Μουσικές διαδρομές (2008)

[despina694]

Κι ένα τραγουδάκι αφιερωμένο στο συνάδελφο daniel που είναι άρρωστος! Καλή ανάρρωση daniel!!!

   Don't worry be happy
    
Στίχοι: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική: Bobby McFerrin
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας

Αν η δικιά σου σού κάνει νερά
κι αν έχεις χάσει στα χαρτιά...
Don't Worry Be Happy

Άμα σε πιάσουνε με κάνα ψύλλο
και σε λυσσάξουνε στο ξύλο...
Don't Worry Be Happy

Υπάρχουν και χειρότερα
μα θα στα πω αργότερα
Don't Worry Be Happy

Άμα ξυπνήσεις μέσα στη φυλακή
και δε σου εξηγεί κανένας γιατί...
Don't Worry Be Happy

Δεν είναι ανάγκη να το ξέρεις κι εσύ
τους φτάνει που το ξέρουν αυτοί...
Don't Worry Be Happy

Είμαστε όλοι ύποπτοι.
Κι εγώ κι εσύ και η γάτα μου μαζί
Don't Worry Be Happy

Άμα ξυπνήσεις και έχεις βγάλει ουρά,
άμα ψαχτείς και έχεις βγάλει βυζιά...
Don't Worry Be Happy

Άμα η κόρη σου σε λέει μπαμπά ενώ ο γιος σου σε φωνάζει μαμά...
Don't Worry Be Happy

Δεν είναι αυτό για να σ' ανησυχεί, είναι μια ψιλομετάλλαξη...
Don't Worry Be Happy

Και τι με νοιάζει εμένα δηλαδή,
εγώ θα γίνω σταρ του MTV
Don't Worry Be Happy

Kαι αν τα ρουθούνια μου μείνουν μισά,
κανένα πρόβλημα θα βάλω χρυσά...
Don't Worry Be Happy

[PDE ads]

[daniel]

Σας ευχαριστώ όλους,-ες για τις ευχές σας (Boemissa, enastron, despoina-ευχαριστώ για την αφιερωση, φαίνεται πως πιάσαν τόπο κι είμαι καλύτερα)..
Πολύ καλές οι επιλογές σας, η επιλογή του epizoiti όμως είναι από τ' αγαπημένα μου, και μου θύμισε ενα άλλο αγαπημένο "Κουγιουμτζίδικο" τραγούδι της Ελένης Καραϊνδρου (μουσική-στίχοι) και πρώτη εκτέλεση από τον Γ.Νταλάρα..
Ήταν το θέμα στην ταινία του Θ.Αγγελόπουλου "Ταξίδι στα Κύθηρα" (τελευταία ταινία και για τον Μ.Κατράκη και για τον Δ.Παπαγιαννόπουλο, "έφυγαν" από κοντά μας μετα το τέλος των γυρισμάτων σχεδόν..):



Ταξίδι στα Κύθηρα


Άρρωστη καρδιά δε βρίσκει γιατρειά στη λησμονιά
χάνεται στ' αγιάζι μέσα στο βοριά στα ξένα μακριά

Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή να ξαναρθεί
το καράβι στο λιμάνι θα φανεί
θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας

Σ' άγγιξε ξανά του κόσμου η παγωνιά κι η ερημιά
πώς να τη γιατρέψεις την παλιά πληγή βαθιά μες στην ψυχή

Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή να ξαναρθεί
το καράβι στο λιμάνι θα φανεί
θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας




Δυστυχώς δεν το βρήκα στο youtube για να το απολαύσετε..Όποιος το βρει ας το βάλει, ή ας το στείλει (με pm) να το βάλω εδώ..

