Μουσικές διαδρομές (2008)

[epizoitis]

Δε θα μπορούσε να λείψει κι η παραδοσιακή μας μουσική απόψε.
Από το "ιερό τέρας" Δόμνα Σαμίου, την ζωντανή παρακαταθήκη της δημοτικής μας μουσικής, λέω να ακούσομε αυτό το ηπειρώτικο τραγούδι :

"Γιάννη μου το μαντήλι σου"

Γιάννη μου το μαντήλι σου

Γιάννη μου το (2) –άιντε-

Γιάννη μου το μαντήλι σου – έλα-

-άιντε- τι τόχεις λερωμένο

βρε Γιάννη Γιαννάκη μου

-άιντε- τι τόχεις λερωμένο

βρε παλικαράκι μου

Το λέρωσε η ξενιτιά

τα έρημα τα ξένα

Πέντε ποτάμια τόπλεναν

κι βάψαν και τα πέντε



Για τον φίλο και συν-ξενύχτη daniel και τον ευχαριστώ :

http://www.youtube.com/watch?v=iOKTjukn7qo

[PDE ads]

[despina694]

Κι ένα τραγούδι που όπως κοίταξα δεν έχει ξαναμπεί και νομίζω ότι το αξίζει... Μου έχει "κολλήσει" αυτό το τραγούδι από το καλοκαίρι που ήμουν στη Νάξο και συγκεκριμένα στην Απείρανθο... Το τραγουδούσαμε με μια παρέα Απεραθητών με ρακί και λύρα στη "πλάτσα" κάτω απ'τον έναστρο ουρανό...

Της λήθης το πηγάδι…

Μιλτιάδης Πασχαλίδης “Έχουν περάσει χρόνοι δέκα”.
Τραγουδά ο Γιάννης Χαρούλης.

Της παπαρούνας τον ανθό να μην τον εμυρίσεις
γιατί σε μένα μάτια μου μια μέρα θα γυρίσεις.

Να μου γυρέψεις τη φωτιά και του τρελού το χάδι
Πάντα ζητούσες τα φιλιά που αφήνουνε σημάδι.

Τα χάδια μου τα πέταξα στης λήθης το πηγάδι
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές που βγαίνουνε σεργιάνι.

Με διαβατάρικα πουλιά έρωτα να μην πιάνεις
γιατί είναι διαβατάρικα και γρήγορα τα χάνεις.

Και σου κουρσεύουν τη λαλιά κι ανάσα πια δεν έχεις
Κι όλο γυρίζεις το πρωί, χάδι να μου γυρεύεις.

Τα χάδια μου τα πέταξα στης λήθης το πηγάδι
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές που βγαίνουνε σεργιάνι.


Πολύ καλή δουλειά έκανε η enastron! ;)Το χρειαζόταν το θέμα γιατί έμπαιναν τα ίδια και ίδια συνέχεια...
Δε ξέρω ωστόσο αν θα μπορούσε να γίνει όπως οι ψηφοφορίες που μπαίνουν αυτόματα οι ψήφοι. Δηλαδή να μη κάθεται η enastron να καταχωρεί το κάθε τραγούδι αλλά να το βάζουμε εμείς στην αρχή του θέματος κι ύστερα ας γράφουμε τα σχόλιά μας...

[Nina P]

Δεν άκουσα όμως γνώμες από κόσμο... Μόνο τρια άτομα είπαν κάτι (Αγάπη-μετον τρόπο της  , Έναστρη, apri)..
Ας πει κάτι ο καθένας αν θέλει, αλλιώς ας συνεχίσουμε χύμα ...
[/quote]

daniel εγώ ακολουθώ το ρεύμα. Ούτως ή άλλως αν γνωρίζω κάτι για κάποιο τραγούδι το γράφω, είναι ωραίο να ξέρουμε την ιστορία του τραγουδιού ή κάτι άλλο που έχει σχέση με το τραγούδι αλλά δεν θα κάνω και  έρευνα για να βρω στοιχεία. 

[Nina P]

Τα χέρια που άγγιξαν αυτά τα μαλλιά
Τα χέρια που φύτεψαν αυτή τη μηλιά
Σα φύλλα ξερά που τα παράσηρε η βροχή
το χώμα αγκαλιάζουνε σπαρμένα στη γη

Τα μάτια που έδιναν στ'αστέρια το φως
Τα μάτια που έλαμπαν σαν ήλιος κρυφός
Τα μάτια σου αυτά,τα γελαστά είναι σβηστά
λυχνάρια που σβήστηκαν στο χιόνι μπροστά.

