*

Αποστολέας Θέμα: Μουσικές διαδρομές (2008)  (Αναγνώστηκε 2551819 φορές)

0 μέλη και 7 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος daniel

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 923
  • Φύλο: Άντρας
  • ..θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #476 στις: Μαρτίου 05, 2008, 11:40:07 am »

Από τα καλύτερα Ελληνικά συγκροτήματα με καλές συνθέσεις, στίχο, σκηνική παρουσία, άποψη...
Για τα υπόγεια ρεύματα που κυλάν από κάτω μας κρυφά και κρατάν ζωντανή την ελπίδα...
Αφιερωμένο σε όλους,-ες σας...  ;)

Ακούστε το εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=3lTAwk5VXq4


Aσημένια σφήκα     (Υπόγεια Ρεύματα)


Οι φίλοι μου είναι κραυγές στη σιωπή
οι φίλοι μου φώτα κινδύνου στο σκοτάδι
μόνοι σαν δέντρα των κορφών, σαν προσευχή
παιδιά που δε γυρίζουνε στο σπίτι τους το βράδυ..

Οι πιο πολλοί λατρεύουν τις αργίες
μα οι φίλοι μου μισούν τις Κυριακές
κρύβονται πίσω από τα φώτα στο λιμάνι
βάζουν φωτιές, βάζουν φωτιές..

Σ' αρπάζει από τα μαλλιά η ασημένια σφήκα
βραδιές βραδιές και σε τινάζει πάνω
έκανα δρόμο να σε δω μα δε σε βρήκα
στέκω στις μύτες των ποδιών, μα δε σε φτάνω

Κακή εποχή κακές στιγμές μου φέρνει
χώμα μυρίζω μοβ σκιές βλέπω θαμπά
σαν ένα σαπιοκάραβο που στα ρηχά ξεσέρνει
σαν του Ιούδα φίλημα θα φύγω μακριά..

Ξέρεις πώς είναι να διαβάζεις στο σκοτάδι
ξέρεις πώς είναι να δακρύζεις στα κρυφά
φώτα της πόλης και μεγάλοι άδειοι δρόμοι
τα όνειρα της Κυριακής κοστίζουν ακριβά..


« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 05, 2008, 11:42:40 am από daniel »
Γιατί να λένε βίαια τα νερά του ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;...

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Μουσική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 05:58:54 »

Αποσυνδεδεμένος PATIK

  • Νέο μέλος
  • *
  • Μηνύματα: 28
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #477 στις: Μαρτίου 05, 2008, 11:46:12 am »
Θέλω να είμαι η μουσική που ξαγρυπνά μαζί σου,
σαν ασταμάτητη βροχή να πέφτω στην ψυχή σου.
Να γίνω αέρας και να ‘ρθώ να κλαίω στην αυλή σου,
σαν σκύλος, σαν θεός, σαν εραστής σου.

Γιάννης Αγγελάκας.

Αποσυνδεδεμένος sophie

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1393
  • Φύλο: Γυναίκα
  • 2009...ζώντας με την...Commedia Dell' Arte!!!
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #478 στις: Μαρτίου 05, 2008, 12:02:03 pm »
Το επέλεξα ανάμεσα σε πολλά άλλα σε μία πολύ ξεχωριστή στιγμή και θα υπάρχει πάντα μέσα μου...Αφιερωμένο σε όλη την παρέα... :-*


Άνεμος - Του Έρωτα Και Της Φωτιάς

Του έρωτα και της φωτιάς το τραγούδι αυτό
για την αγάπη μιας θεάς μ' άνθρωπο θνητό
Ένα τραγούδι της καρδιάς που έρχεται ζεστό
μες στης βραδιάς την ηχώ

Αγαπη - αγαπη - αγάπησέ με κι έλα να γίνεις θεός
Η αγάπη - η αγάπη λένε τρέλα που γίνεται φως

Στα σύννεφα τα πιο ψηλά κάθεται σκυφτή
κάνει ν' ανοίξει τα φτερά μα έχουνε κοπεί
Ένα τραγούδι ξεκινά πάλι να του πει
Παρακαλάει να τον δει

Αγαπη - αγαπη - αγάπησέ με κι έλα να γίνεις θεός
Η αγάπη - η αγάπη λένε τρέλα που γίνεται φως

Του έρωτα και της φωτιάς ίδιος ο σκοπός
κι αν μάθεις να τον τραγουδάς γίνεσαι θεός!