[epizoitis]

Aδέρφια χαιρετώ σας
Daniel επαέ 'ναι το τραγούδι αυτό :  http://www.youtube.com/watch?v=V4O4fpJrCas

Περαστικά σου.
Να είστε όλοι κι όλες καλά

[kellykou]

Aς ακουσουμε και ενα ωραιο ξενο κομματι απο το soundrack της ταινιας Great Expectations

Eιναι το "Life in Mono"απο τους Mono

The stranger sang a theme
From someone else’s dream
The leaves began to fall
And no one spoke at all
But I can’t seem to recall
When you came along
Ingenue

Ingenue
I just don’t know what to do

The tree-lined avenue
Begins to fade from view
Drowning past regrets
In tea and cigarettes
But I can’t seem to forget
When you came along
Ingenue

Ingenue
I just don’t know what to do

Ingenue
I just don’t know what to do

Ingenue
I just don’t know what to do

Ingenue
I just don’t know what to do

Aκουστε το    http://www.youtube.com/watch?v=V2aa1tEh82I

[PDE ads]

[enastron]

Κι ένα τραγούδι , λαϊκό, με πολλές αλήθειες, από τον Στέλιο Καζαντζίδη


Έρχονται χρόνια δύσκολα


Στίχοι: Μάκης Ερημίτης
Μουσική: Μάκης Ερημίτης
Ερμηνεία: Στέλιος Καζαντζίδης

 Έρχονται χρόνια δύσκολα γεμάτα καταιγίδες
 κι εμείς του κόσμου θύματα
 μ' ατέλειωτα προβλήματα και λιγοστές ελπίδες.

 Έρχονται χρόνια δύσκολα τα πάντα άνω-κάτω,
 ο κόσμος είναι ανάστατος κι εμείς πληγές γεμάτο.

 Φονιάδες μονοπώλια παντού φωτιές ανάβουν,
 μας καίνε, μας δικάζουνε και την ψυχή μας βγάζουνε
 και ζωντανούς μας θάβουν.

 Έρχονται χρόνια δύσκολα τα πάντα άνω-κάτω,
 ο κόσμος είναι ανάστατος κι εμείς πληγές γεμάτο

 Ποδοπατούν αλύπητα τ' ανθρώπινο το σώμα,
 στο άγνωστο βαδίζουμε κι όνειρα πια δεν χτίζουμε,
μας κλείνουνε το στόμα.

http://www.youtube.com/watch?v=RAVeocS2vX0

(Υ.Γ στον πατέρα μου...)

[epizoitis]

Ένας σύγχρονος παραμυθάς ρωτά...........


   Το χρώμα της αγάπης         
    
Στίχοι: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Μουσική: Λουδοβίκος των Ανωγείων
Πρώτη εκτέλεση: Λουδοβίκος των Ανωγείων

Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει.

Αν είναι κόκκινο σαν ήλιος
θα καίει σαν φωτιά
κίτρινο σαν το φεγγάρι
θα 'χει μοναξιά.

Να 'χει του ουρανού το χρώμα
θα 'ναι μακρινή
Να 'ναι μαύρο σαν τη νύχτα θα 'ναι πονηρή
Ποιο το χρώμα της αγάπης
ποιος θα μου το βρει.
Να 'ναι άσπρο συννεφάκι
φεύγει και περνά
Να ‘ ναι άσπρο γιασεμάκι
στον ανθό χαλά

Να ‘ ναι το ουράνιο τόξο
που δεν πιάνεται
όλο φαίνεται πως φτάνω
και όλο χάνεται;


http://www.youtube.com/watch?v=45apdTJhujI

[daniel]

Ένα όμορφο, νοσταλγικό παλιό σχετικά τραγουδάκι (του '91- γέρασα μαζί του ) από τους "Χαϊνηδες" (1ος τους δίσκος), την ...κρητική κολλεκτίβα ενός εξαιρετικού κοπελιού του Δημήτρη του Αποστολάκη με τον ιδιαίτερο νου και λόγο.. Αν δεν έχετε ακούσει ή διαβάσει κατι από αυτόν χάνετε πολλά..
Δυστυχώς δεν βρηκα το συγκεκριμένο τραγουδι κάπου..Θα ξαναψάξω μπας και..

Το τραγουδά ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης (τότε μέλος των Χαϊνηδων), ενώ μουσική-στίχοι είναι του Αποστολάκη:


Το καπηλειό


Ήτανε όμορφο θαρρώ
εκείνο τον παλιό καιρό
το καπηλειό μου
γιαλός, καημός και τσικουδιά
βαρμένα μέσα στην καρδιά
με τ' όνειρό μου.