Καινούριο φθινόπωρο κι ακόμα να'ρθεις
σαν άσπρο χρυσάνθεμο στη φλούδα στη γης
Να βγεις να μου πεις,αν καρτερείς να ξαναρθώ
στα χέρια σου αγάπη μου για να ζεσταθω


Για VICA,enastron και τη γιαγιούλα μου με πολύ-πολύ αγάπη για όλες σας.
Τραγούδι από την Πρωτοψάλτη που δυστυχώς δε μπορώ να βρω να βρω στο youtube για να σας το δώσω.

Το έχω στον υπολογιστή ρε Αγάπη αλλά δεν έχω καταφέρει να ανεβάσω τραγούδι στο you toube ούτε στο youtounes.

[PDE ads]

[Nina P]

Kαλησπέρα στην παρέα.
Να συμπληρώσω μόνο ότι το τραγούδι "Τα χέρια" περιέχεται στο δίσκο των Γ. Σπανού και Λ.Παπαδόπουλου "ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ" και κυκλοφόρησε στα 1970.
Αδακά είναι η πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού με τη μεγάλη κυρία

[Nina P]

Αγαπητέ Συμπαριώτη vag_fys,το φιλαράκι μου ο επιζωήτης,ανέβασε κατόπιν δικής μου παράκλησης
το τραγούδι-σημαία των απανταχού Ποντιών............έκαεν και το τσάμπασι............
Αφιερωμένο σε εσένα και την πολύ όμορφη οικογένειά σου.

Δυστυχώς δε ξέρω τους στίχους.


http://sound.youtunes.com/kickapps/_Ekaen-kai-to-tsampasin/audio/88737/13869.html

Ευχαριστώ και γω για το τραγούδι μιας και το αίμα μου είναι 100% Ποντιακό. Ο Καζαντίδης δεν έχει ποντιακή προφορά και μπορείς να το καταλάβεις πιο εύκολα. Τον Χρύσανθο έπρεπε να ακούσεις. Φωνάρα αλλά οι μη Πόντιοι δεν τον καταλάβεναν 

[Rwxanh]

Πρόκειται για ένα από τα ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ . Τα ποιήματα των 9- 10μμ, γραμμένα από τις φυλακές της Προύσας, το 1945. Ο ίδιος γράφει στην γυναίκα του μέσα από τις φυλακές

« Άκου να δεις τι κάνω. Όλη μέρα δουλεύω την μετάφραση (…), διορθώνω τα « Τοπία», τα επεξεργάζομαι. Από τις εννιά το βράδυ και μετά δε σκέφτομαι παρά μόνο εσένα. Μη νομίσεις πως δεν σε σκέφτομαι τις άλλες ώρες. Μα από τις εννιά και μετά δε σκέφτομαι τίποτ’άλλο εκτός από εσένα, και μεταξύ εννιά και δέκα, μια ώρα σου γράφω ποιήματα. Τους έδωσα τον τίτλο «τα ποιήματα των 9-10μμ, γραμμένα για την Πιραγιέ». Άρχισα να γράφω από τα τέλη του Σεπτέμβρη.(…)»

Το ποίημα αυτό το έχει μελοποιήσει ο Θάνος Μικρούτσικος σε μια από τις ωραιότερες μουσικές του δουλειές, «τα πολιτικά», σε ερμηνεία της Μαρίας Δημητριάδη.

Η πιο όμορφη θάλασσα       

Να γελάσεις απ' τα βάθη των χρυσών σου ματιών
Eίμαστε μες στο δικό μας κόσμο

Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει
Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα
Τις πιο όμορφες μέρες μας
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα

Κι αυτό που θέλω να σου πω
το πιο όμορφο απ' όλα,
δε στο 'χω πει ακόμα.

 

Στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

[epizoitis]

Kαλησπέρα στην παρέα.

Rwxanh για σένα αυτό :


http://sound.youtunes.com/kickapps/_I-pio-omorfi-thalassa/audio/88891/13869.html

[daniel]

daniel εγώ ακολουθώ το ρεύμα. Ούτως ή άλλως αν γνωρίζω κάτι για κάποιο τραγούδι το γράφω, είναι ωραίο να ξέρουμε την ιστορία του τραγουδιού ή κάτι άλλο που έχει σχέση με το τραγούδι αλλά δεν θα κάνω και  έρευνα για να βρω στοιχεία. 