http://www.youtube.com/watch?v=GWG5YcA7OUE&feature=related
 
ΠΕ60

Αποσυνδεδεμένος daniel

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 923
  • Φύλο: Άντρας
  • ..θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #479 στις: Μαρτίου 05, 2008, 12:13:59 pm »

Κι επειδή ο Γιάννης Αγγελάκας είναι ένας ζωντανός, δημιουργικός, ανήσυχος καλλιτέχνης (αν δεν είσαι ..ανήσυχος δεν είσαι καλλιτέχνης..) που δεν τα παρατά ποτέ και παλιώνει αλλά δεν τελειώνει, ακούστε ένα καταπληκτικό τραγούδι του με ετερόκλητα στοιχεία (μπαγλαμάδες, κιθάρες, εφφέ κλπ) που φτιάχνουν ένα ιδιότυπο μίγμα...

Δωστε βάση και στο στίχο του (ποιητή) Αγγελάκα που κατά καιρούς έχει γράψει υψηλή ποίηση.. 

Τραγουδήστε μαζί του εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=7CM0q-KQKOY


Σιγά μην κλάψω     (Γιάννης Αγγελάκας και οι Επισκέπτες)


Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ
στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω
Και πως ο κόσμος είν' ανήμερο θεριό
κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ' αλλάξω

Μα εγώ μ΄ ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ

Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ
καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι
Και πως αν θέλω περισσότερα να δω,
σ' ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ' αλλάξω

Μα εγώ μ΄ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ



Στον,-ην  PATIK..
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 05, 2008, 12:17:42 pm από daniel »
Γιατί να λένε βίαια τα νερά του ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;...

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Μουσική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 05:58:54 »

Αποσυνδεδεμένος VICA

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 401
  • "...κάθε αναπνοή είναι νοσταλγία..."
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #480 στις: Μαρτίου 05, 2008, 12:38:12 pm »
  Καλημέρα!
 Οι μελωδίες του Αττίκ και η φωνή της Δανάης είναι το άρωμα των πολύ πολύ παιδικών μου χρόνων...Δεν θυμάμαι πώς θυμάμαι όλους τους στίχους... Γιορτές στο σπίτι, μια εκπομπή που άκουγα κάθε μεσημέρι στο
Να πληρώνεσαι μόνος σου
Χωρίς έξωθεν αναμονές
Και
Με την πληρότητά σου
Πορεύσου
Μαζί τους

Αποσυνδεδεμένος epizoitis

  • Προχωρημένο μέλος
  • **
  • Μηνύματα: 188
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #481 στις: Μαρτίου 05, 2008, 12:41:21 pm »
Kαι μιας είμαστε rock σήμερα και μη μας φοβάται κανείς, συνεισφέρω κι εγώ με ένα κλασσικό τραγούδι από τις "ΤΡΥΠΕΣ"
Είναι το πασίγνωστο "Ταξιδιάρα ψυχή" , εδώ σε  εκτέλεση σε συναυλία.
Χαρείτε το αδέρφια.

Ταξιδιάρα ψυχή           
 
Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Γιώργος Καρράς
Πρώτη εκτέλεση: Τρύπες

Λονδίνο, Άμστερνταμ ή
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 05, 2008, 12:46:25 pm από epizoitis »
ΠΕ02

ΓΕΝΟΙΟ ΟΙΟΣ ΕΣΣΙ

Αποσυνδεδεμένος enastron

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 321
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #482 στις: Μαρτίου 05, 2008, 12:51:44 pm »
Ωραία το πάμε, πολύ ωραία κι επειδή μ αρέσει να μη λέω πολλά....


Μ' αρέσει να μη λέω πολλά   - Υπόγεια ρεύματα

 Μ’ αρέσει να μη λέω πολλά
μη λέω πολλά
μ’ αρέσει να κοιτάω ψηλά
κοιτάω ψηλά στ’ ατέλειωτα τραγούδια
με τη σκιά μου να πετώ, να πετώ
να πιάνω αστέρια στο βυθό
στο βυθό, βυθό της μουσικής σου
 Κι όταν θα πέφτει η παγωνιά, η παγωνιά
να κάνω κύκλους σαν ολόγιομο
φεγγάρι στη σκηνή σου

Να ‘ταν τα φώτα τα θαμπά, τα θαμπά
να ‘ταν αστέρια φωτεινά, φωτεινά
στα χέρια να στ’ αφήσω

Μάτια μου ψάξε να με βρεις, να με βρεις
ψάξε στους δρόμους της σιωπής
μοναχός θα σβήνω τη μορφή μου


http://www.youtube.com/watch?v=dJgd4MsL_RE

Αδερφέ απ' την καρδιά μου...