Και κάθε μέρα από βραδίς
ντουχιουντισμένος ο

[enastron]

Ένα ακόμη πολύ αγαπημένο τραγούδι,σε δεύτερη,πιο ροκ εκτέλεση από το Φ.Πλιάτσικα.Η πρώτη ήταν από τη Μίλβα.Απλά εξαιρετικό!Δεν ξέρω τι με συγκινεί περισσότερο οι στίχοι ή η μουσική....από τότε που το πρωτοάκουσα

Θάλασσα

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Παράμ παράμ παράμ γυρνάω χορεύω
στην άμμο του χειμώνα με τα φύκια
τη θάλασσα που αρρώστησε γιατρεύω
και κάνω με τα αστέρια σκουλαρίκια

Παράμ παράμ παράμ παραμονεύει
στο πέλαγο του χρόνου το καράβι
μια άγκυρα η ζωή μου ζητανεύει
το βάθος του έρωτα της να συλλάβει

Θάλασσα μάνα αρμύρα μου εσύ
γαλάζια μοίρα
για παραμάνα στον ώμο χρυσή τον ήλιο πήρα
θάλασσα μνήμη μαύρο μου ασήμι
πάρ' την καρδιά μου και κάν' την μισή
του ανέμου αγρίμι

Παράμ παράμ παράμ παραμυθένιο
ναυάγιο μες στα σύννεφα η σελήνη
κορμί του Ποσειδώνα σιδερένιο
ποιο πέτρινο μουσείο να σε κλείνει

Θάλασσα μάνα αρμύρα μου εσύ
γαλάζια μοίρα
για παραμάνα στον ώμο χρυσή τον ήλιο πήρα
θάλασσα μνήμη μαύρο μου ασήμι
πάρ' την καρδιά μου και κάν' την μισή
του ανέμου αγρίμι




http://www.youtube.com/watch?v=qmojdc9acR0&feature=related

[epizoitis]

Ακούστε το τραγούδι των Χαίνηδων επαέ :  http://www.youtube.com/watch?v=McI6MxrCArU

Aπό τα καλύτερα ελληνικά της τελευταίας 20ετίας κατά τη γνώμη μου

(Αφιερωμένο στον Γιάννη..........)

[VICA]

Ένα λεβέντικο...ερωτικό, αγαπημένο και σκληρό...Σ' όλους αφιερωμένο...(ευχαριστώ τη φίλη μου την Boemissa για το "Παπάκι"...)

ΤΑ ΚΟΡΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ

Τα κορμιά και τα μαχαίρια
άντε κάποτε αλλάζουν χέρια,
τα σημάδια τους αφήνουν
που πονάνε και δε σβήνουν.

Άγγιξέ με, φίλα με, μύρισέ με
κρύψου μέσα μου, κατοίκησέ με,
σαν παλιό κρασάκι φύλαξέ με
ένα κορμί δεν είναι μόνο αγκαλιά,
αχ! ένα κορμί δεν είναι μόνο αγκαλιά
είναι μια πατρίδα που θα γίνει ξενιτιά.

Τα πουλιά και τα τριζόνια
άντε τραγουδάνε τόσα χρόνια
κι από την ανατριχίλα
κοκκινίζουνε τα μήλα.

Τα κορμιά και τα μαχαίρια
άντε μη βρεθούν σε λάθος χέρια,
κάποιο φονικό θα γίνει
και ποιος παίρνει την ευθύνη.
Άγγιξέ με, φίλα με, μύρισέ με...

Μέσα στης γιορτής το κέφι
άντε πιο ψηλά κρατάει το κέφι
όποιος πόνεσε και ξέρει
γλύκα που'χει το μαχαίρι.

[Ara Dinkjian, Μιχάλης Γκανάς]
Παραδοσιακό Αρμένικο τραγούδι, διασκευή Ara Dinkjian, Στίχοι Λίνα Νικολακοπούλου(1994)

[mat]

Δεν ξέρω αν  κάποιος απο μας έχει αναφέρει ξανά αυτό το τραγούδι που θα παραθέσω τώρα αλλά, λέω σήμερα να το αφιερώσω σε όλους σας και ιδιαίτερα στην BOEMISSA. Ιδού λοιπόν το ΔΥΝΑΤΑ Σε στίχου της Λίνα Νικολακοπούλου, μουσική του Ara Dinkjian από το αλμπουμ της Ελευθερίας Αρβανιτάκη: Μένω Εκτός

ΔΥΝΑΤΑ - (ΜΕΝΩ ΕΚΤΟΣ)

Σα γυναίκα γεννά
στο χώμα η νύχτα το πρωί
κι όλα αντέχουν ξανά
και γίνονται ζωή.
Ποιά παλιά κιβωτός
μέσα απ' του χρόνου τις στοές
βγάζει ακόμα στο φως
ζευγάρια αναπνοές.