Νίνα  δε μίλησα και για έρευνα σώνει και καλά...  Τα βασικά να υπάρχουν (δημιουργοι, ερμηνευτές, τίτλος) και ότι άλλο ξέρουμε, μας "γεννάει" ή μας συνδέει με το τραγούδι, γνωσιολογικό ή συναισθηματικό...
Επίσης οτιδήποτε αφορά ένα και μόνο πρόσωπο και ενδεχομένως είναι αδιάφορο για τους υπόλοιπους, θερμή παράκληση, ας στέλνεται με pm, για να υπάρχει καλύτερη ροή τραγουδιών και όχι σκέτων διαλόγων...

[Nina P]

daniel μου τα βάζαμε αυτά. Μα αν δεν βάλουμε και τους συντελεστές του τραγουδιού τι κάνουμε; Εκτος και αν μας διαφεύγει και ρωτάμε να μάθουμε τους υπόλοιπους.

Και στο άλλο έχεις δίκιο (αν και εγώ έχω παραπέσει στο αμάρτημα ) 

[daniel]

Λοιπόν, ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει ποτέ    (κι έχω ακούσει πολλά...)

Ότι και να πω είναι λιγο ..Δεν μπορώ να εξηγήσω τι ακριβώς με τρελλαίνει σ' αυτή τη θεία μελωδία, είναι μια νοσταλγία και μελαγχολία που βγάζει, είναι οι ερμηνείες και τα φωνητικά, η ενορχήστρωση και τα παιξίματα από τους τρομερούς κουβανέζους μουσικούς, η απλότητά του και η νωχελική επαναληπτικότητά του;...
Δεν ξέρω ακριβώς (και καλώς δεν ξέρω - η γοητεία πολύ σωστά έχει ειπωθεί, βασίζεται στην ασάφεια, στο μη εξηγήσιμο που γεννά αυτή τη μαγεία..)

Το τραγούδι πολύ γνωστό σε όλους σας, το "Chan Chan" από τους Buena Vista Social Club" και τον Compay Segundo που το έγραψε...

Η ιστορία λιγο πολύ γνωστή: Το 1997 ο γνωστός Αμερικανός μουσικός Ράι Κούντερ ταξίδεψε στις φτωχικές συνοικίες της Αβάνα, για να συνενώσει τους παλαίμαχους λαϊκούς μουσικούς που έπαιζαν στο "Buena Vista Social Club", ένα μυθικό κέντρο της δεκαετίας του '40. Ανάμεσά τους μερικές θρυλικές μορφές, όπως ο Ρούμπεν Γκονζάλεθ (στο πιάνο), η Ομάρα Πορτουόντο (στα νιάτα της χαρακτηριζόταν ως η "Eντιθ Πιαφ της Κούβας"), ο Μπαρμπαρίτο Τόρες (λαουντίστα-παρεμφερές του δικού μας λαούτου), ο Ιμπραήμ Φερέρ με την αισθαντική φωνή του και φυσικά ο Κομπάι Σεγούντο.
Κάποιοι από αυτούς τους βετεράνους "ξεπερασμένους" μουσικούς και τραγουδιστές τα τελευταία χρόνια για να μπορέσουν να ζήσουν είχαν στραφεί σε διάφορες άλλες δουλειές (ακόμη και γυαλίζοντας παπούτσια)..

Το αποτέλεσμα ήταν μια καταπληκτική συναυλία στην Αμερική που αποτυπώθηκε στο ομώνυμο αποκαλυπτικό ντοκιμαντερ του

[enastron]

Beneath the Southern Cross   Patti Smith/Lenny Kaye

Oh
to be
not anyone
gone
this maze of being
skin
oh
to cry
not any cry
so mournful that
the dove just laughs
the steadfast gasps

oh
to owe
not anyone
nothing
to be
not here
but here
forsaking
equatorial bliss
who walked through
the callow mist
dressed in scraps
who walked
the curve of the world
whose bone scraped
whose flesh unfurled
who grieves not
anyone gone
to greet lame
the inspired sky
amazed to stumble
where gods get lost
beneath
the southern cross

http://sound.youtunes.com/kickapps/_beneath-the-southern-cross/audio/88914/13869.html



Όταν η μουσική κι η ποίηση γίνονται ένα...
Τη γνωρίζετε, την  Patti Smith, από το "People have the power" και το "Because the night" που γράφτηκε σε συνεργασία με τον Bruce Spingsteen.


