους στο πλάι σου να σταθούν

Να σου φέγγουν να βαδίζεις εν χαρίτι ομορφιάς
σαν Χριστός πάνω απ’ τη λίμνη και σε μένα να γυρνάς

Βαμμένος είμαι στην αγάπη
έτσι ήσουν πάντοτε κι εσύ
Πιστεύω σ’ ένα μονοπάτι
που θα ‘μαστε μαζί

Κι έτσι ας καίνε οι λαμπάδες στα μονοπάτια στα βουνά
κι εκείνη πάντα θα επιστρέφει, κάθε στιγμή παντοτινά


Εδω ειναι το Ιnto my arms με το Nick Cave  http://www.youtube.com/watch?v=W3-VZxkmmtI


και αυτο ειναι η διασκευη του Σαββοπουλου:   http://www.youtube.com/watch?v=zEbe-YrupCo

[daniel]

Λοιπόν μάζεψα τα κουράγια μου (είμαι άρρωστος δυο μέρες τωρα) μόνο και μόνο για να βάλω το τραγουδακι της ημέρας.. Του διαφορετικού, "περιθωριακού", μεγάλου και μοναδικού όμως, σε κάθε περίπτωση Νικόλα Άσιμου..


Βενσερέμος
 

Αποκομμένος απ’ όλους κι απ’ όλα, σε μαγεμένη τροχιά
Πήρα το δρόμο να φύγω, μα ήρθα, τίποτα δεν μ’ ακουμπά
Στον παράξενό μου χρόνο.
 
Ξέρουμε πως είναι ψέμα, μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
Να σ’ αγκαλιάσω, να μ’ αγκαλιάσεις, να ξεγελιέσαι, να ξεγελιέμαι
Να σ’ αγαπήσω, να μ’ αγαπήσεις, έστω για λίγο, για τοσοδούλι
Σαν ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά
Μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
Στων προσώπων μας τις ζάρες.
 
Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες, δίχως καβάτζα καμιά
Ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας και η ψυχή μου πηδά
Στου απέραντου την ψίχα.
 
Θες ν’ αγγίξεις την αλήθεια για βγες απ’ όξω απ’ τη συνήθεια
Σύρε κι έλα να με λούσεις, κι ας είναι της καθαρευούσης
Να σ’ αγκαλιάσω, να μ’ αγκαλιάσεις, έστω για λίγο, για τοσοδούλι
Δρεπανηφόρα άρματα περνάν
Στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν
Ασυγκίνητο σ’ αφήνει.
 
Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα, θωρακισμένε καιρέ
Με μια σκληρή, παγερή τρυφεράδα, σε πλησιάζω μωρέ
Μ’ αυταπάτες πια δεν έχω.
 
Ξέρουμε πως είναι ψέμα, μας ας γίνουμε τα δυο μας ένα
Δες, θα φτιάχνουμε στιχάκια, να περπατάν σαν καβουράκια
Πλάγια κι ακριβά τα χάδια, φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ’ ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ
Στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Βενσερέμος…Βενσερέμος…


Αφιερωμένο σε όλους σας..

Ακούστε το εδώ από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου που έχει πει (μαζί με τη  Χαρούλα την Αλεξίου και τη Σωτηρία Λεονάρδου) τα σημαντικότερα τραγούδια του Άσιμου.. Είναι απόλαυση πραγματική όμως να τα βρείτε και να τ' ακούσετε τραγουδισμένα από τον συνθέτη τους..
 http://www.youtube.com/watch?v=CLtuhu2Lqf0&feature=related

[PDE ads]

[BOEMISSA]

Το αγαπημένο μου από τον Άσιμο είναι το ¨Παπάκι', που το έχει τραγουδήσει έξοχα η Χαρούλα Αλεξίου.
Αν και καταθλιπτικό, το αφιερώνω σε όσους είναι ή αισθάνονται μόνοι αυτή την παγωμένη νύχτα του Φλεβάρη. Περαστικά daniel,αν και άρρωστος, γράφεις πάλι από επιλογές.
ΤΟ ΠΑΠΑΚΙ