Δυνατά δυνατά
γίναν όλα δυνατά τ' αδύνατα.
Δυνατά δυνατά
σ' ένα θέαμα κοινό.
Δυνατά δυνατά
κι όπως πάνε του χορού τα βήματα
με τα χέρια ανοιχτά
όλα τα περιφρονώ.

Μα σα γυναίκα γεννά
στο χώμα η νύχτα το πρωί
κι όλα αντέχουν ξανά
και γίνονται ζωή.
Ποιά παλιά κιβωτός
μέσα απ' του χρόνου τις στοές
βγάζει ακόμα στο φως
ζευγάρια αναπνοές.

Δυνατά δυνατά '

Κι όλο κάτι λέω, κάποια αγάπη κλαίω
κι όλο μέσα μου θρηνώ χαλάσματα.
Με τα χρόνια μου στα σεντόνια μου
σα φαντάσματα.

Μα σα γυναίκα γεννά'

Δεν υπάρχουν πολλά
που να τα ελπίζουμε μαζί
κοίτα, κοίτα ψηλά
κι άλλος αιώνας ζει.
Ποια παλιά κιβωτός '

[BOEMISSA]

Να αφιερώσω και εγώ ένα ερωτικό τραγούδι σε όλους τους εκλεκτούς και εκλεκτές του φόρουμ (ειδική αφιέρωση στις καλές μου φίλες mat και VICA). Από τα πιο ερωτικά και εκπληκτικά ερμηνευμένα τραγούδια του Πασχαλίδη
 ¨Σου τηλεφωνώ"
http://www.youtube.com/watch?v=Oex6jtJWdxI&feature=related

[PATIK]

Δεν είμαι πέτρα όμως μπορώ σαν πέτρα να κυλάω
Δεν είμαι σκόνη όμως μπορώ σαν σκόνη να σκορπάω
Δεν είμαι ήλιος ούτε φως μα θέλει μέσα μου ο ρυθμός...
...να φεύγω να γυρνάω

Δεν είμαι δάκρυ όμως μπορώ σαν δάκρυ να κυλάω
Δεν είμαι στάχτη όμως μπορώ σαν στάχτη να σκορπάω
Δεν είμαι ήλιος ούτε φως μα θέλει μέσα μου ο ρυθμός...
...να φεύγω να γυρνάω

Χάι Χάι Χάι
Την μοναξιά μου ακολουθώ μέσα στα άγρια δάση
Χάι Χάι Χάι
Μα ο λύκος που έχω στην καρδιά δεν λέει να χορτάσει
Χέι Χέι Χέι
Δεν την αντέχει η σκέψη μου την τρέλα που με καίει
Χέι Χέι Χέι


ΣΤΙΧΟΙ: Γιάννης Αγγελάκας
ΜΟΥΣΙΚΗ: Γιάννης Αγγελάκας - Νίκος

[enastron]

HANDS FREE

Μουσική: Κώστας Λειβαδάς
Στίχοι: Θοδωρής Γκόνης
Ερμηνεία: Γιώτα Νέγκα


Πού πήγαν πού χαθήκανε
σε ποιες φωλιές κρυφτήκανε
αυτοί που περπατούσανε
μονάχοι και μιλούσανε
του δρόμου οι φωνές.

Φλέγονταν μα  δεν καίγονταν
τα λόγια που δεν λέγονταν
ποιοι και γιατί τους διώξανε
σαν κλέφτες τους στριμώξανε
σε βράχους κι ερημιές.

Ξέρω το πώς, ξέρω το ποιοι
μα πώς να βάλεις μουσική
στην άχαρη τη συλλαβή
τους έχουν διώξει όλοι αυτοί
που αντί γαρύφαλλο στ' αυτί
έχουν σφηνώσει ένα hands free

Ποιοι κλείσανε με χώματα
τα άγια τα στόματα
της βάτου τις φωτιές


 

Ακούστε το εδώ http://www.youtube.com/watch?v=pZh2CxiJzJU ,αξίζει...