Η Patti Smith γεννήθηκε στην Αμερική τέλη του 1946 . Με καταγωγή από μία μη εύπορη οικογένεια, βρίσκει στα παιδικά της χρόνια καταφύγιο στη γαλλική ποίηση του  Αρθρούρου Ρεμπώ και δέχεται επηρεασμούς από τους Rolling stones, τους Doors και κυρίως από τον Bob Dylan .Μεγαλώνοντας σπουδάζει και ασχολείται με διάφορες μορφές τέχνης και γράφει εκατοντάδες ποιήματα με στίχο έντονα κοινωνικοπολιτικό, αντισυμβατικό .Εμφανίζεται δισκογραφικά ως αντίβαρο σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η ''ελαφρότητα'' της ντίσκο.Το πρώτο της single κυκλοφόρησε το 1974 και περιείχε τα τραγούδια "Piss factory''( το οποίο βρίσκεται και σε ένα διπλό cd του 2002 με ζωντανές και στούντιο ηχογραφήσεις και φέρει τον τίτλο" Land") και το "Hey Joe".
Τον επόμενο χρόνο το 1975 κυκλοφόρησε το "Horses". Ένας δίσκος σταθμός  Μια φωνή βραχνή,ίσως πρωτόγονη κι ακατέργαστη,άμεση και  θυμωμένη, με λίγα λόγια ασυνήθιστη. Μια  παρουσία που προτιμούσε ένα αντρικό στυλ πλασάροντας στη σκηνή ένα έξω από τα συνηθισμένα γυναικείο τρόπο έκφρασης.
Η Patti Smith είναι μία από εκείνες τις δημιουγούς που επηρέασαν ριζοσπαστικά τις μετέπειτα γενιές καλλιτεχνών.
 -To 2005 της απονεμήθηκε  από το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας ο τίτλος ''Commandeur des Arts et des Lettres'' ( ο υψηλότερος τίτλος που μπορεί να απονεμηθεί)
-Στις 12 Μαρτίου 2007 η Smith επάξια και θριαμβευτικά πέρασε το κατώφλι του Rock and Roll Hall of Fame.
 
 
 


Είναι μια σπουδαία ποιήτρια και καλλιτέχνης.Αξίζει να την ''ψάξετε'' λιγο..

[peri2005]

Λοιπόν, ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει ποτέ    (κι έχω ακούσει πολλά...)

Ότι και να πω είναι λιγο ..Δεν μπορώ να εξηγήσω τι ακριβώς με τρελλαίνει σ' αυτή τη θεία μελωδία, είναι μια νοσταλγία και μελαγχολία που βγάζει, είναι οι ερμηνείες και τα φωνητικά, η ενορχήστρωση και τα παιξίματα από τους τρομερούς κουβανέζους μουσικούς, η απλότητά του και η νωχελική επαναληπτικότητά του;...
Δεν ξέρω ακριβώς (και καλώς δεν ξέρω - η γοητεία πολύ σωστά έχει ειπωθεί, βασίζεται στην ασάφεια, στο μη εξηγήσιμο που γεννά αυτή τη μαγεία..)

Το τραγούδι πολύ γνωστό σε όλους σας, το "Chan Chan" από τους Buena Vista Social Club" και τον Compay Segundo που το έγραψε...

Κι εμένα από τα αγαπημένα μου ...
 
Σ'ευχαριστώ daniel !

[apri]

Και λίγη σχολική ατμόσφαιρα παρελθόντων ετών.


http://www.youtube.com/watch?v=3EWLHthglZc


BEGGIN ----Frankie Valli and The Four Seasons.

Put your lovin' hand out, baby
I'm beggin'
Beggin', put your lovin' hand out, baby
Beggin' you, put your lovin' hand out, baby

Ridin' high when I was king
Played it hard and fast cause I had everything
Walked away, wonderin' then
But easy come and easy go and it would end

I'm beggin' you, won't you give your hand out, baby
Beggin', put your lovin' hand out, baby

I need you to understand
That I tried so hard to be a man
The kind of man you'd want in the end
Only then can I begin to live again

An empty shell I used to be
Shadow of my life is hangin' over me
Broken man that I don't know
Will leave it standing, devil's dancing with my soul

Beggin' you, won't you give your hand out, baby
Beggin', put your lovin' hand out, baby

I'm fightin' hard to hold my own
No, I just can't make it all alone
I'm holdin' on, I can't fall back
Now that big brass ring is a shade of black

I'm beggin' you, give your hand out, baby
Beggin', won't you put your lovin' hand out, baby