Έχω ένα παπάκι που μου κάνει πα,
που μου κάνει πα, πα, πα,
και ένα κουνελάκι που όλο μου κουνάει,
που όλο μου κουνάει τα αυτιά
και δε μου καίγεται καρφί
αν εσύ περνάς και δε μου ξαναμιλάς
και δε μου καίγεται καρφί
αν εσύ περνάς και δε μου ξαναμιλάς
Ισως να ξανάρθεις, όταν
θα΄χω πια,όταν θα 'χω πια χαθεί.
Κει θα με έχουν θάψει ή
θα έχω ή θα έχω μαραθεί.
Και ας μη σου καίγεται καρφί
και ας συνήθισες και ας συνήθισες και εσύ
Και ας μη σου καίγεται καρφί
και ας συνήθισες και ας συνήθισες και εσύ.

[enastron]

Fragile-Sting


If blood will flow when fresh and steel are one
Drying in the colour of the evening sun
Tomorrows rain will wash the stains away
But something in our minds will always stay
Perhaps this final act was meant
To clinch a lifetimes argument
That nothing comes from violence and nothing ever could
For all those born beneath an angry star
Lest we forget how fragile we are

On and on the rain will fall
Like tears from a star like tears from a star
On and on the rain will say
How fragile we are how fragile we are

On and on the rain will fall
Like tears from a star like tears from a star
On and on the rain will say
How fragile we are how fragile we are
How fragile we are how fragile we are


Σε όλους όσους είναι ή αισθάνονται εύθραυστοι...

http://www.youtube.com/watch?v=x0dMBqtGtOU


Υ.Γ (Περαστικά Daniel )

[kellykou]

Kαι ενα τραγουδι του Νικου Ζουδιαρη με τη φωνη της Ελευθεριας Αρβανιτακη

Μέτρησα


Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Ερμηνευτές: Ελευθερία Αρβανιτάκη


Μέτρησα τις πιο βαθιές μας διαφορές
κι ήταν η σχέση μας αυτές
χάιδεψέ τες αν τις δεις ποτέ
Κι έπειτα το χρόνο μέτρησα να δω
αν προλαβαίνω να σου πω
Από μένα πόσα δεν μπορώ

(R)
Ό,τι κι αν γίνει ένα να λες
πως μ'αγαπάς χίλιες φορές
πως μ'αγαπάς χίλιες φορές
κι εγώ...εσένα
Κι αν μείνει τ'όνειρο μισό
κι αν το φιλί χαθεί κι αυτό
Ένα να λες σαν να'ναι χθες
Πως μ'αγαπάς χίλιες φορές...

Έψαξα έτσι ένα ψέμα σου να βρω
να μην μπορώ να τ'ανεχθώ
και δεν βρήκα ούτε ένα
Κι έπειτα μέτρησα πάλι για να δω
αν είν'τα λάθη μου εδώ
και δεν έλειπε κανένα...

Ακουστε το:http://www.youtube.com/watch?v=QikmJP6sRQM

[Αγάπη]

Δεν είδα το βιντεάκι,αλλά το άκουσα σε συναυλία της Αρβανιτάκη.
Οι ερμηνείες της είναι συγκλονιστικές,ειδικά ένα αρμένικο τραγούδι που λέει,δυστυχώς δεν το θυμάμαι τώρα.

[geok_salonika]

Tης καληνύχτας τα φιλιά
Ελευθερία Αρβανιτάκη

Εδώ να μείνεις,
να με κρατήσεις αγκαλιά
να μ' ανακρίνεις.
Της καληνύχτας τα φιλιά
τι μου τα δίνεις.

Δεν φεύγω απόψε
κι απ' το αμάξι δε θα βγω
κι αν έχεις τίποτα μαζί μου να συγκρίνεις
εδώ να μείνεις
να το μάθουμε κι οι δυο.
Εδώ να μείνεις
της καληνύχτας τα φιλιά μη μου τα δίνεις.

Εδώ και τώρα
γιατί είν' ο δρόμος μας παλιός
και κατηφόρα.
Της καληνύχτας τα φιλιά
δεν είναι δώρα.