Υ.Γ daniel, να είσαι καλά για τις πάσες..
...Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε...αλλάζουν ονόματα ...και πάλι απ’ την αρχή...

Αποσυνδεδεμένος PATIK

  • Νέο μέλος
  • *
  • Μηνύματα: 28
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #483 στις: Μαρτίου 05, 2008, 12:58:42 pm »
Να' σαι καλά Daniel!
Μιλάμε για μεγάλο δημιουργό, καινοτόμο, πρωτοπόρο ή αλλίως πραγματικό frontman.
Θα μπορούσε κάλλιστα να καθίσει πάνω στα σίγουρα φράγκα που εξασφάλιζε με τις Τρύπες και να περιφέρεται απο πόλη σε πόλη προσφέρωντας προς κατανάλωση συνεχώς την ίδια και την ίδια μουσική-όπως κάνουν σήμερα πολλοί "ροκάδες με ιστορία". Αντί γι' αυτό όμως πήγε πολλά βήματα παραπέρα, ρίχτηκε, πειραματίστηκε σε μονοπάτια άγνωστα και συνάμα "δύσκολα" για το ελληνικό μουσικό κοινό.
΄Τον περασμένο Δεκέμβρη έκανε και την παραγωγή του νεόυ δίσκου του μέγιστου Ψαραντώνη με τίτλο  " Να' χεν η θάλασσα βουνά".


Ας παραθέσω και ένα στιχάκι του το οποίο δυστυχώε είναι αρκετά επίκαιρο σήμερα:

Ξύπνησαν πάλι άθλιες σκουριασμένες ορδές
λυσσασμένες θρησκείες, πατρίδες, οικογένειες
σκούζουν και σφάζονται για ένα καλύτερο χθες
μα οι σημαίες του ανεμίζουν βρομερές και νικημένες


Αποσυνδεδεμένος daniel

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 923
  • Φύλο: Άντρας
  • ..θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #484 στις: Μαρτίου 05, 2008, 01:03:46 pm »

Παράθεση
Υ.Γ daniel, να είσαι καλά για τις πάσες..

Έτσι είναι, εμένα μ' αρέσει να ..φτιάχνω παιχνίδι, να δίνω ασίστ (λιγότερο γνωστά τραγούδια) για να ...βάζουν άλλοι γκολ!!!(με τα πιο γνωστά)..  ;D ;D ;D ;D ;D   Όλα πρέπει ν' ακούγονται...   ;)

Να 'στε καλά όλοι με τις επιλογές σας... Όλοι δίνουμε ιδέες σε όλους..

Υ.Γ: Φίλε,-η PATIK έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα όσα λες για τον μεγάλο όσο και απλό Γιάννη Αγγελάκα, έχω ακριβώς την ίδια άποψη...

Όσο για τους στίχους που παραθέτεις δεν το συζητώ πόσο σημερινοί είναι δυστυχώς..
« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 05, 2008, 01:09:04 pm από daniel »
Γιατί να λένε βίαια τα νερά του ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;...

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5926
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #485 στις: Μαρτίου 05, 2008, 01:07:28 pm »
Γράφτηκε από τον Σ. Κραουνάκη και τη Λ. Νικολακοπούλου για το σειρά "Το τρίτο στεφάνι" και ερμηνεύτηκε από την Α. Πρωτοψάλτη.
Οι στίχοι είναι ένας ύμνος στην ελπίδα και το αφιέρωνω σε όλους.
Εδώ σε ερμηνεία του ίδιου του Κραουνάκη http://www.youtube.com/watch?v=ZCUOfMp_f4w


Τα καινούργια φτερά (Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου)

Θα περάσουν τα σύννεφα
δίπλα μου προχώρα
χώρα αθάνατη
των γενναίων οι θάνατοι
Μοίρα δοξασμένη
Μοίρα αιώνια χαραγμένη

Θα περάσουν τα σύννεφα
θα'ρθουν χελιδόνια
θα'ρθει η Άνοιξη ξανά
μ'άσπρο και γαλάζιο φως
η ελπίδα.
Κι η ζωή γλυκειά
πλάι στη θάλασσα
σε μια φοινικιά.