Δεν φεύγω απόψε
κι απ' τη ζωή σου δεν θα βγω
κι ας είναι η σχέση μας μισή
τα λόγια φόρα,
εδώ και τώρα στης αγάπης τον θυμό.

Μουσική:Χρήστος Νικολόπουλος
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

[kellykou]

geok salonika φοβερη επιλογη εκανες.
Και για οσους θελουν να το ακουσουν.

http://www.youtube.com/watch?v=-iY9aBbv2Xw
ή
http://www.youtube.com/watch?v=c-mn0DEz7PA

[kellykou]

Αυτο ομως ειναι το πιο αγαπημενο μου απο την Ελ. Αρβανιτακη

http://www.youtube.com/watch?v=g6SyrcBKJUg

ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΑΚΟ του Α.Μιτζελου και Λινας Νικολακοπουλου


Με το ίδιο μακό
και με κέφι κακό
φύγαν μέρες
Το φεγγάρι απ' τη μια
και του κόσμου η ζημιά
βάλαν βέρες

Τι θα κάνεις εσύ
είναι εννιά και μισή
τον καπνό μου φυσάω
Και προτού να λουστώ
σταυρουδάκι Χριστό
μες στα δόντια μασάω

Κι όλο εσένα θέλω μόνο
για κανέναν δεν σηκώνω
τώρα πια το ακουστικό
Μόνο εσένα και είμαι εντάξει
το ταβάνι έχει πετάξει
δυο φωτιές στον ουρανό

Σε χρειάζομαι και
το καινούργιο παρκέ
με το πόδι πληγώνω
Σου φυλάω μουσικές
στο ταξίδι να καις
μες στο χρόνο

Τι θα κάνεις λοιπόν
το κομμένο Depon
κυνηγάω στο σεντόνι
Και προτού να το πιω
σαν δεσμός με σκορπιό
λογαριάζονται οι πόνοι

[epizoitis]

Ώρα να πά να θέσωμε κοπέλια και κοπελιές

Καλό βράδυ

Μη μου θυμώνεις   μάτια μου

Στίχοι: Σταύρος Κουγιουμτζής
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας

Μη μου θυμώνεις μάτια μου
που φεύγω για τα ξένα
πουλί θα γίνω και θα ρθω
πάλι κοντά σε σένα

Άνοιξ' το παραθύρι σου
ξανθέ βασιλικέ μου
και με γλυκό χαμόγελο
μια καληνύχτα πες μου

Μη μου θυμώνεις μάτια μου
τώρα που θα σ' αφήσω
κι έλα για λίγο να σε δω
να σ' αποχαιρετήσω

Άνοιξ' το παραθύρι σου
ξανθέ βασιλικέ μου
και με γλυκό χαμόγελο
μια καληνύχτα πες μου

http://www.youtube.com/watch?v=rnWTtX2pP10&feature=related

[Αγάπη]

Αυτό το τραγούδι το έβαζα να το ακούει η μάνα μου όταν πέρασα στο Ηράκλειο.
Μαύρο δάκρυ έριχνε..............

[Αγάπη]

Τώρα που το θυμήθηκα,ένα καλοκαίρι ταξίδευα με καράβι από Χανιά για Πειραιά,γύριζα από διακοπές.
Στο καράβι ήταν όλο το Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων από το Μάλεμε,αν δεν κάνω λάθος.

Όταν βγήκα στο κατάστρωμα αργά τη νύχτα είδα μια παρέα από φανταράκια με κιθάρα που τραγουδούσαν ένα τραγούδι του Ξυλούρη.

Το τραγούδι φυσικά έλεγε : Την κορφή του Ψηλορείτη με παράπονο κοιτώ και με δάκρυα την Κρήτη,φεύγω κι αποχαιρετώ.

Πολύ με συγκίνησαν τα φανταράκια που έφευγαν από το νησί τους και έλεγαν αυτό το τραγούδι.
Έκλαψα πολύ τότε,αλλά ακόμη και τώρα,2 χρόνια μετά,όποτε το θυμάμαι δακρύζω.

ΥΓ : Πάντα κλαίω όταν βλέπω την Κρήτη να απομακρύνεται.