Στην αγκαλιά σου
πλάι στο κύμα
κέρνα με φιλιά
αχ μεσ' στη σιγαλιά
στον πόλεμο το κρίμα
Άκου την καρδιά, πώς χτυπά -
- δεν θα κάνω βήμα.

Θα την ξαναβρούμε
μια Κυριακή
άσπρη μέρα γαλάνη
με σταυρού το σχήμα
Αχ!
την καινούργια ζωή
- Μη μου κλαις - δεν κάνει!
Κοίτα της νίκης
τα κάτασπρα φτερά
κι αν με θέλεις λιγάκι
μου φτάνει
Θα ξαναβρούμε στους δρόμους
τη χαρά
με καινούργια φτερά.
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος enastron

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 321
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #486 στις: Μαρτίου 05, 2008, 01:15:10 pm »

Παράθεση
Υ.Γ daniel, να είσαι καλά για τις πάσες..

Έτσι είναι, εμένα μ' αρέσει να ..φτιάχνω παιχνίδι, να δίνω ασίστ (λιγότερο γνωστά τραγούδια) για να ...βάζουν άλλοι γκολ!!!(με τα πιο γνωστά)..  ;D ;D ;D ;D ;D   Όλα πρέπει ν' ακούγονται...   ;)


Κι ωραίες τάπες επίσης!!!! ;D ;D ;D ;D ;D
...Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε...αλλάζουν ονόματα ...και πάλι απ’ την αρχή...

Αποσυνδεδεμένος Nina P

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 869
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ18.02 (18.35) χαμόγελο-ευγένεια-εξυπηρέτηση
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #487 στις: Μαρτίου 05, 2008, 01:26:12 pm »

Ένα (κατά τη γνώμη μου) συγκλονιστικό τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου από τους «Μετανάστες» του 1973 σε στίχους του Γιώργου Σκούρτη και αξεπέραστη πρώτη ερμηνεία από τον (παραγνωρισμένο δυστυχώς) Λάκη Χαλκιά..

Η ΦΑΜΠΡΙΚΑ

Αφιερωμένο στον epizoitis, στη Nina, στην Αγάπη, στην Κellykou (που χάθηκες;) και όλους όσους μπορούν να το νιώσουν…

Kαι στον πατέρα μου που μου το γνώρισε τριων χρονών παιδάκι...





daniel ακόμα με αγγίζει πάρ΄ότι έχω πολλά χρόνια που γύρισα, ίσως σκεύτομαι αυτούς που  η ανάγκη τους έκανε να ξενιτευτούν. Ευχαριστώ
Γίνε εσύ ο ίδιος η αλλαγή που θέλεις να φέρεις στον κόσμο.

Αποσυνδεδεμένος Nina P

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 869
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ18.02 (18.35) χαμόγελο-ευγένεια-εξυπηρέτηση
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #488 στις: Μαρτίου 05, 2008, 01:34:19 pm »
 Καλημέρα!
 Οι μελωδίες του Αττίκ και η φωνή της Δανάης είναι το άρωμα των πολύ πολύ παιδικών μου χρόνων...Δεν θυμάμαι πώς θυμάμαι όλους τους στίχους... Γιορτές στο σπίτι, μια εκπομπή που άκουγα κάθε μεσημέρι στο
Γίνε εσύ ο ίδιος η αλλαγή που θέλεις να φέρεις στον κόσμο.

Αποσυνδεδεμένος Nina P

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 869
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ18.02 (18.35) χαμόγελο-ευγένεια-εξυπηρέτηση
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #489 στις: Μαρτίου 05, 2008, 01:38:06 pm »
Μήπως πρέπει να κάνουμε μια συναυλία αντί για πορείες και διαδηλώσεις;
Γίνε εσύ ο ίδιος η αλλαγή που θέλεις να φέρεις στον κόσμο.

 

Pde.gr, © 2005 - 2025

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32871
  • Τελευταία: Arleta30
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1182559
  • Σύνολο θεμάτων: 19473
  • Σε σύνδεση σήμερα: 617
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 2144
  • (Αυγούστου 21, 2024, 05:10:38 pm)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 2
Επισκέπτες: 522
Σύνολο: 524

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.05 δευτερόλεπτα. 31 ερωτήματα.